เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 7
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-15 21:31:50"น้ำหนาว เธอเป็นอะไร"
"เธอไม่ต้องสนใจฉันตอนนี้ได้ไหม" น้ำหนาวกระซิบพูดกับข้าวฟ่างเบาๆ
"อะไรเข้าตาเธอหรือเปล่า" มันยิ่งทำให้ข้าวฟ่างสนใจเพื่อน เพราะเห็นว่าเอามือปิดบังใบหน้า แถมยังทำตาปริบๆ
"น้องๆ ทุกคน สวัสดีครับผม" ชายคนที่ถูกแนะนำว่าเป็นประธานรุ่นพี่ที่มารับน้องในวันนี้ กล่าวพูดขึ้นแล้วก็โค้งลงเล็กน้อยเพื่อเป็นการทักทาย
"ไหนรุ่นพี่คนนั้นบอกว่าพี่ประธานเป็นคนโหดไง แต่ดูรวมๆ แล้ว น่ารักกว่าใครเพื่อนเลยนะนั่น" เสียงรุ่นน้องที่นั่งอยู่ต่างก็พูดกัน
"น่ารักตายล่ะ" แต่มันก็ดังมาเข้าหูของน้ำหนาว
"เธอว่าอะไรนะ"
"เปล่าหรอก"
"ทำไมเธอถึงไม่มองดูรุ่นพี่ หล่อมากเลย" ข้าวฟ่างแทบจะคลั่งตายอยู่แล้ว แต่ดูเหมือนเพื่อนจะพยายามหลบมากกว่า
"เธอ..ไข่ตุ๋น" ที่น้ำหนาวรู้จักชื่อเพราะมองดูป้ายที่แขวนอยู่คอเพื่อน และเพื่อนคนนี้ก็นั่งอยู่ด้านหลังแถวต่อไป
"อะไร"
"เราเปลี่ยนที่นั่งกันไหม"
"ได้สิ" เพื่อนคนที่นั่งอยู่ด้านหลังยอมเปลี่ยนให้ เพราะ...
พอขยับมานั่งด้านหน้าได้ คนที่ชื่อไข่ตุ๋นก็หยิบเอาเสื้อคลุมที่ยัดใส่กระเป๋าไว้ออกมาส่งให้กับน้ำหนาวที่นั่งอยู่ด้านหลัง
"อะไร"
"เอาปิดสะโพกเธอไว้สิ"
"ทำไม" น้ำหนาวเริ่มตกใจ คิดว่ากระโปรงแตกหรือเปล่า
"ฉันเห็นกระโปรงเธอเลอะ"
"ห๊าา?" น้ำหนาวรีบรับเสื้อคลุมนั้นมาก่อน ..ถึงว่ารู้สึกเหมือนมีอะไรไหลออกมาจากน้องสาว "แย่แล้วว จะมาอะไรวันนี้"
"น้องๆ ทุกคนช่วยลุกขึ้นมาแนะนำตัวทีละคนนะครับ ขอเป็นแถวแรกก่อนเลยนะ แนะนำแบบเร็วที่สุดนะครับ"
พอได้ยินแบบนั้น คนที่นั่งอยู่แถวหน้าคนแรกก็ลุกขึ้นแนะนำตัว ที่รุ่นพี่ให้ทำแบบนี้ เพราะอยากจะเห็นหน้ารุ่นน้องให้ชัดๆ
พอแถวแรกแนะนำตัวเสร็จก็ถึงคิวของแถวที่สอง
คนที่ 1 ลุกขึ้นแนะนำ แล้วก็รีบนั่งลง คนที่ 2 ลุกขึ้นแนะนำ แล้วก็รีบนั่งรอ จนถึงคนที่ 3 ที่ 4 ที่ 5
"น้องครับ" รุ่นพี่เห็นว่าคนที่ 6 ไม่ลุก
เธอจะลุกได้ยังไง แต่จำเป็นต้องได้ลุก ..น้ำหนาวเอาเสื้อตัวนั้นรัดเอวตัวเองไว้แล้วก็ลุกขึ้น
"น้ำหนาวค่ะ" หญิงสาวยังไม่ยืนเต็มที่เลยก็รีบนั่งลงก่อน
"???" พอได้ยินชื่อเท่านั้นแหละ รชตถึงกับหันกลับไปมองอีกครั้ง เพราะทีแรกไม่ได้ให้ความสนใจเท่าไร
"เดี๋ยวก่อนสิคะน้อง น้องทำแบบนี้เหมือนไม่ไว้หน้าพวกพี่เลยนะ"
"คะ?" น้ำหนาวที่เพิ่งจะนั่งลงถึงกับทำอะไรไม่ถูก เมื่อรุ่นพี่ผู้หญิงเจาะจงมาที่เธอ
"ลุกขึ้นแนะนำตัวใหม่ค่ะ"
"นาเดียไม่เอาน่าา น้องกลัวหมดแล้วนั่น"
"แล้วทำไมต้องเอาผ้าคาดเอวไว้ด้วยล่ะ คิดว่าตัวเองเท่มากเลยเหรอคะ" นาเดียไม่สนใจคำทักท้วงของเพื่อน เพราะอยากจะให้รุ่นน้องเกรงขามตัวเอง
"ขอโทษค่ะเกิดเหตุสุดวิสัยนิดหน่อย" จากที่พยายามทำตัวให้เล็กที่สุดแล้ว ตอนนี้กลับกลายว่าเธอเป็นจุดเด่นที่สุด
"ออกมาข้างนอกค่ะ"
"คะ?!" ได้ยินรุ่นพี่บอกแบบนั้น น้ำหนาวจำเป็นต้องได้ทำตาม
"งานเข้าแล้วไหมล่ะ" ไข่ตุ๋นหันไปพูดกับข้าวฟ่าง เพราะใครก็ดูออกว่าเธอคนนั้นถูกรุ่นพี่หมายหัวเข้าให้แล้ว
"ช่วยเอาผ้าที่คาดเอวอยู่ออกด้วยค่ะ แล้วคนอื่นก็แนะนำตัวต่อได้เลย" คนที่สั่งก็ยังคงเป็นนาเดีย
ที่รชตเงียบไปนั้น เพราะเขาคิดว่าจะไม่เจอผู้หญิงคนนี้อีกแล้ว คิดว่าจะทิ้งเธอไว้ที่คอนโดจนถึงตอนที่ต้องได้เซ็นใบหย่า ค่อยพบเจอกันอีกทีแล้วกัน แต่นี่มันเกิดอะไร?? ความคิดหนึ่งผุดขึ้นมาในหัว ต้องเป็นฝีมือของป้าเขาอีกเป็นแน่..ลงทุนกันขนาดนี้เลยเหรอ
บทที่เกี่ยวข้อง
ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 8
"นี่จะไม่เชื่อฟังรุ่นพี่ตั้งแต่วันแรกที่รับน้องเลยเหรอคะ" นาเดียหันกลับมาก็ยังเห็นว่า รุ่นน้องที่เธอสั่งให้เอาเสื้อตัวนั้นออก ยังคงอยู่เหมือนเดิม"ขอโทษด้วยค่ะ ฉันคงทำตามรุ่นพี่ไม่ได้""ดี! ถ้างั้นออกไปยืนอยู่ข้างนอก ไม่ต้องมารวมกลุ่มกับเพื่อน""นาเดีย!" คอปเตอร์ตำหนิเพื่อน เพราะคิดว่าทำกับรุ่นน้องแรงเกินไป"พวกนายก็เห็นว่ารุ่นน้องคนนี้ไม่เชื่อฟัง มันจะอะไรนักหนากับการที่จะเอาเสื้อออก!" ว่าแล้วนาเดียก็เดินเข้าไปกระชากเสื้อตัวนั้นจนหลุด"กรี๊ดด" น้ำหนาวรีบหลบเข้าไปอยู่ด้านหลังของรชต เพราะในที่นี้เธอรู้จักแค่เขาเพียงคนเดียว"ทำไมต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่ด้วย" แทนที่จะถามก่อนว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเธอ แต่รชตกับมองกลับมาแล้วตำหนิ"น้องครับ" คอปเตอร์รีบแย่งเสื้อตัวนั้นกับนาเดียกลับมา แล้วก็พันรอบกระโปรงของเธอไว้เหมือนเดิม"ขอบคุณค่ะ" น้ำหนาวเริ่มอายเพราะคิดว่ารุ่นพี่ที่อยู่ด้านหลังหลายคนคงจะมองเห็นแล้ว เธอก็เลยรีบวิ่งออกมาจากห้องกิจกรรม"ฉันไม่ให้เธอคนนั้นผ่านกิจกรรม" นาเดียกล่าวพูดขึ้น แล้วก็ถอยกลับไปยืนที่ของตัวเอง ซึ่งด้านหน้าต้องเป็นของประธาน"เอาล่ะครับเรามาเริ่มกิจกรรมกันต่อ..แนะนำตัวไปถ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-15ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 9
กลุ่มของน้ำหนาวทั้งสิบต่างก็พากันไปที่สระว่ายน้ำ ตามกระดาษแผนที่จับขึ้นมาได้พอไปถึงก็เห็นรุ่นพี่ชุดที่รับน้องยืนรอก่อนหน้านั้นแล้ว"ให้หากระดาษโน๊ตที่พวกพี่ซ่อนไว้ แล้วก็ทำตามนั้น" เสียงรองประธานดังขึ้น พวกเพื่อนๆ ต่างก็แยกย้ายกันเพื่อที่จะเสาะหาทุกซอกทุกมุมทำไมต้องมาที่นี่กันเยอะแยะด้วย แล้วกลุ่มอื่นไม่ไปดูกันบ้างหรือไง ..น้ำหนาวเห็นว่าอยู่กันครบ ที่จริงกลุ่มอื่นก็มีรุ่นพี่ดูแลอยู่เหมือนกัน เพราะถูกแบ่งกลุ่มรออยู่แต่ละจุดแล้ว ส่วนกลุ่มของเธอฟลุ๊คหน่อย ได้รุ่นพี่ที่เป็นตัวนำรับน้องในครั้งนี้น้ำหนาวเดินตามริมสระว่ายน้ำมา เพราะพวกเพื่อนต่างก็ดูที่ผนัง ห้องน้ำ หรือแม้กระทั่งอัฒจรรย์ เพราะสระว่ายน้ำที่นี่เอาไว้แข่งเวลามีแข่งขันว่ายน้ำ พอเดินไปเรื่อยๆ ก็เห็นอะไร แนบอยู่ขอบสระหญิงสาวชะโงกหน้าลงไปดูให้ชัดก่อนที่จะเรียกเพื่อนมาดู"โอ๊ย"ตู๊ม! พอเสียงโอ๊ยดังขึ้น เสียงคนตกน้ำก็ดังตามมา"น้ำหนาว!!" เพื่อนต่างก็รีบวิ่งเข้ามาหา รวมทั้งรุ่นพี่ตู๊มม!! เสียงกระโดดน้ำตามมา เพื่อลงไปช่วยคนที่ตกน้ำ"รชตช่วยนาเดียก่อนสิ" ใช่แล้วเสียงโอ๊ยก่อนหน้านั้นคือเสียงนาเดียสะดุดล้ม แต่ก็สะดุดล้มได้จังหวะมาก เพ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-15ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 10
[โรงแรมกัลยา]"ใครมาขอพบนะ?" กัลยาได้ยินเลขาเข้ามารายงาน ถึงกับถามซ้ำอีกครั้ง เพราะคิดว่าตัวเองฟังผิด"เซลล์ขายรถนำเข้าค่ะ ตอนนี้รออยู่หน้าห้องแล้วค่ะ""เซลล์ขายรถนำเข้า มาหาฉันทำไม""ไม่ทราบเหมือนกันค่ะบอกว่าจะมาเก็บเงิน""มาเก็บเงิน??""มีอะไรครับ" สันติก็ฟังอยู่ว่าภรรยาพูดกับใคร เขาก็เลยเดินมาที่ห้องของเธอ ซึ่งตอนนี้ประตูบานนั้นได้ถูกเอาออก ทั้งคู่ไม่มีประตูขวางกั้นกันอีกแล้ว"กัลก็ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ" กัลยาก็เลยสั่งให้เลขา บอกให้คนนั้นเข้ามาได้"สวัสดีครับ ผมมาเก็บเงิน""เงินอะไรคะ?""คุณรชต อิสริยานนท์ สั่งรถนำเข้าจากบริษัทของเรา และตอนนี้รถก็ได้มาถึงแล้ว""อะไรนะคะ?!" นี่เราชะตาใกล้ขาดแล้วหรือนี่ ไอ้หลานคนนี้มันฉลาดมากที่ให้มาเก็บเงินกับป้าเพราะนั่นหมายถึงว่าป้าเป็นคนซื้อให้ แสดงว่าอนุญาตให้ขับได้"รถอะไรเหรอคุณ สันติเห็นสีหน้าภรรยาดูไม่ค่อยดี"ก็ฉันหลงกลรชตน่ะสิคะ""หลงกลยังไงครับ""คุณอย่ารู้เลยค่ะ" เพราะเรื่องนี้สัญญากันไว้แล้วว่าจะรู้กันแค่สามคน"เชิญคุณไปพบผมที่ห้องนั้นดีกว่าครับ" ในเมื่อเธอไม่อยากจะบอก สันติก็เลยไม่ถามอีก เขาหันไปพูดกับคนที่มาเรียกเก็บเงิน"คุณจะทำอะไรคะ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-15ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 11
"กรี๊ดดดดด!!" เสียงกรีดร้องของหญิงที่นั่งอยู่ด้านหลังมอเตอร์ไซค์คันใหญ่ ที่ใครเห็นก็ต้องอิจฉา แต่กับเธอแล้วมันคือนรกดีๆ นี่เอง ถ้าพลาดแม้แต่นิดเดียว นั่นหมายถึงชีวิตของเธอเลย เพราะถึงแม้จะไม่ตาย ก็คงนอนเป็นผู้ป่วยติดเตียง "จอดเดี๋ยวนี้เลยนะ!!" พอคิดมาถึงตรงนี้แล้ว น้ำหนาวก็ไม่เอาชีวิตตัวเองมาเสี่ยงอีกต่อไป"อะไรของเธอนักหนา ช่วยอยู่นิ่งๆ ให้มีสมาธิลองเครื่องหน่อยได้ไหม" ขณะที่หันกลับมาพูด เขาก็ยังคงบิดคันเร่งต่อ จนน้ำหนาวต้องได้หลับตากัดฟัน กอดเอวเขาแน่นกว่าเดิมมอเตอร์ไซค์คันสวยได้จอดลงในปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่ง"สุดยอดไปเลยว่ะ..อ้าวเฮ้ยนั่นเธอจะไปไหน" เมื่อเห็นว่าคนที่นั่งซ้อนท้ายอยู่ ส่งหมวกกันน็อคคืนมาให้แล้วก็เดินหน้าบึ้งจากไป เขาถึงกลับมองซ้ายมองขวา เพราะอายสายตาที่คนมองมา"ไปตายเอาดาบหน้า" หญิงสาวตอบโดยที่ไม่หันกลับมาเลยด้วยซ้ำ"เอ้าาแม่นี่" รชตเชื่อว่ามีผู้หญิงอีกหลายคนต้องการนั่งตรงนี้ เธอได้สิทธิ์นั้นคนแรกเลยนะ แต่ดูเหมือนว่าเธอไม่ภูมิใจเลย"กลับมาขึ้นรถ" เขาค่อยๆ ขับรถตามเธอไป ทีแรกว่าจะจอดเพื่อเติมน้ำมัน แต่ถ้าเติมคงตามไม่ทันแน่"เชิญนายไปคนเดียวเถอะย่ะ!!""นี่ฉันเป็นรุ่นพี่เธอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-15ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 12
แต่ละกลุ่มวัตถุดิบและอุปกรณ์ ไม่ได้เหมือนกัน พอเห็นวัตถุดิบที่ต้องใช้ทำอาหาร และอุปกรณ์กับเครื่องครัวแล้วเพื่อนในกลุ่มของน้ำหนาวถึงกับมองหน้ากัน"เอาไงต่อดีล่ะทีนี้" เพื่อนคนหนึ่งเอ่ยพูดขึ้น"ฉันว่าเราต้องถูกแกล้งแน่เลย" เพื่อนอีกคนก็ได้พูดตาม"จะเพราะใครล่ะที่ทำเป็นเก่ง ไปท้าทายรุ่นพี่แบบนั้น" และตอนนี้เสียงเริ่มแตกออกเป็นสองฝ่าย"ยังไงเราก็ลงเรือลำเดียวกันแล้วไม่ต้องพูดมากน่า" แดงคือผู้ชายคนเดียวในกลุ่มนี้"เขานึกยังไงให้มาแค่ปลาตัวเดียว แล้วนี่เครื่องปรุงอะไรเนี่ย" หลายคนเริ่มจะซีเรียส และเสียดายไม่น่ามาเข้ากลุ่มนี้เลย"เธอดูกลุ่มอื่นสิข้าวฟ่าง" ไข่ตุ๋นกระซิบพูดกับข้าวฟ่าง"ฉันเห็นแล้ว เราไม่รอดหรอก" แค่มองก็รู้แล้วว่ารุ่นพี่คงไม่พอใจ เรื่องที่น้ำหนาวไปต่อปากต่อคำ แถมยังทำเป็นเก่งใส่อีก"ไม่ต้องกลัวหรอกในเมื่อเขามีปลามาให้..เราก็ทำแค่ปลา" น้ำหนาวมองดูสิ่งที่ได้มา ว่าเธอจะดัดแปลงทำอะไรได้บ้าง"มึงเล่นแรงไปหรือเปล่าวะ" แต๊งกิ้วถามรชตที่ดูจะทำหน้าพึงพอใจเหมือนตัวเองเป็นผู้ชนะรอไว้ก่อนแล้ว"สมน้ำหน้าแล้ว..ทำเป็นอวดเก่ง" แต่คนที่ตอบกลับเป็นนาเดีย และตอนนี้นาเดียก็สบายใจขึ้นมาก ที่อยู่ดี
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-15ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 13
"ผมขอประกาศผลการแข่งขันทำอาหารในวันนี้นะครับ" คนที่ประกาศผลในครั้งนี้ก็คือรชตประธานรุ่นพี่ "ผลการลงคะแนนเสียงเป็นเอกฉันท์ อาจารย์ทั้งหมด 8 ท่าน รวมทั้งกลุ่มรุ่นพี่อีก 1 เทคะแนนเสียงไปให้กับ....."ทุกคนต่างก็ตั้งใจฟัง และลุ้นแบบใจจดใจจ่อ เพราะไม่มีใครได้ชิมอาหารของใครนอกจากคณะกรรมการ"คนที่ชนะเลิศในวันนี้ก็คือ...คือคนที่ทำสเต็กปลาครับ"สิ้นเสียงประกาศกลุ่มของน้ำหนาวต่างก็ดีใจกระโดดโลดเต้นกอดกัน เพราะไม่คิดว่ากลุ่มที่ไม่มีอะไรพร้อมสักอย่างจะคว้ารางวัลที่ 1 มาได้"ไม่มีรางวัลที่ 2 ที่ 3 หรือครับรุ่นพี่" เพราะถ้ามีการแข่งขันก็ต้องมีรางวัลรอง กลุ่มอื่นก็เลยทวงรางวัลที่ 2 ที่ 3"ขอโทษด้วยครับ 9 เสียงของคณะกรรมการได้เทคะแนนให้กับสเต็กปลา" เขาก็เลยไม่รู้ว่า ที่ 2 ที่ 3 จะเป็นของกลุ่มไหน เพราะไม่มีคะแนนเหลือให้เลย"อะไรจะอร่อยขนาดนั้น ไหนขอชิมดูหน่อยซิ" เพื่อนกลุ่มข้างๆ ก็เลยเดินมาตักชิมดูบ้าง "อืมม..""เป็นยังไงบ้าง" เพื่อนในกลุ่มของคนที่มาชิมถามออกไปทันทีคนที่ชิมตอบเพื่อนเบาๆ ว่า "สงสัยเธอมีพ่อเป็นเชฟระดับโลก"ถ้าให้แข่งเรื่องอื่นน้ำหนาวคงสู้ไม่ได้ แต่แข่งเรื่องทำอาหาร ถ้าไม่ใช่เชฟที่ชำนาญด
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-15ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 14
"พี่มาทำอะไร""มาหาคุณป้า แล้วนี่เราเพิ่งกลับเหรอ" ขณะที่รชตเดินออกมาจากบ้านของกัลยาก็เจอเข้ากับใครบางคน"อืม""ไปเหลวไหลที่ไหนมาล่ะ""ทำตัวเป็นพ่อผมอีกคนแล้ว""เกียร์! เราทำตัวให้ดีกว่านี้หน่อยสิ สงสารคุณป้าบ้าง""ถ้าไม่มีผม ก็ยังมีพี่อยู่นี่""พี่ไม่พูดกับเราแล้ว โตจนหมาเลียตูดไม่ถึง ยังจะมาคิดเล็กคิดน้อยอีก" ก่อนที่จะทะเลาะกับเกียร์ลูกพี่ลูกน้อง รชตก็เลยรีบเดินกลับไปที่บ้านก่อน"กลับมาแล้วเหรอลูก" พอเกียร์เดินเข้าบ้าน กัลยาซึ่งยังนั่งอยู่ที่เดิมก็ได้เอ่ยถามลูกชายคนเดียว ..ใช่แล้วเกียร์คือลูกของกัลยากับสันติ"ก็เห็นอยู่นี่ครับว่าผมกลับมา""แล้วคุณปู่คุณย่าเป็นยังไงบ้าง" กัลยาไม่ค่อยอยากจะถือสาลูกชาย เกียร์เป็นคนที่ติดปู่ติดย่ามาก แทบจะขลุกอยู่ที่ร้านขายของชำเลยก็ว่าได้"ผมแค่มาเอาของเดี๋ยวก็จะกลับไปหาปู่กับย่าแล้ว" ว่าแล้วเกียร์ก็ขึ้นไปชั้นบน"ลูกมาเหรอคุณ" สันติที่กำลังเตรียมของว่างให้ภรรยาอยู่ เมื่อได้ยินเสียงลูกชายก็เลยออกมาถามดู"บอกว่ามาเอาของค่ะ แล้วก็จะกลับไปนอนกับคุณปู่คุณย่าอีก""คุณคงไม่ว่าอะไรใช่ไหม" สันติหายห่วงไปเปลาะหนึ่ง ไม่ค่อยเป็นห่วงพ่อกับแม่เท่าไรเพราะมีหลานชายอยู
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-15ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 15
"เธอเป็นอะไรกันแน่" หลังจากที่เข้ามานั่งในห้องเรียนได้นานพอสมควร ข้าวฟ่างก็ยังเห็นว่าน้ำหนาวมีสีหน้าที่ไม่ค่อยสู้ดีนัก"บอกว่าเปล่าไง""แทนที่จะดีใจที่ได้ไปเที่ยวด้วยกัน""ใช่ๆ แถมไม่ต้องได้ออกเงินสักบาท" ไข่ตุ๋นก็เป็นอีกคนที่สังเกตแต่น้ำหนาวก็ยังคงมัวใช้ความคิด ไม่สนใจคำพูดของเพื่อนเท่าไร ..ต้องใช่แน่ๆ คิดยังไงก็ใช่ เพราะโรงแรมของพ่อเป็นโรงแรมในเครือป้ากัลยา ..ไอ้ขี้เก๊กคงจะอ้อนป้า เหมือนอ้อนอยากจะได้มอเตอร์ไซค์แน่เลย ฉันจะทำยังไงล่ะทีนี้ ไม่น่าเลยเราพอถึงเวลากลับบ้าน รุ่นน้องคณะบริหารธุรกิจ ต่างก็รีบกลับบ้านไปเตรียมเสื้อผ้าข้าวของ แต่ที่จริงบางคนก็เตรียมไว้แล้ว เพราะรู้ดียังไงก็ต้องได้ไปเที่ยวในวันหยุดนี้"หึ! แสบนักนะแม่คุณ" รชตมองตามหลังหญิงสาวที่เดินไปขึ้นลิฟต์ของคอนโด ซึ่งเธอไม่เห็นว่าเขาเอามอเตอร์ไซค์มาเปลี่ยนรถเก๋ง โชคดีที่คอนโดอยู่ไม่ไกลมหาวิทยาลัย พอเปลี่ยนรถได้รชตก็ขับกลับบ้าน ที่จริงถ้าไม่ติดที่แพ้เธอ วันหยุดนี้พวกเขานัดกันไปซิ่งรถเวลาผ่านล่วงเลยไปจนถึงเช้ามืดของวันใหม่ ..น้ำหนาวเตรียมตัวเสร็จก็ลงมาเรียกแท็กซี่รถทัวร์จะออกจากมหาวิทยาลัยตอนตีห้าทุกคนก็เลยต้องได้รีบมารวม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-15
บทล่าสุด
ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 33
"กลับคอนโดกันไหม""แต่.." ทำไมหัวใจเต้นแรงขนาดนี้ จะให้เราตอบว่ายังไง เล่นชวนกลับคอนโดแทนที่จะกลับไปส่งหาพ่อกับแม่ "ค่ะ"คนที่ทำหน้าที่ขับรถอยู่ อดไม่ได้ที่จะมองกลับมา เพราะไม่คิดว่าเธอจะตอบตกลง แล้วเขาจะรออะไรอยู่อีก ชายหนุ่มรีบบึ่งรถตรงมาที่คอนโดหรู แต่ก็ใช้เวลาพอสมควร ถ้ารู้แบบนี้ขับรถเล่นในละแวกใกล้ๆ คอนโดดีกว่าพอถึงคอนโด ทั้งสองก็ขึ้นลิฟต์ไปพร้อมกันรชตเอาแต่จ้องมองใบหน้าของหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างๆ เธอจะรู้ตัวไหมว่าตัวเองสวยแค่ไหน เพราะถึงแม้เธอจะอยู่ในชุดนอน ความสวยของเธอก็ไม่ได้ลดน้อยลงเลย ไม่รู้ว่าคนอื่นมองเธอสวยเหมือนที่เขามองเห็นไหม ที่รชตคิดแบบนี้ เพราะผู้หญิงคนอื่นที่เพื่อนบอกว่าสวย เขามองแล้วก็ไม่ได้แตกต่างจากผู้หญิงคนอื่นๆ เลยประตูห้องถูกเปิดเข้ามา โดยคีย์การ์ดของชายหนุ่ม เพราะเธอไม่ได้เอาอะไรติดตัวมาด้วยนอกจากโทรศัพท์พอเข้ามาถึงข้างใน ทั้งสองต่างก็ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ยืนหันหน้าเข้าหากันแบบเอียงอาย"ฉัน..เอ่อ.."เขาที่อยู่ใกล้ได้เอื้อมมือไปเก็บผมที่มันสยายเหน็บไว้หลังใบหูให้กับเธอแบบอ่อนโยน"ฉันเห็นรุ่นพี่ออกมาแล้วไม่ใช่เหรอคะ แต่ทำไมยังอยู่ชุดเดิม" เธอหมายถึงเห็นเขาออกไ
ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 32
"เดี๋ยวพี่พาไป""รุ่นพี่จะบ้าเหรอ ฉันจะไปเข้าห้องน้ำ" "ไม่ได้จะไปเข้าด้วยสักหน่อย แค่จะรออยู่ข้างนอก""จะไปรอฉันทำไม ผู้หญิงจะเข้าห้องน้ำบ้าหรือเปล่า" น้ำหนาวเก่งไปทุกอย่างก็จริง แต่เธอไม่เคยมีแฟน แถมยังไม่เคยมีใครเข้ามาจีบ ก็เลยไม่รู้ว่าสิ่งที่รชตทำมันคืออะไรแยกกันจากฟลอร์ น้ำหนาวก็เดินตรงไปที่ห้องน้ำ เพราะตอนนี้เธอต้องการจะเข้าห้องน้ำจริงๆ ไปถึงหญิงสาวก็เข้าห้องน้ำโดยที่ไม่รู้เลยว่าอีกห้องมีข้าวฟ่างอยู่ก่อนหน้านั้นแล้วพอเสร็จธุระประตูก็ถูกเปิดออกมาพร้อมกัน..ทั้งสองไม่จำเป็นต้องหันมองกันและก็นก็รู้แล้ว เพราะด้านหน้าคือกระจกบานใหญ่น้ำหนาวเลือกที่จะไม่ทัก เธอเดินไปเปิดก๊อกน้ำเพื่อที่จะล้างมือ ข้าวฟ่างก็ทำเช่นเดียวกัน พอล้างมือเสร็จน้ำหนาวก็เดินมาที่ประตู"เธอจะไม่ถามอะไรฉันเลยเหรอ" ข้าวฟ่างเอ่ยพูดขึ้น และมองน้ำหนาวผ่านกระจกบานนั้น"จะให้ฉันถามอะไร""ก็ที่เห็นฉันอยู่ในงานนี้ไง""ทำไมต้องถาม ฉันก็ยังอยู่ในงานนี้ได้เหมือนกัน" น้ำหนาวพูดออกไปแบบไม่แคร์ "ถึงเธอไม่ถาม แต่ฉันจะบอก"จากที่น้ำหนาวกำลังจะเดินออกมาก็เลยหยุดอีกครั้ง แล้วหันกลับไปมองแบบเต็มตา"ฉันกับรุ่นพี่รชตเราสองคนเป็นคู่ห
ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 31
แขกคนอื่นอาจจะไม่สนใจ ว่าคนที่จะเปิดฟลอร์เต้นรำคือใคร แต่คนในครอบครัว และคนใกล้ชิด ต่างก็ลุ้นกันว่าหลานชายอันดับหนึ่งของวงตระกูล จะเลือกใครเป็นคู่เต้นรำ"หนาวขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะแม่" ใครก็ดูออกว่าเขาคงเลือกผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างๆ และทุกคนก็เห็นว่าผู้หญิงคนนั้นขยับเก้าอี้ออกมา เพื่อให้มุมโค้งขอเต้นรำไม่มีสิ่งกีดขวางรชตลุกออกจากเก้าอี้และเขาก็เดินมุ่งหน้าไปอีกโต๊ะหนึ่งโดยไม่ลังเล ทิ้งให้หลานสาวกับยายคู่นั้นได้แต่มองตามไป"คุณน้าครับ ผมขออนุญาตเต้นรำกับลูกสาวของคุณน้าหน่อยนะครับ""??" อิฐแปลกใจ ทำไมรชตถึงไม่ขอเต้นรำกับแฟนสาว ซึ่งผู้หญิงคนนั้นก็เตรียมพร้อมที่จะลุกอยู่แล้ว "เอาสิ"น้ำหนาวที่กำลังจะลุกไปเข้าห้องน้ำ ค่อยๆ หันกลับมา เมื่อได้ยินเขาขอพ่อเพื่อออกไปเต้นรำกับเธอ"ขอโทษค่ะ ฉันกำลังจะไปเข้าห้องน้ำ""ได้สิครับเดี๋ยวผมพาไป""???" อิฐและภรรยามองหน้ากันแบบงงๆ กับสิ่งที่ลูกสาวทำ"คู่เต้นรำของผมขอเวลาสักครู่นะครับ" รชตหันไปพูดกับแขกเหรื่อและญาติผู้ใหญ่ของเขา แล้วก็จูงมือเธอให้เดินตามออกมา"มันเกิดอะไรขึ้น" อัญชัญถามกัลยาที่นั่งอยู่ข้างๆ"ก็แบบที่แม่เห็นนั่นแหละค่ะ" กัลยาก็ไม่รู้จะตอบแ
ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 30
"????" หึ.. เป็นแบบที่คิดไว้ไม่มีผิดเพี้ยนเลย ครั้งนี้คุณย่าเล่นใหญ่จริงๆ ที่รชตคิดว่าคุณย่าของเขาเล่นใหญ่ก็เพราะลงทุนให้ผู้หญิงคนนี้เข้าไปเป็นรุ่นน้องเขาเลยเนี่ยนะ แล้วไอ้ที่ขับมอเตอร์ไซค์ล่ะ..ทำไมเธอคนนี้ถึงรู้ แล้วคุณย่าเขาจะรู้ไหม?"สวัสดีพี่เขาสิลูก" คนที่เอ่ยพูดก็คือวิภาดาคุณยายของข้าวฟ่าง ใช่แล้วหลานสาวของคุณนายวิภาดาก็คือข้าวฟ่างนั่นเอง"สวัสดีค่ะรุ่นพี่" ข้าวฟ่างกล่าวสวัสดีพร้อมกับไหว้แบบสวยงาม"รุ่นพี่เหรอลูก? หนูรู้จักกับพี่เขาแล้วเหรอ" อัญชัญเอ่ยถามออกมาเมื่อได้ยินข้าวฟ่างทักรชตแบบนั้น"????" ประโยคนี้มันสร้างความงวยงงให้กับรชตมาก แสดงว่าคุณย่าไม่รู้เรื่องนี้เหรอ? "สวัสดีครับน้องข้าวฟ่าง""ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดีเลย รู้จักกันแล้วนี่เอง" "แม่คุณกำลังจะทำอะไร" สันติถามภรรยา ตอนนี้ญาติทุกคนต่างก็ให้ความสนใจกับสิ่งที่อัญชัญกำลังทำอยู่ จะเรียกว่าเคยเจอมาแล้วทุกคนก็ว่าได้ "ฉันฝากตรงนี้ด้วยนะ เดี๋ยวฉันมา" กัลยายังไม่ได้บอกอะไรสามี เธอก็รีบเดินมาหาหลานชายก่อนและคฑากับภรรยาก็เดินเข้ามาเช่นกัน "คุณแม่กำลังจะทำอะไรคะ" เข้ามาถึงกัลยาก็ถามแบบไม่ไว้หน้าใครเลย แม้กระทั่งแม่ "แม่แค่อยากจะ
ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 29
ข้าวฟ่างก้าวขึ้นรถได้ก็ออกตัวแบบทะมัดทะแมง"แม่เจ้าประคุณเอ๊ย คิดว่าเธอคนนั้นสุดยอดแล้ว เธอคนนี้ก็ไม่แพ้กันเลยว่ะ""กูขอต่ออีกรอบนะเว้ย" ว่าแล้วเต้าหู้และแต๊งกิ้วก้าวขึ้นรถแล้วออกตัวตามรถคันนั้นไป"มึงจะไปไหนวะ เพิ่งขับได้แค่รอบเดียวเอง" คอปเตอร์เห็นว่าเพื่อนเลี้ยวรถกลับทางออก"พวกมึงสนุกกันเถอะกูพอแล้ว""เพราะรุ่นน้องคนนั้นใช่ไหม""มึงไม่ต้องรู้หรอก" รชตรู้สึกแปลกๆ ก็เลยขอกลับดีกว่าพอออกจากสนามเขาก็ต้องไปเปลี่ยนรถที่คอนโดรชตรู้อยู่แล้วว่าเธอคงไม่อยู่ข้างบน ถ้าพ่อกับแม่ของเธอไม่กลับ เขาก็เลยไม่รู้จะขึ้นไปทำไม ..ชายหนุ่มขับรถสปอร์ตคันหรูกลับมาที่บ้าน"หลานรักของย่า ย่ากำลังคิดถึงอยู่เลย""มีอะไรหรือเปล่าครับเนี่ย" ถ้าคุณย่าคิดถึงแบบนี้แสดงว่าต้องมีงานเข้าอีกแน่"ก็คืนพรุ่งนี้น่ะสิมีงานเลี้ยงที่โรงแรมของป้ากัลยา อย่าลืมแต่งตัวหล่อๆ นะ""งานไหนบ้างที่ผมไม่หล่อครับคุณย่า"รรรรรรได้แต่มองสบตาสามี เพราะคุณย่าโอ๋หลานชายคนนี้มาก"งานเลี้ยงอะไรอีกล่ะครับแม่ บ่อยไปแล้วนะช่วงนี้""งานนี้เราต้องไปด้วยนะ เพราะเป็นงานครบรอบโรงแรม""ผมไม่ไปหรอกครับแม่" งานครบรอบก็จัดมันทุกปีอยู่แล้ว"คฑา!""ไปก็ไ
ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 28
"รุ่นพี่จะบ้าเหรอ ใครจะให้กระโดด""ก็ไม่รู้นี่ เห็นมองไปที่นั่น""ไม่ต้องพูดเล่นแล้วได้ไหม หาที่ซ่อนเร็ว""เดี๋ยวนะ ทำไมพี่ต้องซ่อนด้วย"จริงด้วยนี่มันคอนโดเขานะ จะให้เขาไปซ่อนทำไม "ถ้ายังอยากมีชีวิตอยู่ ก็รีบหาที่ซ่อนซะ!"ได้ยินแบบนั้นรชตจะรออะไรอยู่อีกล่ะ เขารีบเข้าไปในห้องนอนของตัวเองแล้วก็ล็อกไว้ติ๊งต๊อง~"ลูกไม่อยู่หรือเปล่าคุณ""แต่นี่มันมืดมากแล้วนะ ไม่อยู่จะไปไหน" ขณะที่อิฐกำลังจะเอาโทรศัพท์มาโทรหาลูกสาว ประตูห้องของคอนโดก็ได้ถูกเปิดออก"คุณพ่อกับคุณแม่มาได้ยังไงคะ""ทำอะไรอยู่ทำไมนานเปิดจัง" อิฐเดินเข้ามาสำรวจในห้องดูว่ามีอะไรผิดปกติไหม"หนูเป็นยังไงบ้างลูก หายดีหรือยัง" น้ำใจพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปแตะเช็คอุณหภูมิร่างกายของลูกสาวดู"หนาวไม่ได้เป็นอะไรนี่คะ""เมื่อวานนี้บอกว่าไม่สบายไง""อ้อ..เอ่อ..ทานยาและพักผ่อนหายแล้วค่ะ" ขณะที่พูดกับแม่สายตาเธอมองที่พ่อ เพราะกลัวว่าท่านจะผิดสังเกต"ทานข้าวอยู่กับใคร"น้ำหนาวหัวใจหล่นวูบ เพราะลืมไปเลยว่าตัวเองตักข้าวมาสองจาน"ทานคนเดียวนี่แหละค่ะ วันนี้รู้สึกหิวเลยตักมาเพิ่ม""ลูกเนี่ยนะกินสองจานเลย" น้ำใจไม่เคยเห็นลูกสาวทานข้าวเยอะขนาดนี้
ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 27
"รุ่นพี่วางฉันลงได้แล้ว" เดินขึ้นมายังไม่ถึงห้องเรียนเลยด้วยซ้ำ น้ำหนาวก็รีบบอกให้เขาวาง แต่รชตไม่ยอม เขายังอุ้มเธอเดินต่อไป "ฉันบอกให้ปล่อยไง" หญิงสาวใช้กำปั้นทุบเข้าที่ไหล่กว้าง เพื่อหยุดเขาไว้"ไหนบอกจะให้ไปส่งที่ห้องเรียน""ไม่รู้หรือไงว่าฉันแค่แกล้งมารยา" เธอยอมบอกเขาไปตรงๆ แล้วแต่จะโกรธสิ"ดี..ถ้างั้นก็แกล้งบ่อยๆ นะ" ทำไมเขาจะไม่รู้ ว่าเธออยากทำประชด เพื่อนๆ ของเขา"เอ้าา!" เธอยังถูกเขาอุ้มมาจนถึงห้องเรียน "วางได้หรือยังคะ!""เดี๋ยวไปส่งที่โต๊ะนั่ง" ว่าแล้วคนร่างสูงก็อุ้มเธอเดินตรงมาวางลงเก้าอี้ที่นั่งประจำ"รุ่นพี่รู้ได้ยังไงว่าฉันนั่งตรงนี้""แล้วมันจะยากตรงไหน เอาขามาดูก่อน" ชายหนุ่มนั่งยองๆ ลงต่อหน้าเธอ เพื่อจะดูขาตรงถลอก"ไม่เจ็บแล้ว" ในขณะที่พูด หญิงสาวก็ได้มองไปหาเพื่อน ..ไม่ใช่สิ เพราะพวกเขาไม่ได้ถือว่าเป็นเพื่อนเธออีกแล้ว"ตอนเย็นไม่ต้องเดินลงไปเอง เดี๋ยวจะมารับ" เห็นว่าขาของเธอไม่เป็นอะไรมาก เขาก็เลยออกจากห้องไปน้ำหนาวยังทำตัวปกติ โดยไม่สนใจคนรอบข้างที่มองมา ที่จริงเธอไม่ได้เข้มแข็งขนาดนั้น แต่จะอ่อนแอไปเพื่ออะไร เพื่อให้คนอื่นหัวเราะเยาะอย่างนั้นเหรอ เสียใจด้วยพ่อกับ
ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 26
พอไข่ตุ๋นจากไปแล้ว น้ำหนาวก็ทวนคิดดูว่ามันเป็นไปได้เหรอที่รุ่นพี่จะเล่นอะไรแผลงๆ กันแบบนี้ และคำตอบที่ได้คงเป็นแบบนั้น เพราะเพื่อนในมหาวิทยาลัยไม่เห็นมีใครอยากจะคบกับเธอเลย นอกจากรชตที่พยายามเข้าหาเธออยู่คนเดียว ซึ่งแต่ก่อนเขาไม่เป็นแบบนี้พนันกันอย่างนั้นเหรอ คงสนุกกันมากเลยสินะ ก็ได้ถ้าพวกเขาอยากจะเล่นกับความรู้สึกเธอมากนักเที่ยงวันเดียวกัน..น้ำหนาวมาทานข้าวที่โรงอาหารเหมือนทุกวัน แต่วันนี้เธอสั่งมาสำหรับสองคน"รุ่นพี่คะ" พอเห็นว่ารชตเดินมาพร้อมกลุ่มเพื่อน เธอที่นั่งอยู่ก็รีบลุกขึ้นตะโกนเรียก จริงๆ แล้วน้ำหนาวต้องการให้ทุกคนที่อยู่ในโรงอาหารมองมาที่เธอด้วยรชตมองซ้ายมองขวา เพราะไม่คิดว่าเธอจะเรียกตัวเอง"กูว่าน้องเรียกมึงนั่นแหละ รีบเข้าไปสิ" เพื่อนที่เดินมาด้วยกันพูดขึ้นถึงแม้มันจะดูแปลกๆ แต่เขาก็เดินเข้ามาหา"หนาวสั่งอาหารมารอรุ่นพี่แล้วค่ะ นั่งสิคะ""รอ?" ถ้าเป็นนาเดียเขาจะไม่สงสัยเลย แต่นี่น้ำหนาว คนที่ไล่เขาทุกครั้งที่เข้าใกล้รชตมองดูอาหารที่เธอเตรียมไว้ให้ อดคิดไม่ได้ว่าเธอใส่อะไรลงไปในนั้นหรือเปล่า"ทานสิคะ" น้ำหนาวตักอาหารขึ้นมาแล้วก็ยื่นไปที่ปากของเขา "ชิมดูสิคะอร่อยมาก
ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 25
ขณะที่เดินออกมาหน้ามหาวิทยาลัย ก็เห็นว่าเพื่อนหลายคนต่างก็ยืนรอรถอยู่น้ำหนาวเห็นว่าเพื่อนมองมาที่เธอ หญิงสาวก็เลยยิ้มให้ ทั้งๆ ที่รู้ว่าสายตาที่มองมา ไม่ได้มองแบบอยากทักทายเลยเห็นแท็กซี่มาแต่ไกล เธอก็เลยกวักมือเรียก แต่ถูกเรียกดักหน้าก่อน ถึงแม้แท็กซี่จะมาจอดตรงหน้าของเธอ แต่น้ำหนาวก็ปล่อยให้เพื่อนอีกคนขึ้นไปก่อนจะนั่งรถเมล์ก็ไม่เคยนั่ง และไม่รู้ด้วยว่าสายไหนวิ่งผ่านคอนโดรอรถจนปวดขา เธอก็เลยคิดว่าเดินเล่นไปดีกว่า เพราะยืนอยู่ตรงนี้มันรู้สึกแปลกๆ[คอนโดหรู]กว่าจะมีรถกลับมาที่คอนโด ก็มืดค่ำแล้ว"วันนี้เขากลับไปนอนบ้านเหรอ" พอเข้ามาเธอก็ตรงไปเปิดไฟ4 ปีเราจะอยู่ยังไงเนี่ย นี่เพิ่งเข้าปีแรกนะ ยังเจอศึกหนักขนาดนี้ ..เพื่อนที่คิดว่าจะคบกันไปจนตลอดระยะเวลาที่เรียนอยู่ที่นี่ หรือบางทีอาจจะคบกันไปตลอดชีวิตเลยก็ได้ แต่พวกเขากลับตีตัวออกห่าง โดยไม่บอกเหตุผลว่าทำไมหญิงสาวยืนมองทอดออกไปนอกกระจกบานใหญ่ของคอนโด ..แม่น้ำเจ้าพระยาถึงแม้จะดูสวยงาม แต่ก็ยังซ่อนไว้ด้วยความว้าเหว่ ไม่ต่างจากเธอในเวลาเลยอยู่ๆ น้ำตาก็ไหลออกมา เมื่อคิดถึงท้องทะเลที่บ้านเกิด อยากกลับไปซบอกพ่อแม่ แต่เธอก็ต้องโตได้แล้วห
