บททั้งหมดของ พลาดรัก ทวงคืน: บทที่ 11 - บทที่ 20

ตอนที่ 11 (อุบลราชธานี)~เช้าของวันใหม่~เมื่อเฟื่องฟ้าเดินทางมาถึงจังหวัดอุบลราชธานีบ้านเกิด เธอก็มุ่งตรงไปที่โรงพยาบาลทันทีเพื่อผลัดเปลี่ยนให้ผู้เป็นแม่ที่คอยดูแลพ่อและเฝ้าพ่อที่ป่วยได้กลับออกมาพักผ่อนบ้าง ก่อนเธอจะเดินไปยังตึกผู้ป่วยอาคารศูนย์โรคหัวใจ“อีกสองมื้อพ่อกะได้ออกจากโรงพยาบาลแล่ว แม่กลับไปพักผ่อนอยู่บ้านกะได้จ้า เดี๋ยวฟ้าสิเฝ้าพ่อเอง”[อีกสองวันพ่อก็ได้จะออกจากโรงพยาบาลแล้ว แม่กลับไปพักผ่อนอยู่บ้านก็ได้ค่ะ เดี๋ยวฟ้าจะเฝ้าพ่อเอง]“เอาจั่งสั้นบ้อลูก กะสั้นแม่สิกลับไปเตรียมของแล้วกะทำความสะอาดบ้าน กับจัดห้องไว้ถ่าเด้อลูก”[เอาแบบนั้นหรอลูก งั้นแม่จะกลับไปเตรียมของทำความสะอาดบ้าน และจัดห้องไว้รอนะลูก]“จ้ะแม่”หลังจากแม่ของเฟื่องฟ้ากลับไปพักผ่อนที่บ้านแล้ว เธอก็ทำหน้าที่ลูกที่ดีคือเฝ้าพ่อที่ป่วยแทนแม่ของเธอที่โรงพยาบาล และวันมะรืนนี้พ่อของเธอถึงจะได้ออกจากโรงพยาบาล~ สองวันผ่านไป~วันนี้ถึงกำหนดที่เฟื่องฟ้าจะต้องเข้ามาทำงานของตัวเองคือต้องไปทำความสะอาดเพ้นท์เฮ้าส์ของมาเฟียหนุ่มที่มีนามว่าคีย์ คีตภัทรรอให้ถึงวันนี้อย่างใจจดใจจ่อเพราะนับตั้งแต่วันนั้น วันที่ทั้งสองคนปะทะศึกหนัก

ตอนที่ 13 (เป็นแฟนกัน)คีตภัทรเดินเข้าไปอาบน้ำชำระร่างกายด้วยท่าทางเก้ๆ กังๆ เพราะห้องน้ำที่นี่ไม่ได้สะดวกสบายเหมือนที่เขาเคยใช้สักเท่าไหร่นัก อ่างอาบน้ำก็ไม่มี มีแค่ถังใบใหญ่ๆ ใส่น้ำเอาไว้สำหรับอาบเพียงแค่หนึ่งถัง ดีหน่อยที่ยังพอมีชักโครกและมีฝักบัวสำหรับอาบน้ำเพราะเขาไม่ถนัดใช้ขันเอาซะเลย แต่...ไม่มีเครื่องทำน้ำอุ่นคีตภัทรเปิดน้ำจากฝักบัวชโลมร่างกายหนัดแน่นกำยำของตัวเองที่เลอะเปื้อนโคลนตมออก ก่อนจะกดหัวปั้มครีมอาบน้ำที่มีกลิ่นหอมอ่อนๆ ของผลไม้นานาชนิดสไตล์ของผู้หญิงซึ่งน่าจะเป็นครีมอาบน้ำของเฟื่องฟ้า มือหนาถูครีมอาบน้ำให้เกิดฟองพร้อมกับลูบไล้ทำความสะอาดตามร่างกายอย่างสบายอารมณ์อั๊บแอ่ อั๊บแอ่ อั๊บแอ่!!สายตาคมกริบทอดมองไปตามเสียงร้องอย่างอัตโนมัติทันที เมื่อเห็นสัตว์เลื้อยคลานหน้าตาไม่น่ารักเกาะติดอยู่ตรงผนังห้องน้ำ“เย้ยยยย!!! ตุ๊กแก!!”“ช่วยด้วยๆ เชี่ยเอ้ยยตุ๊กแก!ช่วยด้วย!!” คีตภัทรร้องโวยวายออกมาจนสุดเสียงเมื่อเห็นตุ๊กแกตัวเบ้อเร่อกำลังอ้าปากร้อง เขาไม่ได้กลัวมันแต่เขาแค่รังเกียจมันเพียงเท่านั้นคีตภัทรรีบหยิบผ้าเช็ดตัวพันเอวสอบเอาไว้อย่างลวกๆ ก่อนจะรีบเปิดประตูห้องน้ำออกไปทันท

ตอนที่ 15 (ทบทวน) หลังจากทุกคนกลับมาจากเกี่ยวหญ้าให้วัวเรียบร้อยแล้วต่างก็แยกย้ายกันไปอาบน้ำอาบท่า ส่วนเฟื่องฟ้าก็เข้าครัวช่วยผู้เป็นแม่ทำอาหารเย็นจนเวลาผ่านไปนานพอสมควร เฟื่องฟ้าและแม่ต่างก็ยกจานกับข้าวที่เพิ่งทำเสร็จใหม่ๆออกมาจัดวางบนเสื่อที่ปูไว้รอบนพื้นบ้าน ก่อนจะเรียกทุกคนมารับประทานอาหารอย่างพร้อมหน้าพร้อมตากัน“เอ่อ เมนูเย็นนี้มีแกงหน่อไม้ ไข่เจียว นึ่งปลา แล้วก็แจ่วปลาร้า หวังว่าคุณคีย์คงจะพอทานได้นะคะ” แม่ของเฟื่องฟ้าพูดขึ้นเมื่อเห็นท่าทางของอีกคนที่ดูกล้าๆกลัวๆที่จะทานอาหารพื้นบ้านอีสาน เพราะเมื่อกลางวันหลังจากเขาไปล้วงคออาเจียนที่กินคั่วแมงกุดจี่เข้าไป เขาก็ยังไม่ได้ทานอะไรอีกเลย“เอ่อ ได้ครับคุณแม่ไม่มีปัญหา” คีตภัทรพูดขึ้นมาเบาๆพลันสายตาก็เหลือบมองอาหารแต่ละเมนูอย่างกล้าๆกลัวๆเหมือนคนระแวง“ของโปรดของพวกผมเลยครับแกงหน่อไม้ ใช่ไหมพวกมึง!” แรมโบ้พูดขึ้นก่อนจะหันไปถามเข้มและวุฒิ“ใช่ๆครับ นานๆครั้งจะได้กินที!”“เสียดายจังที่ไม่ได้ทำเมนูก้อยกะปอม แล้วก็ต้มงูสิง รับรองว่าพวกพี่ต้องแซ่บสะท้านทรวงแน่ๆ” เฟื่องฟ้าพูดกับลูกน้องของคีตภัทร“ป๊าดดดด ก้อยกะปอมกับต้มงูสิง นั่นของมักผม

ตอนที่ 17 (ฉันพอจะเร้าใจเธอได้บ้างหรือยังNC+) หลังจากที่เฟื่องฟ้าทานบะหมี่เข้าไปได้เพียงไม่กี่คำ เพราะเธอฝืนทานต่อไม่ลงเมื่อได้ยินประโยคที่ไม่อยากจะได้ยินออกจากปากของคนบ้าอำนาจ เธอเดินเข้ามาภายในห้องของคีตภัทรเพื่อไปอาบน้ำอย่างที่เขาออกคำสั่ง และเธอก็ต้องทำตามที่เขาสั่งอย่างขัดไม่ได้ แม้เธอจะไม่ได้รู้สึกดีกับสถานการณ์ที่น่าอึดอัดแบบนี้เลยสักนิด เพราะเธอไม่เคยคิดจะเป็นผู้หญิงของใคร และเธอไม่เคยคิดแม้แต่จะขายตัวเพื่อแลกกับเงิน แต่คำพูดของผู้ชายบ้าอำนาจอย่างเขากลับยัดเยียดสถานะแบบนี้ให้กับเธอทั้งที่เธอไม่ได้ต้องการ เฟื่องฟ้าได้แต่หวังว่าผู้ชายเลวๆที่เห็นผู้หญิงเป็นเพียงแค่ของเล่นอย่างเขา สักวันเขาจะเบื่อผู้หญิงอย่างเธอและเธอจะได้หลุดพ้นจากคนบ้าๆแบบนี้สักทีซ่า!!…เสียงน้ำจากฝักบัวไหลรินลงมารดผิวกายเปลือยเปล่าเมื่อสายน้ำเย็นๆไหลลงมาชโลมผิวกายขาวเนียนของเธอ อย่างน้อยก็ทำให้เธอได้รู้สึกสดชื่นและกระปรี้กระเปร่าขึ้นมาบ้าง เฟื่องฟ้าใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำครึ่งชั่วโมง กว่าจะทำใจเดินออกมาจากห้องน้ำได้เฟื่องฟ้าเดินก้มหน้าก้มตาออกมา ก่อนจะเหลือบไปเห็นอีกคนที่นั่งกอดอกอยู่บนเตียงนอน สายตาคมกริบของ

ตอนที่ 19 (ลาออกซะ)เฟื่องฟ้าแต่งกายด้วยชุดนักศึกษารัดรูปจนสามารถมองเห็นสัดส่วนรูปร่าง ส่วนเว้า ส่วนโค้งของเธอได้อย่างชัดเจน เมื่อเช็คดูความเรียบร้อยผ่านหน้ากระจกใบโตเสร็จแล้ว เธอจึงก้าวขาเรียวยาวออกมาข้างนอกห้อง ก่อนจะเจอเข้ากับคนบ้าอำนาจอย่างคีตภัทรที่กำลังนั่งจิบกาแฟอยู่บนโซฟาโซนห้องรับแขก เขาชายตามามองเธอเพียงนิดก่อนจะยกกาแฟขึ้นมาจิบ“นั่นแน่ใจหรอว่าเสื้อ รัดจนนมจะแตกออกมาอยู่แล้ว…แล้วกระโปรงไม่มีสั้นกว่านี้หรอ?” ประโยคที่พ่นออกมาจากปากล้วนแล่วแต่เป็นคำถามที่มาพร้อมกับคำพูดจาเหน็บแนมเชิงตำหนิทั้งนั้น“ฉันก็มีแต่แบบนี้แหละ และฉันก็จะไม่ซื้อใหม่ด้วย เพราะมันสิ้นเปลือง!”“ถ้าจะใส่สั้นขนาดนี้ก็ใส่จีสตริงเดินไปเรียนเลยสิ”“นี่คุณมีปัญหาอะไรกับชุดของฉันนักหนาไม่ทราบ ไหนบอกจะต้องรีบเข้าบริษัทไง แล้วมานั่งบ่นทำบื้ออะไรอยู่ล่ะ ทำไมไม่ไปสักที!” เฟื่องฟ้าพูดขึ้นเมื่อรู้สึกรำคาญที่เขาเอาแต่หาเรื่องพูดจาเหน็บแนมเธออยู่ได้“ฉันจะให้เข้มขับรถไปรับไปส่งเธอ ถ้าเรียนเสร็จแล้วก็รีบกลับห้ามไปที่ไหนต่อ”“นี่คุณ! มันจะไม่มากไปหน่อยหรอ ฉันต้องการความเป็นส่วนตัว ไม่ต้องการให้ใครไปรับไปส่ง อีกอย่างรถมอเตอ