All Chapters of The Unbothered CEO Falls In Love: Chapter 151 - Chapter 160

Ngunit bago pa man umandar ang kanyang motorsiklo, hinawakan ni Nicklaus ang kanyang braso, at sumakay ang lalaki sa harapan at nasa likuran naman si Isabella.Sumakay sa kotse ang lalaki na matangkad ang katawan. Nang mag-react si Isabella, bumilis na ang takbo ng sasakyan. Mabilis na niyakap ni Isabella ang baywang ni Nicklaus.Ang motorsiklo ay hindi bumalik sa orihinal na ruta, ngunit nagmamadali sa kagubatan sa tabi nito.Tumingin si Clark. Ano ang nangyayari?Isang field battle?Malago ang kagubatan at umulan kaya ang mga dahon ay puno ng tubig-ulan.Ang kanilang mga balikat ay dumampi sa mga sanga at dahon, at ang mga patak ng ulan ay bumagsak, ang ilan ay bumagsak sa mukha ni Isabella, na ginawa siyang nanginginig sa lamig.Huminto ang sasakyan, at tumingin si Isabella sa paligid. Ito ay mamasa-masa, malamig, at madilim."Nicklaus, kailangan kong bumalik."Tinitigan ni Nicklaus ang motorsiklo sa ilalim niya, "Binili mo ba ito?""No, it belongs to my dad. It's been in the gara

Habang nasa daan, walang nagsasalita sa kanilang dalawa. Inakala ni Isabella na hindi umaandar ang sasakyan, tumingin siya sa bintana, ngunit mabilis na dumaan ang tanawin, at ang gabi ay napakadilim.Pagdating sa himpilan ng pulisya, basang-basa ng ulan ang bakuran sa bakuran.Nakita ni Officer Valderama ang pigura ni Isabella at mabilis na lumabas."Isabella."Siya ang namamahala sa kaso ng nawawalang ama nito hanggang ngayon, at ngayong may resulta na, hindi niya alam kung paano ito haharapin."Opisyal Valderama, nasaan ang aking ama?"Alam ng lahat na walang magandang resulta.Pumasok si Officer Valderam ng dalawang hakbang sa loob at narinig niya si Isabella na nagkukunwaring relax at sinabing, "Talaga, hindi ka direktang umuwi pagkatapos nang pinuntahan mo?"Napatingin si Nicklaus sa kanya. Siya ay hindi isang taong mahilig tumakas, ngunit sa sandaling ito, ang kanyang takot ay nahayag sa kanyang mukha.Tumigil si Officer Valderama, "Isabella, bakit hindi mo hilingin sa iyong in

Lalo na umaasa si Isabella na mabilis na lilipas ang araw na ito. Kung kaya niyang magtago ay ginawa na niya. O maaari siyang magkaroon ng magandang pagtulog, pag lahat ay tapos na. Ngunit hindi niya magawa.Hinihikayat ng mga kamag-anak si Violita, "Hindi kaya ng iyong katawan ang ganito. Para sa kapakanan ng dalawang bata, kailangan mong kumapit."Unti-unting gumagalaw ang mga gulong, at bumagsak ang mga luha ni Isabella sa frame ng salamin. Hindi niya nakayanan, kaya pinunasan niya ito gamit ang kanyang manggas.Umulan buong araw sa Iligan City, at hindi huminto hanggang gabi.Umalis ang lahat ng mga kamag-anak, at ang larawan ay inilagay sa mahabang mesa sa bahay.Bumagsak si Violita at nahiga sa kama nang hindi kumakain o umiinom.Hindi na makatagal si Sheen. Pagkatapos uminom ng gamot, nilagnat siya at inaantok.Si Isabella ay abala sa loob at labas ng dalawang silid. Ang alam lang niya ay maaaring mahulog ang sinuman, ngunit hindi niya magawa.Kailangan niyang hawakan ang kany

Mula sa kanyang sinabi, naisip ni Nicklaus na siya ay magiging hindi makatwiran. Wala siyang lakas para makipaglaro sa kanya ng taguan. "You can't break up even if you want to. You have to maintain this relationship." Kinuha ni Isabella ang napkin sa mesa, inilatag ito at inilagay sa kanyang mga hita. "Nicklaus, I actually want to ask you, what is our relationship, boyfriend and girlfriend? Imposible, I'm not worth it. Lover? Kung manliligaw ka sa akin, ayoko, wag mo ng ituloy." Ang saloobin ni Isabella ay hindi malabo. Sa orihinal, siya at si Nicklaus ay mahigpit na magkasalubong, na isang gulo. Ang mga salita ni Nicklaus noong araw na iyon ay parang isang matalas na kutsilyo. Kung tutuusin, mas mabuting tapusin na lang ito ng ganito. Naglabas ng sigarilyo si Nicklaus at hinawakan ito sa pagitan ng dalawang daliri. Sa kanyang mga salita, mayroong isang ganap na hindi nakokontrol na saloobin. "Ayaw mo... ituloy?" "Oo." Malamig siyang nagsalita, at hindi mabigat ang b

Hindi narinig ni Nicklaus ang sinabi ng Doctor na iyon. Nakita na lang niya si Isabella na tumatango bilang tugon paminsan-minsan, na nagkukunwaring labis na humahanga.Naaninag sa salamin ng bintana ang matangkad na pigura ni Nicklaus, ngunit ang dalawang tao sa loob ay masyadong nakatutok at walang nakapansin sa kanya."Marami pang maawtoridad na doktor sa ospital natin. You should actually interview them.""Doktor Jason, ang iyong sariling account ay napakahusay na pinangangasiwaan, na may daan-daang libong tagahanga. Naakit ako rito."Nakasuot ng masikip na sweater si Isabella. Manipis ang buto niya, at kapag nagsuot siya ng ganitong klaseng damit, para siyang papel na lalaki. Mukha siyang payat, malamig at kaakit-akit. Kung ang isang lalaki ay mahilig sa ganitong uri, ito ay mabibighani.Si Isabella ay masayang nakikipag-usap sa taong kaharap. Sa pag-iisip na tingnan ang oras, ibinaling niya ang kanyang katawan sa gilid, at nakita niya ang isang pigura sa salamin mula sa gilid n