All Chapters of พลาด(รัก)คุณหมอ: Chapter 31 - Chapter 40

แสงแดดอ่อนๆ ในยามเช้าส่องสัมผัสผิวขาวนวลเนียนของร่างบางในชุดทูพีชสีเหลืองสดใสที่กำลังนอนอาบแดดอยู่บริเวณสระว่ายน้ำหลังบ้าน เสียงคลอเบาๆของดนตรีดังออกมาจากลำโพงเล็กที่อยู่ไม่ไกล ทุกท่วงทำนองเสมือนเป็นการบำบัดร่างกายและจิตใจเพื่อต้อนรับพลังงานดีๆ ในช่วงแรกของวันเปลือกตาที่มีแพขนตางอนสวยปิดลงอย่างช้าๆ มือเล็กลูบสัมผัสหน้าท้องที่นูนออกมาเล็กน้อยของตัวเองด้วยความรู้สึกรักใคร่และเต็มไปด้วยความอัศจรรย์ใจอย่างบอกไม่ถูกที่มีทารกตัวน้อยค่อยๆเติบโตอยู่ในนั้น จนริมฝีปากบางเผยยิ้มออกมาอย่างมีความสุขหลังจากตื่นนอนอาการอาเจียนที่มีในทุกๆ วันกลับหายไปอย่างน่าประหลาด เธอรู้สึกระปรี้กระเปร่าเป็นพิเศษ รีบลุกขึ้นมาทำหน้าที่ภรรยา ตั้งแต่บีบยาสีฟัน เตรียมชุดทำงาน รวมถึงการผูกเนกไทให้เขาเองกับมือ และไม่ลืมที่จะคิสก์เพื่อส่งกำลังใจให้เขาก่อนออกไปทำงาน จนอีกฝ่ายยิ้มหน้าบานแล้วอิดออด จนเกือบไปทำงานสายRrrrrrr ~ เสียงวิดีโอคอลดังขึ้นจนเธอต้องเปิดเปลือกตาแล้วหันไปหยิบโทรศัพท์มือถือมากดรับพร้อมกับถือมันไว้ให้เห็นแค่ใบหน้า“ถึงที่ทำงานแล้วใช่มั้ยคะ”{ถึงแล้วครับ นั่น..ไปว่ายน้ำเหรอ} เขาถามเพราะจำเก้าอี้ด้านหลังเ

เสร็จจากการรับประทานอาหาร ทิวากรปลีกตัวออกไปรับสายโทรศัพท์ด้านนอก มิลินจึงเดินไปนั่งในห้องนั่งเล่นเพื่อรอชายหนุ่มจะได้ขึ้นไปบนห้องพร้อมกัน เธอเดินเข้าไปก็เห็นแม่สามีกำลังนั่งแกะกล่องของแบรนด์เนมที่ซื้อมาจากต่างประเทศอยู่ ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า รองเท้า เครื่องประดับต่างๆ หญิงสาวเดินไปหย่อนตัวลงบนโซฟาโดยรักษาระยะห่างกับละอองดาวพอสมควร“ตอนนี้ยังทำงานอยู่รึเปล่า” ละอองดาวเอ่ยถามเสียงเรียบ หลังจากเห็นลูกสะใภ้เดินเข้ามา“ไม่ได้ทำแล้วค่ะ” มิลินตอบด้วยน้ำเสียงสุภาพ เธอค่อนข้างที่จะเกร็งเล็กน้อยเมื่อต้องพูดคุยกับละอองดาว“แล้วคิดจะทำงานมั้ย” ใบหน้ายังคงง่วนอยู่กับกระเป๋าแบรนด์เนมที่พึ่งแกะออกมา หูก็รอฟังคำตอบ“รอให้คลอดก่อนค่ะ แล้วจะกลับไปทำงาน”“ไม่อยากเลี้ยงลูกเองเหรอ”“ก็อยากเลี้ยงเองนะคะ แต่หนูอยากช่วยแบ่งเบาภาระให้พี่ทิวด้วย” อย่างน้อยๆ หาเงินสองคนก็ย่อมดีกว่าหาอยู่คนเดียว เธอคิดแบบนั้น“ไม่อยากอยู่แบบสบายๆ เหรอ ถ้าอยากได้ทรัพย์สินของลูกชายฉัน เธอแค่เซ็นใบหย่าก็จบแล้ว” คำพูดของละอองดาวทำให้มิลินถึงกับชะงัก“หนูไม่ได้ต้องการทรัพย์สินเงินทองนะคะ” น้ำเสียงจริงจังเปล่งออกจากริมฝีปากบาง ละอองดา

ร่างอวบอิ่มของหญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงในห้องตรวจรู้สึกตื่นเต้นไม่น้อย วันนี้เธอมีนัดอัลตราซาวด์เพื่อดูลูกน้อยในครรภ์วัยหกเดือนเศษ แววตาตื่นเต้นฉายชัดบนใบหน้าหวานที่มองไปยังจอภาพด้านหน้าอย่างตั้งใจข้างๆ มีคุณหมอหนุ่มซึ่งพ่วงตำแหน่งสามีและว่าที่คุณพ่อกำลังใช้เครื่องมือตรวจวนไปมาบริเวณหน้าท้องนูนเป็นเวลาหลายนาที คิ้วหนาเริ่มขมวดเข้าหากันยุ่ง สีหน้าไม่ต่างจากเดือนก่อนเท่าใดนักเพราะเคยทำการตรวจแบบนี้มาแล้วครั้งหนึ่ง เนื่องจากเจ้าตัวน้อยในท้องหนีบขาไว้ไม่ให้รู้เพศของเขา“ขี้อายแบบนี้ สงสัยจะเป็นผู้หญิง” มิลินเอ่ยขึ้นสายตายังคงจดจ่ออยู่กับจอภาพที่ปรากฏรูปร่างของลูกตัวน้อย“ที่แน่ๆ จมูกโด่งเชียว” คุณหมอหนุ่มพูดด้วยรอยยิ้ม มือยังคงจับเครื่องตรวจวนไปมาอย่างไม่ยอมแพ้ เพราะหวังว่าลูกจะยอมเปิดโอกาสให้พวกเขาได้รู้เสียที“ถ้าเขายังไม่อยากให้รู้ ก็คงต้องรอตอนคลอดแล้วละค่ะ” ว่าที่คุณแม่เอ่ยกับคนข้างกายที่ดูจะผิดหวังเล็กน้อย เธอเองก็อยากรู้ไม่ต่างกัน แต่ดูเหมือนว่าลูกตัวน้อยอาจจะอยากเซอร์ไพรส์พวกเขามากกว่า“งั้นขอฟังเสียงหัวใจหน่อยแล้วกัน”คุณหมอหนุ่มพยักหน้าเข้าใจแล้วเลื่อนมือไปกดปุ่มเปิดเสียงจังหวะก

สามเดือนต่อมา...“เป็นยังไงบ้างลูก” ละอองดาวหันไปถามลูกสะใภ้ที่กำลังนั่งพิงหัวเตียงอยู่ ใบหน้าหวานเหยเกเล็กน้อย มือเล็กลูบไปมาบริเวณหน้าท้องกลมโตที่อีกไม่กี่วันก็จะมีอายุครรภ์ครบเก้าเดือนพอดี“มันปวดๆ หายๆ นะคะ” ร่างอวบอิ่มในชุดนอนกระโปรงสีขาวบอกกับแม่สามี ช่องท้องบีบกันเป็นระยะๆ จนรู้สึกเจ็บไม่น้อยวันนี้ละอองดาวเข้ามานอนเป็นเพื่อนลูกสะใภ้เพราะทิวากรต้องไปอยู่เวรที่โรงพยาบาล เธอกังวลว่าหญิงสาวอาจจะปวดท้องคลอดในช่วงเวลากลางคืนและช่วงนี้เธอท้องแก่มากแล้ว ถึงแม้กำหนดคลอดจริงๆ จะเป็นอีกสี่วันข้างหน้าก็ตาม แต่ระหว่างนี้อะไรก็เกิดขึ้นได้จึงคอยเฝ้าดูอาการไม่ห่าง สองสามวันมานี้ หญิงสาวมักจะมีอาการปวดท้องเตือนหลายครั้ง แต่วันนี้กลับดูเหมือนว่าจะปวดถี่เป็นพิเศษจึงไม่แน่ใจว่าเจ้าตัวน้อยอยากออกมาแล้วหรือเปล่าและคิดว่าจะรอดูอาการอีกสักพัก“ดีขึ้นแล้วค่ะ” มิลินพูดพร้อมกับสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ แล้วพ่นออกมาสุดแรง ละอองดาวที่คอยมาดูแลมองหน้าลูกสะใภ้อย่างให้กำลังใจ เธอรู้ดีว่าอาการพวกนี้ทรมานขนาดไหนกระทั่งเวลาผ่านไปสักพัก สีหน้าของเธอ เริ่มแสดงความเจ็บปวดออกมาอีกครั้งพร้อมกับใช้มือเล็กกุมท้องไว้แน่น

สองสามีภรรยาที่อยู่ในอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ ภายในห้องน้ำกำลังพูดคุยถึงเรื่องราวของลูกสาวตัวน้อย ร่างอวบอิ่มของผู้เป็นภรรยาแทรกตัวอยู่ระหว่างขาทั้งสองข้างของสามีหนุ่ม พร้อมกับเอนแผ่นหลังพิงกับหน้าอกแกร่ง โดยมีเรียวแขนโอบกอดเธอไว้จากด้านหลังภายใต้น้ำอุ่นที่มีฟองสบู่นุ่มละมุนส่งกลิ่นหอมอ่อนๆ ชวนรู้สึกผ่อนคลายมือใหญ่ลูบสัมผัสไปมาบริเวณหน้าท้องนูนของภรรยาสาว หูของเขายังคงตั้งใจฟังคำพูดที่เปล่งออกมาจากริมฝีปากเล็กที่ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ซึ่งเป็นคำพูดที่เขามักจะได้ยินเป็นประจำจนแทบจะจดจำได้ทุกคำ แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่มีคำแก้ตัวใดๆ หลุดลอดออกมาจากปากเขา เนื่องจากอยากให้หญิงสาวพูดให้จบก่อน“คุณนะชอบตามใจลูก จนแกเริ่มเคยตัวและคิดว่าถ้าอ้อนแบบนั้นแล้วจะได้ทุกอย่างที่อยากได้ เพราะยังไงคุณซื้อให้แทบจะทันที จนของเล่นบางอย่างที่ได้มาไม่ได้เล่นด้วยซ้ำ แล้วแกก็ขอของเล่นชิ้นใหม่อีกเรื่อยๆ คุณต้องปล่อยให้รู้จักรอเสียบ้าง ไม่ใช่พออยากได้อะไรก็ประเคนหาให้แทบทุกอย่าง”“ก็ผมชอบใจอ่อนนี่”“คุณก็ต้องใจแข็งให้เป็น ไม่อย่างนั้นลูกจะเคยตัว”“ถึงผมไม่ให้ คุณแม่ก็ซื้อให้อยู่ดี เพราะรายนั้นตามใจหลานหนึ่งร้อยเปอร์เซ็น”“ฉ