ผับH@H23:30น.เฮล ปรมะ....“เอ่อนี้ ไอเฮล”“อะไรวะ”ผมเลิกมองเพื่อนไอเคและหันไปมองหน้าไอเคที่อยู่ดีๆมันก็เรียกผม มันนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับผมข้างๆตัวมันมีสาวๆหน้าอกตู้มๆนั่งขนาบข้างมันอยู่คนหนึ่งและถัดจากมันก็มีเพื่อนของมันที่เป็นหมอคนที่น้องอลิซชอบและเป็นคนเดียวกันที่ผมกำลังนั่งมองมันนัวเนียกับสาวหน้าอกตู้มๆอีกคนหนึ่งอยู่ วันนี้ไม่รู้ว่าผมเป็นอะไรไม่มีอารมณ์มั่วสาวๆเลยตั้งแต่วันนั้น ที่ห้องนำ้ร้านนำ้หน้ามหาลัยของน้องมินนี่ลูกสาวของลุงพิภพหุ้นส่วนคนสำคัญของผม ผมมักจะไปรับเธอที่มหาลัยเป็นประจำได้กันแค่2ทีน่ะครับ และผมดั้นไปมองสบตากับน้องนักศึกษาสาวคนหนึ่งที่นั่งอยู่โต๊ะข้างๆผม ผมหันไปยิ้มให้เธอ เธอก็มองผมด้วยสายตาเชื้อเชิญ แล้วเธอก็ลุกขึ้นยืนเดินออกไปจากโต๊ะของเธอและผมก็รีบลุกเดินตามเธอไปจนไปหยุดอยู่ที่หน้าห้องนำ้หญิง เธออ่อยผมหนิครับ อ่อยทุกท่าอ่ะ ผมอดใจไม่ไหวเลยลากเข้าห้องนำ้เลยน่ะสิครับ แต่ในจังหวะที่ผมกำลังทำกิจกรรมออกกำลังกายอยู่นั้นก็มีเสียงเล็กๆเหวี่ยงๆที่ผมแสนจะคุ้นหูตะโกนด่ามาจากห้องนำ้ข้างๆห้องที่ผมกำลังเชยชมร่างกายของน้องนักศึกษาคนนั้นอยู่ซึ่งผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเธอชื่ออะไร
ผับ H&H23:45น.อลิซ อลิศา......“อีลิซมึงไม่รักกู มึงจะทิ้งกู!”แซนนี้นั่งโอดครวญอยู่ข้างๆฉันสลับกับเสียงเพลงที่ดังกระหึ่ม ตอนนี้ฉันกับมันออกมาเที่ยวผับH&H ที่จริงฉันก็ไม่ได้อยากจะมาหรอกน่ะ เพราะพรุ่งนี้ฉันต้องเดินทางแต่เช้า แต่อีแซนนี้น่ะสิ พูดตัดพ้อฉัน ว่าฉันทิ้งมันบ้างแหละ ไม่รักมันบ้างแหละ เห็นผู้ชายดีกว่าเพื่อนบ้างแหละ และทีมันทิ้งฉันล่ะ หึ๊ย คนมีคู่ไม่รู้หรอกว่าเหงาแค่ไหนกับการอยู่คนเดียวน่ะ“อย่าเวอร์ได้ป่ะ”ฉันหันไปเบะปากใส่แซนนี้และหันกลับมากระดกเเก้วเหล้าเข้าปากต่อ พลางมองไปยังผู้คนที่พากันยืนโยกย้ายไปมาตามจังหวะเสียงเพลงที่ดีเจกำลังเล่นอยู่ คนที่ผับนี้เยอะมากทั้งหนุ่มสาววันรุ่นวัยทำงาน ที่จริงที่สิงสถิตของฉันในทุกๆคืนคือผับของเฮียคาร์แต่วันนี้นางแซนนี้นึกยังไงไม่รู้ชวนมาผับนี้ที่อยู่กันคนละโซนกับบ้านฉันเลย ดื่มมากไม่ได้เดี๋ยวเมากลับบ้านไม่ไหว“คุณครับ”เสียงสุภาพอ่อนโยนของพนักงานเสริฟที่ผับนี้เอ่ยเรียกฉันขึ้น เพราะฉันนั้งอยู่ข้างนอกติดกับทางเดิน ฉันจึงหันหน้ากลับมามองเด็กหนุ่มพนักงานคนนั้น“มีอะไรกับพี่รึป่าวคะ?”“พอดีมีคนอยากคุยกับคุณนะครับ เชิญทางนี้สักครู่ได้ไหมครับ”น้องบอ
“เล่นกับเหยื่อคนสวยยังไงล่ะครับ ได้ไหมล่ะ^_^”เขายิ้มเจ้าเล่ห์ให้ฉัน ฉันก็บ้าตามเขาพอเหล้าเข้าปากทีไร ความหื่นความกล้าในตัวฉันก็เพิ่มมากขึ้น ลองเล่นกับเสืออย่างเขาหน่อยก็ดี“ได้สิค่ะ ไม่มีปัญหา^_^”ฉันบอกเขาพลางขยับร่างของฉันเข้าไปหาเขา“หึ น้องอลิซ”เขามองหน้าฉันด้วยสีหน้าตกใจ เขาคงจะไม่คิดว่าฉันเองก็รุกเสือเป็นเหมือนกันเพียงแค่ฉันยังซิงอยู่เท่านั้นแหละย่ะ “พี่เฮลเคยใจเต้นแรงกับผู้หญิงไหมคะ?”ฉันขนับตัวขึ้นไปคร่อมร่างเขา เขาก็เอนหลังพิงกับที่พักแขนของโซฟาทรงยุโรป“ไม่เคยเลยครับ ใจพี่เต้นแรงเพราะพี่ทำกิจกรรมอย่างว่ามากกว่า”เขาบอกฉันพลางส่องสายตามองไปที่หน้าอกของฉัน วันนี้ฉันอยู่ในชุดเกาะอกสีดำสั่นเลยก้นของฉันมานิดเดียวมีนขลับกับผิวขาวๆของฉันให้เปล่งปลั่งยิ่งขึ้น“แล้วถ้าพี่เฮลไม่ได้ทำกิจกรรมอย่างว่า แล้วใจเต้นเเรงเพราะอยู่ใกล้อลิซจะเป็นยังไงค่ะ”ฉันพูดคลอเคลียอยู่ตรงซอกคอขาวๆของเขา ฉันได้ยินเสียงเขาหัวเราะหึๆออกมา“ไม่มีทางหรอกครับ^_^”เขาพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงร่าเริงปนมั่นใจ ก็ลองดูว่าเขาหรือฉันใครจะแน่กว่ากัน“มั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอคะ?”ฉันหันหน้ากลับมามองหน้าเขาและพูดขึ้น ร่างสูงเบิกตาโตขึ้น
07:30น.อลิซ อลิศา.....“ขอบคุณนะคะพี่หมอ^_^”ฉันเอ่ยขอบคุณพี่หมอกรูฟ ที่เขาลงมายกกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ให้ฉันใส่หลังรถตู้ พลางเปิดประตูให้ฉันขึ้นรถซะด้วยสิ วันนี้ฉันอยู่ในเสื้อแขนยาวกับกางเกงขายาวสีครีมด้านในฉันใส่เสื้อกล้ามสีดำไม่ได้รูดซิบเสื้อแขนยาว“เชิญครับน้องอลิซ”ฉันได้ที่นั่งตรงกลางข้างๆคนนั่งริมหน้าต่าง ซึ่งฉันก็มองไม่เห็นหน้าเขาเพราะเขาใส่แว่นตาดำสวมเสื้อฮู้ดปิดหน้าเขามาถึงจมูก จะไปนั่งตรงอื่นก็ไม่ได้เพราะที่มันเต็มหมดแล้วเหลือเเค่ตรงนี้ที่เดียวเอง“สวัสดีเฮียๆทุกๆคนค่ะ^_^”เมื่อฉันได้ที่นั่งแล้วฉันก็หันไปยกมือไหว้เพื่อนเฮียเคทุกคนที่นี้ฉันรู้จักทุกคนเพื่อนๆของเฮียเคยกมือขึ้นรับไหว้ฉันเสร็จก็ยิ้มทักทายกันและพวกเขาก็กลบไปทำกิจกรรมของพวกเขาต่อ ดูหนังฟังเพลงเล่นโทรศัพท์บ้าง บางคนก็นอนหลับพี่หมอกรูฟนั่งข้างหน้ากับคนขับ“สวัสดีครับน้องอลิซ โตเป็นสาวแล้วสวยมากๆเลยน่ะเนี่ย^_^”เฮียวาฬเพื่อนสุดหล่อที่เป็นหมอของเฮียเคเอ่ยชมฉันด้วยนำ้เสียงแจ่มใสร่าเริง พวกเพื่อนๆเฮียเคที่เป็นหมอฉันมักจะรู้จักและสนิท แต่ก็มีไม่สนิทอยู่คนหนึ่งคือพี่หมอกรูฟ“ทานข้าวมารึยังครับ?”เฮียเคที่นั่งอยู่เบาะข้างหน้าตร
เฮล ปรมะ...ตึกตักๆๆๆทำไมผมรู้สึกอึดอัดได้ขนาดนี้ล่ะครับ จะเพราะอะไรล่ะ ก็คนที่นอนหลับอยู่บนไหล่ผมนี้ยังไงล่ะครับ ทำให้ผมอึดอัดและรู้สึกเหนื่อยหอบเพราะหัวใจบ้าของผมเนี่ย เต้นระรัวราวกับว่ามันจะหลุดออกมาให้ได้ยั้งงั้นล่ะครับ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเป็นเพราะอะไร แต่เธอคนนี้มีอิทธิพลกับหัวใจของผมมาก ทุกครั้งที่ได้สบตาคู่สวยแต่แฝงไปด้วยความดื้อรั้นของเธอผมก็รู้สึกใจเต้นเเรงขึ้นมา เวลาอยู่ใกล้ๆเธอแบบนี้ยิ่งเต้นแรงมากขึ้นกว่าเดิมอีก ผมไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลยไม่ว่ากับใครคนนั้นทั้งสิ้นผิดกับเธอ แค่ผมพบเธอเพียงไม่กี่ครั้งผมก็ใจเต้นแรงทุกครั้งที่ได้ใกล้เธอยิ่งถ้าได้สัมผัสร่างของเธอใจของผมก็เต้นเเรงขึ้นอีก จนผมรู้สึกเจ็บหน้าอกหายใจติดขัดขึ้นมา ทำไมกันน้า ผมเป็นอะไรกัน หรือว่าเพราะความอยากได้เธอมากๆของผมผมถึงได้มีอาการแบบนี้ผมยื่นมือขึ้นมาถอดแว่นกันแดดของผมออกเพื่อจะได้มองหน้าของเธอได้ชัดขึ้นและยิ่งอยู่ใกล้แบบนี้ได้มองหน้าเธอแบบนี้ หัวใจของผมก็เต้นแรงขึ้นจนผมรู้สึกได้ว่าเนื้อหน้าอกของผมเต้นแรงจนเสื้อของขยับขึ้นลงตามเเรงหัวใจของผม“น้องอลิซ”ผมเอ่ยเรียกชื่อเธออย่างแผ่วเบา เธอสวมแว่นกันแดดผมจึง
ดอยสูงที่ห่างไกลความเจริญ......17:30น.อลิซ อลิศา.....“อลิซครับ อลิซ ถึงแล้วตื่นได้แล้ว”เสียงของเฮียเคเอ่ยเรียกฉันพลางจับไหล่ฉันเขย่าเบาๆ ฉันสะดุ้งดีดตัวยันตัวตรง มองไปรอบๆก็พบว่าคนบนรถได้ลงไปกันหมดแล้วรวมถึงผู้ชายที่นั่งข้างๆฉันด้วย ฉันหันไปมองเฮียเคด้วยใบหน้ามึนงงสะลึมสะลือ“ตาปรือเลยเรา ลงไปล้างหน้าล้างตาก่อนดีกว่านะ เกรงใจพี่คนขับเขาน่ะ ติดเครื่องรถให้น้องนอนมาเป็นช่วงโมงแล้ว”เฮียเคบอกฉันพลางมองออกไปนอกรถที่มีพี่คนขับกำลังนั่งเล่นกับเด็กๆอยู่ เด็กๆที่นี้แต่งตัวเเบบเด็กดอยนุ่งผ้าลายพื้นเมืองของถิ่นเขาแล้วสวมเป็นชุดกระโปรงยาวแค่หัวเขา สวมหมวกเย็บปักเองไว้บนศีรษะ การแต่งกายของพวกเขาช่างงดงาม “ชอบเหรอเรา อยากแต่งแบบนั้นเหรอ?”เฮียเคที่เดินลงมาจากรถก่อนฉัน และมีฉันเดิมตามเขาแต่สายตาของฉันจ้องมองไปยังเด็กๆที่พากันวิ่งเล่นบ้าง กระโดดยางบ้าง เดินกระลาบ้าง ใบหน้าของน้องๆแต่ละคนดูมีความสุขมากเรามาถึงที่นี้เย็นมากแล้ว บรรยากาศรอบๆใกล้จะมืดแล้วพวกชาวเขาก็เริ่มพากันเดินหอบเศษไม้ไปที่ลานกว้างตรงกลางหมู่บ้านพวกเขาจะจุดไฟแบบพวกนั่งรอบกองไฟเหมือนเข้าค่ายลูกเสือรึป่าวน่ะ น่าสนุกดีจัง^_^“ค่ะ อลิซ
“มึงจะจีบน้องอลิซเหรอวะ เล่นๆหรือจริงๆอ่ะ”นั้นไงฉันจริงด้วย ฉันกำมือเเน่นมองแผ่นหลังกว้างของนายเฮลอะไรนั้น “เล่นๆสิว่ะ แบบหลอกเยแล้วก็ทิ้งอะไรอย่างเนี่ยอ่ะ”นายเฮลตอบเพื่อนเขาไปด้วยความมั่นใจ เหอะหลอกเยฉันแล้วก็จะทิ้งฉันอย่างนั้นเหรอ คิดว่าง่ายขนาดนั้นเลย“เอ่อ แบบนี้สิถึงจะสมที่เป็นมึง ความคิดเหี้ยๆแบบนี้”เพื่อนของเขาคนหนึ่งพูดขึ้น ทำให้อีกคนหันมาสมทบหลอกด่านายเฮลอีกด้วย “พวกมึงต้องช่วยกูกลันไอเชี้ยกรูฟเพื่อนไอเคออกไปจากเหยื่อของกูน่ะสัส”เมื่อพวกเขาเลิกหลอกด่านายเฮลกันเเล้วนายเฮลก็เอ่ยบอกเพื่อนๆเขา สองคนนั้นมองจะยอมทำตามที่นายเฮลสั่ง“เอ่อ พวกกูรู้แล้วน่า”“ถ้ามึงเบื่อน้องอลิซแล้ว มึงยกให้กูได้ป่าวว่ะ”พี่ตัวเล็กที่แสกผมข้างหน้าตาขาวจั๊วะเอ่ยบอกนายเฮลทำให้นายเฮลหันขวับกลับไปหาเขาพลางยกเท้าขึ้นถีบเข้าไปที่หน้าท้องของผู้ชายคนนั้นจนหงายหลังแต่โชคดีที่ผู้ชายตัวสูงเข้ามารับไว้ได้ทันทำให้ผู้ชายคนนั้นไม่หงายหลังล้มลงไป ผู้ชายนี้มันเลวเหมือนกันหมดทุกคน“เหี้ย!!!กูแค่ขอดีๆแค่นี้ก็ต้องถีบกูด้วยไอเพื่อนเลว!!”ผู้ชายที่โดนนายเฮลถีบเมื่อยันคัวยืนตรงได้แล้วเขาก็โวยใสนายเฮลทันที แต่สีหน้าเขาไม่ได้บ่
“พี่เฮลลองทานอันนี้สิคะ อลิซว่าอร่อยดี^_^”ฉันหันไปบอกนายเฮลพลางยื่นช้อนที่ฉันตักอาหารจานที่ไม่มีใครตักทานเลยมายื่นไปตรงปากของนายเฮล เขาก็มองฉันด้วยสายตาแปลกๆแต่ฉันก็รีบทำหน้าอ้อนเขาทันที “นะคะ นะ อลิซทานไปเมื่อกี้นี้ อลิซว่าอร่อยดี เลยอยากให้พี่เฮลลองทานบ้างนะคะ”ฉันบอกนายเฮงไปคำพูดออดอ้อนของฉันและสีหน้าของฉันทำให้นายเฮลอ้าปากงับอาหารที่ฉันตักมาป้อนเขา เขาก็เคี้ยวตุ้ยๆเลย ผิดกับสีหน้าของคนอื่นๆที่พากันทำหน้าพะอืดพะอมเหมือนจะอ้วก “อร่อยไหมคะ?”ฉันหันไปถามนายเฮลที่เขากำลังก้มหน้าก้มตาทานข้าวอย่างเอาเป็นเอาตาย เขาก็หันหน้ามามองฉันแวบหนึ่งพร้อมกับพยักหน้าและหันกลับไปก้มหน้าทานข้าวต่อ “จะไม่อร่อยได้ไงหนิเนอะ ก็ผัดพริกหนูภูเขาอาหารขึ้นชื่อของหมู่บ้านนี้เลยใช่ไหมคะคุณน้า” ฉันพูดเสียงดังแต่หันไปพูดกับคุณน้าที่เฮียเคบอกฉันว่าเธอเป็นภรรยาของผู้ใหญ่บ้าน คุณน้าก็ยิ้มพร้อมกับพยักหน้าให้ฉัน คุณน้าบอกฉันกับเพื่อๆของเฮียเคเมื่อกี้นี้น่ะ แต่ฉันคิดว่านายเฮลคงไม่ได้ยินหรอกเพราะเขาเอาแต่ให้ความสนใจฉันน่ะสิ “ผัดอะไรน่ะ!!!???”นายเฮลหยุดทานข้าวและหันมามองหน้าฉันกับคุณน้าทันที “ผัดพริกหนูภูเขานะคะ”คุณน้า
“พี่เฮลนี้มันเกาะส่วนตัวเหรอคะ?”ฉันเมื่อมองไปรอบๆของหมู่เกาะนี้ก็ต้องร้องขึ้นอย่างตกใจเงยหน้าขึ้นมองหน้าพี่เฮลทันที เกาะนี้อยู่ห่างไกลจากเกาะอื่นๆและยังอยู่ตรงใจกลางของทะเลที่สวยงามที่นี้อีก บ้านหลังสวยงามนั้น ที่นี้ช่างน่าอยู่ซะเหลือเกิน มูลค่าของเกาะนี้น่าจะไม่ตำ่กว่าพันล้าน “ครับ เกาะส่วนตัวของพี่เองและพี่เพิ่งซื้อเมื่อเดือนที่เเล้ว ที่เราแต่งงานกัน พี่สั่งคนมาสร้างบ้านที่นี้เพื่อให้เป็นเรือนหอของเราสองคน^_^”พี่เฮลเอ่ยบอกฉันทันทีหลังจากที่เราทั้งคู่หยุดมองพื้นที่รอบๆบ้าน ฉันเอนตัวหันกลับมาเผชิญหน้ากับเขาและยื่นมือขึ้นไปโอบรอบคอของพี่เฮล “เกาะนี้เป็นของน้องอลิซครับ ชื่ออลิซเบลีซ^-^”พี่เฮลเอ่ยบอกฉัน และเราทั้งคู่ก็ยิ้มให้กัน “ที่จริงพี่เฮลไม่ได้มาเจรจาธุรกิจใช่ไหมคะ?”ฉันเออ่ยถามเขาไป พี่เฮลก็ยิ้มแหะๆให้ฉันและพยักหน้าหล่อไปให้ฉัน “ฟอดดด ฟอด ขอบคุณนะคะที่ใส่ใจคำพูดของอลิซและยังจะจดจำทุกรายละเอียดที่อลิซชอบ^_^”ฉันเขย่งปลายเท้าขึ้นไปหอมแก้มพี่เฮลทั้งสองข้าง ดวงตาของพี่เฮลเบิกโตขึ้น ฉันกลับมายืนดังเดิมและเอ่ยบอกเขา ฉันทราบซึ้งใจจริงๆที่เขาใส่ใจคำพูดของฉันและนู้ว่าฉันชอบอะไร บ้านที
ประเทศ เบลีซ ทะเลแคริบเบียน “น้องอลิซครับ มองกล้องหน่อยครับ”พี่เฮลที่ยืนถือกล้องที่คล้องคอเขาอยู่เอ่ยขึ้น ฉันจึงหันไปมองเขา แชะ “เมียใครเนี่ย สวยที่สุดเลย^_^”เสียงร่าเริงของพี่เฮลเอ่ยขึ้นพร้อมกับร่างของเขาที่วิ่งเข้ามานั่งเเนบชิดกับร่างกายของฉัน ฉันจึงเบี่ยงตัวและหันไปหาเขา“ไหนพี่เฮลบอกว่ามีเจรจาธุรกิจ?”ฉันเอ่ยถามข้อข้องใจของตัวเองออกไปทันที เพราะตอนนี้เราทั้งคู่กำลังเดินทางโดยสารเรือสปีชโบ๊ทเพื่อไปยังหมู่เกาะที่อยู่รอบๆของทะเลแคริบเบียนน่ะสิ ฉันก็เลยงงอยู่เนี่ย พี่เฮลถอดเเว่นกันแดดสีชาออกพร้อมกับยิ้มที่พิฆาตใจสุดๆมาให้ฉัน นับวันพี่เฮลยิ่งน่ารักน่าหยิกขึ้นไปทุกที อ้อนยิ่งกว่าลูกแมวเหมียวอีกน่ะ“ก็มีครับ แต่ต้องไปที่หมู่เกาะทางด้านนู้นนนนน่ะ”พี่เฮละอ่ยบอกฉันพลางชี้นิ้วไปที่เกาะน้อยๆที่ห่างออกไป ฉันก็มองตามปลายนิ้วของเขาไป“เห้อ ไกลจัง อลิซเริ่มเหนื่อยแล้วนะคะ”ฉันหันมาบอกพี่เฮลและเริ่มเอื้อมมือไปกอดเอวเขาและซุกใบหน้าไปซบกับแผงอกของสามีผู้น่ารักทันที สามีของฉันเขาก็โอบกอดร่างฉันและเอามือลูบศีรษะฉันเบาๆ สัมผัสอ่อนโอนและอบอุ่นของเขาทำให้ฉันค่อยๆหลับตาลงอย่างเหนื่อยล้า เราออกเดินทางจาก
“งื้อออ เอาเมียทุกคืนยังหาว่าพี่ไม่สนใจอีกเหรอครับ แล้วถ้าแบบที่เขาเรียกว่าสนใจเนี่ยต้องเอาทุกเวลาเลยรึป่าวครับ^_^”นำ้เสียงเเละเเววตาเจ้าเล่ห์เริ่มส่องประกายวิบวับของเขา ทำให้ใบหน้าของฉันร้อนผ่าวขึ้นมา ฉันจึงเบะปากใส่เขาและเลิกสนใจเขาหันมาหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูมาช้อปปิ้งเสื้อผ้าให้ลูกฉันดีกว่า ที่เขาพูดมามันก็จริงนั้นแหละ ไม่ว่าพี่เฮลจะกลับดึกแค่ไหน ต้องมาแหย่ฉันที่นอนหลับอยู่ให้ตื่นทุกทีและเราก็เริ่มบรรเลงเพลงรักมอบความสุขให้กันและกันทุกคืน ตลอดเวลาที่เราแต่งงานกันมา เขาไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงมาทำให้ฉันเจ็บใจ เขามีเเค่ฉันเพราะฉันส่งสายสืบให้ไปตามติดชีวิตเขา และสายสืบเพิ่งจะรายงานผลงานว่าพี่เฮลวันๆหนึ่งนั่งอยู่แต่โต๊ะทำงานกับกองเอกสารกองโต มือกุมขมับเพราะเครียดที่ไม่มีเวลาให้ฉัน กิจการของพี่เฮลเริ่มเติบโตขึ้นทุกวัน ตอนนี้บริษัทและโรงแรมของสามีฉัน โด่งดังไปทั่วโลกยอดเข้าพักในแต่ละเดือนก็ทะลุหนึ่งพันล้านบาททุกเดือนในทุกๆสาขา ลูกฉันจะต้องเกิดมาบนกองเงินกองทองแน่ๆมีแด๊ดดี้ขยันขนาดนี้“อาทิตย์หน้าพี่ต้องไปเจรจาธุรกิจที่เบลีซ น้องอลิซไปกับพี่ได้ไหมครับ?”พี่เฮลพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงอ้อนๆฉันที่กำล
“ร้านนี้เพิ่งเปิดใหม่เหรอ”ฉันที่เหลือบสายตาเห็นร้านนมสดเปิดใหม่และร้านถูกตกแต่งไว้อย่างสวยงาม ฉันจึงเปิดไฟเลี้ยวและเลี้ยวหัวรถเข้าจอดที่ร้านแห่งนี้ทันทีแต่ในจังหวะนั้น สายตาของฉันก็เหลือบไปเห็นร่างสูงของผู้ชายในชุดสูทสีดำที่คุ้นตาฉัน“พี่เฮล มาทำอะไรที่นี่?”ฉันพูดขึ้นเมื่อมองไปที่ป้ายของร้านดอกไม้ เขามาซื้อดอกไม้ไปให้ใคร “สันดานเดิมๆกลับมาเหรอ?”ฉันพูดขึ้นในจังหวะที่ฉันเห็นพี่เฮลยืนพูดคุยยิ้มหวานกับผู้หญิงที่อยู่ในชุดเดรสสีขาวนั้นเธอเองก็ยิ้มให้พี่เฮลอย่างมีความสุข ฉันกำหมัดแน่นมองทั้งคู่ที่พูดคุยกันกระหนุงกระหนิงพรึบ“หึ มาทำอะไรกันเหรอคะ!!!”ฉันไม่รู้ว่าตัวเองเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าของคนสองคนนี้ได้ยังไง พี่เฮลมองมาที่ฉันด้วยสีหน้าตกใจผู้หญิงคนนั้นก็มองมาที่ฉันและยิ้มแหย่ๆมาให้ฉัน“น้องอลิซ มาได้ไงครับ ออกมาทำไมเดี๋ยวไม่สบายน่ะ!”พี่เฮลรีบเดินเข้ามาหาฉันและเขากำลังจะเอื้อมมือมาจับตัวฉัน แต่ฉันเหวี่ยงตัวหลบทำให้เขาจับตัวฉันไม่โดน“คุณอลิซเหรอคะ?”ผู้หญิงคนนั้นเอ่ยถามขึ้นพี่เฮลก็มองหน้าฉันสลับกับหน้าผู้หญิงคนนั้น“ใช่ครับ นี้คุณอลิศาภรรยาของผมเอง”พี่เฮลเดินมายืนข้างฉันและผายมือมาที่ฉันเพื่
1เดือนต่อมาบ้าน รัตนบูรภาพิทักษ์14:30น.อลิซ อลิศา...“เป็นไงมึง เมื่อคืนหนักป่ะ?”เสียงหวานของฮันนี่เอ่ยถามฉันดังมาแต่ไกล ฉันจึงหันกลับไปมองหน้ามันพร้อมกับเบะปากมองบนใส่มัน สภาพมันเหมือนคนอดหลับอดนอนเหนื่อยล้าเหมือนฉันนี้แหละ มันเพิ่งจะเดินกลับมาจากบ้านพี่รามน่ะ บ้านพี่รามอยู่ข้างๆบ้านของฮันนี่นี้แหละ ฉันกับพี่เฮลแต่งงานกันแล้ว งานเเต่งของเราสองคนถูกจัดอย่างยิ่งใหญ่สมกับฐานะทางบ้านของเราทั้งคู่ งานเช้าเราจัดกันที่บ้านฉันและงานหมั้นและงานแต่งสวมแหวนเราจัดกันตอนเช้าพร้อมกันเลยและตอนมืดเราไปกินเลี้ยงกันที่โรงแรมหรูในเครือรัตนบูรภาพิทักษ์กัน มี๊กับแด๊ดของพี่เฮลท่านใจดีมากรักและเอ็นดูฉัน มี๊ของพี่เฮลมองจะเห่อๆๆหลานลูกในท้องฉันมากเลย ทำเฟื้องฟ้าของฉันก็แอบกระซิบวันที่มี๊กับแด๊ดของพี่เฮลและพี่เฮลพากันไปสู่ขอฉันที่บ้านของฉัน ม๊าฉันบอกว่าผู้ชายคนนี้แหละที่มารอที่บ้านฉันทุกเช้าเมื่อตอนที่ฉันเข้าไปดูงานในบริษัทคนที่หล่อๆๆที่ม๊าฉันชมก็คือพี่เฮลนี้แหละ แหละที่สำคัญน่ะพี่เฮลน่ะประจบประแจงม๊าฉันจนม๊าฉันหลงพี่เฮลไปอีกคนแล้วอ่ะ“หนักคงจะสู้ของมึงไม่ได้ มองท่าเดินเหมือนขาอ่อนหมดแรง”ฉันพูดด้วยนำ้เสียง
พี่เฮลเดินเข้ามาหาฉัน ฉันก็ลุกขึ้นยืน“น้องอลิซพูดจริงเหรอครับ?”พี่เฮงเดินทาหยุดอยู่ตรงหน้าฉันและเอ่ยถามฉัน นำ้เสียงของเขาช่างตื่นเต้นและดีใจใบหน้าที่เปื้อนรอยยิ้มของเขาตอนนี้มันกลับทำให้ฉันลืมความผิดของเขาที่เคยทำให้ฉันร้องไห้เสียใจกับเรื่องเดิมๆไม่รู้กี่หนหดหายไปหมดเลย“ค่ะ ทำไมพี่เฮลถึงไม่บอกอลิซล่ะคะ ว่าพี่เฮลคือพี่ชายคนนั้น”ฉันเอ่ยถามเขาไปในจังหวะที่พี่เฮลยื่นมือของเชามาจับมือฉันไปกุมไว้ข้างหนึ่ง“พี่ไม่รู้ว่าหนูยังรอพี่”เขาพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงเศร้าๆพลางก้มหน้าลง ฉันจึงยิ้มขึ้นและเอื้อมมือไปกุมโครงแก้มของพี่เฮลพลางยกใบหน้าของเขาให้กลับมามองสบตากับฉัน“ทำไมจะไม่รอล่ะคะ ก็เราสัญญากันไว้แล้วหนิ^_^”ฉันพูดขึ้นพี่เฮลเบิกตาโตมองหน้าฉันด้วยสีหน้าแปลกใจ สงสัยเขาจะจำไม่ได้ ฉันเองก็จำไม่ได้เพียงแต่ว่าฉันเอารูปถ่ายทั้งสองใบมาเรียงต่อกันและพลิกด้านหลังดูก็พบข้อความตัวหนังสือที่ถูกเขียนด้วยดินสอสีดำตัวสะอดาเรียบร้อยแต่ไม่ค่อยสวยเหมือนรายมือของผู้ชาย“สักวันเราจะเป็นแฟนกันสัญญาน่ะ”ฉันพูดขึ้นและหยิบรูปถ่ายทั้งสองใบที่ฉันถือมาด้วยให้พี่เฮลดู พี่เฮลก็มองรูปถ่ายทั้งสองใบสลับกับหน้าฉัน“ลองต่อกันและพ
12:00น.นำ้ตกอลิซ อลิศา...ซึบ จุ๋ม “เขามาทำอะไรน่ะ?”ฉันที่เดินหาพี่เฮลจนขึ้นมาที่นำ้ตกก็ต้องตกใจปนแปลกใจกับแผ่นหลังของผู้ชายที่คุ้นเคยตรงสะพานนั้น เขากำลังขยี้อะไรอยู่สักอย่างเสื้อผ้าที่เขาใส่คือชุดหม้อฮ้อมสีนำ้เงินและกางเกงขาก๊วยสีนำ้เงินเช่นเดียวกัน“ซักผ้าเหรอ?”ฉันมองไปที่กะละมังสองลูกที่วางอยู่บนสะพานไม้ที่ชาวบ้านมาทำกันไว้เพื่อเวลามาซักผ้าที่นี้จะได้สะดวกปกติคุณน้าเป็นคนซักผ้าให้ฉันน่ะ“พี่เฮลคะ!”ฉันตะโกนเรียกพี่เฮล ที่ตอนนี้เขากำลังนั่งเอามือปาดเหงื่อตัวเองอยู่เหงื่อเม็ดใหญ่ผุดขึ้นตามใบหน้าหล่อของเขาใบหน้าซีดและริมฝีปากซีดๆหันหน้ามามองฉันทันทีที่ได้ยินเสียงฉันที่ตะโกนเรียกเขา“น้องอลิซอย่าเดินมาตรงนี้น่ะครับ พื้นมันลื่นหนูกลับไปรอพี่ที่บ้านก่อนนะครับ แดงร้อนเดี๋ยวจะไม่สบายเอาน่ะ”พี่เฮงเอ่ยพูดบอกฉันทั้งแววตาและน้ำเสียงของเขาสื่อถึงความเป็นห่วงได้อย่างชัดเจน ไม่รู้ทำไมฉันถึงรู้สึกว่านำ้ตาของฉันมันกำลังจะไหลออกมา“พี่เฮลมาซักผ้าให้อลิซทำไมคะ?”ฉันเอ่ยถามเขากลับไปและเริ่มส่องสายตามองหาที่ร่มๆเพื่อจะเดินเข้าไปเพราะตอนนี้ฉันเริ่มร้อนขึ้นมาแล้วสิ“พี่อยากจะทำอะไรให้น้องอลิซมั่งน่ะครั
“ก็ได้ค่ะ!!”ฉันพูดบอกเขาพลางจับมือของเขาให้ปล่อยแขนฉันและฉันก็เดินขึ้นไปนอนบนที่นอนพี่เฮลก็ยืนยิ้มให้ฉัน “รีบไปทำสิคะ อลิซหิวจนจะกินหัวพี่เฮลได้อยู่แล้วเนี่ย!”ฉันตะโกนใส่เขาพลางทำตาดุๆใส่ “ครับๆๆไปเดี๋ยวนี้ครับ”พี่เฮลรีบรนรานเดินผิดเดินถูกและรีบเปิดประตูวิ่งลงบันไดบ้านไป ฉันก็ส่ายศีรษะไปมาหัวเราะๆเบากับท่าทางของเขา และฉันก็ยื่นมือไปลูบหน้าที่แลนราบท้องของตัวเอง “ป่ะป๊าเขาจะรักแม่จริงๆรึป่าวคะลูก?”ฉันเหลือบตามองไปยังหน้าท้องของฉันพลางเอ่ยพูดคุยปรับทุกข์และถามเขา บางทีตอนนี้ฉันกำลังจะเป็นแม่คนแล้ว ฉันควรจะคิด คิดเยอะๆเพราะฉันไม่ได้ตัวคนเดียวอีกต่อไปแล้ว 07:00น. “ฟอดดดด ฟอดดดด”สัมผัสหนักๆกดลงมาบนแก้มทั้งสองข้างของฉัน “อื้อออ อย่ายุ่งคนกำลังนอนอยู่!!”ฉันบ่นไปอย่างหงุดหงิดพลางผลิกตัวหันมานอนตะแคงแทน พรึบ “อื้อออ”ฉันครวญครางขึ้นอย่างขัดใจเมื่อมีมือหนาโอบกอดเอวของฉันแผ่นหลังของฉันไปกระทบเข้ากับแผงอกสุดเเกร่งของใครสักคนแต่ตอนนี้ความง่วงของฉันมันไม่สามารถทำให้ฉันลืมตามามองหน้าเขาได้ เห็นไหมล่ะฉันบอกแล้วว่าตอนนี้น่ะฉันขี้เซาเป็นอันดับสองอ่ะ เพราะอันดับหนึ่งคือเรื่องกิน “พี่คิดถึงหนูแ
บ้านพักของอลิซบนดอยสูงที่ห่างไกลความเจริญ05:00น.อลิซ อลิศา...“อื้อออ”ฉันครางขึ้นเล็กน้อยและบิดขี้เกียจไปมา และค่อยๆยันตัวลุกขึ้นนั่งออดดดด“หิวอะไรเวลานี้ล่ะคะลูกขา หนูรู้ไหมว่าม๊าน่ะกลัวผี”ฉันพูดกับลูกของฉันพลางเอามือลูบหน้าของตัวเองไปด้วย ฉันหยิบนาฬิกาขึ้นมาดูก็ต้องเบะปากทำหน้าเศร้า เพิ่งจะตีห้าหิวข้าวซ่ะงั้น จะเดินไปหาคุณน้าก็เกรงใจเธอ จะลงไปข้างล่างก็กลัวจะเจอเข้ากับสิ่งลี้ลับ “เอ่อจริงสิ ฉันซื้อขนมมานี้หน่า”ฉันพูดขึ้นอย่างดีใจและนำไม้ขีดไฟจุดเข้าไปที่ตะเกียงเพื่อทำให้ห้องนี้สว่างขึ้นมา ฉันอยู่ที่นี้คนเดียวมาเป็นอาทิตย์ได้ยังไงเนี่ยแกะๆๆๆๆ“อื้ออ ของอร่อย^_^”ฉันพูดขึ้นอย่างดีใจที่ตอนนี้ฉันใช้จมูกสูดดมกลิ่นขนมปังข้างในยัดใส่สตอเบอร์รี่ของโปรดของฉันที่เพิ่งจะไปซื้อกับคุณน้ามาเมื่อวานที่ไปหาหมอ“กินแล้วนะคะ กินน่ะลูก นี้น่ะของชอบของม๊าเลยน่ะ ถ้าหนูเป็นผู้หญิงม๊าจะให้หนูชื่ออลิน จะได้เข้ากับชื่อของม๊า^_^”ฉันกัดขนมปังไปพลางพูดถึงชื่อลูกไปและทำหน้าฟินกับความอร่อยของขนมปังก้อนใหญ่ที่อยู่ในมือฉัน“ฮึ”เสียงหัวเราะของใครสักคนดังขึ้นเบาๆทำให้ฉันหยุดการกระทำในการกินขนมปังและหันไปทางต้น