All Chapters of นายหัวคะ ล้วงเข้ามาลึกๆ: Chapter 1 - Chapter 10

"จะไปอยู่กระบี่จริงเหรอ"น้ำเสียงเศร้าๆของแฮ็ค หนุ่มใหญ่อาชีพขับสามล้อ ทำเอาใบบัวนึกสงสาร พรุ่งนี้เธอต้องเดินทางไปจังหวัดกระบี่ เพราะพึ่งได้งานใหม่เป็นพี่เลี้ยงเด็กใบบัวเป็นชาวแม่ฮ่องสอน เธอจบแค่มอสามเลยไม่มีงานดีๆให้เลือกทำมากนัก แต่ก่อนเธอเป็นพนักงานขายเสื้อผ้าในห้างที่กรุงเทพ แต่เพราะรายจ่ายเยอะเงินเดือนไม่พอใช้ เลยหนีกลับมาตั้งหลักที่บ้านเกิดก่อน พอดีเมื่ออาทิตย์ก่อนเห็นเพจหางานในเฟสบุ๊คลงประกาศรับสมัครพี่เลี้ยงเด็ก พอส่งใบสมัครไปไม่นาน เธอก็ได้รับการติดต่อมาว่าจะรับเข้าทำงาน แต่ต้องลงไปทำงานที่จังหวัดกระบี่ ซึ่งเธอก็ไม่ได้ติดขัดอะไร ดีซะอีกจะได้ไปเปิดหูเปิดตา เพราะเธอยังไม่เคยไปเที่ยวทางภาคใต้เลย"พี่คงคิดถึงหนูแย่" แฮ็คหอมแก้มใบบัวฟอดใหญ่ เธอพึ่งรู้จักกับเขาก็ตอนกลับมาอยู่บ้านนี่แหละ เขาเป็นผู้ชายตัวผอมๆแต่แก่นกายใหญ่มาก เธอติดใจเขามาก เวลานัดเจอกันที เธอร้องหาแต่แก่นกายเขาจนถึงเช้า เอากันจนฟ้าเหลืองตลอดแฮ็คจับมือใบบัวไปวางตรงเป้าเขา "หนูต้องไปทำงานหนิคะ" เธอกำแก่นกายแฮ็ค ถึงจะใส่กางเกงอยู่แต่แก่นกายเขาก็แข็งเป็นลำจนเธอสัมผัสได้"คิดถึงรูหนูแย่เลย""งั้นก็เอาหนูแรงๆ หนูจะได้จำ

ใบบัวตาโตเมื่อเห็นเป้าตุงๆของเมธา เธอไม่ใช่คนไร้เดียงสา แค่มองก็รู้ว่าแก่นกายเขาแข็งจนดันเป้ากางเกงออกมา"เอ่อ เมื่อกี้นายหัวถามว่าอะไรนะคะ" ปากก็พูดไปแต่สายตาเธอเอาแต่มองเป้าเขา"คุณมีแฟนรึยังครับ" เมธาเมื่อเห็นใบบัวไม่โวยวายอะไรก็เดินเข้าประชิดตัวเธอมากขึ้น "หน้าคุณเปื้อนไข่" เขาล้วงผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าเสื้อออกมาแล้วเช็ดหน้าให้เธอ"ขอโทษแทนขนมด้วยนะ""ไม่เป็นไรค่ะ เธอยังเด็ก เราน่าจะอบรมเธอได้""แล้วตกลงคุณมีแฟนมั้ย" เมธาถามย้ำ ตั้งแต่เห็นหน้าใบบัวครั้งแรก เขาก็คันยุบยิบในหัวใจและอยากเอาเธอมาก ไม่รู้ว่าเพราะชอบเธอจริงๆหรือแค่เสี้ยนกันแน่ ก็เขาไม่ได้มีเซ็กซ์มานานแล้วนี่ พอได้มาเจอผู้หญิงสวยๆหุ่นสะบึมอย่างเธอมันก็อดจะหวั่นไหวไม่ได้"นายหัวอยากรู้ไปทำไมคะ" หรือว่าเขาจะชอบเธอเข้าแล้ว ใบบัวหน้าแดงแปร๊ดเพราะแอบคิดไปไกล"เปล่าหรอก ผมถามเฉยๆ"อ้าว แล้วกัน ใบบัวหน้าเสียเล็กน้อย "ฉันไม่มีแฟนหรอกค่ะนายหัว" มีแต่นัดเอาไปเรื่อย แต่เธอป้องกันทุกครั้งนะ"ผมก็ไม่มีแฟน ยุ่งกับงานกับลูก ไม่มีเวลาหาแฟนเลย" เมธาดันตัวใบบัวจนชิดกับผนัง เขาหายใจแรง ที่หัวแก่นกายมันเสียวแปล๊บๆ คงจะอยากกระแทกรูสวรรค์"นายห

เมธากลับมาบ้านตอนสามทุ่ม หลังทำแผลที่คลินิกเสร็จเขาก็ออกไปทำงานต่อเลย ถึงจะปวดแผลอยู่บ้าง แต่เขาก็ไม่ได้อยากพักเมธาทำธุรกิจหลายอย่าง ทั้งโรงแรม สวนผลไม้ และธุรกิจประมง เขาสานต่องานพวกนี้หลังจากพ่อเขาตายไปเมื่อห้าปีที่แล้ว ส่วนแม่เขาก็แต่งงานใหม่ และย้ายไปอยู่อังกฤษกับสามีตอนสามปีก่อนวันนี้เมธาไปดูสวนผลไม้ที่นอกเมือง ที่สวนมีปัญหาหนักพอสมควร เพราะมีคนงานแอบขโมยผลไม้ที่เตรียมส่งออกต่างประเทศไปขายเกือบตัน เมธาไม่อยากเชื่อเลยว่าคนงานจำนวนกว่าครึ่งจะรวมหัวกันหักหลังเขา อารมณ์เสียเรื่องลูกสาวไม่พอ ยังต้องมาโมโหเรื่องคนงานพวกนั้นอีกคอยดูเถอะ เขาจะจัดการพวกมันทบต้นทบดอก เอาให้จำไปจนวันตายให้รู้กันไปเลย ว่าพวกมันไม่มีทางหนีเขาพ้นใบบัวได้ยินเสียงคนเดินก็แง้มประตูห้องออกไปดู พอเห็นว่าเป็นเมธาเลยรีบออกไปหาพร้อมกับถือดอกกุหลาบมาด้วย ตอนไปรับขนมหลังเลิกเรียน เด็กน้อยบอกให้เธอพาไปหาซื้อดอกกุหลาบ ใบบัวถามเลยได้ความว่าเธอจะเอาดอกกุหลาบมาไว้ให้เมธา และนั่นก็เป็นครั้งสุดท้ายที่ขนมพูดกับเธอ หลังจากกลับมาบ้านไม่ว่าเธอจะสอนการบ้าน จะหาข้าวมาให้กิน ขนมก็ไม่พูดกับเธออีกเลย เด็กน้อยเอาแต่นั่งชะเง้อคอรอเม

วันต่อมาเมธาพาขนมไปเยี่ยมญาติที่ย้ายมาอยู่ภูเก็ต แต่คราวนี้ใบบัวไม่ได้ไปด้วยเพราะขนมยืนกรานว่าอยากไปกับเมธาแค่สองคน ใบบัวเลยต้องอยู่บ้านกับพวกคนงานอีกสองสามคน"ไปเล่นน้ำกับพี่มั้ย"เข้ม คนงานที่แอบดูใบบัวกับเมธาเมื่อคืนเดินเข้ามาหาเธอ เขาเห็นว่าวันนี้เธอไม่ได้ออกไปกับเมธา เลยถือโอกาสมาทำความรู้จักสักหน่อย"ไม่ดีกว่าพี่" เธอบอกปัดไปเพราะไม่ชอบสายตาแทะโลมของเข้ม ไม่รู้ทำไมเธอถึงรู้สึกเกรงใจเมธา กลัวเขารู้แล้วจะโกรธ ทั้งที่ความจริงเธอไม่ได้เป็นอะไรกับเขาด้วยซ้ำ"ทำไมล่ะ ไม่ชอบเล่นน้ำเหรอ งั้นอยากกินอะไรมั้ย เดี๋ยวพี่ไปหาซื้อมาให้" เข้มรีบอาสา เขาหลงเสน่ห์ใบบัวเข้าเต็มเปา ถึงจะรู้ว่าเธอเป็นคนของเจ้านายตัวเองก็เถอะ"ไม่เป็นไรพี่ หนูยังไม่หิว" ใบบัวกำลังจะเดินหนี แต่โดนเข้มสวมกอดจากด้านหลังซะก่อน"พี่เข้มปล่อยนะ"เธอโดนเขาซุกไซร้ซอกคอ เขาทั้งดูดทั้งเลียไปทั่วซอกคอขาวๆของเธอ"ตัวหอมจังเลยใบบัว" เข้มมัวเมากับกลิ่นกายใบบัวมาก เขาสูดดมไปทุกซอกทุกมุมจนใบบัวเผลอเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสหยาบโลนนั่นใบบัวหลับตาพริ้มปล่อยให้เข้มลากลิ้นเลี

ผ่านมาเกือบเดือนแล้วที่ใบบัวมาอยู่กระบี่ เธอเริ่มคุ้นชินกับที่นี่มากขึ้น และสนิทสนมกับคนงานในบ้านแทบทุกคน เรียกว่าชีวิตเธอที่กระบี่มีความสุขดี แถมนับวันความรู้สึกดีๆที่เธอมีให้เมธาก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ถึงเขาจะไม่ได้ชัดเจนในความสัมพันธ์กับใบบัว แต่เธอก็ไม่ได้เรียกร้องอะไร แถมยังอยู่แบบเจียมเนื้อเจียมตัวด้วยซ้ำ เพราะเธอเองก็รู้ตัวดีว่าตัวเองไม่คู่ควรกับเขา"พ่อไปไหนอะ"ขนมพึ่งลงมาจากห้อง พอไม่เห็นเมธาก็ถามขึ้น"คุณพ่อไปบ้านเพื่อนค่ะ" ใบบัวบอกแล้วส่งยิ้มอ่อนโยนให้เธอ"ไม่ได้ถามน้า ถามลุงเกริก" ขนมชี้ไปทางชายร่างท้วมที่มีหน้าที่ทำความสะอาดบ้าน ใบบัวไม่ได้ว่าอะไร เธอยกถาดใส่คุกกี้ที่พึ่งทำเสร็จมาให้ขนม"ขนมที่หนูอยากกินไงคะ"ขนมเกือบจะยิ้มแล้วดีที่ยังหุบปากทัน มือเล็กแย่งถาดขนมไปจากใบบัว แล้วเดินไปนั่งกินคนเดียวที่สนามหญ้าหน้าบ้าน"กรี๊ดดดดดด!!!!"เสียงร้องของขนมทำให้ใบบัวต้องวิ่งออกไปดูปังๆๆๆๆๆๆๆๆมีคนบุกเข้ามาในบ้าน เสียงปืนดังสนั่นไปทั้งบริเวณ คนงานผู้ชายถูกกระสุนปืนเจาะหัวล้มตายไปหลายคน"พ่อช่วยด้วย พ่ออออ"ขนมร้องหาเมธาด้วยความหวาดกลัว เธอตัวสั่นงันงกซุกเข้ากอดใบบัวอย่างหาที่พึ่ง ตอนนี