All Chapters of นางร้ายของท่านเสนาบดี: Chapter 11 - Chapter 20

จ้าวหนิงหลงนำตำราไปส่งที่ร้านก่อน ซูหนี่กับเด็กทั้งสองรออยู่ด้านนอกเพียงไม่นานเขาก็กลับออกมา พร้อมกับตำราชุดใหม่ที่จะต้องนำกลับไปคัด ซูหนี่มองจ้าวหนิงหลงอย่างเห็นใจ เขาต้องคัดตำราเพื่อหาค่าใช้จ่ายรวมไปถึงค่าเดินทางที่ต้องไปสอบ แล้วยังต้องทบทวนตำราที่จะต้องไปสอบด้วย หากให้นางลองเป็นตัวละครจ้าวหนิงหลงก็คงอยากจะฆ่าซูหนี่คนเดิมให้ตายเหมือนกัน เพราะนางไม่ทำงานก็แล้วไป ไม่ดูแลลูกแล้วยังจะทุบตีเด็กทั้งสอง ไหนจะวางแผนจับบัณฑิตคนอื่นอีก จ้าวหนิงหลงพาซูหนี่เดินไปที่โรงหมอจือชาง เพราะเขาซื้อยาให้ท่านย่าของเขาเป็นประจำจนคุ้นเคยกับท่านหมอที่นั่นเป็นอย่างดี ระหว่างที่จ้าวหนิงหลงกำลังออกจากร้านตำรา กลุ่มบัณฑิตสามคนก็เดินมาที่ร้านตำรา"หนิงหลง สบายดีหรือไม่" บัณฑิตหนุ่มในชุดสีฟ้า ชุดที่เขาสวมใส่ล้วนเป็นผ้าไหมเนื้อดี"ข้าสบายดี" ซูหนี่สังเกตเห็นว่าจ้าวหนิงหลงมิค่อยอยากจะพูดคุยด้วยสักเท่าไหร่ แม้แต่นางกับเด็กๆเขาก็ไม่แนะนำให้รู้จัก"พวกข้ามาหาซื้อตำราอ่านเพิ่ม แล้วเจ้าเล่าเตรียมตัวไปถึงไหนแล้ว" บัณฑิตหนุ่มท่าทางหยิ่งยะโส เอ่ยถามเหมือนอยากจะถากถางจ้าวหนิงหลงเสียมากกว่าทั้งสามคนล้วนแสดงท่าทีเหมือนถือต

ซูหนี่เข้าไปอยู่ในห้องกับเด็กๆ เมื่อนางคิดได้แล้วก็นำของที่ซื้อออกมาจัดการ แยกเสื้อผ้ากับผ้าห่มของทุกคนออกแล้วเก็บส่วนของตนเองเรียบร้อย นางก็นำของไปให้จ้าวหนิงหลง เขายังคงนั่งคัดตำราที่ริมหน้าต่างในห้องเช่นที่ทำอยู่ทุกวัน นิ้วเรียวยาวที่จับพู่กันเขียนลงในตำรา กลิ่นน้ำหมึกที่อบอวลอยู่ภายในห้อง แสงแดดที่ส่องตกกระทบบนใบหน้า แม้นางจะเคยแสดงร่วมกับพระเอกระดับแนวหน้ามาหลายคนแต่ก็ยังอดชื่นชมไม่ได้ว่าเขามีใบหน้าที่ชวนให้หลงใหลจริงๆ นางเสียดายแทนเจ้าของร่างเดิมเสียจริง ได้ของดีมาแล้วแต่ไม่ดูแลให้ดีจนกลายเป็นว่าตนเองต้องตายด้วยมือของเขา แต่มือเรียวที่ดูดีคู่นั้นจะสามารถฆ่าคนได้จริงหรือ นางถอนหายใจแล้วเคาะประตู"ข้านำของที่ซื้อมาให้ ท่านจะเก็บเองหรือให้ข้าช่วย" "เจ้าทำได้เลย" นางพูดไปอย่างนั้นไม่ได้คิดที่จะทำให้จริงเสียหน่อย เขาพูดโดยที่ไม่ได้ละสายตาหรือหยุดเขียนเลย แต่เขาก็ทำเช่นนี้กับนางตั้งแต่ที่ได้มาอยู่ในร่างนี้แล้วซูหนี่เดินเข้าไปเปลี่ยนเครื่องนอนที่เตียงของเขา เก็บเสื้อผ้าใส่ในตู้ให้ ทุกการกระทำของนางพยายามที่จะไม่ส่งเสียงดังรบกวนเขาเกินไป แต่ที่นางไม่รู้คือ จ้าวหนิงหลงไม่ได้คัดตำราแล้

จ้าวหนิงหลงออกจากบ้านไปเรียนแล้วกลับมาอีกทีเป็นเวลาของมื้อเย็นแล้ว เรียกได้ว่าเป็นช่วงเวลาที่ซูหนี่สบายใจที่สุดก็ว่าได้ ที่ไม่ต้องคอยระวังตัว เพราะสายตาของจ้าวหนิงหลงเหมือนจะมองทะลุเข้าไปถึงจิตวิญญาณของนางได้เลยตอนนี้นางจึงมีอยากจะหาอะไรทำเพิ่ม ที่นางคิดไว้คือนางอยากทำสบู่ ในยุคนี้แม้จะใช้ฝักจ้าวเจี่ยวอาบน้ำ สระผม ซักผ้า แต่ความรู้สึกของนางคือมันไม่สะอาด นางจึงคิดที่จะลองทำก่อน เรื่องนี้คงต้องรบกวนให้จ้าวหนิงหลงช่วยหาของที่จะต้องใช้ แล้วยังต้องหาช่างไม้ทำพิมพ์สำหรับใส่สบู่อีกด้วยตอนที่กินอาหารมื้อเย็นนางบอกเขาเรื่องที่จะให้เขาช่วย เขาก็รับปากอย่างดี เขาให้นางวาดแบบพิมพ์ที่ต้องใช้ให้ เขาจะหาช่างไม้ทำให้เอง ส่วนปูนขาวต้องใช้เวลาเสียหน่อยแต่ไม่ใช่จะหาไม่ได้เพียงแต่ตระกูลที่มีจะเป็นตระกูลใหญ่เสียมากกว่า"หากขอให้ท่านหมอตู้ช่วยจะได้หรือไม่" ก็นางไม่รู้จักใครนอกจากหมอตู้อีกแล้ว"ไม่ต้อง ข้ามีสหายตระกูลทหารอยู่ เขาช่วยได้" ในเมื่อเขาจะจัดการให้นางก็รอเพียงอย่างเดียว"มีอีกเรื่องที่ข้าอยากรบกวน คือข้าอยากฝากให้ท่านนำเงินไปให้บ้านท่านแม่ได้หรือไม่"ถึงนางจะไม่ใช่ลูกของเขาแต่อยู่ในร่างนี้เมื

สองวันหลังจากที่สบู่กวนร้อนได้ที่ นางนำออกมาให้ทุกคนในครอบครัวได้ลองใช้ ตัวนางที่ได้ลองใช้ก็รู้สึกว่าใกล้เคียงกับสบู่ทำมือในยุคของนาง แม้จะไม่มีกลิ่นหอม แต่ก็นับว่าสำเร็จ หากจะให้มีกลิ่นหอมนางยังต้องสกัดน้ำหอมจากดอกไม้อีก จึงเอาไว้ก่อนค่อยๆทำไป"เป็นเช่นไรบ้างเจ้าคะ" ซูหนี่ถามจ้าวหนิงหลงทันทีที่เขาออกมาจากห้องน้ำ หากไม่กลัวเขาคิดว่านางเป็นโรคจิตนางคงไปยืนเฝ้าเขาที่หน้าห้องน้ำแล้ว"ดียิ่ง" เพียงแค่นี้ก็ทำให้นางมีกำลังใจที่จะทำการค้าครั้งนี้แล้ว จ้าวหนิงหลงรู้สึกทึ่งกับความสามารถของนางมาก ถึงเขาจะไม่ได้อยู่ช่วยนาง เพราะนางบอกบางขั้นตอนอันตรายไม่อยากให้คนอื่นเข้าใกล้ แต่ทุกครั้งที่เห็นนางตั้งใจทำ เขาเห็นถึงความตั้งใจจริงของนางซูหนี่ปรึกษาจ้าวหนิงหลงนางอยากจะสร้างห้องเพิ่มเพื่อเก็บสบู่โดยเฉพาะซึ่งเขาก็เห็นดีด้วย เพราะในบ้านมีห้องว่างอีกแค่หนึ่งห้องก็ใช้เก็บของไปแล้ว หากสบู่ที่นางทำเพิ่มจำนวนมากขึ้นคงไม่มีที่เก็บแล้วจ้าวหนิงหลงจำได้ว่าฮูหยินของท่านอาจารย์ของตนนั้นมีร้านเครื่องหอมอยู่ด้วยเขาจึงขอสบู่จากซูหนี่ไปให้ท่านอาจารย์ของเขาได้ลองใช้ หากใช้แล้วถูกใจการค้าครั้งนี้นางก็ไม่ต้องออกไปห

ซูหนี่ที่ไม่ต้องรีบทำสบู่แล้วนางจึงหันมาสนใจทำยาสระผมแทน ตอนที่นางเข้าร่วมรายการต่างๆได้มีโอกาสศึกษาวิธีทำของใช้ในชีวิตประจำวันของคนโบราณ อาจารย์ที่ได้รับเชิญมาเขาเห็นนางสนใจจึงได้อธิบายให้นางฟังอย่างละเอียด นักแสดงส่วนมากจะเป็นพวกความจำดีอยู่แล้ว เรื่องนี่จึงเป็นผลดีของนางที่มีความรู้ติดตัวมาตอนนี้ซูหนี่ต้องทำหัวเชื่อยาสระผมเสียก่อนนางต้องเข้าเมืองอีกครั้งเพื่อไปหาซื้อน้ำมันมาทำ แต่นางไม่รู้ว่าในยุคนี้จะมีน้ำมันหลายชนิดหรือไม่ นางบอกจ้าวหนิงหลงไว้ว่านางจะเข้าเมืองแต่เขาให้นางรอไปพร้อมเขาในวันที่สำนักศึกษาหยุดเรียนในอีกสองวันข้างหน้า ระหว่างนี้นางจึงทำน้ำด่างเก็บไว้ก่อน ห้องใหม่ที่สร้างขึ้นเพื่อเก็บสบู่นั้นกว้างขวางอย่างมากต่อให้มีสบู่หลายหมื่นก้อนก็เก็บได้อย่างสบาย สองวันที่ผ่านมานางล้วนหมดเวลาไปกับทำน้ำด่างและทำสบู่กลิ่นใหม่เพิ่ม นางใช้วิธีสกัดน้ำหอมจากดอกไม้แบบโบราณถึงกลิ่นจะไม่ชัดเท่ายุคของนางแต่กลิ่นที่ได้ก็ยังติดผิวกายขั้นตอนก็แสนง่าย นางนำดอกเหมยกุ้ยป่า(กุหลาบ) ที่หาได้ง่าย นำดอกไม้ใส่ไหประมาณครึ่งหนึ่ง แล้วนำนุ่นที่ชุบน้ำมันบีบหมาดๆห้ามให้น้ำมันหยดลงไปโดนดอกไม้ ปิดไหให้แน่น