All Chapters of My little boy ปูนปั้นน้อยของเฮีย: Chapter 31 - Chapter 40

ปูนปั้นนั่งมองโทรศัพท์ตัวเองอยู่ในร้านมาหลายนาทีแล้ว"ตอนนี้เขาน่าจะอารมณ์ดีขึ้นแล้วมั้ง" ปูนปั้นลังเลใจอยู่ไม่น้อยว่าเขาควรโทรหาเทียนไหมเพราะกลัวว่าถ้าโทรไปมันจะเป็นการรบกวนเทียน พวกเขาเพิ่งจะแลกช่องทางติดต่อกันหลังจากเกิดเรื่องทะเลาะกันที่ทะเลเพราะตอนนั้นที่เทียนตามหาเขาเทียนอยากจะโทรไปหาปูนปั้นมาก ๆ ว่าแต่พี่ผ่านมาปูนปั้นห็เล่นตัวไม่เคยให้ช่องทางติกต่อเขาเลยสักทางจนคบกันแล้วถึงเพิ่งจะยอมให้เขา"เอาว่ะ" ปูนปั้นสูดหายใจเขาลึก ๆ แล้วกดโทรออกหาเทียนทันที  ตืด ตืด ตืดเทียนกำลังนั่งอยู่ที่พื้นพร้อมกับขวดแอลกอฮอล์หลายขวดวางเรียงรายเต็มพื้นห้องไปหมด ตอนนี้เขากำลังดื่มย้อมใจให้กับความเสียใจเมื่อนึกถึงเรื่องราวในอดีตของเขากับคุณปู่เพราะพรุ่งนี้เขาจะต้องไปเค้นถามเอาความจริงจากเมฆน้องชายต่างพ่อต่างแม่ที่เขารักและเอ็นดูที่สุดให้ได้ว่าปู่ของเขาตายไปเพราะอะไรและพอเขาคิดว่าถ้าคนที่ทำให้ปู่ต้องเสียชีวิตไปเป็นเมฆเขาก็ยิ่งเสียใจจนกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ได้ เขาอยากรู้ความจริงมาก ๆ แต่ก็รู้สึกกลัวคำตอบอยู่ลึก ๆ เช่นกัน แม้ที่ผ่านมาวิสุทธิ์เป็นคนซื่อตรงอยู่ดูแลคุณปู่ข

"เฮ้ย! หยุดนะเว้ย" เสี่ยชัชตะโกนเสียงดังลั่นพร้อมกับชี้ปืนไปที่เทียนทำกำลังทำำร้ายลูกน้องของเขาจนนอนบาดเจ็บกันระนาวเต็มพื้น"มึงเป็นใครว่ะ กล้าดียังไงถึงบุกเดี่ยวมาถิ่นของกูได้" "มึงละ! กล้าดียังไงมายุ่งกับคนของกู" เทียนจ้องไปที่เสี่ยชัชด้วยความโกรธ "คนของมึงอะไร กูไม่เคยยุ่งกับคนมีเจ้าของโว้ย กูเสี่ยชัชมีศักดิ์ศรีพอไม่เอาคนมีผัวแล้วมาชุบเลี้ยงหรอก" เสี่ยชัชคิดว่าเทียนน่าจะเข้าใจอะไรผิดเลยไม่ได้มีความหวาดกลัวเขาเลยสักนิด"ก็ที่มึงจับมาน่ะ แฟนกู!" เสี่ยชัชขมวดคิ้วทำหน้างงขึ้นมาทันทีเพราะเขาคิดมาตลอดว่าปูนปั้นเป็นแฟนของหมิงแต่ถึงจะเข้าใจผิดยังไงเขาก็คงไม่มีทางปล่อยปูนปั้นไปหรอกเพราะปูนปั้นเคยล่วงเกินเขามาแล้ว"แล้วไงว่ะ แฟนมึงมันปีนเกลียวกูจะให้กูปล่อยมันไปเฉย ๆ ก็คงไม่ได้อีกอย่างกูไปดีลราคามาแล้วด้วย บอกมึงไว้ให้รู้เลยก็แล้วกัน...แฟนมึงราคาสูงใช้ได้เลยนะ ฮ่า ๆ ๆ" คำพูดของเสี่ยชัชทำให้เทียนถึงกับหมดความอดทน เขาใช้โอกาสทีเผลอโยนไม้เบสบอลไปหาเสี่ยชัชจนมันโดนเข้าเต็ม ๆ หน้าของเขาจนทำให้เขาล้มลงและเผลอปล่อยปืนออกจากมือ

"เอ่อ~ ผมว่าคุณเอมม่าสีหน้าไม่ค่อยดีเลยนะครับกลับไปพักผ่อนดีกว่าไหม" เทียนพูด"คะ?" เอมม่าทำหน้างง"คงตกใจแย่เลยสินะครับที่น้องชายเกิดเรื่องแบบนี้แต่ไม่ต้องห่วงนะครับเดี๋ยวผมจะช่วยดูแลให้เอง" เทียนพูด"แต่ว่า~""ไอ้หมิงกูฝากมึงไปส่งคุณเอมม่าด้วยนะเว้ย" เทียนรีบพูดขัดขึ้นมาก่อนที่เอมม่าจะตอบอะไรจนเอมม่างงไปหมดแล้ว เอมม่าหันไปมองหน้าหมิงด้วยแววตาว่างเปล่าแต่ในใจเธอก็รู้ดีว่าที่เทียนทำแบบนี้คงเพราะอยากอยู่ใกล้ ๆ กับน้องชายของเธอ เธอจึงหันกลับไปมองหน้าปูนปั้นอีกครั้งเพื่อขอคำตอบแต่ก็พบว่าน้องชายของเธอกำลังนั่งอมยิ้มขำอะไรอยู่ก็ไม่รู้"ก็...ก็ได้ค่ะ" เอมม่าตอบ"งั้นเดี๋ยวเอมม่ากลับเลยดีกว่าทั้งสองคนจะได้พักผ่อนกัน...พี่กลับก่อนนะปูนถ้ามีอะไรก็โทรหาพี่ได้ตลอดเลยนะ" เอมม่าพูด"ครับ" ปูนปั้นตอบ จากนั้นหมิงกับเอมม่าก็ออกจากห้องไป"นี่หนูอยากให้พี่กลับจริง ๆ ใช่ไหมเนี่ย" เทียนหันไปถามปูนปั้นด้วยสีหน้างอน ๆ"ผมก็แค่เกรงใจคุณเทียนน่ะครับ" ปูนปั้นตอบ"ยังจะคุณเทียนอีก" เทียนพูดด้วยน้ำเสียงดุ ๆ เมื่อปูนปั้นย

หลังจากวางสายจากปูนปั้นเทียนก็หันกลับไปมองเมฆที่นั่งอยู่บนทำหน้าสลดอยู่บนเตียงผู้ป่วย"พวกนายออกไปก่อน" "ครับคุณเทียน" เจ๋งตอบแล้วจากนั้นทุกคนในห้องก็เดินออกไปเหลือไว้แค่พวกเขาสองคน"ขอบคุณที่พี่เทียนช่วยผมไว้นะครับ" เมฆพูด"ฉันไม่ได้ช่วยแก คนพวกนั้นที่เพิ่งออกไปต่างหากที่ช่วยแกไว้" เทียนตอบ"ครับ ไว้ผมจะขอบคุณพวกเขาเอง" "รู้ใช่ไหมที่ฉันมาที่นี่เพราะอะไร""พี่เทียนอยากถามเรื่องคุณปู่ใช่ไหมครับ" เทียนกำมือแน่นด้วยความอดกลั้น "ผมไม่ได้มีส่วนรู้เห็นเรื่องที่ปู่ตายนะครับ" "มึงจะไม่รู้ได้ไง! คืนนั้นคุณปู่ไปหามึงแล้วไม่กี่ชั่วโมงต่อมาปู่ก็ตาย มึงยังกล้าบอกว่ามึงไม่รู้อีกหรอไอ้เมฆ" เทียนโมโหมากเดินเข้าไปกระชากคอเสือของเมฆอย่างแรงทำให้เขารู้สึกเจ็บแผลขึ้นมาอีกครั้ง"โอ๊ย~ พี่เทียนผมเจ็บนะพี่" เมฆตอบ ตอนนี้เขายังรู้สึกระบมอยู่ทั่วทั้งตัวยิ่งพอเทียนใช้กำลังกับเขาเขาก็ยิ่งเจ็บ"มึงเจ็บหรอ...แล้วมึงไม่คิดว่ากูจะเจ็บบ้างหรอฮะ! มันทรยศกู ทรยศคุณปู่ ทรยศครอบครัวของเราได้ไงว่ะ" "ผมผิดก็จริงแต่ผมไม่ได้ทำอะไรปู่จริงๆ นะพี่" "แต่ถ้าคืนนั้นปู่ไม่ไปหามึง...อึก...ปู่กูก็คงไม่ตายไปแบบเนี่ย" เทียนสลัดเ

จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบทั้งสองคนจูบกันอย่างดูดดื่มจนเกิดเสียงดังโชคดีที่บ้านนี้มีแค่เขาสองคน เทียนเลื่อนมือลงไปบีบคลึงที่สะโพกและบั้นท้ายของปูนปั้นเพื่อระบายอารมณ์งุ่นง่านของตัวเองในตอนนี้ น้องชายของเทียนเริ่มแข็งขืนขึ้นมาจนชนเข้ากับร่างกายของปูนปั้นที่กำลังนั่งทับอยู่ ปูนปั้นรู้สึกได้ใจที่ทำให้เทียนมีอารมณ์ได้ เขาถอดจูบออกแล้วค่อย ๆ เลื่อนตัวลงไปนั่งกับพื้นช้า ๆ ท่าทางของเขาทำเอาเทียนแทบจะบ้าเลยเพราะมันดูเซ็กซี่มาก ปูนปั้นใช้มือแกะเข็มขัดของเทียนออกจากนั้นก็ปลดกระดุมรูดซิปจนเห็นสิ่งที่มันนูนแน่นอยู่ด้านใน"หนูเอาจริงดิ" เทียนยกมือขึ้นลูบหัวปูนปั้นด้วยความเอ็นดู ปูนปั้นจึงยิ้มตอบกลับไปแล้วใช้มือทั้งสองข้างดึงกางเกงและกางเกงในของเทียนออหส่วนเทียนก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีโดยการยกสะโพกขึ้นเพื่อให้ปูนปั้นถอดกางเกงของเขาได้ง่ายขึ้น หลังจากถอดกางเกงออกชายส่วนแข็งขืนที่ไร้สิ่งปกคลุมของเทียนก็ปรากฏตั้งอยู่ตรงหน้าของปูนปั้น ปูนปั้นใช้มือนุ่มๆ ของเขาสัมผัสมันเบา ๆ จากนั้นก็ลองใช้ลิ้นแตะมันดูทำเอาเทียนถึงกลับต้องหลับตาซูดปากเลยทีเดียว ปูนปั้นลากลิ้นไปตามความยาวของเทียนอยู่หลายครั้งจากนั้นเขาก็นำมันเข้