All Chapters of จอมบาป: Chapter 11 - Chapter 20

       “อ่ะ เจ็บ! คุณบีบแรงเกิดไปแล้วนะ อ่า อื้อ” รู้สึกเจ็บเมื่อเขาบีบเคล้นขยำอกตนไม่ถนอมจึงบอกเขาและบิดเร่ากายส่ายหนีไปมาแม้จะรู้ว่าหนีไปจากใต้ร่างหนาไม่ได้       “อ่า เจ็บเหรอ อา หัวนมแข็งแล้วไม่น่าจะเจ็บนะ อ่า หัวนมน่ารักเหลือเกินทูนหัว อ่า อืม” ลากลิ้นวนรอบยอดอกที่แข็งตึงของคนตัวเล็กพร้อมกับดูดกลืนกินและดูดเร่าเป็นจังหวะหนักหน่วง ส่วนมือก็บีบนวดขยุ้มขยำให้จังหวะไปด้วย       “อ่ะ อื้อ พะ...พอแล้ว ยะ..อย่าดูดนมแบบนั้น อ่ะ อื้อ” ไม่รู้ว่าตอนนี้รู้สึกยังไงกันแน่ ก่อนนี้รู้สึกเจ็บเพราะแรงบีบขยำของมือใหญ่แต่ตอนนี้มันเสียวร้อนและสยิวยามเขาดูดเร่าและขบเม้มยอดอกตน       “อ่า แน่ใจไม่อยากให้ดูดนมแบบนี้ อ่า อือ” ระรัวแตะปลายลิ้นไปกับยอดอกที่แข็งตึงแล้วปล่อยมือเล็กที่รวบตรึงไว้เหนือหัวให้เป็นอิสระ พร้อมกับมือนั่นเคลื่อนมากอบกุมเต้าอีกข้างที่ว่างอยู่ สองมือหยาบกร้านขยุ้มขยำหน้าอกทั้งสองข้างของเธอเมามัน พร้อมกับปากหนาตวัดดูดเลียยอดอกสลับกันไปมาด้วย

       คลังแสงไม่เคยนอนกับใครได้ถึงเช้า หรือกับคู่นอน เพราะทุกครั้งที่อิ่มกายแล้วเขาให้พวกหล่อนกลับทันที แต่กับองค์อินทร์เขากลับรู้สึกอยากนอนกอดเธอแล้วหลับไปจนเช้า และตอนนี้ก็เช้าแล้วเขายังมีเธอหนุนแขนใหญ่อยู่ มือใหญ่ยกขึ้นมาลูบไล้แก้มเนียนของเธอไปมาแล้วเธอก็ขยับตัวเข้าหาเขาพร้อมตวัดแขนโอบกอดเอวสอบไว้หลวมๆ       อือ       สาวน้อยครางพึมพำพร้อมปัดมือใหญ่ออกจากแก้มเมื่อรู้สึกรำคาญและรบกวนตัวเองเวลานอนหลับ       มุมปากหนาจอมบาปยกยิ้มเอ็นดูสาวน้อย และใจที่ด้านชาก็เต้นเร่ามีชีวิต รั้งแขนข้างที่หล่อนนอนทับอยู่เข้าหาตัวเองเป็นกอดรัดเธอแน่น       “คงเหนื่อยมากสิเด็กน้อย” พึมพำกับคนนอนหลับแล้วก็หลับต่อ ไม่สนใจว่าตอนนี้จะเช้าแล้ว สำหรับคลังแสงแล้วเวลากลางวันคือเวลาพักผ่อน เวลากลางคืนคือเวลาทำงานเป็นส่วนใหญ่       อือ      

       ณ สเปนที่กาสิโนของเขามันวุ่นวายจริงๆ เมื่อมาถึงเขาแทบไม่ได้หยุดพัก เขากับไอ้ผาดโดนพวกของปีแอร์ดักซุ่มยิงตลอดที่นั่งรถจากสนามบินมายังกาสิโน แต่โชคดีที่คนของเขาทางนี้เตรียมการพร้อมไปคุ้มกันเขาแน่นหนาจึงทำให้คนของปีแอร์พ่ายแพ้ไป       “เราจะเอายังไงดีครับนาย” ไอ้ผาดถามนายพร้อมกับกำปืนในมือแน่น       “มันไม่ตายก็กูตายวันนี้” ทั้งๆ ที่เพิ่งเดินทางมาถึงแท้ๆ แต่คลังแสงไม่ได้เหนื่อยหรือเพลียเลยสักนิด       “ครับนาย”       “ประสานงานไปยังรัฐบาลของสเปนด้วย ไอ้ปีแอร์มันค้ายาด้วย ส่งหลักฐานที่เรามีให้ทางการของสเปนด้วย ส่วนเราไปตามล่ามัน และกาสิโนของเราก็ปิดงดให้บริการสักหนึ่งอาทิตย์ เห็นว่ามันเอาระเบิดไปลงคนของเราบาดเจ็บและลูกค้าด้วย จัดการจ่ายค่าเสียหายและเคลียร์ทุกอย่างด้วย บอกเดวิดด้วยว่าเราจะไปตามล่าหัวไอ้ปีแอร์” เขาสั่งการไอ้ผาดให้ติดต่อไปยังผู้ดูแลกาสิที่เขาไว้วางใจให้ดูแลกิจการทางนี้

       “จอดรถ!” น้ำเสียงเข้มดังขึ้นพร้อมกับคนขับรถเบรกรถกะทันหันเมื่อเจ้านายหนุ่มสั่งการ       “มีอะไรครับนาย”       “เอาศพของไอ้ปีแอร์ทิ้งข้างถนน ให้แร้งกาแถวนี้มาจิกทึ้งศพมัน” พูดจบก็เอนตัวพิงเบาะที่นั่งแล้วหลับตาเหมือนกับว่าสิ่งที่สั่งไปนั่นไม่ได้โหดร้าย       “ครับนาย”แล้วไอ้ผาดก็เปิดประตูลงจากรถไปบอกรถคันที่มีศพของปีแอร์อยู่ท้ายรถ ไอ้ผาดสั่งการตามที่นายสั่งแล้วลูกน้องก็พากันแบกลากศพของปีแอร์ไปทิ้งข้างถนนตามคำสั่ง เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยไอ้ผาดก็เดินกลับมาขึ้นรถคันที่นั่งกับผู้เป็นนาย       “เรียบร้อยแล้วครับนาย”       “อือ ออกรถได้ กูเหนื่อย กูง่วงอยากพักผ่อน”       “แล้วแผลที่หัวไหล่ล่ะครับ ไม่ไปโรงพยาบาลก่อ

       “ยังไม่ได้พูดสักหน่อยว่ามีแฟน เนี่ยมีพิรุธแล้วนะยัยอินทร์” พุฒตาลซักเพื่อนรักเมื่อเห็นว่ามีพิรุธส่อออกมาให้เห็นเต็มใบหน้า       “ก็พูดเฉยๆ ไม่มีอะไรหหรอก นอนได้แล้ว เนี่ยเราขอมานอนด้วยเพราะกลัวพรุ่งนี้ไปสัมภาษณ์งานสายหรอกนะ นอนได้แล้วยัยตาล” เธอล้มตัวลงนอนแล้วเลิกผ้าห่มขึ้นคลุมหัวไม่สนใจว่าพุฒตาลจะเขย่าแขนตัวเองในตอนนี้       “ยิ่งทำแบบนี้ยิ่งมีพิรุธนะแกเนี่ย”เธอบอกเพื่อนแต่เพื่อนก็นอนนิ่งไม่ยอมจะลุกมาพูดอะไรต่อ แล้วเธอก็ยอมปิดไฟล้มตัวลงนอนข้างองค์อินทร์อย่างยอมแพ้        โยธาขับรถมารับสองสาวที่มาสัมภาษณ์งานที่เดียวกัน แต่ก่อนจะพาทั้งสองไปส่งคอนโดโยธาก็พาทั้งสองไปทานมื้อเที่ยง และดูหนังรอบบ่ายจบหนึ่งเรื่อง เมื่อหนังจบก็สี่โมงเย็นพอดีก็เลยแวะซื้อของสดในตลาดสดทางผ่านกลับคอนโดของพุฒตาลกลับไปทำมื้อเย็นทานกัน       “คืนนี้แกนอนกับเราไหม หรือกลับไปนอนกับแม่เตย” พุฒต