ประเทศ เบลีซ ทะเลแคริบเบียน “น้องอลิซครับ มองกล้องหน่อยครับ”พี่เฮลที่ยืนถือกล้องที่คล้องคอเขาอยู่เอ่ยขึ้น ฉันจึงหันไปมองเขา แชะ “เมียใครเนี่ย สวยที่สุดเลย^_^”เสียงร่าเริงของพี่เฮลเอ่ยขึ้นพร้อมกับร่างของเขาที่วิ่งเข้ามานั่งเเนบชิดกับร่างกายของฉัน ฉันจึงเบี่ยงตัวและหันไปหาเขา“ไหนพี่เฮลบอกว่ามีเจรจาธุรกิจ?”ฉันเอ่ยถามข้อข้องใจของตัวเองออกไปทันที เพราะตอนนี้เราทั้งคู่กำลังเดินทางโดยสารเรือสปีชโบ๊ทเพื่อไปยังหมู่เกาะที่อยู่รอบๆของทะเลแคริบเบียนน่ะสิ ฉันก็เลยงงอยู่เนี่ย พี่เฮลถอดเเว่นกันแดดสีชาออกพร้อมกับยิ้มที่พิฆาตใจสุดๆมาให้ฉัน นับวันพี่เฮลยิ่งน่ารักน่าหยิกขึ้นไปทุกที อ้อนยิ่งกว่าลูกแมวเหมียวอีกน่ะ“ก็มีครับ แต่ต้องไปที่หมู่เกาะทางด้านนู้นนนนน่ะ”พี่เฮละอ่ยบอกฉันพลางชี้นิ้วไปที่เกาะน้อยๆที่ห่างออกไป ฉันก็มองตามปลายนิ้วของเขาไป“เห้อ ไกลจัง อลิซเริ่มเหนื่อยแล้วนะคะ”ฉันหันมาบอกพี่เฮลและเริ่มเอื้อมมือไปกอดเอวเขาและซุกใบหน้าไปซบกับแผงอกของสามีผู้น่ารักทันที สามีของฉันเขาก็โอบกอดร่างฉันและเอามือลูบศีรษะฉันเบาๆ สัมผัสอ่อนโอนและอบอุ่นของเขาทำให้ฉันค่อยๆหลับตาลงอย่างเหนื่อยล้า เราออกเดินทางจาก
“พี่เฮลนี้มันเกาะส่วนตัวเหรอคะ?”ฉันเมื่อมองไปรอบๆของหมู่เกาะนี้ก็ต้องร้องขึ้นอย่างตกใจเงยหน้าขึ้นมองหน้าพี่เฮลทันที เกาะนี้อยู่ห่างไกลจากเกาะอื่นๆและยังอยู่ตรงใจกลางของทะเลที่สวยงามที่นี้อีก บ้านหลังสวยงามนั้น ที่นี้ช่างน่าอยู่ซะเหลือเกิน มูลค่าของเกาะนี้น่าจะไม่ตำ่กว่าพันล้าน “ครับ เกาะส่วนตัวของพี่เองและพี่เพิ่งซื้อเมื่อเดือนที่เเล้ว ที่เราแต่งงานกัน พี่สั่งคนมาสร้างบ้านที่นี้เพื่อให้เป็นเรือนหอของเราสองคน^_^”พี่เฮลเอ่ยบอกฉันทันทีหลังจากที่เราทั้งคู่หยุดมองพื้นที่รอบๆบ้าน ฉันเอนตัวหันกลับมาเผชิญหน้ากับเขาและยื่นมือขึ้นไปโอบรอบคอของพี่เฮล “เกาะนี้เป็นของน้องอลิซครับ ชื่ออลิซเบลีซ^-^”พี่เฮลเอ่ยบอกฉัน และเราทั้งคู่ก็ยิ้มให้กัน “ที่จริงพี่เฮลไม่ได้มาเจรจาธุรกิจใช่ไหมคะ?”ฉันเออ่ยถามเขาไป พี่เฮลก็ยิ้มแหะๆให้ฉันและพยักหน้าหล่อไปให้ฉัน “ฟอดดด ฟอด ขอบคุณนะคะที่ใส่ใจคำพูดของอลิซและยังจะจดจำทุกรายละเอียดที่อลิซชอบ^_^”ฉันเขย่งปลายเท้าขึ้นไปหอมแก้มพี่เฮลทั้งสองข้าง ดวงตาของพี่เฮลเบิกโตขึ้น ฉันกลับมายืนดังเดิมและเอ่ยบอกเขา ฉันทราบซึ้งใจจริงๆที่เขาใส่ใจคำพูดของฉันและนู้ว่าฉันชอบอะไร บ้านที
แนะนำตัวละคร พระเอก ชื่อเล่นเฮล ชื่อจริง นายปรมะ รัตนบูรภาพิทักษ์ อายุ29ปี รูปหล่อพ่อรวย เจ้าของธุรกิจโรงแรมหรูระดับท็อปของประเทศในเครือรัตนบูรภาพิทักษ์ควบตำแหน่งเจ้าของคลับH&H เจ้าชู้ กระล่อน ควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า สาวๆ ล้อมหน้าล้อมหลัง เปลี่ยนผู้หญิงบ่อยยิ่งกว่าเปลี่ยนเสื้อผ้า แถมรวยโคตรๆๆ “เสือก็คือเสือ ไม่มีทางเป็นแมวเหมียวไปได้หรอกครับ น้องอลิซหึหึๆ” นางเอก ชื่อเล่น อลิซ ชื่อจริง นางสาวอลิศา ภัททกิจโภคิน อายุ25ปี สาวสวยหมวยตัวเล็ก สายลุย ห้าวๆ แมนๆ น่ารักมีความมั่นใจในตัวเองสูง สถานะไม่โสดเพราะมีคนของใจอยู่แล้ว “ก็แค่พี่ชายของเพื่อนนะคะ^-^” เพราะเหตุผลบางอย่างทำให้เธอต้องเข้าไปใกล้ชิดเขา จนทำให้เกิดความใกล้ชิดกลับกล่ายขึ้นเป็นบ่อเกิดแห่งความรัก แต่เสือก็คือเสือ จะหยุดแค่ลูกแมวน้อยได้อย่างนั้นเหรอ? ___________________________ ตอนที่1บริษัทสาขาใหญ่ รัตนบูรภาพิทักษ์15:00น.ห้องท่านประธาน...เฮล ปรมะ....“อื้อออ คุณเฮลคะ จั๊กจี้คะ”“ฟอดด จุ๊ฟฟฟ อื้อ ก็ทำพี่กลับบ้างสิครับ^_^”ผมบอกคนได้ร่างด้วยนำ้เสียงแหบพร่า เราสองคนกำลังทำกิจกรรมออกกำลังกายอยู่บนโซฟาในห้องทำงานของผมที
“พร้อมแล้วหนิครับ^_^”ผมเอ่ยบอกเธอพลางทำหน้าตาเจ้าเล่ห์เพราะผมเอานิ้วเรียวของผมไปถูไถความเป็นสาวของเธอที่ตอนนี้ชุ่มแฉะพร้อมสู้รบกับผมแล้วล่ะครับ“อื้ออออ พี่เฮลคะเสียวค่ะ อร๊ายยยยยย”แจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะร่างบางร้องครวญครางเมื่อผมได้ใช้ปลายนิ้วแหวกว่ายเล่นกับช่องทางรักของเธอจนร่างกายของเธอกระตุกเกร็งปล่อยนำ้หวานออกมาเลอะเต็มง่ามนิ้วมือของผม “อื้ออออ เสร็จแล้วเหรอครับคนสวย^_^”ผมเงยหน้าขึ้นไปมองเธอและเอ่ยถามเธอด้วยนำ้เสียงหวาน ร่างบางก้มหน้าลงมามองผมด้วยสายตาหวานเยิ้ม “นำ้หวานทนไม่ไหวแล้วคะ พี่เฮล”เธอบอกผมพลางค่อยๆถ่อยหลังเข้าไปนั่งลงบนโซฟาตัวแพง แล้วค่อยๆยกขาทั้งสองข้างขึ้นเผยความเป็นสาวที่พร้อมสู้รบสู้สายตาของผม ผมมองเธอและกระตุกยิ้มมุมปากขึ้นแล้วค่อยๆเดินเข้าไปย่อตัวลงตรงหว่างขาของเธอ พร้อมกับจับความเป็นชายของผมจ่อไปที่ใจกลางความเป็นสาวของเธอที่ชุ่มแฉะเบ่งบาน ผมก้มลงไปมองจุดเชื่อมต่อของเธอและผม ผมอยากจะลองเปิดซองผู้หญิงดูสักครั้งจัง ผมสัญญาเลยอ่ะ ถ้าผมได้เปิดซิงผู้หญิงผมจะไม่สวมถุงป้องกัน ผมจะเสียบสด“จะเข้าแล้วนะครับคนสวย^-^”ผมบอกเธอ แล้วไม่รอคำตอบจากร่างบางผมจับขาทั้งสองข้างของเธออ้าออก
“เบาไม่ได้หรอกครับหึๆๆๆ”ผมเอ่ยบอกเธอไป และยิ่งเพิ่มแรงเอวให้มากกว่าเดิม จนร่างบางสั่นกระตุกเกร็งไปหลายรอบในขณะที่ผมยังคงไปไม่ถึงจุดความสุขพั่บ พั่บ พั่บ ตั๊บ ตั๊บติ๊ดดดดดดดดดดดดดดดตึ๋งงงงงงงงงงงงงงงงง“ใครวะเเม่ง!!!”ผมสถบขึ้นอย่างหงุดหงิด แม่งเวลาทั้งวันเสือกไม่โทร เสือกมาโทรเวลาความสุขกูตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ“อื้ออออออ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”ร่างบางครางกระเส่าเมื่อผมกระเเทกความเป็นชายเข้าออกช่องทางรักของเธออย่างหนักหน่วงและเป็นจังหวะ หน้าอกหน้าใจทั้งสองตู้มกระเพื่อมขึ้นลงตามเเรงกระเเทกของผม จนผมอดใจไม่ไหวต้องเอื้อมมือขึ้นไปบีบคลึงทั้งสองเต้าของเธอ “อื้อออออออออ จ๊วฟฟฟฟ จ๊วฟฟฟฟแผล๊บ แปล๊บ”ผมก้มหน้าลงไปฟัดเต้าอู้มๆทั้งสองเต้าพลางดูดดึงยอดอกสีนำ้ตาลนั้นอย่างมันส์เขี้ยว “อื้อออ อย่ากัดสิคะ นำ้หวานเจ็บ”ร่างบางงอแงเมื่อผมขบฟันลงไปหยอกเย้ากับยอดอกของเธอ แต่ผมไม่ได้สนใจเสียงของเธอยังคงดูดดึงยอดอกอย่างหมั้นเขี้ยว ส่วนท่อนร่างผมก็กระแทกใส่ช่องทางรักของเธออย่างไม่ยั้งเหมือนกันพั่บๆๆ พั่บๆๆๆๆๆ ตั่บๆๆๆๆๆ“อื้ออออ นำ้หวานไม่ไหวแล้วค่าาาอื้ออออออร๊ายยยยย”ตั่บๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พั่บๆๆๆๆๆๆผมเร่งจังหวะเเรงขึ้นเพื่
โรงพยาบาล SA11:45น.อลิซ อลิศา....เชิญคุณอลิศาที่ห้องตรวจ1ค่ะ”“ค่า^_^”ฉันขานรับนางพยาบาลแล้วรีบลุกขึ้นยืนจัดชุดกระโปรงสีขาวยาวถึงหัวเข่าแขนตุ๊กตาพร้อมกับจัดทรงผมให้เรียบร้อยแล้วเอื้อมมือลงไปหยิบกระเป๋าข้าวกล่องสีชมพูหวานแหววที่ฉันทำเองขึ้นมาถือแล้วค่อยๆเดินแบบนางสาวไทยเข้าไปยังห้องตรวจ“นายเเพทย์ คณาธิป ฤาฉัตรชัย”“อื้ออออออ”ฉันอ่านชื่อนายแพทย์หน้าห้องตรวจหมายเลขหนึ่งแล้วยืนบิดตัวไปมาพลางยิ้มกว้างขึ้น จะได้เจอคุณหมอสุดหล่อแล้วดีใจจัง^~^แอ๊ดดดดดดด“สวัสดีครับ เชิญนั่งครับ”เสียงคุณหมอนุ่มนวลชวนน่าหลงใหลเอ่ยชวนฉันให้นั่งลงเมื่อฉันเปิดประตูห้องตรวจของคุณหมอเข้ามาแต่เขายังไม่ได้เงยหน้าจากจอคอมพิวเตอร์ขึ้นมามองหน้าฉัน ฉันอมยิ้มขึ้นเมื่อมองไปที่ใบหน้าขาวใสของผู้ชายในเสื้อกราวสีขาวเขานั่งพิมพ์อะไรสักอย่างดวงตาจ้องมองไปยังหน้าจอสี่เหลี่ยม เป็นแบบนี้ประจำที่ฉันเปิดประตูห้องตรวจเข้ามาแล้วเจอเขา กรอบแว่นตาสีดำไม่ได้ช่วยบดบังความหล่อของหมอกรูฟได้เลย“สวัสดีค่ะ คุณหมอ^_^”ฉันเดินเข้าไปนั่งที่นั่งตรงหน้าของหมอกรูฟและเอ่ยกล่าวคำทักทายเขาพร้อมยกมือขึ้นไหว้ หมอกรูฟเงยหน้าขึ้นมามองฉันพร้อมกับยกมือขึ้
22:30น. โรงแรมDS “นี่อีลิซ มันจะไม่โป๊เกินไปเหรอว่ะ”แซนนี้รั้งแขนฉันไว้ตอนที่ฉันกำลังจะเดินเข้าไปในงาน แต่ก็ต้องหยุดชะงักหันกลับไปมองแรงใส่แซนนี้เพื่อนสนิทสุดเยิ้มของฉันเองที่จริงฉันเป็นคนมีเพื่อนเยอะมากแต่สนิทที่สุดคงมีแซนนี้แล้วก็ฮันนี่แหละ “ไม่โป๊หรอกมึง มึงดูใครๆเขาก็ใส่กัน”ฉันชี้นิ้วเข้าไปในงานที่มีผู้หญิงผู้ชายพากันเดินกอดก่ายกันในชุดว่ายนำ้สุดโป๊ ฉันอยู่ในชุดทูพีชสีดำคลุมด้วยเสื้อเชิ้ตสีขาว ส่วนแซนนี้มันอยู่ในชุดทูพีชสีขาวเข้ากับหุ่นของมันดีเหมือนกันนั้นแหละ “เออ เอากับมันสิ นี้มึงชอบพี่หมอกรูฟของมึงมากเลยเหรอว่ะ”แซนนี้เอ่ยถามฉัน ฉันก็หันไปมองหน้ามันพร้อมกับก้มหน้าลงไปใกล้ๆหน้ามัน“ป่ะป๊าของลูกกู เข้าใจป่ะ”ฉันบอกมันเสร็จก็สบัดผมสั้นของฉันใส่มันและถอดเสื้อเชิ้ตสีขาวของฉันทิ้งลงพื้นและรีบดึงแขนมันเดินเข้าไปในงานทันที“คนเยอะมาก พี่หมอกรูฟอยู่ไหน”ฉันพึมพำกับตัวเองและเริ่มส่องสายตามองหาร่างของคนที่ฉันกำลังตามหาอยู่ และสายตาของฉันก็ไปสดุดเข้ากับผู้ชายในสภาพเปลือยท่อนบนโชว์แผงอกสุดลำ่ที่ขาวนวลน่าสัมผัสใส่เพียงแค่กางเกงขาสั้นสีฟ้ารองเท้าแตะกำลังยืนกระดกแก้วเหล้าในมืออยู่อีกมือหนึ่
"หึๆๆเฮียกล้ามากที่กล้าหลอกอลิซ!”ฉันเอ่ยบอกเฮียเคไปพลางกระชากแขนเขาให้เดินออกมาจากชนหมู่มากนั้น ไปหาที่ลับตาและปลอดผู้คนคุยกันเพื่อฉันจะได้จัดการเฮียได้ง่ายๆยังไงล่ะ“เดี๋ยวก่อนจ๊ะ อลิซจ๋า ดื่มนำ้เย็นๆก่อนนะ เผื่ออารมณ์จะได้เย็นลง”เมื่อฉันพาเฮียเคเดินมาในที่ห่างไกลผู้คนฉันที่กำลังยืนหอบด้วยความเหนื่อยก็ถูกเฮียเคยื่นแก้วใสใส่น้ำสีฟ้าส่งมาให้ฉันดื่ม“อลิซไม่ดื่ม!”“โห้อลิซ เฮียแค่หลอกเราเล่นนิดๆหน่อยๆเองนะ อย่าซีเรียสสิคะคนดี”เฮียเคเห็นว่าฉันโกรธเขามากจึงใช้ลูกอ้อนเข้าประจบฉันทันทีเฮียทำหน้าใสซื่อใส่ฉัน“นิดๆหน่อยๆเองเหรอคะ 3เดือนเนี่ยน่ะ นิดๆหน่อยๆของเฮียอ่ะ!”ฉันขึ้นเสียงใส่เฮียเคจนเฮียเคสะดุ้งสุดตัว ใครๆก็รู้ว่าถ้าฉันโมโหล่ะก็สิ่งที่อยู่รอบๆตัวฉันจะต้องเละเเน่ๆ“นี้จ๊ะอลิซ อลิซดื่มนี้หน่อยน่ะ เพื่อจะได้มีเสียงด่าเฮียต่อยังไงล่ะ เฮียจะยืนให้อลิซด่าเฮียทั้งคืนเลยครับ ดื่มนะครับนะนะ”เฮียเคพยายามเกลี้ยกล่อมฉันให้ฉันดื่ม ฉันที่กำลังคอแห้งก็เลยรับแก้วนำ้สีฟ้ามีจากเฮีย“หมดแก้วเลยจ๊ะ จะได้มีแรงด่าเฮียเยอะๆไง”ฉันกระดกแก้วเหล้าในมือหมดแก้วตามคำบอกของเฮียเคเพราะฉันจะด่าอีเฮียมันทั้งคืนแน่ๆเผลอๆ
“พี่เฮลนี้มันเกาะส่วนตัวเหรอคะ?”ฉันเมื่อมองไปรอบๆของหมู่เกาะนี้ก็ต้องร้องขึ้นอย่างตกใจเงยหน้าขึ้นมองหน้าพี่เฮลทันที เกาะนี้อยู่ห่างไกลจากเกาะอื่นๆและยังอยู่ตรงใจกลางของทะเลที่สวยงามที่นี้อีก บ้านหลังสวยงามนั้น ที่นี้ช่างน่าอยู่ซะเหลือเกิน มูลค่าของเกาะนี้น่าจะไม่ตำ่กว่าพันล้าน “ครับ เกาะส่วนตัวของพี่เองและพี่เพิ่งซื้อเมื่อเดือนที่เเล้ว ที่เราแต่งงานกัน พี่สั่งคนมาสร้างบ้านที่นี้เพื่อให้เป็นเรือนหอของเราสองคน^_^”พี่เฮลเอ่ยบอกฉันทันทีหลังจากที่เราทั้งคู่หยุดมองพื้นที่รอบๆบ้าน ฉันเอนตัวหันกลับมาเผชิญหน้ากับเขาและยื่นมือขึ้นไปโอบรอบคอของพี่เฮล “เกาะนี้เป็นของน้องอลิซครับ ชื่ออลิซเบลีซ^-^”พี่เฮลเอ่ยบอกฉัน และเราทั้งคู่ก็ยิ้มให้กัน “ที่จริงพี่เฮลไม่ได้มาเจรจาธุรกิจใช่ไหมคะ?”ฉันเออ่ยถามเขาไป พี่เฮลก็ยิ้มแหะๆให้ฉันและพยักหน้าหล่อไปให้ฉัน “ฟอดดด ฟอด ขอบคุณนะคะที่ใส่ใจคำพูดของอลิซและยังจะจดจำทุกรายละเอียดที่อลิซชอบ^_^”ฉันเขย่งปลายเท้าขึ้นไปหอมแก้มพี่เฮลทั้งสองข้าง ดวงตาของพี่เฮลเบิกโตขึ้น ฉันกลับมายืนดังเดิมและเอ่ยบอกเขา ฉันทราบซึ้งใจจริงๆที่เขาใส่ใจคำพูดของฉันและนู้ว่าฉันชอบอะไร บ้านที
ประเทศ เบลีซ ทะเลแคริบเบียน “น้องอลิซครับ มองกล้องหน่อยครับ”พี่เฮลที่ยืนถือกล้องที่คล้องคอเขาอยู่เอ่ยขึ้น ฉันจึงหันไปมองเขา แชะ “เมียใครเนี่ย สวยที่สุดเลย^_^”เสียงร่าเริงของพี่เฮลเอ่ยขึ้นพร้อมกับร่างของเขาที่วิ่งเข้ามานั่งเเนบชิดกับร่างกายของฉัน ฉันจึงเบี่ยงตัวและหันไปหาเขา“ไหนพี่เฮลบอกว่ามีเจรจาธุรกิจ?”ฉันเอ่ยถามข้อข้องใจของตัวเองออกไปทันที เพราะตอนนี้เราทั้งคู่กำลังเดินทางโดยสารเรือสปีชโบ๊ทเพื่อไปยังหมู่เกาะที่อยู่รอบๆของทะเลแคริบเบียนน่ะสิ ฉันก็เลยงงอยู่เนี่ย พี่เฮลถอดเเว่นกันแดดสีชาออกพร้อมกับยิ้มที่พิฆาตใจสุดๆมาให้ฉัน นับวันพี่เฮลยิ่งน่ารักน่าหยิกขึ้นไปทุกที อ้อนยิ่งกว่าลูกแมวเหมียวอีกน่ะ“ก็มีครับ แต่ต้องไปที่หมู่เกาะทางด้านนู้นนนนน่ะ”พี่เฮละอ่ยบอกฉันพลางชี้นิ้วไปที่เกาะน้อยๆที่ห่างออกไป ฉันก็มองตามปลายนิ้วของเขาไป“เห้อ ไกลจัง อลิซเริ่มเหนื่อยแล้วนะคะ”ฉันหันมาบอกพี่เฮลและเริ่มเอื้อมมือไปกอดเอวเขาและซุกใบหน้าไปซบกับแผงอกของสามีผู้น่ารักทันที สามีของฉันเขาก็โอบกอดร่างฉันและเอามือลูบศีรษะฉันเบาๆ สัมผัสอ่อนโอนและอบอุ่นของเขาทำให้ฉันค่อยๆหลับตาลงอย่างเหนื่อยล้า เราออกเดินทางจาก
“งื้อออ เอาเมียทุกคืนยังหาว่าพี่ไม่สนใจอีกเหรอครับ แล้วถ้าแบบที่เขาเรียกว่าสนใจเนี่ยต้องเอาทุกเวลาเลยรึป่าวครับ^_^”นำ้เสียงเเละเเววตาเจ้าเล่ห์เริ่มส่องประกายวิบวับของเขา ทำให้ใบหน้าของฉันร้อนผ่าวขึ้นมา ฉันจึงเบะปากใส่เขาและเลิกสนใจเขาหันมาหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูมาช้อปปิ้งเสื้อผ้าให้ลูกฉันดีกว่า ที่เขาพูดมามันก็จริงนั้นแหละ ไม่ว่าพี่เฮลจะกลับดึกแค่ไหน ต้องมาแหย่ฉันที่นอนหลับอยู่ให้ตื่นทุกทีและเราก็เริ่มบรรเลงเพลงรักมอบความสุขให้กันและกันทุกคืน ตลอดเวลาที่เราแต่งงานกันมา เขาไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงมาทำให้ฉันเจ็บใจ เขามีเเค่ฉันเพราะฉันส่งสายสืบให้ไปตามติดชีวิตเขา และสายสืบเพิ่งจะรายงานผลงานว่าพี่เฮลวันๆหนึ่งนั่งอยู่แต่โต๊ะทำงานกับกองเอกสารกองโต มือกุมขมับเพราะเครียดที่ไม่มีเวลาให้ฉัน กิจการของพี่เฮลเริ่มเติบโตขึ้นทุกวัน ตอนนี้บริษัทและโรงแรมของสามีฉัน โด่งดังไปทั่วโลกยอดเข้าพักในแต่ละเดือนก็ทะลุหนึ่งพันล้านบาททุกเดือนในทุกๆสาขา ลูกฉันจะต้องเกิดมาบนกองเงินกองทองแน่ๆมีแด๊ดดี้ขยันขนาดนี้“อาทิตย์หน้าพี่ต้องไปเจรจาธุรกิจที่เบลีซ น้องอลิซไปกับพี่ได้ไหมครับ?”พี่เฮลพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงอ้อนๆฉันที่กำล
“ร้านนี้เพิ่งเปิดใหม่เหรอ”ฉันที่เหลือบสายตาเห็นร้านนมสดเปิดใหม่และร้านถูกตกแต่งไว้อย่างสวยงาม ฉันจึงเปิดไฟเลี้ยวและเลี้ยวหัวรถเข้าจอดที่ร้านแห่งนี้ทันทีแต่ในจังหวะนั้น สายตาของฉันก็เหลือบไปเห็นร่างสูงของผู้ชายในชุดสูทสีดำที่คุ้นตาฉัน“พี่เฮล มาทำอะไรที่นี่?”ฉันพูดขึ้นเมื่อมองไปที่ป้ายของร้านดอกไม้ เขามาซื้อดอกไม้ไปให้ใคร “สันดานเดิมๆกลับมาเหรอ?”ฉันพูดขึ้นในจังหวะที่ฉันเห็นพี่เฮลยืนพูดคุยยิ้มหวานกับผู้หญิงที่อยู่ในชุดเดรสสีขาวนั้นเธอเองก็ยิ้มให้พี่เฮลอย่างมีความสุข ฉันกำหมัดแน่นมองทั้งคู่ที่พูดคุยกันกระหนุงกระหนิงพรึบ“หึ มาทำอะไรกันเหรอคะ!!!”ฉันไม่รู้ว่าตัวเองเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าของคนสองคนนี้ได้ยังไง พี่เฮลมองมาที่ฉันด้วยสีหน้าตกใจผู้หญิงคนนั้นก็มองมาที่ฉันและยิ้มแหย่ๆมาให้ฉัน“น้องอลิซ มาได้ไงครับ ออกมาทำไมเดี๋ยวไม่สบายน่ะ!”พี่เฮลรีบเดินเข้ามาหาฉันและเขากำลังจะเอื้อมมือมาจับตัวฉัน แต่ฉันเหวี่ยงตัวหลบทำให้เขาจับตัวฉันไม่โดน“คุณอลิซเหรอคะ?”ผู้หญิงคนนั้นเอ่ยถามขึ้นพี่เฮลก็มองหน้าฉันสลับกับหน้าผู้หญิงคนนั้น“ใช่ครับ นี้คุณอลิศาภรรยาของผมเอง”พี่เฮลเดินมายืนข้างฉันและผายมือมาที่ฉันเพื่
1เดือนต่อมาบ้าน รัตนบูรภาพิทักษ์14:30น.อลิซ อลิศา...“เป็นไงมึง เมื่อคืนหนักป่ะ?”เสียงหวานของฮันนี่เอ่ยถามฉันดังมาแต่ไกล ฉันจึงหันกลับไปมองหน้ามันพร้อมกับเบะปากมองบนใส่มัน สภาพมันเหมือนคนอดหลับอดนอนเหนื่อยล้าเหมือนฉันนี้แหละ มันเพิ่งจะเดินกลับมาจากบ้านพี่รามน่ะ บ้านพี่รามอยู่ข้างๆบ้านของฮันนี่นี้แหละ ฉันกับพี่เฮลแต่งงานกันแล้ว งานเเต่งของเราสองคนถูกจัดอย่างยิ่งใหญ่สมกับฐานะทางบ้านของเราทั้งคู่ งานเช้าเราจัดกันที่บ้านฉันและงานหมั้นและงานแต่งสวมแหวนเราจัดกันตอนเช้าพร้อมกันเลยและตอนมืดเราไปกินเลี้ยงกันที่โรงแรมหรูในเครือรัตนบูรภาพิทักษ์กัน มี๊กับแด๊ดของพี่เฮลท่านใจดีมากรักและเอ็นดูฉัน มี๊ของพี่เฮลมองจะเห่อๆๆหลานลูกในท้องฉันมากเลย ทำเฟื้องฟ้าของฉันก็แอบกระซิบวันที่มี๊กับแด๊ดของพี่เฮลและพี่เฮลพากันไปสู่ขอฉันที่บ้านของฉัน ม๊าฉันบอกว่าผู้ชายคนนี้แหละที่มารอที่บ้านฉันทุกเช้าเมื่อตอนที่ฉันเข้าไปดูงานในบริษัทคนที่หล่อๆๆที่ม๊าฉันชมก็คือพี่เฮลนี้แหละ แหละที่สำคัญน่ะพี่เฮลน่ะประจบประแจงม๊าฉันจนม๊าฉันหลงพี่เฮลไปอีกคนแล้วอ่ะ“หนักคงจะสู้ของมึงไม่ได้ มองท่าเดินเหมือนขาอ่อนหมดแรง”ฉันพูดด้วยนำ้เสียง
พี่เฮลเดินเข้ามาหาฉัน ฉันก็ลุกขึ้นยืน“น้องอลิซพูดจริงเหรอครับ?”พี่เฮงเดินทาหยุดอยู่ตรงหน้าฉันและเอ่ยถามฉัน นำ้เสียงของเขาช่างตื่นเต้นและดีใจใบหน้าที่เปื้อนรอยยิ้มของเขาตอนนี้มันกลับทำให้ฉันลืมความผิดของเขาที่เคยทำให้ฉันร้องไห้เสียใจกับเรื่องเดิมๆไม่รู้กี่หนหดหายไปหมดเลย“ค่ะ ทำไมพี่เฮลถึงไม่บอกอลิซล่ะคะ ว่าพี่เฮลคือพี่ชายคนนั้น”ฉันเอ่ยถามเขาไปในจังหวะที่พี่เฮลยื่นมือของเชามาจับมือฉันไปกุมไว้ข้างหนึ่ง“พี่ไม่รู้ว่าหนูยังรอพี่”เขาพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงเศร้าๆพลางก้มหน้าลง ฉันจึงยิ้มขึ้นและเอื้อมมือไปกุมโครงแก้มของพี่เฮลพลางยกใบหน้าของเขาให้กลับมามองสบตากับฉัน“ทำไมจะไม่รอล่ะคะ ก็เราสัญญากันไว้แล้วหนิ^_^”ฉันพูดขึ้นพี่เฮลเบิกตาโตมองหน้าฉันด้วยสีหน้าแปลกใจ สงสัยเขาจะจำไม่ได้ ฉันเองก็จำไม่ได้เพียงแต่ว่าฉันเอารูปถ่ายทั้งสองใบมาเรียงต่อกันและพลิกด้านหลังดูก็พบข้อความตัวหนังสือที่ถูกเขียนด้วยดินสอสีดำตัวสะอดาเรียบร้อยแต่ไม่ค่อยสวยเหมือนรายมือของผู้ชาย“สักวันเราจะเป็นแฟนกันสัญญาน่ะ”ฉันพูดขึ้นและหยิบรูปถ่ายทั้งสองใบที่ฉันถือมาด้วยให้พี่เฮลดู พี่เฮลก็มองรูปถ่ายทั้งสองใบสลับกับหน้าฉัน“ลองต่อกันและพ
12:00น.นำ้ตกอลิซ อลิศา...ซึบ จุ๋ม “เขามาทำอะไรน่ะ?”ฉันที่เดินหาพี่เฮลจนขึ้นมาที่นำ้ตกก็ต้องตกใจปนแปลกใจกับแผ่นหลังของผู้ชายที่คุ้นเคยตรงสะพานนั้น เขากำลังขยี้อะไรอยู่สักอย่างเสื้อผ้าที่เขาใส่คือชุดหม้อฮ้อมสีนำ้เงินและกางเกงขาก๊วยสีนำ้เงินเช่นเดียวกัน“ซักผ้าเหรอ?”ฉันมองไปที่กะละมังสองลูกที่วางอยู่บนสะพานไม้ที่ชาวบ้านมาทำกันไว้เพื่อเวลามาซักผ้าที่นี้จะได้สะดวกปกติคุณน้าเป็นคนซักผ้าให้ฉันน่ะ“พี่เฮลคะ!”ฉันตะโกนเรียกพี่เฮล ที่ตอนนี้เขากำลังนั่งเอามือปาดเหงื่อตัวเองอยู่เหงื่อเม็ดใหญ่ผุดขึ้นตามใบหน้าหล่อของเขาใบหน้าซีดและริมฝีปากซีดๆหันหน้ามามองฉันทันทีที่ได้ยินเสียงฉันที่ตะโกนเรียกเขา“น้องอลิซอย่าเดินมาตรงนี้น่ะครับ พื้นมันลื่นหนูกลับไปรอพี่ที่บ้านก่อนนะครับ แดงร้อนเดี๋ยวจะไม่สบายเอาน่ะ”พี่เฮงเอ่ยพูดบอกฉันทั้งแววตาและน้ำเสียงของเขาสื่อถึงความเป็นห่วงได้อย่างชัดเจน ไม่รู้ทำไมฉันถึงรู้สึกว่านำ้ตาของฉันมันกำลังจะไหลออกมา“พี่เฮลมาซักผ้าให้อลิซทำไมคะ?”ฉันเอ่ยถามเขากลับไปและเริ่มส่องสายตามองหาที่ร่มๆเพื่อจะเดินเข้าไปเพราะตอนนี้ฉันเริ่มร้อนขึ้นมาแล้วสิ“พี่อยากจะทำอะไรให้น้องอลิซมั่งน่ะครั
“ก็ได้ค่ะ!!”ฉันพูดบอกเขาพลางจับมือของเขาให้ปล่อยแขนฉันและฉันก็เดินขึ้นไปนอนบนที่นอนพี่เฮลก็ยืนยิ้มให้ฉัน “รีบไปทำสิคะ อลิซหิวจนจะกินหัวพี่เฮลได้อยู่แล้วเนี่ย!”ฉันตะโกนใส่เขาพลางทำตาดุๆใส่ “ครับๆๆไปเดี๋ยวนี้ครับ”พี่เฮลรีบรนรานเดินผิดเดินถูกและรีบเปิดประตูวิ่งลงบันไดบ้านไป ฉันก็ส่ายศีรษะไปมาหัวเราะๆเบากับท่าทางของเขา และฉันก็ยื่นมือไปลูบหน้าที่แลนราบท้องของตัวเอง “ป่ะป๊าเขาจะรักแม่จริงๆรึป่าวคะลูก?”ฉันเหลือบตามองไปยังหน้าท้องของฉันพลางเอ่ยพูดคุยปรับทุกข์และถามเขา บางทีตอนนี้ฉันกำลังจะเป็นแม่คนแล้ว ฉันควรจะคิด คิดเยอะๆเพราะฉันไม่ได้ตัวคนเดียวอีกต่อไปแล้ว 07:00น. “ฟอดดดด ฟอดดดด”สัมผัสหนักๆกดลงมาบนแก้มทั้งสองข้างของฉัน “อื้อออ อย่ายุ่งคนกำลังนอนอยู่!!”ฉันบ่นไปอย่างหงุดหงิดพลางผลิกตัวหันมานอนตะแคงแทน พรึบ “อื้อออ”ฉันครวญครางขึ้นอย่างขัดใจเมื่อมีมือหนาโอบกอดเอวของฉันแผ่นหลังของฉันไปกระทบเข้ากับแผงอกสุดเเกร่งของใครสักคนแต่ตอนนี้ความง่วงของฉันมันไม่สามารถทำให้ฉันลืมตามามองหน้าเขาได้ เห็นไหมล่ะฉันบอกแล้วว่าตอนนี้น่ะฉันขี้เซาเป็นอันดับสองอ่ะ เพราะอันดับหนึ่งคือเรื่องกิน “พี่คิดถึงหนูแ
บ้านพักของอลิซบนดอยสูงที่ห่างไกลความเจริญ05:00น.อลิซ อลิศา...“อื้อออ”ฉันครางขึ้นเล็กน้อยและบิดขี้เกียจไปมา และค่อยๆยันตัวลุกขึ้นนั่งออดดดด“หิวอะไรเวลานี้ล่ะคะลูกขา หนูรู้ไหมว่าม๊าน่ะกลัวผี”ฉันพูดกับลูกของฉันพลางเอามือลูบหน้าของตัวเองไปด้วย ฉันหยิบนาฬิกาขึ้นมาดูก็ต้องเบะปากทำหน้าเศร้า เพิ่งจะตีห้าหิวข้าวซ่ะงั้น จะเดินไปหาคุณน้าก็เกรงใจเธอ จะลงไปข้างล่างก็กลัวจะเจอเข้ากับสิ่งลี้ลับ “เอ่อจริงสิ ฉันซื้อขนมมานี้หน่า”ฉันพูดขึ้นอย่างดีใจและนำไม้ขีดไฟจุดเข้าไปที่ตะเกียงเพื่อทำให้ห้องนี้สว่างขึ้นมา ฉันอยู่ที่นี้คนเดียวมาเป็นอาทิตย์ได้ยังไงเนี่ยแกะๆๆๆๆ“อื้ออ ของอร่อย^_^”ฉันพูดขึ้นอย่างดีใจที่ตอนนี้ฉันใช้จมูกสูดดมกลิ่นขนมปังข้างในยัดใส่สตอเบอร์รี่ของโปรดของฉันที่เพิ่งจะไปซื้อกับคุณน้ามาเมื่อวานที่ไปหาหมอ“กินแล้วนะคะ กินน่ะลูก นี้น่ะของชอบของม๊าเลยน่ะ ถ้าหนูเป็นผู้หญิงม๊าจะให้หนูชื่ออลิน จะได้เข้ากับชื่อของม๊า^_^”ฉันกัดขนมปังไปพลางพูดถึงชื่อลูกไปและทำหน้าฟินกับความอร่อยของขนมปังก้อนใหญ่ที่อยู่ในมือฉัน“ฮึ”เสียงหัวเราะของใครสักคนดังขึ้นเบาๆทำให้ฉันหยุดการกระทำในการกินขนมปังและหันไปทางต้น