Semua Bab The Unbothered CEO Falls In Love: Bab 181 - Bab 190

Nakita ni Nicklaus ang nangyari kay Isabella. Ngunit, hindi niya ito, nilapitan agad. Pumunta ito sa harapan ni Carlos. Tulad ng isang malaking eksena, isa ito sa di dapat ipagwalang bahala. Ikinuyom ni Nicklaus ang kanyang kamay.Umupo si Nicklaus sa tabi ni Carlos, "Tito Carlos, sino kalaban mo? Bakit galit na galit ka?"Napatingin si Nicklaus kay Clifford, ito ay kalahating patay na, at tila hindi niya nakita si Nicklaus. Sa oras na ito, bahagya siyang umupo.Iginalaw ni Isabella ang kanyang katawan, at lumingon siya. Kitang-kita ni Nicklaus ang kanyang hitsura. Ang kanyang mukha ay natatakpan ng pula at namamagang marka ng sampal."Clifford?"Dumudugo ang ulo ni Clifford, at kumalat ang mga patak ng dugo sa mukha ni Isabella.Tumingin siya sa direksyon ni Nicklaus, para lang nalaman niyang nandoon din siya, at halatang puno ng pag-asa ang mga mata niya. Inalis ni Carlos ang unan na nakaharang sa kanyang katawan, at sinundan ito ng tingin ni Nicklaus. Ilang beses na sinaksak ng bas

Inilagay ni Isabella ang kanyang mga kamay sa leeg ni Nicklaus, at ayaw niyang pag-isipan pa ang tanong na ito. Kung makakarating sa puntong ito ay ibang usapin."Tinulungan din ako ni Mr. Natividad para maiwasan ang maraming gulo ngayon. Bakit siya... naging ganito?"Si Nicklaus ay nakinig sa kanya na nagsasalita tungkol sa ibang mga lalaki, ang isa sa kanyang mga braso ay nakalantad, ang mga linya ng kanyang braso ay napakatalim, "Sa pakikipaglaban ng mayaman at makapangyarihan, ang talunan ay walang paraan upang mabuhay."Napakalaki ng balita ng pagkamatay ni Carlo Natividad kaya kumalat ito sa buong Iligan City noong Bagong Taon."Ngunit noong huling beses na nakita ko ang kanyang kapatid na si Alex, mukhang maganda ang pakikitungo niya sa kanya.""Mahigit sampung taon nang nagtatago si Alex. Sa tuwing nagkakaproblema si Clifford, lagi niyang nililinis ang kalat sa likod niya. Siya ang kanang kamay ni Carlo, kaya hakbang-hakbang siyang nakapasok sa board of directors ng Pamilya Na

Inilabas ni Isabella ang kanyang cell phone at kinunan ng litrato ang dalawa na magkayakap ng mahigpit. Napakabait ni Melissa. Humiwalay siya sa mga braso nito nang hindi hinintay na itulak siya ni Nicklaus palayo. Pinunasan niya ang kanyang mga mata, at isa o dalawang luha ang tumulo sa mga butas ng kanyang mata, na naging dahilan upang hindi makita ng mga tao ang kanyang dating nararamdaman, at hindi sila magiging masyadong depensiba laban sa kanya."I'm sorry, masyado lang akong hindi komportable."Nakita siya ni Nicklaus na nakaupo doon, mag-isa at walang anumang banta. "Tutulungan kitang malutas ang problema kay Marvin Lucas.""Kapag ang pabrika ng parmasyutiko ay nasa iyong mga kamay, hindi siya kailanman mangangahas na ipahiya ka ng ganito."Ang mga blinds ay nakabukas, at kahit na halos lahat ng view ay nakaharang, ang liwanag mula sa corridor ay hindi maaaring tumagos. Kaya ang isang sulok ng silid ay mukhang malabo at nakakahiya. Ang lumalaganap na lumang damdamin at awa ay

Tumayo si Isabella sa silid, hindi tumatakbong palayo sa gulat. "Ikaw ba si Melvin Brit?" "Kilala mo ba ako?" "Sa kasamaang palad, halos mahulog ako sa mga kamay ng iyong ana na si Carlos Brit dalawang araw na ang nakakaraan, kaya sinuri ko ang kanyang buong pamilya." Huminga ng malalim si Marvin Brit ng sigarilyo. Kamukha niya si Carlos Brit, may mabangis na mga mata at maitim na balat. Hindi siya mabuting tao sa unang tingin. "Babae ka nang aking ama, sa tingin mo ba ay hindi kita mahahawakan?" "Wala akong kinalaman sa iyong ama." Naisip ni Isabella, nakakita ng dugo si Nicklaus sa hotel noong araw na iyon, dapat na matapos ang usaping ito. Ang mga tao sa mundo ng katanyagan at kayamanan ay pinaka-bawal na kumagat at kumapit, lalo na nang tahasan, laban sa mga patakaran. Nang makita niyang lumilibot ang mga mata ni Marvin sa paligid niya. "Gusto ko rin na makasama ka, para makita kung ano ang pakiramdam na makasama ang isang babaeng gusto niya." Narinig ito ni Isabella, at m

Noong Biyernes, Pinuntahan ni Isabella si President Laurel sa isang maliit na party. Bata pa si Pangulong Laurel at pinamamahalaan niya ang ilang mga kawanggawa sa maayos na paraan. Si Isabella ang may pananagutan sa pagsulat ng isang column report para sa kanya."Hindi mo na kailangang magpakita mamaya.""Okay," sagot ni Isabella, "Naiintindihan ko."Lahat ng mayamang asawa ay may espesyal na bilog. Umupo roon si Isabella, pakiramdam na nakalaan.Inayos ni Pangulong Laurel ang isang lugar para sa kanya na maupo, hinarangan ng screen, at inalagaan siyang mabuti, kabilang ang tsaa, meryenda, atbp. Pinalibutan ng isang grupo ng mga tao ang isang magandang babae at pumasok. Umupo si Pangulong Laurel sa kanyang upuan at ngumiti, "Rebekah, ang engrande mo."Pinakinggan ni Isabella ang pangalan at parang pamilyar ito. Ang mga mayamang asawang babae sa paligid niya ay lahat ay nangungulila sa kanya, ang ilan ay nagdadala ng kanyang mga bag, at ang ilan ay naglalagay ng kanyang amerikana."Ma