บทที่ 18

ซูหนี่รับตั๋วเงินหนึ่งพันตำลึงด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม คนรับของมองนางอย่างตกตะลึง จ้าวหนิงหลงถึงกับหัวเสีย เขาไปสำนักศึกษาพร้อมกับรถม้าของฮูหยินหู วันนั้นทั้งวันเขาไม่มีสมาธิที่จะอ่านตำรา เนื้อหาที่อาจารย์สอนก็ไม่เข้าหัวเลยสักนิด

"จ้าวหนิงหลง วันนี้เจ้าเป็นอันใดถึงไม่มีสมาธิในชั้นเรียนเลย" อาจารย์หูคิดว่าลูกศิษย์ของตนมีเรื่องเครียด แต่วันนี้เขาก็เพิ่งจะขายสบู่ได้เงินก้อนใหญ่ยังจะมีอะไรให้เครียด

"ศิษย์ขออภัยท่านอาจารย์ขอรับ ศิษย์มีเรื่องที่คิดไม่ตกจริงขอรับ"

"หากมีอันใดไม่เข้าใจก็มาปรึกษาอาจารย์ได้ รีบจัดการปัญหาเสียใกล้จะสอบแล้ว" ตอนนี้พวกเขาไม่ได้เป็นเพียงศิษย์อาจารย์ แต่เป็นคู่ค้าของภรรยาเขาด้วย

"ศิษย์น้อมรับคำสอนของท่านอาจารย์ขอรับ" จ้าวหนิงหลงบอกลาอาจารย์หูแล้วกลับออกไป

วันนี้ซูหนี่ได้รายได้ก้อนใหญ่มา นางจึงพาเด็กๆเข้าเมืองเพื่อซื้อของ เมื่อเห็นว่าใกล้เวลาเลิกเรียนของจ้าวหนิงหลงแล้วทั้งหมดจึงไปรอรับเขาเพื่อกลับบ้านพร้อมกัน

จ้าวหนิงหลงที่เดินหน้าเครียดออกมา เมื่อพบนางกับบุตรชายทั้งสองมารอรับก็ยิ้มมุมปากเล็กน้อย ภายในหัวใจของเขาเมื่อเห็นเช่นนี้ก็รู้สึกอบอุ่นขึ้นมา เขาคิดว่าหากเป็นเช่น