Itinaas ni Isabella ang kanyang mukha at tumingin sa lalaki na nasa harapan niya. Matigas pa rin ang ulo niya at hindi umimik.Natanggap ang kanilang ina ng balita at sumugod kaagad."Isabella."Halos hindi siya makilala ni Nicklaus nang makita siya. Ang ina ni Isabella ay pumayat nang husto at ang kanyang buhok ay mas kulay abo."Kamusta si Sheen?"Umiling lang si Isabella at hindi makapagsalita. Itinaas ng ina ni Isabella ang kanyang kamay at sinampal ang sarili sa inis. "It's all my fault. Bakit ba kasi gabi na ako natapos?""Mama," nagmamadaling hinawakan ni Isabella ang pulso ng nito. "Kahit nasa bahay lang tayong lahat, hindi maiiwasan ang ganitong bagay. 'Wag na mong saktan ang sarili mo."Nanatili rito si Nicklaus, mukhang kalabisan na tao, ngunit sumandal siya sa tapat ng dingding at hindi umalis.Logically, si Sheen ay dapat na maayos, nawalan lamang ng malay, ngunit nang lumabas ang doktor, ang kanyang mukha ay puno ng solemnidad.Kinaladkad ni Isabella ang kanyang mabibi
Hindi narinig ni Nicklaus ang sinabi ng Doctor na iyon. Nakita na lang niya si Isabella na tumatango bilang tugon paminsan-minsan, na nagkukunwaring labis na humahanga.Naaninag sa salamin ng bintana ang matangkad na pigura ni Nicklaus, ngunit ang dalawang tao sa loob ay masyadong nakatutok at walang nakapansin sa kanya."Marami pang maawtoridad na doktor sa ospital natin. You should actually interview them.""Doktor Jason, ang iyong sariling account ay napakahusay na pinangangasiwaan, na may daan-daang libong tagahanga. Naakit ako rito."Nakasuot ng masikip na sweater si Isabella. Manipis ang buto niya, at kapag nagsuot siya ng ganitong klaseng damit, para siyang papel na lalaki. Mukha siyang payat, malamig at kaakit-akit. Kung ang isang lalaki ay mahilig sa ganitong uri, ito ay mabibighani.Si Isabella ay masayang nakikipag-usap sa taong kaharap. Sa pag-iisip na tingnan ang oras, ibinaling niya ang kanyang katawan sa gilid, at nakita niya ang isang pigura sa salamin mula sa gilid n
"Oo." Naisip ni Clark na pagkatapos nilang dalawa sa paglalaro ng bola, maaaring kailanganin nilang maghapunan nang magkasama."Ang mga doktor ngayon ay walang ginagawa."Isinasapuso ni Clark ang mga salita ni Nicklaus. "He is considered an Internet celebrity doctor, and his reputation is quite high. Ang pangunahing dahilan ay ang gwapo niya. Sabi ng mga tao, nasa totoong buhay siya..."Naiinip siyang pinutol ni Nicklaus "Bakit mo ito sinasabi sa akin, gusto mo bang sabihin na siya ay kaakit-akit?""Gusto ni Miss Fuentabella na mahanap si Dr. Drake para sa kanyang kapatid. Kaya siguro, ganito ang ginagawa ni Ms. Fuentabella."Umiwas si Nicklaus at nginisian, "Kung alam ng Doctor Drake na iyan na ang kanyang anak ay na-hook ng isang babae, kailangan niyang bumalik mula sa ibang bansa."Inisip niya na ang layunin ni Isabella ay hindi malinis, at tumaas pa sa antas ng sex. Kung tutuusin, handa niyang gawin ito para maipagamot ang kapatid nito.Kinagabihan, natapos na maglaro sina Isabel
Si Isabella ay tiyak na hindi naniniwala sa kanya, at siya ay sabik na umalis."I don't dare to lie to you, so makikipaghiwalay ka talaga kay Melissa?"Hindi siya direktang sinagot ni Nicklaus, "Paano ka, nahulog ka na ba kay Doctor Jason?""I told you, we start as friends."Inilagay ni Isabella ang kanyang kamay sa hawakan ng pinto, "Pwede na ba akong umalis?"Saglit lang siya dito, at halos sampung minuto lang silang dalawa para mag-usap.Ang telepono sa bulsa ni Isabella ay tumunog, at tila alam niya kung sino ang tumatawag, kaya hindi niya kinuha ang telepono."Bakit hindi mo sinasagot?""Hindi ito maging isang mahalagang tawag."Tinitigan ni Nicklaus ang mukha ni Isabella, at higit na naramdaman na ito ang hitsura ng isang karaniwang vixen. Kung ang isang tao ay naaakit sa kawalang-kasalanan o gusto ng pagnanasa, makukuha ito ni Isabella."Good night, Nicklaus."Binuksan ni Isabella ang pinto, ngunit hindi agad lumabas."Nicklaus," ilang beses niyang tinanggihan ito, imposibleng
Hinila ni Nicklaus, si Isabella at umupo sa tabi nito. May isang leather na bangko, at halos magkadikit ang upuan nilang dalawa.Nakaramdam ng labis na kahihiyan si Isabella.Inutusan na ni Doktor Jason ang isang waiter at mabilis na inihain ang mga bagong luto na fillet ng isda."Natakot kasi ako na magutom ka kaya umorder muna ako. Halika at kumain ka na.""Ang sarap nito, gusto ko." Nagmamadaling pinulot ni Isabella ang mga Kutsara sa mesa.Tiningnan ni Nicklaus ang mga fillet ng isda sa kawali na kumukulo, at ang init ay patuloy na tumataas, kahit na dumadaloy, na may amoy ng lumang adobo na repolyo.Naiinis siya, at sumandal siya ng kaunti.Dumampot si Isabella ng isang piraso ng isda at inilagay ito sa kanyang bibig. "Masarap, medyo maanghang.""Natatakot ako na hindi ka mahilig sa maanghang na pagkain, kaya nag-order ako ng inumin para sa iyo," sabi ni Doctor Jason, binuhusan nito ang baso ni Isabella.Sumulyap si Isabella sa gilid, hindi ginalaw ni Nicklaus ang kanyang Kutsar
May kakayahan si Isabella na mawalan ng kontrol ang mga tao. Hinawakan ng kamay ni Nicklaus ang kanyang mukha. Maputi ang balat ni Isabella at hindi masyadong nagme-makeup. Ang lipstick na inilapat niya pansamantala ay pinunasan niya bago kumain. Sinapo ni Nicklaus ang kanyang mga labi gamit ang dulo ng kanyang hinlalaki at tinanong siya sa namamaos na boses, "May nakapagsabi na ba sa iyo na ang iyong hubad na mukha ay nagtutulak sa mga tao na gawin ito?"Humigpit ang paghinga ni Isabella. Sino naman kaya ang bastos na magsasabi ng ganyan sa kanya? May matigas na panel ng pinto sa likod niya, na naging dahilan para hindi siya komportable."Wala pa..." Hindi man lang siya binigyan ni Isabella ng pagkakataon."Kung gayon ito ang sinabi ko, kailangan mong tandaan ito."Hinalikan siya ni Nicklaus. Hindi siya nakuntento sa kaunting haplos lang. Hindi inaasahan ni Isabella na magiging napakabangis nito. Kinagat siya nito at masakit, at naiipit din ang katawan niya. Wala pa ba siyang nakitan
Natakot si Isabella na siya ay makulong sa isang panaginip at hindi na magising.Hindi niya kailanman naisip na pakasalan ang isang taong higit sa kanyang katayuan, at bukod pa, ang taong ito ay ang hindi matamo na si Nicklaus Mercandejas."Nick..."Napabuntong-hininga si Nicklaus, "Hindi mo ito mababago, tama?"Hindi niya ito masabi, kaya napaawang ang labi niya at hindi nagsalita."Gusto ko na tawagin mo ako palagi sa pangalan ko."Nakita ni Isabella ang isang bakas ng interes sa mga mata ng lalaki. Hindi ito dahil hindi pa siya naging ganoon kalapit sa kanya, at marami pa siyang nagawang mas matalik na bagay. Pero ngayon, nagbago na ang relasyon ng dalawa. Ang mukha ni Isabella ay hindi lamang medyo mainit, ngunit ang kanyang paghinga ay medyo maikli din.Ibinuka ni Isabella ang kanyang bibig, "Nick..."Nakasanayan pa rin niyang tawagin itong Nick tulad ng iba.Nagkaroon ng pakiramdam ng distansya.Ngumiti si Nicklaus at sinabing, "Sige."Bahagyang namula ang mukha ni Isabella, na
Si Sheen ay isang magandang ugali na batang babae na may banayad na ugali, habang si Nicklaus ay bihirang ngumiti. Kapag seryoso siya, malamig ang mukha niya at hindi malapitan.Nang sabihin niya ito, natakot si Sheen.Nagmamadaling bumaba ng kotse si Isabella, "Huwag kang ganyan."Mabilis siyang naglakad papunta sa gilid ni Sheen, "Iwanan mo ang basura sa bahay, ayos ka lang ba.""Ayos lang ako," ayaw ni Sheen na laging parang isang walang kwentang tao na walang magawa, "Kaunti lang naman ito at magaan."Inalalayan ni Nicklaus ang sarili, at bumalik si Isabella sa kotse at gustong isara ang pinto.Napatingin siya sa direksyon kung saan nakatayo si Sheen, "Anong tawag mo sa akin kanina?"Si Sheen ay parang estudyante na tinawag ng guro. Napatingin siya kay Isabella."Bayaw ang tawag ko sayo noon."Naramdaman ni Isabella na maraming libreng oras si Nicklaus. Sa kanyang personalidad, paano niya nagagawang makipag-chat dito kay Sheen?"Anong tawag mo sa akin ngayon?"Nalito si Sheen. Nag
Kinabahan si Isabella at gustong puntahan ito at kunin ito. Nasa kanya ang atensyon ni Nicklaus, at hindi niya ito sineryoso. Ngunit yumuko muna si Melissa. Tiningnan niya ang mga salita sa bote at nagsinungaling nang hindi nagbabago ang kanyang ekspresyon, "Isabella, umiinom ka ba nitong bitamina? Mayroon din ako nito sa bahay."Naglakad na si Nicklaus papunta sa gilid ni Isabella. Tiningnan niya ang mukha nito at sinabing."Mabuti na ba ang pakiramdam mo?""Hindi na dumudugo." Nakita ni Isabella si Melissa na paparating at iniabot ang bote ng gamot sa kanya.Pagkatapos niyang kunin, tumingkayad siya at dinampot ang bag sa sahig. Isinilid ni Isabella sa bag ang bote ng gamot at ang mga bagay na nakakalat sa sahig.Medyo nag-aalala pa rin si Nicklaus, "Punta tayo sa ospital."Tinitigan ni Melissa ang pigura ni Isabella. Isang kasinungalingan ang sabihin na hindi siya natatakot, at hindi siya makagambala sa oras na ito. Tumayo si Isabella, na may matamis at malansang lasa sa kanyang l
Noong araw na nagbukas ang mall, dinala pa rin ni Nicklaus, si Isabella doon. Halos mapuno ito ng mga tao. Buti na lang at hindi dinala si Sheen, kung hindi ay tiyak na hindi niya ito kakayanin sa ganitong kapaligiran. Ayaw sumama ni Isabella, ngunit sinabi ni Nicklaus na malapit nang uminit ang panahon at puno ng makapal na damit ang pamilya, kaya kinailangan niyang maghanda ng ilang disenteng damit para sa kanya. Ang ground floor ay puno ng mga luxury women's clothing stores.Hinila si Isabella sa counter, at kumuha si Isabella ng isang set ng damit at ikinumpara ito sa harap niya. "Ang ganda ng isang ito." Hindi siya madalas magsuot ng puting damit, at hindi maginhawa para sa kanya na magpatakbo ng balita, ngunit naisip ni Nicklaus na ang kulay na ito ay angkop sa kanya."Subukan mo ito.""Ayokong subukan.""Anong problema?" Si Isabella ay walang ganoong interes, "hindi ito lumalaban sa dumi."Natuwa si Nicklaus sa kanyang katwiran at pinalamanan ang mga damit sa kanyang mga bisig
Ngumunguya si Nicklaus nang hindi gumagawa ng anumang ingay. Tiningnan niya si Isabella na may malamig na tingin, "Nasuri mo ba?""Hindi, nagpunta ako sa ospital na iyon para sa isang pakikipanayam at nalaman ko ito nang hindi sinasadya."Nakita siya ni Nicklaus sa isang sulyap, "Ang pamilya Alcantara ay nakatira sa intensive care unit, at ang buong palapag ay selyado. Paano mo nalaman nang hindi sinasadya?"Kung hindi ito masusing pagsisiyasat, saan nakuha ni Isabella ang balita?"Bakit mo siya sinuri?" Tumaas ang tono ni Nicklaus, kahit na may bahid ng disgusto.Tila may nahulaan si Isabella sa pabago-bagong tono nito, at halos nagtago siya, "Kaswal ko lang itong tiningnan, at lumabas na may sakit din sa puso ang biyenan ni Miss Rebekah. Nicklaus, humingi na ba ng tulong sa iyo si Miss Rebekah?"Dapat ay hindi siya nagtanong nang basta-basta, at walang masyadong emosyonal na pagbabagu-bago sa kanyang mga salita. Si Nicklaus ay hindi interesado sa mga gawain ng pamilya Alcantara.Ila
Hindi lumingon si Isabella at pumasok siya sa silid at umupo sa harap nila sa ilalim ng tingin ni Melissa."Isabella, nagkita ulit tayo."Ang mga mata ni Isabella ay bumaling sa ina ni Ara, nang hindi kumikibo, "Sabi mo gusto mo akong kausapin tungkol sa donasyon ng puso?" Nandito si Melissa, ang bagay ay hindi sigurado, ngunit kailangan itong subukan ni Isabella, kahit na siya ay tinukso, ngunit ito ay mas mahusay na magkaroon ng pag-asa kaysa sa kawalan ng pag-asa. Namamaga ang mga mata ng ina ni Ara, at halos araw-araw siyang umiiyak. Nang ibuka niya ang kanyang bibig ay napunit ang kanyang boses."I absolutely cannot agree to the body donation, but who would thought... my Rara actually insisted to signing. Ayaw daw niyang mamatay na walang naiwan, at gusto niyang may mabuhay para sa kanya."Nabulunan ang ina ni Ara nang sabihin niya ito, "Ito na ang huling hiling niya... hindi talaga namin inaasahan ng kanyang ama na ganoon ka-open-minded ang bata."Naantig din si Isabella. Bilan
"Bakit mo naisipang dalhin si Sheen dito?"Mayroong lahat ng uri ng mga tindahan sa magkabilang gilid ng mahabang kalye. Itinaas ni Isabella ang kanyang mga mata. Ang palasyo sa di kalayuan ay nakatayo sa gabi, at ang makapal at mayamang itim ay nahati.Bahagyang umiling si Isabella. Ang isang solong tiket ay nagkakahalaga ng higit sa 600 pesos, at nadama niya na hindi kailangan na gastusin ang perang iyon."Itinuro sa akin ng kapatid mo ang lugar na pinakagusto niyang puntahan, at dito iyon."Hindi kailanman umalis si Sheen sa lugar nila maliban sa pagpunta sa ibang mga lugar para sa medikal na paggamot. Kahit malayo siya, wala siyang pagkakataong maglaro. Ang pinakanakakatuwang lugar na naiisip niya ay dito.Nakakagigil, ngunit hindi ito mapaglaro ni Isabella. Ilang batang babae ang sumakay sa cruise, at sumunod ang kanilang ina.Hinila ni Nicklaus si Isabella sa isang tindahan sa tabi nito. Nagbenta ito ng mga souvenir, ngunit hindi lahat ng mga laruan ay nagustuhan ng mga bata.
Walang oras upang isara ang binuksan na dokumento, at gusto pa rin ni Isabella na kabisaduhin ang address. Itinaas ni Nicklaus ang kanyang kamay para patayin ang computer, "Ano ang gusto mong gawin?""Ayoko nang maghintay pa.""Okay," hinila siya ni Nicklaus palabas, at naramdaman ni Isabella ang galit na nagmumula sa kanya, "Ihahatid kita para hanapin sila."Hinawakan ni Isabella ang likod ng kamay ni Nicklaus."Seryoso ka ba?"Huminto ang lalaki at lumingon sa kanya na walang ekspresyon ang mukha, parang nakikita siya ng mga mata nito."Sa tingin mo ba ayaw kitang tulungan, na hindi ko ginagawa ang lahat?""No, I just can't bear to wait like this, I can't wait for a result."Hinila siya ni Nicklaus palabas, at hindi man lang nagpalit ng damit si Isabella. Si Clark ay nakaupo sa kotse na naghihintay, at nang makita niya si Isabella na bumaba, hindi niya maitago ang pagkagulat sa kanyang mga mata.Ipinasok ni Nicklaus, si Isabella sa kotse, at nag-isip si Clark sa kanyang seat belt."
Ang tahimik na puso ni Isabella ay tila biglang tumibok, naging masigla at malakas.Hindi gaanong nasasabik ang tono ni Nicklaus, tulad ng dati niyang boses, "Saan siya galing? Ilang taon na siya?""Taga Santiago siya, hindi naman kalayuan, mahigit isang oras lang ang biyahe doon. She's a 19-year-old girl, and the doctor said she't not live more than a month."19 taong gulang, halos kasing edad ni Sheen.Nakaramdam si Isabella ng kaunting kirot sa kanyang puso, ngunit binuksan pa rin niya ang pinto at lumabas."Pwede ko ba siyang puntahan?"Nakita siya ni Nicklaus na lumabas at isinara ang isang dokumento sa mesa. Lumapit si Isabella sa hapag kainan at nakitang nakalagay ang dokumento sa isang file bag na may kamay ng lalaki."Bakit hindi ka natutulog ng konti?"Ang isip ni Isabella ay puno ng mga gawain ni Sheen ngayon. Tumayo siya sa likod ni Nicklaus na may pag-asa sa kanyang mga mata at idiniin ang braso sa balikat nito."Pwede ko bang puntahan ang pamilya niya?"Si Clark ang pina
"Young Master, babalik ka na ba sa kabisera ng syudad?" mahinang tanong ni Jiang Huai.Sumandal doon si Isabella at ayaw gumalaw. Nang marinig niya ang salitang "tahanan", tila bumigat ang kulubot sa pagitan ng kanyang mga kilay. Ang mga daliri ni Nicklaus ay nag-iwan ng amoy ng tabako, at ang kanyang puso ay lumambot. "Pumunta ka sa isang bar."Nagpatuloy si Isabella, "Pumunta sa isang bar na may maraming tao, mas marami ang mas mabuti."Halos hindi na siya pumunta sa ganoong klaseng lugar. Kahit paminsan-minsan ay sumama siya sa kasiyahan, pipiliin niya ang isang tahimik na bar. Ngunit ngayon sa sandaling tahimik ang kanyang isip, magkakaroon siya ng mga ligaw na pag-iisip.May bar street, nakatago sa downtown area, kasama ang lahat ng uri ng tao. Hindi kailanman pumunta doon si Nicklaus.Nakaparada ang sasakyan sa labas, at bago ito makalapit, maririnig ang maingay na heavy metal sounds na nagmumula sa saradong pinto.Lumakad si Clark sa harapan, na may kaunting pag-aalala sa ka
Sa ward, nakatulog si Sheen.Halos patay na ang kanilang ina na si Aling Violita, ngunit paulit-ulit nitong sinabi, "Paano kung hindi ako makapaghintayng magkatugmang puso sa loob ng tatlong buwan? Ito ay naghihintay na mamatay, aking Sheen..."Kulang na lang ang organ transplantation, at masasabi pa nga na malaking agwat ito.Tinakpan ni Isabella ang kanyang mukha gamit ang kanyang palad, "Hindi ako naniniwala na maaari lang itong maging ganito."Napapikit si Aling Violita. May mga bagay na matagal na niyang pinag-isipan, "Kung talagang hindi tayo makakahanap ng puso, ibigay mo ang puso ko kay Sheen, bata pa siya...""Mama!" Marahas siyang pinutol ni Isabella, "Wag mong sabihin iyan, makakahanap tayo."Si Sheen nasa kama ay mahimbing na natutulog, ngunit gaano kahirap para sa iba na makita ito? Nakasuot siya ng ventilator at hindi na niya kayang tumakbo o tumalon. Ang buhay ay nabuo lamang ng isang usbong, at bago ito mamulaklak, haharapin nito ang posibilidad ng pagkalanta."Akala