All Chapters of ภรรยาในนาม Ss2: Chapter 1 - Chapter 10

"ข้อแม้อะไรครับ" ชายหนุ่มถามกลับในทันควัน เมื่อคุณป้ากัลยายื่นข้อเสนอเพื่อแลกกับเรื่องที่เขาต้องการอยากจะได้มอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์ไว้ไปขับอวดสาวกับพวกเพื่อนๆ"ป้าอยากให้เราคบใครจริงจังสักที ไม่ใช่ลอยไปลอยมาแบบนี้""ตกลงครับ เธอคนนี้ใช่ไหมที่คุณป้าจะให้ผมคบ""??" กัลยาคิดว่ามันจะยากกว่านี้ แต่นี่ยังไม่ทันได้พูดอะไรเลย หลานชายก็ตกปากรับคำไปแล้ว "ป้าไม่ได้ให้ทำแค่คบ แต่ป้าจะให้แต่งงานกับหนูน้ำหนาวด้วย"แต่งงาน?? ..น้ำหนาวจะพูดออกมาก็ไม่ได้ กลัวกัลยาคิดว่าเธอรังเกียจหลานชายของท่าน"คุณป้าครับ คุณป้าดูละครมากไปหรือเปล่า"ที่จริงกัลยาแค่อยากจะหาทางออกให้กับตัวเอง เพราะถ้าซื้อมอเตอร์ไซค์ให้หลาน คงต้องถูกพ่อกับแม่ของรชตเล่นงานแน่"ผมขอตัวนะครับ" ขณะที่ลุกขึ้นสายตาของเขาก็มองมาที่เธอแบบดูถูกเหยียดหยาม ..ผู้หญิงอะไรยอมเอาตัวเองมาแลกกับความฝันที่เขาอยากจะได้รถมอเตอร์ไซค์ ช่างไม่มีค่าในตัวเองเอาซะเลย"ป้าอยากให้เราคิดดูนะ ถ้าเปลี่ยนใจก็กลับมาคุยกันได้" กัลยาแค่พูดออกไป แถมยังแอบหายใจโล่งที่ไม่ติดกับดักรชต ..เรื่องเงินกัลยาไม่ได้กลัวเลย แต่กลัวจะถูกเล่นงานมากกว่า และถ้าหลานเป็นอะไรไป เธอคนแรกเลยที

หลังจากที่รชตไปแล้วทั้งสองได้แต่มองสบตากัน ที่จริงเรื่องนี้กัลยาไม่ได้เตรียมการอะไรมาเลย น้ำหนาวยิ่งแล้วไปใหญ่ เพราะคิดว่าป้าผู้มีพระคุณต่อครอบครัวของเธอ แค่ชวนมาทานข้าว แต่ที่ไหนได้อยากจะให้รู้จักกับหลานชายของท่านนี่เองจะโทษป้ากัลยาฝ่ายเดียวก็ไม่ได้ เธอดันปากพล่อยไปหยามเขาเข้า จนเรื่องมันบานปลายไปกันใหญ่"เราจะเอายังไงดีล่ะหนูน้ำหนาว""หนาวก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ" เพิ่งรู้ซึ้งในชื่อของตัวเองก็วันนี้ พ่อกับแม่นี่ก็ช่างตั้งชื่อ ตอนนี้หนาวเข้าไปถึงทรวงเลย"ถ้าปฏิเสธรชต ป้ามีหวังถูกถอนหงอกแน่""ถ้างั้นก็ไม่ต้องปฏิเสธสิคะ ในเมื่อเรื่องนี้เรารู้กันแค่ 3 คน""แต่ต้องได้จดทะเบียนสมรสด้วยนะลูก" ถึงรู้กันแค่นี้แต่มันก็มีเรื่องกฎหมายเข้ามาเกี่ยว"จดได้ก็หย่าได้นี่คะ"กัลยาถึงกับอึ้งในความคิดของเด็กสมัยนี้ "แต่ถ้ามีการหย่า เราก็คือผู้หญิงที่เคยมีสามีมาแล้วนะลูก""ช่างปะไรล่ะคะ" ทำไมน้ำหนาวจะไม่กลัวเรื่องนี้ แต่เธอคิดไว้แล้ว ถ้าผู้ชายที่จะเข้ามาเป็นคู่ครองของเธอ รับไม่ได้กับเรื่องนี้ นั่นแสดงว่า เธอได้กลั่นกรองหาผู้ชายที่เหมาะสมกับตัวเองแล้วกัน"ขอบใจน้ำหนาวมากนะลูก ป้าก็อยากจะฝากอีกอย่าง""ว่ามาได

[ณ.มหาวิทยาลัยชื่อดัง] ..ที่เหล่านักศึกษาต่างก็ใฝ่ฝันว่าจะ Entrance เข้ามาเรียนที่นี่ให้ได้ และเธอก็ทำได้ ถึงแม้พ่อกับแม่ไม่อยากให้มาอยู่ไกลหูไกลสาย ตา แต่ก็ห้ามความฝันของลูกสาวไม่ได้"สวัสดีจ้า จำเราได้ไหม" น้ำหนาวส่งยิ้มหวานให้กับเพื่อนใหม่ที่เพิ่งรู้จักกัน"จำได้สิเธอชื่อน้ำหนาวใช่ไหม" ทั้งสองเคยเข้ามาร่วมทำกิจกรรมในมหาวิทยาลัยก่อนหน้านั้นแล้ว"ใช่แล้วจ้า ข้าวฟ่างทานอะไรมาหรือยัง""เรียบร้อยมาแล้วจ้า"หลังจากทักทายเสร็จ พวกเธอก็ชวนกันไปที่หอประชุมประจำคณะบริหารธุรกิจ เพราะรุ่นพี่นัดรวมตัวกันที่นั่น"ใครที่มาก่อน นั่งแถวหน้าเลยครับ" เห็นว่ารุ่นน้องไม่กล้าเข้ามานั่งใกล้ เพราะกลัวเวลาทำกิจกรรมจะถูกเลือกก่อนใครเพื่อน"พวกพี่ไม่กินหรอกน่า ขยับเข้ามาก่อนครับ คนที่มาข้างหลังไม่มีทางเดินเห็นไหมนั่น"น้ำหนาวและข้าวฟ่าง ต้องได้รีบขยับเข้ามา เพราะไม่อยากให้เป็นเป้าสายตา"เดี๋ยวอีกหน่อยประธานรุ่นพี่ของเราก็จะมา พี่ไม่อยากให้พวกเราเสียงดัง พี่แอบกระซิบอะไรให้รู้ไว้ก่อนนะ" ..รุ่นพี่ทำท่ากระซิบกระซาบแต่ก็เสียงดังฟังชัดมาก "ประธานรุ่นโหดมากเลย"พอได้ยินคำนี้เสียงเจี๊ยวจ๊าวก็ดังขึ้น เพราะเคยได้ยินข

"นี่จะไม่เชื่อฟังรุ่นพี่ตั้งแต่วันแรกที่รับน้องเลยเหรอคะ" นาเดียหันกลับมาก็ยังเห็นว่า รุ่นน้องที่เธอสั่งให้เอาเสื้อตัวนั้นออก ยังคงอยู่เหมือนเดิม"ขอโทษด้วยค่ะ ฉันคงทำตามรุ่นพี่ไม่ได้""ดี! ถ้างั้นออกไปยืนอยู่ข้างนอก ไม่ต้องมารวมกลุ่มกับเพื่อน""นาเดีย!" คอปเตอร์ตำหนิเพื่อน เพราะคิดว่าทำกับรุ่นน้องแรงเกินไป"พวกนายก็เห็นว่ารุ่นน้องคนนี้ไม่เชื่อฟัง มันจะอะไรนักหนากับการที่จะเอาเสื้อออก!" ว่าแล้วนาเดียก็เดินเข้าไปกระชากเสื้อตัวนั้นจนหลุด"กรี๊ดด" น้ำหนาวรีบหลบเข้าไปอยู่ด้านหลังของรชต เพราะในที่นี้เธอรู้จักแค่เขาเพียงคนเดียว"ทำไมต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่ด้วย" แทนที่จะถามก่อนว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเธอ แต่รชตกับมองกลับมาแล้วตำหนิ"น้องครับ" คอปเตอร์รีบแย่งเสื้อตัวนั้นกับนาเดียกลับมา แล้วก็พันรอบกระโปรงของเธอไว้เหมือนเดิม"ขอบคุณค่ะ" น้ำหนาวเริ่มอายเพราะคิดว่ารุ่นพี่ที่อยู่ด้านหลังหลายคนคงจะมองเห็นแล้ว เธอก็เลยรีบวิ่งออกมาจากห้องกิจกรรม"ฉันไม่ให้เธอคนนั้นผ่านกิจกรรม" นาเดียกล่าวพูดขึ้น แล้วก็ถอยกลับไปยืนที่ของตัวเอง ซึ่งด้านหน้าต้องเป็นของประธาน"เอาล่ะครับเรามาเริ่มกิจกรรมกันต่อ..แนะนำตัวไปถ

[โรงแรมกัลยา]"ใครมาขอพบนะ?" กัลยาได้ยินเลขาเข้ามารายงาน ถึงกับถามซ้ำอีกครั้ง เพราะคิดว่าตัวเองฟังผิด"เซลล์ขายรถนำเข้าค่ะ ตอนนี้รออยู่หน้าห้องแล้วค่ะ""เซลล์ขายรถนำเข้า มาหาฉันทำไม""ไม่ทราบเหมือนกันค่ะบอกว่าจะมาเก็บเงิน""มาเก็บเงิน??""มีอะไรครับ" สันติก็ฟังอยู่ว่าภรรยาพูดกับใคร เขาก็เลยเดินมาที่ห้องของเธอ ซึ่งตอนนี้ประตูบานนั้นได้ถูกเอาออก ทั้งคู่ไม่มีประตูขวางกั้นกันอีกแล้ว"กัลก็ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ" กัลยาก็เลยสั่งให้เลขา บอกให้คนนั้นเข้ามาได้"สวัสดีครับ ผมมาเก็บเงิน""เงินอะไรคะ?""คุณรชต อิสริยานนท์ สั่งรถนำเข้าจากบริษัทของเรา และตอนนี้รถก็ได้มาถึงแล้ว""อะไรนะคะ?!" นี่เราชะตาใกล้ขาดแล้วหรือนี่ ไอ้หลานคนนี้มันฉลาดมากที่ให้มาเก็บเงินกับป้าเพราะนั่นหมายถึงว่าป้าเป็นคนซื้อให้ แสดงว่าอนุญาตให้ขับได้"รถอะไรเหรอคุณ สันติเห็นสีหน้าภรรยาดูไม่ค่อยดี"ก็ฉันหลงกลรชตน่ะสิคะ""หลงกลยังไงครับ""คุณอย่ารู้เลยค่ะ" เพราะเรื่องนี้สัญญากันไว้แล้วว่าจะรู้กันแค่สามคน"เชิญคุณไปพบผมที่ห้องนั้นดีกว่าครับ" ในเมื่อเธอไม่อยากจะบอก สันติก็เลยไม่ถามอีก เขาหันไปพูดกับคนที่มาเรียกเก็บเงิน"คุณจะทำอะไรคะ