All Chapters of Caged by the Possessive Billionaire: Chapter 21 - Chapter 30

KABANATA 21: Itinulak ako ni Colton sa loob ng selda kung saan malapit lang sa kanyang opisina. Akala ko ay binibiro niya lang ako ng sabihin niyang Police Commissioner siya. Ngunit nakita ko ang pangalan niya sa isang opisina, akala ko ay isang negosyante si Colton pero totoo ngang isa siyang alagad ng pulisya. “Sir, pwede niyo po bang tawagin si Colton?” tanong ko sa isang officer na dumaan sa seldang kinalalagyan ko. “Naku ma’am, busy pa po si Superintendent. Tsaka nakakatakot po kapag inistorbo po yun,” naiilang na saad nung officer. Hindi nga siya makatingin ng ayos sa ‘kin kaya tinignan ko ang sarili ko. Napatakbo ako sa higaan na nasa sulok para kunin ang jacket na pinahiram ni Colton sa ‘kin kanina sa bar. Si kuyang officer ang unang pumansin sa ‘kin kaya hindi ko namalayang nalaglag mula sa katawan ko ang jacket ni Colton. “A-Azrael? Diba ikaw yung kanina sa bar? B-baka pwede mo akong pauwiin na? O di kaya ay pasabihan naman si Colton na asikasuhin ako rito,” nahihiyang s

KABANATA 23InsultSinabi ko man kay inay na tapos na ang trabaho ko sa kanya. Pero heto si Colton at nagpaparaos na naman sa ‘kin ngayong gabi. Hindi ko siya pwedeng labagin at magpumilit na magtrabaho sa bar dahil baka sa kulungan na naman ang bagsak ko. “Ahhhhh…” ungol niya sa aking tenga at muli na namang pinagdiskitahan ang dibdib kong umaalog sa bawat pag-ulos niya. “F-faster C-colton!” sigaw ko. Lalo na ng maramdaman ko ang nagbabadyang lalabasan na naman ako. Masunurin naman siya pero mabilis niya akong binaligtad kaya nakaharap na ako ngayon sa mattress ng kama niya. Sa hindi mabilang na pagkakataon ay naramdaman ko ang pagsirit ng t***d niya sa kailaliman ng sinapupunan ko. Medyo nakiliti pa ako nung binigla niya ng hila ang pagkalalaki niya at napataas ang pwet ko dahil sumabit ang malaki niyang ulo. ***********“I need to go, Fily. May kailangan pa akong asikasuhin sa station,” saad niya habang sinusuot ang kanyang uniform. Sanay na ako. Sanay na akong ginagawa niya i

KABANATA 25 “Isang beses nga ay pumunta iyan sa bahay, napaka walang galang at arte. Imbes na makipagkwentuhan man lang ay wala ng ginawa kundi kumabit sa braso ng anak ko. Kahit sa pakikipag-usap sa mga ka-business partner ni Colton, kulang na lang ay itali niya ang sarili niya para hindi makawala si Colton.” Tumango tango lang ako sa kanya habang binabantayan yung laundry na matapos. Nang matapos siya kumain ay sakto namang may nag-doorbell sa pintuan. Pupuntahan ko na sana kaso binuksan na ni Ma’am. “Good afternoon, Ma’am. Pinapakuha po ni sir Colton ang mga labahin niya.” Nanlaki ang mata ko at hindi makatingin sa mga mata ni Ma’am. Gusto kong magtago kasi wala akong mukha maihaharap. Sobrang bilis naman ng karma, hindi pa ginawang bukas. “No need, may nag-volunteer na ditong taga laba ng anak ko. Turns out wala naman palang katotohanan ang pinagsasabi niya.” Mabilis na umalis ang staff ng hotel pagkatapos akong sulyapan. Alam kong walang sasagip sa ‘kin sa kapangahasan

CHAPTER 27:Kahit naguguluhan ako sa mga sinasabi niya ay umuo na lang ulit ako kasi utos daw ni Colton. At mas lalong ayoko ng lumabag kay Colton dahil sa napagkasunduan namin ni Ma’am Lorraine. “P-pwede bang tanungin mo siya kung anong oras siya uuwi? Or kung uuwi ba siya?” nahihiyang tanong ko kay Vernon. Naningkit ang mata nito kaya kinabahan ako. “Ah, okay lang naman kung nakakaabala ako. G-gusto ko lang malaman kung uuwi siya, hindi pa kase siya umuuwi simula nung isang araw,” nahimigan nito ang pag-aalala sa boses ko kaya tumango ito bago umalis. Hinatid ko pa siya sa pintuan, akala ko ay magdidire diretso na ito pero muli akong nilingon. “Don’t associate yourself again with Colton. Ayoko ng magbantay ng taong ayaw naman mabuhay.”Napapailing pa ito habang paalis kaya naguguluhan ako habang papasok sa condo ni Colton. Hindi ko alam ang ipinapahiwatig ni Vernon pero pakiramdam ko ay banta iyon at hindi simpleng paalala lamang. Pagkatapos sa mga labahin ay nag-ayos ako para p

KABANATA 29: Napakahimbing ng tulog ko kaya ng marinig ko ang announcement ng piloto ay tsaka lang ako tuluyang nagising. Nakasandal na pala ako sa balikat ni Colton, mabuti na lang ay hindi ito nagalit at tinulak ang ulo ko. “Nakakagulat ba na hindi kita tinulak? At gulat na gulat ka ngayon, Fily.” Napangiwi na lang ako ng bumalik sa realidad ang pag-iisip ko. Akala ko pa naman ay magiging mabait na siya ngunit kapag bumuka na ang bibig niya ay malalaman mong walang kabaitan sa katawan to e. “Hindi, Colton. A-ano nakakagulat lang kasi,” wika ko habang tumatawa sa gilid niya. Inismiran lang ako ni Colton at umayos ng upo sa kanyang upuan. Tumunghay na lang ako sa bintana sa aking gilid at pinagmasdan ang kabuuan ng boracay habang nasa himpapawid. Saglit lang naman ang naging byahe namin kaya hindi masyadong nakakapagpod. Pero hindi ko lang alam kung hahaba ba ang buhay ko kapag siya ang kasama ko. “Get our things, Fily,” habilin niya at nauna ng maglakad pababa ng eroplano