Semua Bab Bound by Fate: A Love Rekindled (TAGALOG): Bab 41 - Bab 50

Sa opisina ni Asher, matindi ang tensyon. Nakaupo siya sa harap ng mahabang mesa, habang ang mga investors niya ay abala sa pagsasalita, halatang hindi sang-ayon sa kanyang desisyon."Sir Asher, hindi ito ang napag-usapan natin!" sigaw ng isang matandang lalaki, si Mr. Henders, isa sa pinakamalaki niyang investor. "Ang ibibigay mong kompensasyon sa kanila at ang mababang renta ay magpapababa sa kita natin! Hindi ito makatarungan sa amin na naglagay ng malaking puhunan!""Tama si Henders!" dagdag ni Mr. Cole, isa pang investor na halatang hindi masaya. "Hindi ba dapat mas pinaprioritize natin ang kikitain ng kumpanya? Ano ang silbi ng negosyo kung ibibigay mo lang ng libre ang mga ari-arian?"Napangisi si Asher. Tahimik niyang hinayaan silang maglabas ng sama ng loob bago siya sumandal sa kanyang upuan. Nang makitang tahimik na ang lahat, mahinahon siyang nagsalita."Alam ko kung ano ang iniisip niyo," aniya, diretso ang tingin sa kanila. "Pero hindi ko babaguhin ang plano. Ang mga tao

Matapos pumirma ni Thalia, isang mabigat na katahimikan ang bumalot sa silid. Isa-isa, ang natitirang mga negosyante ay lumapit na rin upang ilagay ang kanilang pirma. Sa huli, halos lahat ay pumayag sa redevelopment project, maliban sa ilang matitigas ang ulo na nanatiling tumututol."Para sa lahat ng hindi pumirma," malamig na anunsyo ni Asher, "hindi kayo makakatanggap ng anumang benepisyo mula sa proyekto. Sa oras ng demolisyon, mawawalan kayo ng puwesto, at wala kaming obligasyong bigyan kayo ng bagong lugar para sa inyong negosyo."Nagkatinginan ang iilan, napagtatanto ang bigat ng sinabi ni Asher. Isa-isa, ang ilan sa kanila na hindi pa pumipirma ay sumunod na lang dahil para rin naman sa business rin nila. Sa huli, halos wala nang natira sa panig ng tumututol.Matapos ang opisyal na pagpirma ng kasunduan, isa-isa nang nagsilisan ang mga negosyante. Ang ilan ay mukhang kuntento sa kanilang desisyon, habang ang iba ay may halong pangamba sa kanilang mukha.Sa gitna ng lahat ng i

Pagdating nila sa isang maliit ngunit maaliwalas na restawran, agad silang tinanggap ng staff at inihatid sa isang mesa sa tabi ng bintana. Mula rito, tanaw ang kumikinang na ilaw ng siyudad sa di-kalayuan. Habang hinihintay ang kanilang order, patuloy ang palitan ng biruan nina Nathan at Thalia."Sige, Nathan, patunayan mong sulit ‘tong dinner na ‘to. Anong joke mo ngayon?" may hamong sabi ni Thalia habang nakasandal sa upuan, sinasabayan ng pag-irap na kunwari’y inis pero hindi maitago ang aliw sa mukha niya.Ngumiti si Nathan, tila ba may naisip nang bagong biro. "Okay, okay, ito na. Ano ang sinabi ng bato sa tubig?"Napaisip si Thalia. "Hmm... ano?""Wag mo akong basain, hindi pa ako handa!’" sabay tawa ni Nathan sa sarili niyang joke.Napailing si Thalia, pero hindi niya napigilang matawa rin. "Ano ba ‘yan, Nathan! Ang babaw talaga ng jokes mo.""Hoy, bawal manghusga! Pang-matalino ‘yung joke ko, hindi mo lang na-appreciate agad," sagot ni Nathan na kunwari’y nagtatampo."Kung pa

Tahimik na tumango si Thalia habang inaalala ang sinabi ni Nathan. Alam niyang seryoso ito. Hindi lang ito basta pangarap—ito ang direksyong gusto nitong tahakin sa buhay."Alam mo, Nathan," mahina niyang sabi, nakatingin sa labas ng bintana. "Makakamit mo ‘yan balang araw. At sana, makasama mo ang tamang tao—‘yung pareho mong gusto ang pangarap mo."Saglit na hindi sumagot si Nathan, pero nang lumingon si Thalia sa kanya, nakita niya ang isang kakaibang ngiti sa mukha nito. Isang tingin na parang may gustong iparating, pero hindi niya masabi kung ano."Salamat, Thalia," sagot nito, hindi inaalis ang tingin sa kanya. "Sana nga, no?"Napatigil siya, pero bago pa siya makasagot, narating na nila ang harap ng bahay niya. Binitawan ni Nathan ang manibela at humarap sa kanya. "Sigurado ka bang okay ka na dito mag-isa?"Napangiti si Thalia, pilit na nagpapakita ng pagiging matatag. "Oo naman. Ako pa? Malakas ako! Kahit pa hindi nag-work ang plano ng kapatid ko noong isang araw, hindi ibig s

Sa presinto, tahimik na nakaupo si Thalia habang inaayos ng pulis ang kanyang pahayag. Ramdam pa rin niya ang panginginig ng kanyang kamay, pero hindi niya hinayaang makita ito ng mama niya at Alex. Malakas na siya ngayon. Hindi na siya ang dating Thalia na kayang paikutin at lokohin.Katabi niya si Asher, tahimik ngunit matatag ang presensya. Minsan-minsan ay tinitingnan siya nito, tinitiyak na ayos lang siya. Sa kabila ng lahat, ramdam niya ang suporta nito."Kailangan niyo pong pumirma rito, Miss Thalia," sabi ng pulis, iniaabot sa kanya ang dokumento ng reklamo laban kay Alex.Walang pag-aalinlangan niyang kinuha ang ballpen at pumirma. Isang mabigat na hakbang ito, ngunit alam niyang kailangan niyang gawin."Tapos na ba?" tanong ni Asher, mababa ang boses ngunit may awtoridad."Oo, pero kung gusto niyang maghain ng isa pang reklamo, maaari siyang magsampa laban sa iba pang sangkot," sagot ng pulis.Tumingin si Thalia kay Lisa, na ngayo'y namumutla. Alam niyang oras na para tapusi