Tous les chapitres de : Chapitre 281 - Chapitre 290

"ขุนศึกโทรมาหาพี่จอมมีธุระอะไรหรือคะ?""เขาบอกว่ามีผู้ชายที่ชื่อฟิวที่เป็นเพื่อนของคุณขุนศึกนะครับเข้าไปหาเขาที่ศาลหลังจากที่คุณเอริกับผมออกมาแล้ว""คุณฟิวบอกว่าก่อนหน้านี้หนึ่งวันเขาได้เข้าไปเยี่ยมคุณนันฤดีที่ตอนนั้นเธอถูกฝากขังอยู่ที่สถานีตำรวจนะครับ""โดยนำความจริงและตัวต้นเรื่องไปยืนยันคุณนันฤดีให้เธอเชื่อครับ""ต้นเรื่องเหรอคะ?"ฉันเอ่ยถามคุณทนายไปอย่างสงสัยและเริ่มจะงุนงงว่ามันเรื่องอะไรกัน"สาเหตุที่คลิปของคุณนันฤดีหลุดเมื่อแปดปีก่อนน่ะครับ"คุณทนายเอ่ยออกมาทำให้ฉันเข้าใจกระจ่างแจ้งและจึงพยักรับรู้เป็นคำตอบให้คุณทนายเล่าต่อว่าหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้น"คุณฟิวพาคุณหาญเพื่อนของเขาที่ไม่ได้รู้จักกับคุณขุนศึกไปเยี่ยมคุณนันฤดีและเขาก็เล่าเหตุการณ์ให้คุณนันฤดีฟังทั้งหมด""เรื่องมันมีอยู่ว่า....วันหนึ่งคุณหาญได้ถูกคุณฟิวเชื้อเชิญให้ไปรุมโทรมผู้หญิงคนหนึ่ง.....ซึ่งเป็นเรื่องปกติที่เพื่อนกลุ่มนี้เขาทำกันน่ะครับ""อาจจะผิดแปลกไปจากครั้งก่อนๆหน่อยก็ตรงที่ผู้หญิงที่พวกเขาจะไปรุมโทรมด้วยไม่สมยอม""แต่พวกเขาก็ขืนใจเธอจนสำเร็จกิจไปทุกคน.....โดยคุณหาญเนี่ยปกติเขาเป็นพวกที่ชอบสะสมคลิปวีดีโอของคู่น

ฉันจึงเดินเข้าไปนั่งในห้องพิพากษาที่ด้านหน้าเป็นบัลลังก์ศาลที่มีผู้พิพากษาสามคนเช่นเดิมและฝั่งซ้ายเป็นฝั่งของคุณทนาย ฝั่งขวาเป็นอัยการเพราะไม่มีทนายของโจทย์ แต่อัยการกลับไม่ใช่คนเดิมแหะมีแต่โจทย์ชาวบ้านที่มาร้องเรียนเอาเงินที่คุณหญิงโกงไปคืนแต่ขุนศึกก็ชดใช้และจ่ายไปตั้งแต่เขาโดนคดีความใหม่ๆตอนนี้เลยไม่มีโจทย์อื่น และวันนี้ก็เป็นวันที่ศาลจะตัดสินคดีใหม่ทั้งหมดของขุนศึกอีกด้วยเพราะคราวที่แล้วเขายอมแพ้ ศาลเลยยังไม่ได้ตัดสินอะไร ทำให้วันนี้เขาจึงต้องเรียกมาฟังการพิพากษาใหม่อีกครั้งโดยขุนศึกอยู่ในชุดของนักโทษชายที่ข้อมือและข้อเท้าของเขามีโซ่ตรวนเส้นใหญ่ล่ามไว้และมีผู้คุมของเรือนจำยืนขนาบทั้งสองข้างเขาอย่างใกล้ชิดขุนศึกหันมามองฉันและยิ้มบางๆให้ฉัน ฉันก็ยิ้มให้กำลังใจเขากลับไปก่อนจะกลับไปอยู่ในความเงียบเพื่อรอฟังศาลอ่านข้อพิพากษาของขุนศึก ที่น่าจะเริ่มไปตั้งแต่ครึ่งชั่วโมงที่แล้ว"ศาลเห็นว่านายขุนณรงค์ ชัชชัยวรรณมีความผิดตามที่ถูกกล่าวหาจริง.....ทั้งช่อโกง....ทั้งลักลอบฟอกเงิน....และยังมีเอี่ยวกับเว็บพนัน....ศาลจึงสั่งจำคุกนายขุนณรงค์ชัชชัยวรรณเป็นเวลาสิบปีสี่เดือน.....แต่ศาลเห็นว่าจำเ

"ขอบคุณนะ.....ถึงครั้งหนึ่งพี่จะเคยทำไม่ดีกับเธอ.....พี่แค่นึกสนุกพี่ขอโทษเธอที่ต้องทำให้เธอต้องมาตกอยู่ในสภาพแบบนี้""ถ้าอยากขอโทษฉันและอยากให้ฉันให้อภัยพี่จริงๆล่ะก็ออกไปใช้ชีวิตที่เหลือซะไม่ต้องคิดไม่ต้องกังวลอะไรเกี่ยวกับฉันอีก""เพราะฉันได้ให้อภัยพี่แล้ว......""ขอบคุณเธอนะแก้มหวาน.....ที่จริงเธอก็เป็นผู้หญิงที่ดีคนหนึ่ง....สักวันเธอจะต้องเจอกับคนที่รักเธอจริงๆเข้าสักวัน""ขอบคุณนะ.....แต่ฉันก็คิดว่า....ถ้าออกไปก็จะขอออกไปศึกษาธรรมเสียดีกว่า......ทางนี้คงจะเหมาะกับฉันที่สุด...."แก้มหวานเอ่ยออกมา ทำให้ฉันขมวดคิ้้วมองเธออย่างตกใจเพราะไม่คิดว่าจะได้คิดคำนี้ออกมาจากปากของแก้มหวานไม่คิดว่าเธอจะคิดแบบนี้ได้ ขุนศึกเองก็คงจะตกใจไม่แพ้ฉัน"ฝากขอโทษคุณจอมพล.....และฝากขอโทษคุณหญิงนฤมิตรด้วยนะที่ทำให้ท่านต้องมาทุกข์ทรทารแบบนั้น""อย่าคิดมากแก้มหวาน.....เรื่องทั้งหมดที่มันต้องเป็นแบบนี้ก็เพราะพี่เป็นต้นเหตุถ้าพี่ไม่เห็นแก่ตัวเห็นผู้หญิงเป็นของเล่น""เหตุการณ์แบบนี้ก็คงจะไม่เกิดขึ้น""เลิกโทษตัวเองได้แล้ว......ฉันรู้ว่าพี่สำนึกผิดแล้วไม่งั้นพี่คงไม่ยอมแพ้คดีตั้งแต่แรกหรอก.....แต่มันก็ทำให้ฉัน

"ที่ริปฏิเสธคุณเควินไม่ใช่เพราะริเลือกขุนศึกหรอกนะคะ.....ริเจ็บมาเยอะ.....และก็รู้ตัวดีค่ะว่าตัวเองยังไม่พร้อมที่จะกลับไปเจ็บและจมอยู่กับความรู้สึกแบบเดิมได้อีกแล้ว""แล้วทำไมคุณเอริถึงรีบปฏิเสธผมล่ะครับ?"คุณเควินถามฉันออกมาอย่างร้อนใจ ที่ฉันไม่ได้ปฏิเสธเขาเพื่อกลับไปคบกับขุนศึกอย่างที่เขาเข้าใจ"ริคิดว่าตัวเองไม่เหมาะสมกับคุณเควินค่ะ.....คุณเควินต้องได้เจอผู้หญิงที่ดีกว่าริแน่นอน.....หรือตอนนี้คุณอาจจะเจอแล้ว....แต่คุณแค่ไม่เคยมองเธอคนนั้นอยู่ในสายตา""คุณเอริหมายถึง?"คุณเควินเอ่ยถามฉันมาพลางเลิกคิ้วมองหน้าฉันด้วยสีหน้าเข้าใจซึ่งฉันเองก็มั่นใจว่าคนที่เขาคิดและคนที่ฉันหมายถึงคือคนคนเดียวกัน นั่นคือแก้มหวาน"ใช่ค่ะอย่างที่คุณเควินเข้าใจนั้นแหละค่ะ.....คุณควรจะลองเปิดใจรับเธอเข้ามาในชีวิตดูสักครั้งนะคะ.....""เพราะคุณเองก็เป็นคนบอกฉันเองหนิคะ.....ว่าคุณไม่สนใจว่าผู้หญิงจะมีราคีหรือตำหนิมาแล้วแค่คุณรู้สึกดีด้วย.....คุณก็เต็มใจที่จะยอมรับในสิ่งที่เธอคนนั้นเคยผ่านมาได้อย่างไม่นึกรังเกียจ"ฉันเอ่ยออกไปในสิ่งที่คุณเควินเคยบอกฉัน เขาเมื่อได้ยินคำพูดของฉัน เขาก็นิ่งเงียบไปสักพักก่อนจะคลี่ยิ้มบา

"แต่ริช่วยโปรดดูจากการกระทำต่อไปจากนี้ของขุนด้วยนะ""ขุนจะทำให้ริเห็น.....ว่าขุนเปลี่ยนได้จริงๆ""จ้า.....ริจะคอยดูวันนั้นนะ.....วันที่ขุนทำให้ริเชื่อใจและไว้ใจสบายใจกับขุนได้""ว่าแต่ริยังไม่ตอบขุนเลยนะว่าอะไรที่ทำให้ริเปลี่ยนไป.....""ริขอไม่ตอบคำถามนี้หรือธิบายอะไรให้ขุนฟังหรอกนะ""ก็เหมือนขุนนั่นที่บอกริว่า.....อย่าฟังคำพูดของขุนที่มันอาจจะไม่มีน้ำหนักมากพอให้ริเชื่อใจ""แต่โปรดดูที่การกระทำ""ริเองก็เหมือนกันที่ไม่สามารถจะพูดอะไรไปให้ขุนฟัง....เพราะมันก็คงจะไม่มีน้ำหนักเช่นกันความรู้สึกที่มันเคยเสียไปแล้ว.....ก็ยากกว่ามันจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม""แต่ขุนลองดูการกระทำของริเองล่ะกันนะ.....ที่ริยังอยู่กับขุนจนถึงตอนนี้""ก็คงจะเป็นคำตอบให้ขุนได้แล้ว.....ว่าสิ่งที่เกิดก่อนหน้านี้....ที่ริบอกขุนว่าริหลอกขุน....มันจริงหรือเปล่า""มันคงไม่ใช่เรื่องยากอะไรสำหรับขุนนะ""ครับ.....ขุนเข้าใจทุกอย่างแล้ว....ในเมื่อริไม่อยากบอกถึงเหตุผลที่ทำให้ริต้องโกหกขุนแบบนั้นก็ไม่เป็นไร.....ขุนไม่อยากรู้แล้ว""ขอแค่ในวันนี้และวันต่อๆไปในชีวิตของขุนมีริอยู่ข้างเสมอ...และตลอดไปก็พอแล้ว""เวอร์แล้วขุน.....ริแค