LOGINShare
บทที่ 15
Last Updated:
2024-12-15 21:36:43Related chapters
ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 16
"มีอะไรเหรอครับคุณน้า" รชตเห็นว่าอิฐจ้องมองตรงนั้นแบบสงสัย ก็เลยมองตามไปดูบ้าง"เปล่าหรอก เดี๋ยวน้าจะให้ คนพาไปดูห้องพักที่ริมทะเลนะ""กรี๊ดดด เราได้ห้องพักที่ริมทะเลด้วยเหรอ" รุ่นน้องหลายคนต่างก็กรี๊ดกร๊าดกันใหญ่โรงแรมแห่งนี้มีสองโซน โซนโรงแรมใหญ่จะมีทั้งหมด 20 ชั้นได้ แต่อีกโซนเป็นแบบรีสอร์ท ทอดยาวไปตามความยาวของทะเล เพื่อรองรับนักท่องเที่ยวในหลายรูปแบบแต่ละห้องรองรับได้หลายคนพอสมควร รุ่นพี่ก็เลยจัดห้องให้ผู้หญิงและผู้ชายตามความเหมาะสม"ทำไมนายไม่พาพวกเรามาเที่ยวที่นี่บ้างวะ บรรยากาศโคตรดีเลย" แต๊งกิ้วถามรชต เพราะพวกเขาก็คบกันมาตั้งแต่เข้ามหาวิทยาลัยปีแรกแล้ว"เออน่า เดี๋ยวพามาเที่ยวอีก" เขาเพิ่งจำได้ว่าตอนเล็กเคยมากับป้ากัลยา แต่ที่จริงก็ลืมไปแล้วแหละ เพราะเขาได้ไปเที่ยวหลายที่มาก ไม่ว่าจะต่างประเทศหรือในประเทศ ก็เลยไม่ได้อยู่ในความทรงจำเท่าไร"พวกมึงช่วยไปดูรุ่นน้องหน่อยนะ และก็บอกด้วยว่าห้ามลงเล่นน้ำลึกเด็ดขาด""ได้เลยครับท่านประธาน" ทั้งแต๊งกิ้วและเต้าหู้ต่างก็รับอาสาเรื่องนี้ เพราะรุ่นน้องแต่ละคนเตรียมบิกินี่กันมาเพียบเลย"แล้วมึงไม่ออกไปเหรอวะ" คอปเตอร์เห็นว่ารชตเดินไปทิ้งตั
Last Updated : 2024-12-15ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 17
"เธอ!!" รชตรีบมุดน้ำลงไปดูว่าตอนนี้เธออยู่ไหน เพราะอยู่ดีๆ ก็จมหายลงไปในทะเลพอมุดลงไปได้ไม่นานน้ำหนาวก็โผล่ขึ้นมา "อ้าวไอ้ขี้เก๊กหายไปไหนแล้ว??" ..ตายแล้วเราทำอะไรลงไปเนี่ย น้ำหนาวก็เลยมุดลงไปดูว่าตอนนี้เขาอยู่ตรงไหน พอเธอมุดเขาก็โผล่ขึ้นมา"เธอ!! น้ำหนาว!!" เขายิ่งตกใจไปกันใหญ่ เพราะถ้านับเวลาตั้งแต่ตอนที่เขามุดแล้วโผล่ขึ้นมาก็นานมากแล้วสำหรับคนที่จมน้ำ ชายหนุ่มก็เลยรีบมุดลงไปอีกครั้งพร้อมกับควานหา แล้วทีนี้เขาก็คว้าร่างของเธอไว้ได้"อือ!!" น้ำหนาวตกใจเพราะกำลังจะโผล่ขึ้นมา แต่ถูกดึงลงไปในน้ำก่อนขณะที่คนตัวเล็กพยายามดิ้นให้หลุดอยู่นั้น ขาของเธอก็เกิดเป็นตะคริวโดยที่ทั้งสองยังอยู่ใต้น้ำรชตพยายามจะพาเธอโผล่พ้นผิวน้ำขึ้นมา แต่ดูเหมือนเธอจะไม่ไหว เขาก็เลยแนบริมฝีปาก เพื่อที่จะส่งออกซิเจนจากลมหายใจของตัวเองไปให้กับเธอ"อื้มมมม!!" น้ำหนาวตกใจมากสองขาเรียวยกขึ้นมา แนบต้นขาของอีกฝ่ายพร้อมใช้แรงถีบเพื่อให้เขาปล่อยร่างของเธอออกร่างของรชตกระเด็นตามแรงที่เธอใช้ มันคือวิชาป้องกันตัวในน้ำ เผื่อมีใครมาจู่โจม ครูสอนว่ายน้ำได้สอนเทคนิคบางส่วนไว้ให้"นาย?!" ตอนนี้กลับกลายเป็นว่ารชตจมหายไปส่วนทางด
Last Updated : 2024-12-15ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 18
"อ้าว รชตจะไปไหนเหรอลูก" ขณะที่อิฐพูดกับรชตอยู่นั้น น้ำหนาวรีบเดินปลีกตัวหนีไป"ก็คุณน้าให้ผมมาทำแผลไม่ใช่เหรอครับ ผมไม่รู้ว่าต้องไปทำที่ไหน" เขายังคงคุยกับคุณน้าทั้งสอง โดยที่ไม่ได้สนใจว่าเมื่อสักครู่ท่านอยู่กับใครน้ำใจโล่งอกขึ้นมา เพราะกลัวแผนลูกสาวจะแตกเอา แต่ทำไมรชตถึงไม่ถามว่าน้ำหนาวยืนคุยอะไรกับน้าทั้งสอง"เดี๋ยวน้าพาไปทำจ้า""ถ้างั้นฝากคุณด้วยนะ ผมจะไปดูงานต่อ" อิฐปล่อยให้เป็นหน้าที่ภรรยา ส่วนเขาตอนนี้รีบเดินตามลูกสาวไป"ขอบคุณครับ" รชตนิ่งมากไม่เอ่ยถามอะไรสักคำ ผิดวิสัยของคนที่เข้ามาเจออะไรแบบนี้ ..แต่น้ำใจคิดว่าดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องโกหกน้ำใจพารชตไปที่ห้องรับรองแขกด้านล่าง เพราะที่นั่นมีกล่องยาสามัญอยู่"ทีหลังถ้าโดนกัดแบบนี้ ให้บีบจมูกไว้ อย่าปล่อยให้กัดจนได้เลือดเข้าใจไหม" ขณะที่ทำแผลยังนึกตำหนิลูกสาวอยู่เลย ไปกัดเขาได้ยังไงจนเลือดตกยางออก"บีบจมูกเลยหรือครับ" ชายหนุ่มยกคิ้วสูงแล้วถามกลับ"ใช่จ้ะ น้าใช้วิธีนั้นบ่อย""เหรอครับ..""เออ??" น้ำใจลืมไปเลย เผลอพูดอะไรไปบ้างเนี่ย หวังว่าคงจะไม่สงสัยอะไรนะ เพราะแต่ก่อนตอนที่ให้ลูกกินนมจากเต้า ถูกกัดทีไรเธอก็ใช้วิธีนี้ "เสร็จแล้ว
Last Updated : 2024-12-15ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 19
"ทำไมสเต็กปลามันหน้าตาคุ้นๆ" ไข่ตุ๋นพูดพร้อมกับตักขึ้นมาชิม "ชัดเลย" วันนั้นถึงแม้สเต็กปลาจะมีไม่เยอะ แต่ไข่ตุ๋นก็พอได้ชิมอยู่บ้าง"เออทำไมมันรสชาติเดียวกันกับที่เธอทำเลยล่ะ" คำพูดนี้ไม่ได้มาจากปากของไข่ตุ๋น แต่มาจากเพื่อนอีกคนที่ได้ชิมเหมือนกัน"สงสัยบังเอิญมั้ง รีบกินกันเถอะ" พยายามทำตัวให้นิ่งที่สุดแล้ว แต่สายตาเจ้ากรรมดันมองไปที่เขา และเป็นจังหวะเดียวกันกับที่รชตมองมา และเขาก็มองแบบไม่หลบสายตาของเธอด้วย ..จะรู้หรือไม่รู้ก็ช่างเขาปะไร เราไม่ได้ไปฆ่าใครตายสักหน่อย ว่าแล้วหญิงสาวก็เอาส้อมเสียบอาหารขึ้นมายัดใส่ปากแล้วเคี้ยว"นายว่ามันแปลกไหม" ทางฝั่งรุ่นพี่ก็คุยเรื่องนี้เช่นกัน เพราะรุ่นพี่ได้ชิมกันทุกคน"มันคงจะบังเอิญจริงนั่นแหละ รีบๆ กินเถอะน่า" คอปเตอร์รีบปรามเพื่อนไว้ แต่เขาก็สงสัยไม่ต่างจากคนอื่นเลย ไม่ใช่แค่รสชาติที่คล้ายกัน องศาที่จัดวางยังคล้ายกันอีก ถ้าวันนั้นเครื่องของเธอครบก็คงจะออกมาหน้าตาแบบนี้"กูสงสัยว่า..แม่นางน่าจะเป็น..""เป็นอะไรวะ มึงพูดให้จบสิไอ้แต๊ง""ก็น่าจะเป็นลูกศิษย์ ของท่านอาจารย์คนนี้แน่เลย" แต๊งกิ้วพูดติดตลกเล็กน้อยหลังทานข้าวเสร็จ.. ทุกคนก็ใช้เวลาตอนนั้
Last Updated : 2024-12-15ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 20
"อะแฮ่ม" เสียงกระแอมดังขึ้นเมื่อน้ำหนาวเดินออกมาจากกลุ่มเพื่อน"รุ่นพี่?" กว่าจะปลีกตัวออกมาจากเพื่อนได้ ยังมาเจออีตาบ้าขี้เก๊กนี้อีก"จะไปไหน""ไปเดินเล่นค่ะ""ไม่ให้ไป""ทำไม""อยากรู้เหรอว่าทำไม เดี๋ยวก็เที่ยวไปว่ายน้ำลงกลางทะเลอีก""ฉันไม่ว่ายแล้ว" ว่าแล้วหญิงสาวก็เดินไป แต่พอเดินไปยังไม่ไกลเท่าไร เธอก็แอบสังเกตว่ามีใครเดินตาม "รุ่นพี่ตามมาทำไม" น้ำหนาวหันกลับไปมองก็เห็นว่าเป็นเขาที่เดินตามมา"ใครตาม""ก็รุ่นพี่นั่นแหละตามฉันมาทำไม""สงสัยเราจะไปทางเดียวกันมั้ง"นอกจากจะขี้เก๊กแล้วยังจะมากวนประสาทอีกนะ เอาไงดีกับอีตาบ้านี่ แล้วเราจะไปเอาชุดออกมาได้ยังไงล่ะทีเนี๊ยะ ..พอคิดขึ้นได้น้ำหนาวก็เดินกลับมาไม่ไปมันแล้ว"เราตามหานายซะทั่วเลย" ขณะที่เดินกลับมาพร้อมกันกับน้ำหนาว ก็ได้มีเสียงนาเดียพูดขึ้นมา"ตามหาเราทำไม""แล้วนี่ไปไหนมา" นาเดียพูดพร้อมกับมองตามหลังน้ำหนาวไป"เราว่าเธอเอาเวลาที่จะมาตามเราไปช่วยคนอื่นดูความปลอดภัยของรุ่นน้องดีกว่า""นายไม่เคยเป็นแบบนี้กับเรา""นาเดีย""ไปก็ได้" นาเดียเดินกระแทกเท้าไปจากตรงนั้น แต่สายตายังคงมองตามน้ำหนาวแบบอยากจะกินเลือดกินเนื้อพอน้ำหนาวกลับมาก็
Last Updated : 2024-12-15ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 21
"โอ๊ย!" ด้วยแรงที่เขากระชาก ทำให้น้ำหนาวกระเด็นตามลงไปทับบนร่างหนาของรชต "นายทำบ้าอะไร!""เมื่อกี้ยังเรียกรุ่นพี่อยู่เลย ปีนเกลียวแล้วเหรอ""ขอโทษค่ะรุ่นพี่ ปล่อยนะคะ!" หญิงสาวพยายามจะดันตัวเองให้ลุกขึ้น แต่ถูกมือของเขาโอบรัดร่างไว้แน่น "ตกลงคุณจะเอายังไงกันแน่ ปล่อยฉันนะ!" หญิงสาวเริ่มขึ้นเสียง"ลืมไปแล้วเหรอว่าเราเป็นอะไรกัน" สายตาคมมองประสานดวงตางามคู่นั้น"เป็นอะไร!""ก็เป็น.." เขายังคงมองเธอแบบเจ้าเล่ห์จริงด้วยลืมไปเลยว่าเป็นอะไรกับเขา หรือว่าเขาคิดจะทำแบบนั้นกับเรา.."ไม่นะ" มือเรียวทุบอกคนที่นอนอยู่ด้านล่างรัวๆ แต่เหมือนไม่ได้ทุบแบบจริงจัง"หลับตาทำไม""ห๊า?" หญิงสาวรีบลืมตาขึ้นเผลอหลับตาให้เขาตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย "ปล่อย!" อายตอนนี้ยังทันอยู่ไหมเรา"รู้ว่าตัวเองดื่มไม่ได้แล้วไปดื่มทำไม" แค่นี้เขาก็มองออกแล้วว่าเธอยังคงถูกแอลกอฮอล์กระตุ้นอยู่"ดื่มไม่ดื่มมันก็เรื่องของฉัน ปล่อยสิ!""ไม่ปล่อย แล้วจะทำไม" เขาพูดด้วยสีหน้าที่ท้าทาย"แน่ใจนะว่าจะไม่ปล่อย" จบประโยคคำพูดใบหน้างามก็โน้มลงมากัดเข้าให้ที่ปลายคาง"โอ๊ย! ชาติก่อนเป็นหมาหรือไงชอบกัดจัง" ขณะที่พูดเขาก็นึกคำของแม่เธอขึ้นมาได้
Last Updated : 2024-12-15ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 22
"รุ่นพี่จะนอนที่นี่ได้ยังไง พองานเลี้ยงเลิกเพื่อนฉันก็กลับห้องกันแล้ว""ก็นอนอยู่ท่านี้จะเป็นไรไป ไม่มีใครเห็นหรอก""เอาส่วนไหนคิดว่าจะไม่มีใครเห็น ดูตัวสิจะยาวกว่าเตียงอยู่แล้ว""ไม่ได้ยาวแค่ตัวนะ ไอ้นั่นก็....""ไอ้รุ่นพี่ลามก!""ใครลามกกันแน่ ฉันจะบอกว่าขาก็ยาว แถมแขนก็ยังยาวอีก เธอคิดอะไรหรือเปล่าเนี่ย""เอ้าาเหรอ"รชตกลั้นขำแทบไม่ได้ เมื่อเห็นว่าเธอเหมือนจะเชื่อคำที่เขาพูด"ปล่อยได้แล้วเดี๋ยวฉันจะไปดูว่าเพื่อนไปกันหรือยัง""ไม่ต้องไปดูหรอกยังไม่ได้ไปไหนไกลเลย" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับกอดเธอไว้แน่นกว่าเดิม"ทำไมรุ่นพี่รู้"เพียงไม่นานก็ได้ยินเสียงส้นรองเท้าของนาเดียเดินมาเอาหูแอบฟังที่ประตูห้อง เพราะนาเดียออกไปตามหารชตแล้วก็ไม่เจอ ก็เลยกลับมาดูที่ห้องนี้อีกครั้ง"แหมจำเสียงกันได้แม่นจังเลยนะ" อดไม่ได้ที่จะพูดประชด เพราะเธอก็จำเสียงของนาเดียได้"หึงเก่งจังเลยนะแม่คุณ""เดี๋ยวนะ เมื่อกี้รุ่นพี่ว่าอะไร" ถึงแม้เขาจะพูดออกมาไม่ดัง แต่เธอก็พอจะได้ยิน ..ใบหน้างามมุดลงไปใต้ผ้าห่ม ซึ่งมีเขาอยู่ในนั้นเป็นจังหวะเดียวกับที่รชตเงยขึ้นมา ริมฝีปากหนายื่นเข้าไปหาแต่ก็ไม่ทันเธอหลบได้ก่อนที่เขาจะจูบเร
Last Updated : 2024-12-15ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 23
"อวดเก่ง!" มีอยู่คนเดียวในที่นี้ ที่ไม่ได้ชื่นชมสิ่งที่น้ำหนาวทำ พอพูดจบนาเดียก็เดินกระแทกเท้าหนีไป เพราะทนดูต่อไปไม่ได้อีกแล้ว ไม่เชื่อหรอกว่าคนอะไรจะเก่งได้ซะทุกอย่างแบบนี้น้ำหนาวว่ายน้ำไปหนึ่งรอบแล้วก็ว่ายกลับมาที่เดิมในเวลาที่รวดเร็ว สายตาทุกคนเอาแต่จับจ้องสิ่งที่เธอทำ เพราะไม่ใช่ว่าใครก็ทำได้ถ้าไม่ผ่านการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี และน้ำหนาวไม่ได้คิดว่าจะทำให้คนเห็นว่าเธอเก่ง ที่ทำไปเพราะเผลอ บวกกับความโมโหที่เห็นนาเดียทำเป็นสนิทสนมกับเขาพอว่ายน้ำเพื่อระบายอารมณ์เสร็จ เธอก็ได้ขึ้นมาจากน้ำ แต่ตอนนี้ไม่เห็นรชตอยู่ที่นี่แล้วไม่ใช่ไม่เห็นแค่เขา เธอยังไม่เห็นเพื่อนผู้หญิงของเขาคนนั้นด้วย ..หรือว่าพวกเขาจะไปด้วยกัน"เธอเคยเรียนว่ายน้ำมาเหรอ" ข้าวฟ่างถามทันทีที่น้ำหนาวเดินกลับมา"ก็เคยฝึกบ้าง" ขณะที่พูดเธอยังพยายามมองหาเขา เพราะคิดว่าอาจจะอยู่แถวนี้ แต่ก็ไม่เจอ "ฉันกลับก่อนนะ" หญิงสาวหยิบเอาผ้าคลุมมาสวมใส่แล้วก็ขอตัวกลับห้องก่อน"ทำไมมึงกลับเข้าห้องเร็วจังวะ" คอปเตอร์มาเอาของเห็นว่ารชตนอนอยู่ในห้องแล้ว"เซ็ง""มึงเซ็งอะไร""เซ็งหน้ามึงนั่นแหละ""เอ้าไอ้นี่""ดูแลรุ่นน้องให้ดีด้วย กูจะนอนแล้ว
Last Updated : 2024-12-15
Latest chapter
ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 33
"กลับคอนโดกันไหม""แต่.." ทำไมหัวใจเต้นแรงขนาดนี้ จะให้เราตอบว่ายังไง เล่นชวนกลับคอนโดแทนที่จะกลับไปส่งหาพ่อกับแม่ "ค่ะ"คนที่ทำหน้าที่ขับรถอยู่ อดไม่ได้ที่จะมองกลับมา เพราะไม่คิดว่าเธอจะตอบตกลง แล้วเขาจะรออะไรอยู่อีก ชายหนุ่มรีบบึ่งรถตรงมาที่คอนโดหรู แต่ก็ใช้เวลาพอสมควร ถ้ารู้แบบนี้ขับรถเล่นในละแวกใกล้ๆ คอนโดดีกว่าพอถึงคอนโด ทั้งสองก็ขึ้นลิฟต์ไปพร้อมกันรชตเอาแต่จ้องมองใบหน้าของหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างๆ เธอจะรู้ตัวไหมว่าตัวเองสวยแค่ไหน เพราะถึงแม้เธอจะอยู่ในชุดนอน ความสวยของเธอก็ไม่ได้ลดน้อยลงเลย ไม่รู้ว่าคนอื่นมองเธอสวยเหมือนที่เขามองเห็นไหม ที่รชตคิดแบบนี้ เพราะผู้หญิงคนอื่นที่เพื่อนบอกว่าสวย เขามองแล้วก็ไม่ได้แตกต่างจากผู้หญิงคนอื่นๆ เลยประตูห้องถูกเปิดเข้ามา โดยคีย์การ์ดของชายหนุ่ม เพราะเธอไม่ได้เอาอะไรติดตัวมาด้วยนอกจากโทรศัพท์พอเข้ามาถึงข้างใน ทั้งสองต่างก็ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ยืนหันหน้าเข้าหากันแบบเอียงอาย"ฉัน..เอ่อ.."เขาที่อยู่ใกล้ได้เอื้อมมือไปเก็บผมที่มันสยายเหน็บไว้หลังใบหูให้กับเธอแบบอ่อนโยน"ฉันเห็นรุ่นพี่ออกมาแล้วไม่ใช่เหรอคะ แต่ทำไมยังอยู่ชุดเดิม" เธอหมายถึงเห็นเขาออกไ
ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 32
"เดี๋ยวพี่พาไป""รุ่นพี่จะบ้าเหรอ ฉันจะไปเข้าห้องน้ำ" "ไม่ได้จะไปเข้าด้วยสักหน่อย แค่จะรออยู่ข้างนอก""จะไปรอฉันทำไม ผู้หญิงจะเข้าห้องน้ำบ้าหรือเปล่า" น้ำหนาวเก่งไปทุกอย่างก็จริง แต่เธอไม่เคยมีแฟน แถมยังไม่เคยมีใครเข้ามาจีบ ก็เลยไม่รู้ว่าสิ่งที่รชตทำมันคืออะไรแยกกันจากฟลอร์ น้ำหนาวก็เดินตรงไปที่ห้องน้ำ เพราะตอนนี้เธอต้องการจะเข้าห้องน้ำจริงๆ ไปถึงหญิงสาวก็เข้าห้องน้ำโดยที่ไม่รู้เลยว่าอีกห้องมีข้าวฟ่างอยู่ก่อนหน้านั้นแล้วพอเสร็จธุระประตูก็ถูกเปิดออกมาพร้อมกัน..ทั้งสองไม่จำเป็นต้องหันมองกันและก็นก็รู้แล้ว เพราะด้านหน้าคือกระจกบานใหญ่น้ำหนาวเลือกที่จะไม่ทัก เธอเดินไปเปิดก๊อกน้ำเพื่อที่จะล้างมือ ข้าวฟ่างก็ทำเช่นเดียวกัน พอล้างมือเสร็จน้ำหนาวก็เดินมาที่ประตู"เธอจะไม่ถามอะไรฉันเลยเหรอ" ข้าวฟ่างเอ่ยพูดขึ้น และมองน้ำหนาวผ่านกระจกบานนั้น"จะให้ฉันถามอะไร""ก็ที่เห็นฉันอยู่ในงานนี้ไง""ทำไมต้องถาม ฉันก็ยังอยู่ในงานนี้ได้เหมือนกัน" น้ำหนาวพูดออกไปแบบไม่แคร์ "ถึงเธอไม่ถาม แต่ฉันจะบอก"จากที่น้ำหนาวกำลังจะเดินออกมาก็เลยหยุดอีกครั้ง แล้วหันกลับไปมองแบบเต็มตา"ฉันกับรุ่นพี่รชตเราสองคนเป็นคู่ห
ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 31
แขกคนอื่นอาจจะไม่สนใจ ว่าคนที่จะเปิดฟลอร์เต้นรำคือใคร แต่คนในครอบครัว และคนใกล้ชิด ต่างก็ลุ้นกันว่าหลานชายอันดับหนึ่งของวงตระกูล จะเลือกใครเป็นคู่เต้นรำ"หนาวขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะแม่" ใครก็ดูออกว่าเขาคงเลือกผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างๆ และทุกคนก็เห็นว่าผู้หญิงคนนั้นขยับเก้าอี้ออกมา เพื่อให้มุมโค้งขอเต้นรำไม่มีสิ่งกีดขวางรชตลุกออกจากเก้าอี้และเขาก็เดินมุ่งหน้าไปอีกโต๊ะหนึ่งโดยไม่ลังเล ทิ้งให้หลานสาวกับยายคู่นั้นได้แต่มองตามไป"คุณน้าครับ ผมขออนุญาตเต้นรำกับลูกสาวของคุณน้าหน่อยนะครับ""??" อิฐแปลกใจ ทำไมรชตถึงไม่ขอเต้นรำกับแฟนสาว ซึ่งผู้หญิงคนนั้นก็เตรียมพร้อมที่จะลุกอยู่แล้ว "เอาสิ"น้ำหนาวที่กำลังจะลุกไปเข้าห้องน้ำ ค่อยๆ หันกลับมา เมื่อได้ยินเขาขอพ่อเพื่อออกไปเต้นรำกับเธอ"ขอโทษค่ะ ฉันกำลังจะไปเข้าห้องน้ำ""ได้สิครับเดี๋ยวผมพาไป""???" อิฐและภรรยามองหน้ากันแบบงงๆ กับสิ่งที่ลูกสาวทำ"คู่เต้นรำของผมขอเวลาสักครู่นะครับ" รชตหันไปพูดกับแขกเหรื่อและญาติผู้ใหญ่ของเขา แล้วก็จูงมือเธอให้เดินตามออกมา"มันเกิดอะไรขึ้น" อัญชัญถามกัลยาที่นั่งอยู่ข้างๆ"ก็แบบที่แม่เห็นนั่นแหละค่ะ" กัลยาก็ไม่รู้จะตอบแ
ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 30
"????" หึ.. เป็นแบบที่คิดไว้ไม่มีผิดเพี้ยนเลย ครั้งนี้คุณย่าเล่นใหญ่จริงๆ ที่รชตคิดว่าคุณย่าของเขาเล่นใหญ่ก็เพราะลงทุนให้ผู้หญิงคนนี้เข้าไปเป็นรุ่นน้องเขาเลยเนี่ยนะ แล้วไอ้ที่ขับมอเตอร์ไซค์ล่ะ..ทำไมเธอคนนี้ถึงรู้ แล้วคุณย่าเขาจะรู้ไหม?"สวัสดีพี่เขาสิลูก" คนที่เอ่ยพูดก็คือวิภาดาคุณยายของข้าวฟ่าง ใช่แล้วหลานสาวของคุณนายวิภาดาก็คือข้าวฟ่างนั่นเอง"สวัสดีค่ะรุ่นพี่" ข้าวฟ่างกล่าวสวัสดีพร้อมกับไหว้แบบสวยงาม"รุ่นพี่เหรอลูก? หนูรู้จักกับพี่เขาแล้วเหรอ" อัญชัญเอ่ยถามออกมาเมื่อได้ยินข้าวฟ่างทักรชตแบบนั้น"????" ประโยคนี้มันสร้างความงวยงงให้กับรชตมาก แสดงว่าคุณย่าไม่รู้เรื่องนี้เหรอ? "สวัสดีครับน้องข้าวฟ่าง""ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดีเลย รู้จักกันแล้วนี่เอง" "แม่คุณกำลังจะทำอะไร" สันติถามภรรยา ตอนนี้ญาติทุกคนต่างก็ให้ความสนใจกับสิ่งที่อัญชัญกำลังทำอยู่ จะเรียกว่าเคยเจอมาแล้วทุกคนก็ว่าได้ "ฉันฝากตรงนี้ด้วยนะ เดี๋ยวฉันมา" กัลยายังไม่ได้บอกอะไรสามี เธอก็รีบเดินมาหาหลานชายก่อนและคฑากับภรรยาก็เดินเข้ามาเช่นกัน "คุณแม่กำลังจะทำอะไรคะ" เข้ามาถึงกัลยาก็ถามแบบไม่ไว้หน้าใครเลย แม้กระทั่งแม่ "แม่แค่อยากจะ
ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 29
ข้าวฟ่างก้าวขึ้นรถได้ก็ออกตัวแบบทะมัดทะแมง"แม่เจ้าประคุณเอ๊ย คิดว่าเธอคนนั้นสุดยอดแล้ว เธอคนนี้ก็ไม่แพ้กันเลยว่ะ""กูขอต่ออีกรอบนะเว้ย" ว่าแล้วเต้าหู้และแต๊งกิ้วก้าวขึ้นรถแล้วออกตัวตามรถคันนั้นไป"มึงจะไปไหนวะ เพิ่งขับได้แค่รอบเดียวเอง" คอปเตอร์เห็นว่าเพื่อนเลี้ยวรถกลับทางออก"พวกมึงสนุกกันเถอะกูพอแล้ว""เพราะรุ่นน้องคนนั้นใช่ไหม""มึงไม่ต้องรู้หรอก" รชตรู้สึกแปลกๆ ก็เลยขอกลับดีกว่าพอออกจากสนามเขาก็ต้องไปเปลี่ยนรถที่คอนโดรชตรู้อยู่แล้วว่าเธอคงไม่อยู่ข้างบน ถ้าพ่อกับแม่ของเธอไม่กลับ เขาก็เลยไม่รู้จะขึ้นไปทำไม ..ชายหนุ่มขับรถสปอร์ตคันหรูกลับมาที่บ้าน"หลานรักของย่า ย่ากำลังคิดถึงอยู่เลย""มีอะไรหรือเปล่าครับเนี่ย" ถ้าคุณย่าคิดถึงแบบนี้แสดงว่าต้องมีงานเข้าอีกแน่"ก็คืนพรุ่งนี้น่ะสิมีงานเลี้ยงที่โรงแรมของป้ากัลยา อย่าลืมแต่งตัวหล่อๆ นะ""งานไหนบ้างที่ผมไม่หล่อครับคุณย่า"รรรรรรได้แต่มองสบตาสามี เพราะคุณย่าโอ๋หลานชายคนนี้มาก"งานเลี้ยงอะไรอีกล่ะครับแม่ บ่อยไปแล้วนะช่วงนี้""งานนี้เราต้องไปด้วยนะ เพราะเป็นงานครบรอบโรงแรม""ผมไม่ไปหรอกครับแม่" งานครบรอบก็จัดมันทุกปีอยู่แล้ว"คฑา!""ไปก็ไ
ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 28
"รุ่นพี่จะบ้าเหรอ ใครจะให้กระโดด""ก็ไม่รู้นี่ เห็นมองไปที่นั่น""ไม่ต้องพูดเล่นแล้วได้ไหม หาที่ซ่อนเร็ว""เดี๋ยวนะ ทำไมพี่ต้องซ่อนด้วย"จริงด้วยนี่มันคอนโดเขานะ จะให้เขาไปซ่อนทำไม "ถ้ายังอยากมีชีวิตอยู่ ก็รีบหาที่ซ่อนซะ!"ได้ยินแบบนั้นรชตจะรออะไรอยู่อีกล่ะ เขารีบเข้าไปในห้องนอนของตัวเองแล้วก็ล็อกไว้ติ๊งต๊อง~"ลูกไม่อยู่หรือเปล่าคุณ""แต่นี่มันมืดมากแล้วนะ ไม่อยู่จะไปไหน" ขณะที่อิฐกำลังจะเอาโทรศัพท์มาโทรหาลูกสาว ประตูห้องของคอนโดก็ได้ถูกเปิดออก"คุณพ่อกับคุณแม่มาได้ยังไงคะ""ทำอะไรอยู่ทำไมนานเปิดจัง" อิฐเดินเข้ามาสำรวจในห้องดูว่ามีอะไรผิดปกติไหม"หนูเป็นยังไงบ้างลูก หายดีหรือยัง" น้ำใจพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปแตะเช็คอุณหภูมิร่างกายของลูกสาวดู"หนาวไม่ได้เป็นอะไรนี่คะ""เมื่อวานนี้บอกว่าไม่สบายไง""อ้อ..เอ่อ..ทานยาและพักผ่อนหายแล้วค่ะ" ขณะที่พูดกับแม่สายตาเธอมองที่พ่อ เพราะกลัวว่าท่านจะผิดสังเกต"ทานข้าวอยู่กับใคร"น้ำหนาวหัวใจหล่นวูบ เพราะลืมไปเลยว่าตัวเองตักข้าวมาสองจาน"ทานคนเดียวนี่แหละค่ะ วันนี้รู้สึกหิวเลยตักมาเพิ่ม""ลูกเนี่ยนะกินสองจานเลย" น้ำใจไม่เคยเห็นลูกสาวทานข้าวเยอะขนาดนี้
ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 27
"รุ่นพี่วางฉันลงได้แล้ว" เดินขึ้นมายังไม่ถึงห้องเรียนเลยด้วยซ้ำ น้ำหนาวก็รีบบอกให้เขาวาง แต่รชตไม่ยอม เขายังอุ้มเธอเดินต่อไป "ฉันบอกให้ปล่อยไง" หญิงสาวใช้กำปั้นทุบเข้าที่ไหล่กว้าง เพื่อหยุดเขาไว้"ไหนบอกจะให้ไปส่งที่ห้องเรียน""ไม่รู้หรือไงว่าฉันแค่แกล้งมารยา" เธอยอมบอกเขาไปตรงๆ แล้วแต่จะโกรธสิ"ดี..ถ้างั้นก็แกล้งบ่อยๆ นะ" ทำไมเขาจะไม่รู้ ว่าเธออยากทำประชด เพื่อนๆ ของเขา"เอ้าา!" เธอยังถูกเขาอุ้มมาจนถึงห้องเรียน "วางได้หรือยังคะ!""เดี๋ยวไปส่งที่โต๊ะนั่ง" ว่าแล้วคนร่างสูงก็อุ้มเธอเดินตรงมาวางลงเก้าอี้ที่นั่งประจำ"รุ่นพี่รู้ได้ยังไงว่าฉันนั่งตรงนี้""แล้วมันจะยากตรงไหน เอาขามาดูก่อน" ชายหนุ่มนั่งยองๆ ลงต่อหน้าเธอ เพื่อจะดูขาตรงถลอก"ไม่เจ็บแล้ว" ในขณะที่พูด หญิงสาวก็ได้มองไปหาเพื่อน ..ไม่ใช่สิ เพราะพวกเขาไม่ได้ถือว่าเป็นเพื่อนเธออีกแล้ว"ตอนเย็นไม่ต้องเดินลงไปเอง เดี๋ยวจะมารับ" เห็นว่าขาของเธอไม่เป็นอะไรมาก เขาก็เลยออกจากห้องไปน้ำหนาวยังทำตัวปกติ โดยไม่สนใจคนรอบข้างที่มองมา ที่จริงเธอไม่ได้เข้มแข็งขนาดนั้น แต่จะอ่อนแอไปเพื่ออะไร เพื่อให้คนอื่นหัวเราะเยาะอย่างนั้นเหรอ เสียใจด้วยพ่อกับ
ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 26
พอไข่ตุ๋นจากไปแล้ว น้ำหนาวก็ทวนคิดดูว่ามันเป็นไปได้เหรอที่รุ่นพี่จะเล่นอะไรแผลงๆ กันแบบนี้ และคำตอบที่ได้คงเป็นแบบนั้น เพราะเพื่อนในมหาวิทยาลัยไม่เห็นมีใครอยากจะคบกับเธอเลย นอกจากรชตที่พยายามเข้าหาเธออยู่คนเดียว ซึ่งแต่ก่อนเขาไม่เป็นแบบนี้พนันกันอย่างนั้นเหรอ คงสนุกกันมากเลยสินะ ก็ได้ถ้าพวกเขาอยากจะเล่นกับความรู้สึกเธอมากนักเที่ยงวันเดียวกัน..น้ำหนาวมาทานข้าวที่โรงอาหารเหมือนทุกวัน แต่วันนี้เธอสั่งมาสำหรับสองคน"รุ่นพี่คะ" พอเห็นว่ารชตเดินมาพร้อมกลุ่มเพื่อน เธอที่นั่งอยู่ก็รีบลุกขึ้นตะโกนเรียก จริงๆ แล้วน้ำหนาวต้องการให้ทุกคนที่อยู่ในโรงอาหารมองมาที่เธอด้วยรชตมองซ้ายมองขวา เพราะไม่คิดว่าเธอจะเรียกตัวเอง"กูว่าน้องเรียกมึงนั่นแหละ รีบเข้าไปสิ" เพื่อนที่เดินมาด้วยกันพูดขึ้นถึงแม้มันจะดูแปลกๆ แต่เขาก็เดินเข้ามาหา"หนาวสั่งอาหารมารอรุ่นพี่แล้วค่ะ นั่งสิคะ""รอ?" ถ้าเป็นนาเดียเขาจะไม่สงสัยเลย แต่นี่น้ำหนาว คนที่ไล่เขาทุกครั้งที่เข้าใกล้รชตมองดูอาหารที่เธอเตรียมไว้ให้ อดคิดไม่ได้ว่าเธอใส่อะไรลงไปในนั้นหรือเปล่า"ทานสิคะ" น้ำหนาวตักอาหารขึ้นมาแล้วก็ยื่นไปที่ปากของเขา "ชิมดูสิคะอร่อยมาก
ภรรยาในนาม Ss2 บทที่ 25
ขณะที่เดินออกมาหน้ามหาวิทยาลัย ก็เห็นว่าเพื่อนหลายคนต่างก็ยืนรอรถอยู่น้ำหนาวเห็นว่าเพื่อนมองมาที่เธอ หญิงสาวก็เลยยิ้มให้ ทั้งๆ ที่รู้ว่าสายตาที่มองมา ไม่ได้มองแบบอยากทักทายเลยเห็นแท็กซี่มาแต่ไกล เธอก็เลยกวักมือเรียก แต่ถูกเรียกดักหน้าก่อน ถึงแม้แท็กซี่จะมาจอดตรงหน้าของเธอ แต่น้ำหนาวก็ปล่อยให้เพื่อนอีกคนขึ้นไปก่อนจะนั่งรถเมล์ก็ไม่เคยนั่ง และไม่รู้ด้วยว่าสายไหนวิ่งผ่านคอนโดรอรถจนปวดขา เธอก็เลยคิดว่าเดินเล่นไปดีกว่า เพราะยืนอยู่ตรงนี้มันรู้สึกแปลกๆ[คอนโดหรู]กว่าจะมีรถกลับมาที่คอนโด ก็มืดค่ำแล้ว"วันนี้เขากลับไปนอนบ้านเหรอ" พอเข้ามาเธอก็ตรงไปเปิดไฟ4 ปีเราจะอยู่ยังไงเนี่ย นี่เพิ่งเข้าปีแรกนะ ยังเจอศึกหนักขนาดนี้ ..เพื่อนที่คิดว่าจะคบกันไปจนตลอดระยะเวลาที่เรียนอยู่ที่นี่ หรือบางทีอาจจะคบกันไปตลอดชีวิตเลยก็ได้ แต่พวกเขากลับตีตัวออกห่าง โดยไม่บอกเหตุผลว่าทำไมหญิงสาวยืนมองทอดออกไปนอกกระจกบานใหญ่ของคอนโด ..แม่น้ำเจ้าพระยาถึงแม้จะดูสวยงาม แต่ก็ยังซ่อนไว้ด้วยความว้าเหว่ ไม่ต่างจากเธอในเวลาเลยอยู่ๆ น้ำตาก็ไหลออกมา เมื่อคิดถึงท้องทะเลที่บ้านเกิด อยากกลับไปซบอกพ่อแม่ แต่เธอก็ต้องโตได้แล้วห
