All Chapters of พลาดรัก ทวงคืน: Chapter 31 - Chapter 40

ตอนที่ 31 (ผู้หญิงร่าน)~เช้าวันต่อมา~ ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!“คีย์มาแล้วหรอคะ” ร่างบอบบางของธัญญ่ารีบเดินกรีดกรายออกไปเปิดประตูให้กับบุคคลที่รออยู่ด้านนอกได้เข้ามา ก่อนจะเจอเข้ากับหนุ่มวัยกลางคนที่มีนามว่าโจว มือหนาของโจวรีบผลักประตูเข้ามายังด้านในทันที ก่อนจะไล่สายตามองสำรวจรอบๆภายในห้องของหญิงสาวและรีบสาวเท้าเข้ามาภายในห้องนอนของเธอ“คุณโจว!!” ธัญญ่าได้แต่เรียกชื่อของบุคคลผู้มาใหม่เบาๆพร้อมกับสีหน้าที่ดูผิดหวัง เมื่อบุคคลที่เธอรอคือชายหนุ่มอีกคน“คงสบายมากเลยสินะ กลับมาหาผัวเก่าทั้งที!”“นี่ แก ปะ ปล่อยฉันนะ แกเป็นคนสั่งให้ฉันมาหาคีย์เองไม่ใช่หรือไง แล้วแกจะมาวุ่นวายอะไรอีก!!” แรงดึงกระชากเส้นผม ได้สร้างความเจ็บปวดให้กับธัญญ่าเป็นอย่างมากจนน้ำตาไหลพรากออกมาตุ๊บ!!“โอ้ยย!!”“อย่าลืมว่ามึงมีหน้าที่ทำอะไร ไม่อย่างงั้นกูจะทรมานผู้หญิงอย่างมึงให้ตายทั้งเป็นเลยคอยดูอีธัญญ่า!”“ถุ้ย!! ไอ้ชาติชั่ว” น้ำลายที่พ่นรดบนใบหน้าของโจวทำให้เขาโมโหเป็นอย่างมาก ที่ถูกผู้หญิงแพศยาคนนี้ถ่มของสกปรกใส่ ก่อนจะง้างฝ่ามือหนักๆฟาดเข้าไปที่ใบหน้าสวยๆของเธออย่างเต็มแรงเพี้ยะ!!!!“มึงเตรียมรับชะตากรรมของมึงไว้เล

ตอนที่ 33 (คิดบัญชี)“เรายังคงมีเวลาอีกทั้งคืนเลยนะธัญญ่า จะรีบร้อนไปไหนกัน ผมว่าเรามานั่งดื่มกันก่อนดีไหม?” คีตภัทรพูดขึ้นพร้อมกับยกยิ้มมุมปาก“ได้สิคะคีย์ งั้นเดี๋ยวธัญญ่าจะดื่มเป็นเพื่อนคีย์เองนะคะ” ธัญญ่าพูดขึ้นก่อนจะลุกขึ้นเดินไปหยิบเอาขวดไวน์แดงราคาแพงมาเทลงในแก้วไวน์คริสตัลทรงเบอร์กันดี ก่อนจะยื่นให้กับชายหนุ่มตรงหน้าด้วยท่าทางที่ยั่วยวน“คีย์ยังเหมือนเดิมเลยนะคะ เวลาผ่านไปนานแค่ไหนแต่คุณก็ยังไม่เคยเปลี่ยน” ธัญญ่าพูดขึ้นพรางยกแก้วไวน์ขึ้นมาจิบด้วยท่าทางที่ยั่วยวนคนตรงหน้าสุดฤทธิ์ ก่อนจะกระตุกปมเชือกของเสื้อคลุมออกมาจนเผยให้เห็นร่างเปลือยเปล่าที่อยู่ด้านในอย่างชัดเจน ถึงแม้จะยังคงมีเสื้อคลุมไว้อยู่และยังไม่ได้หลุดลงมา แต่ก็ยังเผยให้เห็นหน้าอกอวบอิ่มขนาดใหญ่และจุดใจกลางสาวอย่างเชื้อเชิญ“หึ!” คีตภัทรแสยะยิ้มมุมปากก่อนจะกลั้วหัวเราะเบาๆในลำคอ สายตาคมกริบของเขาจ้องมองสิ่งที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้าด้วยใบหน้าเรียบเฉยไร้ความรู้สึก ในขณะที่มือหนากำลังควงแก้วไวน์ในมือไปมาอยู่แบบนั้นอย่างคนใจเย็นธัญญ่าลุกขึ้นยืนก่อนจะค่อยๆเดินเข้าไปและแทรกตรงกลางหว่างขาของคีตภัทร มือเรียวบางของเธอปลดเสื้อค

ตอนที่ 35 (เริ่มงานวันแรก) มินดาเองยังไม่ได้บอกผู้ชายโลเลคนนั้นด้วยซ้ำว่าเธอกำลังตั้งท้องลูกของเขา แต่แล้วเขาก็เลือกที่จะปล่อยมือเธอไปง่ายๆเพียงเพราะคนรักเก่าของเขากลับมา ช่วงนั้นเธอรู้สึกแย่มากๆ เรื่องสภาพจิตใจก็ไม่ต้องพูดถึงเพราะทุกอย่างมันดูแย่ไปหมด แต่ดีหน่อยเธอที่ยังมีพ่อและแม่ที่คอยอยู่เคียงข้าง และพวกท่านทั้งสองไม่เคยซ้ำเติมอะไรเธอเลย พอเธอคลอดพ่อแม่ก็ช่วยดูแลทุกอย่าง ดูแลทั้งเธอและดูแลลูกให้กับเธอ คอยเลี้ยงลูกให้ในช่วงที่เธอไปเรียน และยังคอยทำขนมไทยขายเพื่อหารายได้เสริมมาจุนเจือครอบครัว ดีหน่อยที่ช่วงนั้นเธอมีเงินที่ผู้ชายโลเลคนนั้นโอนให้เดือนละสองแสน รวมแล้วเงินที่ผู้ชายคนนั้นโอนให้เธอมีอยู่ในบัญชีเฉียดล้าน เลยพอได้ใช้จ่ายเพื่อเป็นค่าคลอดและค่าเรียนเทอมสุดท้าย และยังพอเหลือให้เธอได้ดาวน์รถยนต์หนึ่งคันเพื่อใช้ขับไปทำงาน จากวันนั้นจนถึงวันนี้เวลาก็ผ่านไปสามปีกว่าๆแล้ว และเฟื่องฟ้าคนนั้นก็ได้ตายจากเธอไปแล้ว ตอนนี้จะมีก็แต่ผู้หญิงที่ชื่อ มินดา เท่านั้น“คุณแม่คิดอะไรอยู่คะ” ลูกสาวตัวน้อยเอ่ยถามขึ้นมาอีกครั้งเมื่อเห็นผู้เป็นแม่เงียบไป “ปะ เปล่าจ้ะ แม่…แค่เหนื่อยนิดหน่อยค

ตอนที่ 37 (ติดตาม) เมื่อถึงเวลาเลิกงานมินดาพาร่างเล็กบอบบางของเธอเดินตรงดิ่งมาที่รถยนต์ส่วนตัวสีขาวมุกที่จอดอยู่ตรงบริเวณลานจอดรถของบริษัท พอมาถึงเธอก็รีบก้าวขาขึ้นรถและขับออกไปทันทีอย่างรีบร้อน“ตามเธอไป” “ครับนาย” คีตภัทรให้แรมโบ้ลูกน้องคนสนิทขับรถตามเธอไปอย่างห่างๆ เพราะเขาจะต้องรู้ให้ได้ว่าเฟื่องฟ้าหรือมินดาคนนี้อยู่กับใครและอยู่ที่ไหน แรมโบ้ขับตามรถของเธอมาเรื่อยๆ จนกระทั่งน่าจะถึงซอยที่หมาย เพราะรถยนต์คันสีขาวมุกของเธอเริ่มขับช้าลง ก่อนจะเลี้ยวเข้าไปจอดในบ้านเช่าหลังเล็กๆหลังหนึ่ง“หึ! อยู่ที่นี่นี่เอง” ริมฝีปากหนายกยิ้มมุมปากพร้อมกับกลั้วหัวเราะในลำคอเบาๆอย่างคนพออกพอใจ ไม่คิดเลยว่าเรื่องบังเอิญในโลกใบนี้มันจะมีอยู่จริง เพียงแต่มันดันบังเอิญช้าไปหน่อย เป็นเวลาตั้งสามปีกว่าๆที่เขาตามหาเธอแทบตายบทจะเจอก็ดันเจอเอาง่ายๆ คีตภัทรแอบดูความเคลื่อนไหวของเธอภายในบ้านเช่าหลังนั้น แต่ในเวลาเพียงไม่นานนักก็มีรถยนต์สีดำอีกคันได้ขับเคลื่อนเข้ามาจอดภายในบริเวณบ้านของเธอ ก่อนจะมีชายหนุ่มหน้าตี๋ก้าวขาลงมาจากรถพร้อมกับเด็กผู้หญิงผมเปียตัวเล็กๆหน้าตาน่ารัก มินดาเดินออกมาหาชายหนุ่มคนนั้นกับ

ตอนที่ 39 (คนเลวอย่างฉันนี่แหละผัวเธอNC+)“คุณมันคนเหี้ย คนเลว ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!”“เออ ฉันยอมรับ! เหี้ยแล้วไง เลวแล้วไง ฉันไม่แคร์หรอก” พูดเพียงแค่นั้นใบหน้าคมคายก็โน้มลงมาซุกไซ้ซอกคอขาวเนียนของเธอทันทีอย่างบ้าคลั่ง มินดาพยายามปัดป้องแต่ก็ไม่สามารถต้านทานแรงที่มากมายมหาศาลของเขาเอาไว้ได้“ปล่อย!! คนชั่ว คุณมันบ้าไปแล้วจริงๆ”“คำก็ชั่วสองคำก็ชั่ว ถึงฉันจะเลวจะชั่วก็ผัวเธอไหม!!”คนที่ตัวเล็กกว่านอนใต้ร่างคนที่ตัวสูงกว่าแม้ว่าเธอจะพยายามต่อสู้ดิ้นรนขัดขืนและปัดป้องตัวเองยังไง ก็ไม่สามารถที่จะสู้แรงผู้ชายอย่างเขาได้ คีตภัทรจับข้อมือเล็กๆของเธอทั้งสองข้างด้วยมือเพียงข้างเดียวของเขาตรึงไว้เหนือศีรษะเพื่อไม่ให้คนใต้ร่างได้ตอบโต้“อื้อ อะ ไอ้คนบ้า ไอ้คนเฮงซวย อื้อ ปล่อย!” ใบหน้าหวานพยายามเบี่ยงหลบริมฝีปากหนาที่ก้มลงมาเพื่อรุกล้ำริมฝีปากของเธอ สองขาเรียวพยายามยกขึ้นเพื่อจะถีบอีกคนให้ออกจากตัว แต่ยิ่งยกขาถกขึ้นสูงมากเท่าไหร่ กระโปรงที่ใส่มาก็ยิ่งถลกสูงขึ้นไปอีก“เมื่อก่อนยังนอนครางกระเส่าให้ฉันเอาอยู่เลย มาคราวนี้จะขัดขืนทำไม ของมันเคยๆอยู่แล้วไหม”“ไอ้บ้า ไอ้คนสารเลว!! ฉันบอกว่ามีครอบครัว