All Chapters of อาณาจักรรักอสรพิษ l THE BEAST X SERPENT: Chapter 31 - Chapter 40

บรรยากาศภายในบ้านที่ดูเงียบสงบและไม่มีภัย ทำให้กรีนรู้สึกแตกต่างจากคฤหาสน์ที่อยู่กับบาบารัส แม้ว่ามันจะไม่ได้มีแสงสว่างเลยแม้แต่น้อยแต่อยู่ที่นี่กลับสบายใจมากกว่า เสียงขีดเขียนตัวอักษรของป้ามาร์ธาร์ยังคงดังอย่างต่อเนื่อง กรีนไม่มั่นใจว่าเธอทำหน้าที่อะไรในเมืองนี้เพราะไม่มีใครเคยบอกเธอเลยหญิงสาวมองไปรอบ ๆ บ้านที่เป็นลักษณะชั้นเดียวพื้นที่ไม่ได้กว้างมาก เหมือนที่แห่งนี้เป็นบ้านพักเพื่อรับรองเอาไว้ยามฉุกเฉิน เสียงบางอย่างที่ดังอยู่ในครัวคล้ายกับเสียงแก้วกระทบกัน กรีนเดินไปยังครัวที่ตอนนี้มาลูกของป้ามาร์ธาร์อยู่ในนั้น เขากำลังชงบางอย่างอยู่ก่อนจะหันมาเจอกับเธอเข้า“เจ้าเข้ามาทำอะไร ข้ากำลังเอาชาออกไปให้พอดี ไปนั่งพักผ่อนเถอะ”“เอ่ยฉันแค่เดินมาตามเสียง” กรีนเอ่ย“เจ้าไปนั่งเถอะเดี๋ยวที่เหลือข้าจัดการเอง” อาร์กอสเดินเข้าไปใกล้หญิงสาวฝ่ามือสัมผัสที่หลังบางก่อนจะดันตัวเธอให้ไปนั่งที่โซฟามืออีกข้างของเขาถือถ้วยชา“ฉันเดินเองได้ ไม่เป็นไร” กรีนเอี้ยวตัวหลบก่อนจะนั่งลงลงที่โซฟาอาร์กอสโน้มตัวลงมาใกล้หญิงสาวนำถ้วยชาวางไว้ที่โต๊ะตัวเล็กและทิ้งตัวนั่งลงข้าง ๆ สายตามองเธออย่างไม่ละสายตา“เจ้าทำตัวต

แสงจันทร์สีเงินสาดส่องลงมาบนผืนป่าอันเขียวชอุ่มในยามค่ำคืน กิ่งก้านสาขาของต้นไม้ใหญ่โอบล้อมเอาไว้ เสียงใบไม้ไหวพริ้วตามลม เหมือนบทเพลงกล่อมคืนอันเงียบสงบ บนหลังม้าสีดำสนิท บาบารัสมุ่งตรงพาร่างบาง มายังบ้านพักส่วนตัวท่ามกลางป่าลึกที่เขาไว้ใช้ในการพักผ่อนยามที่เขานั้นต้องการอยู่คนเดียว หรือในคืนเดือนสัมพันธ์อกสวยของหญิงสาวแนบชิดแผ่นหลังอันแข็งแรงของบาบารัสเพราะร่างของเธอห้อยอยู่บนบ่าแกร่ง ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างเมื่อเริ่มได้สติมองดูความอัศจรรย์รอบกาย ต้นไม้พลิ้วไหวโอนเอนตามสายลม หิ่งห้อยตัวน้อยสล่องลอยไปมาเป็น กลุ่มก้อน ส่องแสงระยิบระยับราวกับดวงดาวที่ตกลงมาจากฟากฟ้า ต้นไม้เรืองแสงหลากสีสันเรียงรายอยู่สองข้างทาง “ที่นี่ที่ไหน…” เสียงหวานเอ่ยขึ้นเบา ๆ ในความเงียบสงบแต่ชายบทหลังม้ากลับได้ยินมัน“ได้สติแล้วสินะ” บาบารัสหันไปมองเธอเล็กน้อยพร้อมกับเร่งความเร็วของม้าหลังจากขี่ม้ามาเป็นเวลานาน ในที่สุดทั้งสองก็มาถึงจุดหมายปลายทาง บ้านพักของบาบารัสหวงนักหวงหนาไม่ยอมให้ผู้ใดย่างกรายเข้ามาได้ แต่ในตอนนี้เขากลับพาหญิงสาวมาในเขตแดนที่ตั้งอยู่ท่ามกลางป่าลึก สร้างขึ้นจากไม้และหิน ดูเรียบง่ายแต่แฝงไปด

เสียงบทรักที่ดำเนินอย่างต่อเนื่องโดยไม่มีท่าทีจะหยุดพัก เสียงครางของทั้งสองดังระงมไปทั่วห้อง กายหนาตอกอัดแกนใหญ่อย่างไม่ปรานี ร่างสวยโกงโค้งพร้อมถูกมือหนาช้อนบั้นท้ายสวยรับแรงกระแทกจากด้านหลัง รูสวยบวมแดงเกินกว่าจะต้านไหวเพราะกายหนาไม่ได้เข้ามาแค่ลำเดียว ศรีษะเล็กสั่นคลอนซุกหน้าลงบนเตียงกว้าง “ฮะ...อ๊า…เสียว” เสียงลมหายใจที่ขาดห้วงของหญิงสาวดังสลับกับเสียงครางหวานที่ดังอย่างต่อเนื่อง“อื้มห์…เจ้าทำให้...ข้า...ไม่อยากหยุด” บาบารัสเอ่ยขึ้นเพราะช่องทางที่ตอดรัดแกนกายเขาถี่รวดอย่างห้ามไม่อยู่ ยิ่งอยากให้เขาเพิ่มความเร็วให้มากขึ้น“อ๊ะ...กรี๊ด...ตรงนั้น” หญิงสาวร้องเสียงหลงเมื่อท่อนแกร่งกระแทกเข้ามาโดนจุดเสียวของตนอย่างไม่เว้นระยะ ตอนนี้เธอปล่อยร่างกายและอารมณ์เป็นไปตามสัญชาตญาณ แรงอารมณ์ที่พลุ่งพล่านไม่สามารถยับยั้งสิ่งใดได้อีกต่อไป“ร้องแบบนั้น แหละ ข้าชอบ และเจ้าจงจำไว้ให้ดี !!” มือหนาช้อนใบหน้าสวยขึ้นมาสบเข้ากับตนก่อนจะจ้องมองเธอด้วยสายตาเย็นชา“อ๊ะ...อะไร...อึก” ดวงตาสวยสบเข้ากับร่างสูงที่ห่างกันไม่ถึงคืบ ในใจของเธอนั้นหวาดหวั่นกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้ แม้ตอนนี้ร่าง

เสื้อผ้ามากมายของเธอที่เคยอยู่ในห้องนอน ตอนนี้มันกลับว่างเปล่า และเต็มไปด้วยเสื้อผ้าสวยงามที่เธอนั้นไม่เคยสวมใส่ บรรดาสาวใช้ที่เคยรับใช้เธอ ตอนนี้กลับมายืนทำหน้าไม่ถูกอยู่ที่ปลายเตียงเมื่อเธอเดินเข้ามาในห้อง กรีนเดินไปที่หีบเก็บเสื้อผ้าที่เคยเก็บชุดโปรดของตนเอง ตอนนี้ในหีบกลับเต็มไปด้วยเครื่องประดับมากมาย เธอหันไปมองสาวใช้ที่ยังคงยืนเงียบและก้มหน้ามองพื้นเหมือนไม่กล้าพูดสิ่งใดออกมา ทำให้เธอนั้นสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่นอกจากผู้หญิงคนนั้นกลับมา “ทำไมเสื้อผ้าของฉันถึงหายไปหมด ของพวกนี้มันคืออะไร” หญิงสาวหยิบของเหล่านั้นเดิมาที่สาวใช้ที่ไม่กล้าแม้แต่จะสบตาเธอ “คือนายท่าน…ให้พวกเราเอาชุดของนายหญิงมิสไวท์มาหาที่เก็บแล้วห้องนี้ก็ว่างเพียงห้องเดียว พวกข้าขอโทษเจ้าค่ะนายหญิง” สาวใช้ทรุดลงกับพื้นก่อนจะร้องไห้ออกมาอย่างสำนักผิด “ใช่ค่ะ นายหญิงพวกข้าไม่ทราบจริง ๆ ว่าท่านจะกลับมา พวกข้านึกว่า…” สาวใช้อีกคนก้มต่ำเกือบติดพื้นพร้อมขอโทษอย่างสำนึกผิด “ไม่เป็นไร…แล้วเสื้อผ้าของฉันอยู่ที่ไหน เดี๋ยวฉันจะอาบน้ำ” กรีนรีบให้สาวใช้ลุกขึ้น

สิ่งที่กรีนเห็นในตอนนี้คือ ชายที่คุ้นเคยอย่างอาร์กอส เขาตามเธอมาทำไมกันแถมใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำ และบาดแผล เขาโดนทำร้ายงั้นเหรอนี่คือสิ่งที่เธอสงสัยหรือจะเป็นเหตุการณ์ในวันนั้นวันที่บาบารัสนำตัวออกมาจากบ้านของอาร์กอส“กรีน เจ้าออกมา ก่อนที่ข้าจะหมดความอดทน” เสียงทุ่มต่ำเอ่ยขึ้นอย่างเยือกเย็นเมื่อเขายังไม่พบตัวเธอ แต่สัมผัสได้ว่าเธอนั้นอยู่ไม่ไกลแกร๊ก !เสียงเท้าเล็กเหยียบเข้ากับกิ่งไม้ทำให้ร่างกำยำที่กำลังตามหาเธออยู่เจอเข้ากับเธอที่กำลังหลบอยู่หลังต้นไม้ใหญ่ สายตาที่ดูตกใจเมื่อได้สบตากับอาร์กอสและตอนนี้เธอถูกจับได้แล้ว สองขาเรียวเดินถอยหลังอย่างช้า ๆ พร้อมกับหันหลังวิ่งหนีร่างสูงอย่างรวดเร็วเมื่อเธอเห็นแขนแกร่งสะบัดข้อมือพร้อมใช้เวทมนตร์ในการเสกดาบขึ้นมาในทันทีดวงตาแกร่งกลับกลายเป็นสีแดงอย่างหน้าประหลาด เธอรู้สึกชาวาบขึ้นมาทั้งตัวเมื่อภาพในวันนั้นย้อนกลับมาในหัวของเธอวันที่ลิลลี่สละชีพเพื่อพวกเรา ไม่เพียงอึดใจขาแกร่งพุ่งตรงเข้ามาหาเธอก่อนจะตะหวัดวงเเขนพร้อมกับดาบที่จะเอามาปะทะที่ตัวเธอกรีนหลบหลีกได้ทันท่วงที เพราะความสามารถที่เคยฝึกมาให้เกิดความคล่องตัว หญิงสาวงุนงงกับสิ่ง