All Chapters of หยุดเสือ: Chapter 11 - Chapter 20

“พี่หมออะไรของหนูนั้นน่ะเหรอ?”“นายรู้ได้ยังไง?”“ก็จะไม่รู้ได้ยังไงล่ะครับ ก็ตลอดเวลาที่พี่ปรนเปรอความสุขให้หนูเนี่ย หนูพรำ้เพ้อถึง แต่พี่หมอคะ พี่หมอขา”เขาว่าพลางจีบปากจีบคอพูดล้อเลียนฉัน“รักเขามากขนาดนั้นเลย”“อืม”ฉันตอบเขาไปทำให้เขาคลายท่อนแขนใหญ่ออกจากร่างของฉัน“พี่ขอโทษ”เขาพึมพำบอกฉันแล้วเขาก็เดินหายเข้าไปในห้องอะไรสักอย่างฉันมองตามเขาจนร่างของเขาลับหายไป ฉันก็ค่อยๆเดินไปอีกห้องที่อยู่ตรงข้ามกับห้องที่ผู้ชายคนนั้นเดินหายเข้าไป เมื่อฉันเปิดประตูเข้าไปก็เจอกับตู้เสื้อขนาดใหญ่ฉันรีบเดินเข้าไปหาเสื้อผ้าที่จะเอาพอมาใส่เพื่อจะกลับบ้านได้ โทรศัพท์ก็ไม่มีตังค์ติดตัวสักบาทก็ไม่มี “อีลิซ แกจะซวยอะไรขนาดนี้วะ ซิงก็เสียให้ใครก็ไม่รู้ เวรกรรมๆ”ฉันเลือกเสื้อผ้าไปด้วยบ่นไปด้วย ตู้เสื้อผ้าถูกจัดเป็นระเบียบมากเสื้อเชิ้ตสีขาวถูกแขวนไว้ในตู้เดียวกัน ฉันจึงหยิบเสื้อเชิ้ตสีขาวออกมาจากตู้ตัวหนึ่งพลางรีบสวมร่างกายที่เปลือยเปล่าของฉันทันทีและเดินออกมาจากห้องเเต่งตัวเดินไปตู้ที่ตู้เก็บกุญแจรถที่ถูกติดตั้งไว้บนผนังห้องที่ถูกตกแต่งด้วยโทนสีขาวดำตามสไตล์ลุคแบดบอยของเจ้าของห้อง“โห้!รถสปอร์ตทุกคัน รวยอะไ

“เฮียเค!”เมื่อฉันหันไปกำลังจะเอ่ยคำด่าเจ้าของมือปริศนานั้นก็ต้องเบิกตาโตขึ้นด้วยความตกใจกับเจ้าของมือคือเฮียเอเคลูกพี่ลูกน้องของฉันเอง ม๊าของเฮียเคเป็นพี่สาวแท้ๆของม๊าเฟื้องฟ้าฉันเอง เราทั้งคู่สนิทกันมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว บ้านก็อยู่ในซอยเดียวกัน“HIน้องอลิซ^_^”เฮียเคยกมือขึ้นมาโบกทักทายฉันพลางยิ้มจนตาปิดให้ฉัน ฉันยังไม่ได้เคลียร์กับเฮียเลยนะเรื่องวันนั้น“เฮียพร้อมเจ็บตัวแล้วเหรอคะ ถึงได้กล้าเจออลิซแล้วน่ะ”ฉันเอ่ยถามเฮียเคไปพามองไปที่มือหนาของเขาที่จับข้อมือของฉันไว้ เฮียเคยิ้มหยีให้ฉันพลางค่อยๆคลายมือที่จับฉันอยู่ออก ในจังหวะนั้นฉันรับรู้ได้ถึงสายตาหลายๆคู่ของคนที่นั่งอยู่โต๊ะเดียวกับเฮียเคกำลังมองมาที่ฉัน แต่ฉันไม่ได้เงยหน้าขึ้นไปมองหน้าใครฉันขี้เกียจยุ่งน่ะ“นั่งก่อนสิครับ กินนำ้ให้ใจเย็นๆก่อนนะ^_^”แหนะมามุกเดิมอีกแล้ว ฉันค่อยๆนั่งลงที่นั่งข้างๆเฮียเคที่มันเหลือเพียงที่เดียวของฝั่งนี้อีกฝั่งก็เหลือที่นั่งอีกที่คือฝั่งตรงข้ามกับฉัน ฉันมองแก้วนำ้เปล่าที่เฮียเคยื่นส่งมาให้ฉันดื่มอย่างระแวง ฉันเข็ดนะ“เฮียไม่ได้ใส่อะไรไว้เลยครับ นำ้เปล่าแก้วของเฮียเอง จริงๆครับน้องอลิซ”เฮียเคบอกฉัน แต่เหม

“ทำบ้าอะไรของนายเนี่ย”ฉันมองหน้าเขาด้วยสีหน้าไม่พอใจพลางเอ่ยถามเขาไปด้วยนำ้เสียงกระซิบเพราะกลัวพวกพี่กรูฟได้ยินน่ะสิ ถ้าพี่กรูฟรู้ว่าเป็นฉันน่ะ พี่กรูฟคงจะไม่อยากได้ฉันเป็นแฟนแล้วแหละ เขาก็ทำสีหน้าไม่รู้ไม่ชี้ส่งมาให้ฉัน“มีอะไรกันรึป่าวครับ?”เสียงของพี่กรูฟตะโกนถามขึ้นมาด้วยนำ้เสียงเป็นห่วงและเหมือนเขาจะเดินเข้ามาด้วยนะ เวรแล้วสิ เวรกรรมแน่ๆดีน่ะที่ไฟในโรงจอดรถของห้างนี้ค่อยข้างมีแสงผ่านเข้ามาได้น้อยหน่อยไม่งั้นล่ะก็หึ๊ย!“ไม่มีอะไรค่ะคุณหยุดอยู่ตรงนั้นแหละคะ สามีของดิฉัน เขาเป็นคนจิตไม่ค่อยปกตินะคะ”ฉันดัดเสียงเล็กๆแหลมๆและตะโกนตอบพี่หมอไป และเหมือนพี่หมอจะหยุดยืนนิ่งๆแล้ว“จิตไม่ปกติ?”ร่างหนาของคนตรงหน้าเอ่ยถามฉันพลางเลิกคิ้วขึ้น ฉันจึงส่งสายตาดุๆไปให้เขาว่าเงียบๆอย่าพูดอะไรทำนองนี้และเขาก็ไม่ได้พูดอะไรต่อเพียงแค่ทำสีหน้าไม่พอใจ“อ้าว แล้วพาเขาไปพบจิตแพทย์รึยังครับ ผมเป็นหมอให้ผมช่วยไหมครับ?”พี่หมอกรูฟเอ่ยถามขึ้นมาอีกด้วยนำ้เสียงเป็นห่วงแบบคนที่เป็นหมอ“ไม่เป็นไรค่ะ พอดีดิฉันนัดคุณหมอไว้แล้วขอบคุณคุณมากเลยนะคะ”“คุณไปเถอะค่ะ”ฉันเอ่ยบอกพี่หมอ “อ๋อครับ เอาแบบนั้นก็ได้ครับ พวกผมขอตัวก

“แหม่ มากับดาวมหาลัยซะด้วย”เมื่อแซนนี้หยิบทิชชูขึ้นมาเช็ดนำ้ลายตัวเองเสร็จสายตามันก็ยังไม่เลิกมองไปที่ผู้ชายคนนั้น และมันก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงหมั่นใส้ฉันจึงหันไปมองบ้างก็เห็นว่าเขาเดินอ้อมรถสปอร์ตฝั่งคนขับไปเปิดประตูฝั่งคนนั่งและก็ปรากฏร่างบางสวยสง่าสวมชุดนักศึกษาที่รัดติ้วกระโปรงสั้นจู๋เสื้อนักศึกษาของเธอกระดุมก็แทบจะปริ โอ้ยแม่คุณจ๋าอะไรจะขนาดนั้นล่ะคะเห็นใจคนที่มีของแท้บ้างเถอะค่ะ ฉันมองหน้าอกของเธอและก็ก้มมามองหน้าอกของตัวเอง ช่างผิดกันไกลเธอช่างมีส่วนสูงที่สูงสง่าผิดกับฉันอีกแหละที่สูงแค่160เนี่ย “แกรู้ได้ยังไงว่าเป็นดาวมหาลัย?”ฉันถาทแซนนี้ไปด้วยความสงสัยมันรู้ได้ยังไงวะ “รู้สิย่ะ ฉันเป็นใครและมีใครบ้างที่ฉันไม่รู้จัก”แซนนี้ยื่นอกขึ้นพลางยกมือตบหน้าอกตัวเองเบาๆเหมือนภูมิใจในตัวมันมากอ่ะ ฉันเบะปากให้มันไปหนึ่งทีหมั่นใส้มันอ่ะ “หล่อนชื่อน้องมินนี่ลูกสาวของนักธุรกิจชื่อดังหุ้นส่วนคนสำคัญของบริษัทคุณเฮลเขาน่ะ”แซนนี้พูดขึ้นพลางจับหลอดสีใสหมุนนำ้ในแก้วของเธอไปพลางดูดนำ้ปั่นไปด้วย มันรู้จริงๆเว้ย มันรู้ด้วยว่าผู้ชายที่ฉันกับทันกำลังมองอยู่ชื่อเฮลใช่แล้วล่ะคะเขาคือผู้ชายที่เพิ่งจะโท

ผับH@H23:30น.เฮล ปรมะ....“เอ่อนี้ ไอเฮล”“อะไรวะ”ผมเลิกมองเพื่อนไอเคและหันไปมองหน้าไอเคที่อยู่ดีๆมันก็เรียกผม มันนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับผมข้างๆตัวมันมีสาวๆหน้าอกตู้มๆนั่งขนาบข้างมันอยู่คนหนึ่งและถัดจากมันก็มีเพื่อนของมันที่เป็นหมอคนที่น้องอลิซชอบและเป็นคนเดียวกันที่ผมกำลังนั่งมองมันนัวเนียกับสาวหน้าอกตู้มๆอีกคนหนึ่งอยู่ วันนี้ไม่รู้ว่าผมเป็นอะไรไม่มีอารมณ์มั่วสาวๆเลยตั้งแต่วันนั้น ที่ห้องนำ้ร้านนำ้หน้ามหาลัยของน้องมินนี่ลูกสาวของลุงพิภพหุ้นส่วนคนสำคัญของผม ผมมักจะไปรับเธอที่มหาลัยเป็นประจำได้กันแค่2ทีน่ะครับ และผมดั้นไปมองสบตากับน้องนักศึกษาสาวคนหนึ่งที่นั่งอยู่โต๊ะข้างๆผม ผมหันไปยิ้มให้เธอ เธอก็มองผมด้วยสายตาเชื้อเชิญ แล้วเธอก็ลุกขึ้นยืนเดินออกไปจากโต๊ะของเธอและผมก็รีบลุกเดินตามเธอไปจนไปหยุดอยู่ที่หน้าห้องนำ้หญิง เธออ่อยผมหนิครับ อ่อยทุกท่าอ่ะ ผมอดใจไม่ไหวเลยลากเข้าห้องนำ้เลยน่ะสิครับ แต่ในจังหวะที่ผมกำลังทำกิจกรรมออกกำลังกายอยู่นั้นก็มีเสียงเล็กๆเหวี่ยงๆที่ผมแสนจะคุ้นหูตะโกนด่ามาจากห้องนำ้ข้างๆห้องที่ผมกำลังเชยชมร่างกายของน้องนักศึกษาคนนั้นอยู่ซึ่งผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเธอชื่ออะไร