บททั้งหมดของ กลีบดอกเหมยที่ร่วงโรย: บทที่ 11 - บทที่ 13

ณ. จวนสกุลหยางหยางซีซวนกำลังตั้งหน้าตั้งตาจัดการเอกสารกองโตอยู่ที่โต๊ะ หลังจากจบจากสงครามก็มีทหารจำนวนมากที่บาดเจ็บจนไม่สามารถจับดาบได้อีก ไหนจะเรื่องครอบครัวของเหล่าทหารที่เสียชีวิตแม้สงครามจะจบไปเป็นปีแล้ว แต่ก็ยังมีงานมากมายที่เขาต้องทำและจัดการ ช่วงนี้เขาจึงไม่มีเวลาไปหาหนิงฮวาที่จวน "ปานนี้เจ้าจะทำอะไรอยู่นะ" หยางซีซวนได้แต่คิดอยู่ในใจ จวนนี้ที่ไร้นางมันช่างดูเงียบเหงา เขาต้องรีบทำเอกสารกองโตนี้ให้เสร็จ จะได้มีเวลาไปง้อเมีย!ในขณะที่หยางซีซวนกำลังทำงานอยู่นั้น จู่ๆก็มีชายชุดดำปรากฎตัวขึ้น"นายท่าน งานที่ท่านให้ข้าไปตามสืบได้เรื่องแล้วขอรับ" ชายชุดดำพูดขึ้น เขานั่งคุกเข่ารายงานผู้เป็นนายด้วยความเคารพ "ว่ามา" หยางซีซวนตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ สายตายังคงจับจ้องไปยังกระดาษที่วางอยู่ตรงหน้า"ข้าน้อยได้ติดสินบนเฒ่าแก่เพื่อขอดูหนังสือซื้อขายและในวันนั้นที่ฮูหยินรองป่วยนั้น มีคนที่มีลักษณะคล้ายกับสาวใช้ของฮูหยินรองไปซื้อสมุนไพรที่ชื่อว่าตี้กู่ผีและว่านนารี และหลังจากนั้นไม่นานก็มีคนมาตามสืบเรื่องนี้เช่นกัน คาดว่าน่าจะเป็นซิงอีสาวใช้ของฮูหยินใหญ่ขอรับ หรือ สรุปแล้วก็คือสิ่งที่ฮูหยินให

วังหลวงเมื่อรถม้าจอดสนิท หนิงฮวาก็ก้าวลงไปบนถนนที่ปูด้วยหินอ่อนอย่างสง่างาม ชุดสีชมพูยาวพริ้วไหวของนางทำจากผ้าไหมเนื้อดีที่สุดขณะที่หนิงฮวาก้าวเดินไปตามทางเดินที่ปูด้วยหินอ่อน อาภรณ์สีชมพูของนางก็พริ้วไหวเบา ๆ ตามสายลม ทรงผมที่ถูกจัดแต่งมาอย่างสมบูรณ์แบบยิ่งทำให้ใบหน้าของนางดูงดงามหนิงฮวายกริมฝีปากขึ้นยิ้มเล็กน้อยในขณะที่นางมองไปรอบ ๆ ผู้คนในบริเวณนั้นอดไม่ได้ที่จะหยุดและจ้องมองความงามและความสุขุมไร้ที่ติของนางเห็นได้ชัดเลยว่านางนั้นดูสูงส่งและสง่างาม สมกับเป็นคุณหนูเพียงคนเดียวของสกุลไป๋และเป็นฮูหยินใหญ่แห่งสกุลหยางพระราชวังเป็นสถานที่แห่งความยิ่งใหญ่และมั่งคั่ง ในช่วงเทศกาลชมดอกไม้ บรรยากาศจะมีชีวิตชีวาและรื่นเริงเป็นพิเศษบริเวณพระราชวังนั้นเต็มไปด้วยดอกไม้หลากสีสันและบรรยากาศที่อบอวลไปด้วยกลิ่นหอมของดอกไม้บานรวมถึงเสียงเพลงและบทกวีบรรดาขุนนางชนชั้นสูงจึงมักจะมาที่พระราชวัง เพื่อชมความงามของดอกไม้ พวกเขาพากันแต่งกายด้วยผ้าไหมชั้นดีและอัญมณีชั้นเลิศ โดยรวมแล้วบรรยากาศมีความหรูหรา ความประณีต และถือเป็นการเฉลิมฉลองความงามให้แก่ฮองเฮาหลังจากที่องค์ฮ่องเต้และฮองเฮาเสด็จออกมา ทัก