All Chapters of Hidding My Ex-Boyfriend's Son: Chapter 51 - Chapter 60

Nang matapos ang treatment, nakauwi na rin si Frieda. Nang malaman mula sa butler na tinatrato ni Roxanne si Alfred, agad itong nagmadaling dumaan sa kwarto ng matanda.“Grandpa, kumusta na po ang pakiramdam niyo?” tanong ni Frieda nang pumasok siya sa kwarto, may pag-aalala sa boses.Tumango si Alfred ng bahagya. “Mas mabuti na.”Bilang isang tao na matagal nang nabubuhay, natutunan na ni Alfred kung paano gumagana ang tradisyonal na medisina at nakapag-konsulta na rin sa mga sikat na doktor.Ngunit si Roxanne, siya ang naging nakakagulat na sorpresa sa kanya. Sa bawat treatment na ginagawa nito, ramdam ni Alfred ang malaki at mabilis na pagbuti ng kanyang kalusugan, isang bagay na hindi kayang gawin ng mga pinakamagaling na doktor sa buong mundo.Sinuri ni Frieda ang lolo at ngumiti. “Ayos lang pala. Masaya akong marinig 'yan.”Pagkatapos, lumingon siya kay Aubree at nagdagdag, “Nagpunta ka rin pala para mag-visita kay Grandpa, Aubree? Dahil medyo hapon na, bakit hindi ka na lang ma

Pagkatapos ng hapunan, bumalik si Alfred sa kanyang kwarto para magpahinga.Sinundan siya ni Roxanne para sa huling check-up bago siya bumaba para magpaalam.**“It’s so late now. Let me give you a lift home,”** alok ni Jonathan.**“No, it’s fine,”** tugon ni Roxanne, may ngiti sa labi. **“You still have guests to entertain.”**Alam ni Jonathan na tama siya, kaya’t hindi na siya nagpumilit. **“In that case, please be careful on your way home. Oh, by the way, I hope you won’t take my grandfather’s words to heart. At his age, he tends to worry about things like that.”**Ngumiti lang si Roxanne at nagpaalam.Nang makita ni Lucian na palabas na ng mansion si Roxanne, bigla siyang tumayo. **“It’s getting late, and I still have work to do. I think I’ll be taking my leave now.”**Agad namang sumunod si Aubree, na tila nag-aalala. **“Oh, I’m also thinking about leaving. Let’s go together, then.”****“No. It’s not like we’re taking the same routes. I’ll be going now,”** sagot ni Lucian nang wal

Nang marinig ni Roxanne ang sinabi ni Catalina tungkol kay Estella sa telepono, agad siyang kinabahan at nag-alala.Pagkatapos pakinggan si Lucian, kaagad siyang nag-U-turn at mabilis na pinatakbo ang sasakyan papunta sa Farwell residence.Dalawampung minuto ang nakalipas, huminto ang kotse niya sa harap ng Farwell residence.Naaalala pa rin ang kondisyon ni Estella, nilingon ni Roxanne si Lucian nang may bahagyang pag-aalala. **“Take good care of Essie. If you need my help, just let me know anytime.”**Tinitigan siya ni Lucian nang may makahulugang tingin. **“If you’re that worried about her, why don’t you take a look at her? Besides, Essie adores you. If she sees you when she’s sick, I believe she’ll feel better.”**Pagkatapos niyang sabihin iyon, bumaba siya sa kotse at naglakad papunta sa mansion, tila ipinapakita na desisyon ni Roxanne kung gusto niyang makita si Estella.Napakunot ang noo ni Roxanne habang pinagmamasdan ang papalayong likod ni Lucian.*Sick si Essie. Hindi ba da

Habang pinagmamasdan si Roxanne na kasama sina Lucian at Estella, muling bumalik kay Catalina ang mga alaala ng nakaraan. Hiniling niya na sana ay magkasama pa sila nang mas matagal, kaya’t nagpaalam na siya matapos ang ilang palitan ng bati.Di nagtagal, silang tatlo na lang ang naiwan sa sala.Nagdilim ang mga mata ni Lucian habang pinagmamasdan sila.Napansin ni Roxanne ang tingin ni Lucian kaya’t bahagya siyang tumalikod at pumunta sa sofa para ibaba si Estella.Pero mahigpit na kumapit si Estella sa balikat niya, ayaw siyang pakawalan.Dahil doon, umupo si Roxanne sa sofa kasama si Estella at malumanay na sinabi, **“Essie, be a good girl. You’re sick and need to go to bed early. Do you want me to lull you to sleep?”**Ibinaon ni Estella ang ilong niya sa leeg ni Roxanne at umiling.Napakunot ang noo ni Roxanne. **“Don’t you want to sleep?”**Tahimik na tumango ang batang babae at itinuro ang notebook na nasa mesa. Inabot iyon ni Roxanne at binigyan si Estella ng pagkakataong mags

Narinig ni Lucian ang mga hikbi ni Estella kaya’t napatingin siya sa direksyon nila.Marahan niyang hinaplos ang likod ng bata, ngunit lalong lumakas ang iyak nito. Hinawi ni Estella ang kumot at agad na yumakap nang mahigpit kay Roxanne.Mahigpit siyang kumapit sa damit ni Roxanne habang umiiyak nang malungkot. Unti-unti niyang iminulat ang mga mata, tinititigan si Roxanne nang mabuti upang tiyakin na nandoon pa ito.Nang makita niyang hindi pa umaalis si Roxanne, unti-unting humupa ang mga hikbi niya.Namumula ang mga pisngi niya, dala ng lagnat at pag-iyak, kaya’t tila may kirot na naramdaman si Roxanne. Napalapit na ang loob niya sa batang ito, dahil parang mga anak na rin niya ang tingin dito.**“Shhh, Essie. Nandito lang ako. Huwag ka nang umiyak,”** mahinahong sabi ni Roxanne habang pinupunasan ang mga luha sa pisngi nito.Bahagyang humikbi si Estella, patuloy pa rin ang pagtulo ng mga luha, ngunit ayaw niyang bitiwan ang damit ni Roxanne.Kahit basa na ng pawis ang damit ni Ro