บททั้งหมดของ คณิกาผู้นี้เป็นบุตรีแม่ทักบฏ: บทที่ 11 - บทที่ 20

10แผนการบุรุษงาม มู่โม่โฉวพาคุณหนูตระกูลสวี่นั่งรถม้าของตระกูลมู่ไปยังจวนโหว ทำใจนานนักกว่าจะพูดคุยกับนางได้แต่ละคำ ยิ่งเห็นเหตุการณ์วันนี้เขายิ่งไม่ชอบนางมากกว่าเดิม ต่างกับนางสีหน้าไม่เหมือนตอนอยู่หอสุราเลย สวี่ลี่จูชอบพอคุณชายมู่มาตั้งหลายปีแต่รอนานก็ไม่มีแววว่าตระกูลมู่จะมาแลกวันเดือนปีเกิดเลยเขาไม่ค่อยพูดคุยกับนาง ไม่ไปมาหาสู่ผู้คนจึงพากันกล่าวว่ามู่โม่โฉวไม่ชอบนาง ไม่คิดจะแต่งนางเข้าตระกูลมู่ แต่ผู้ใดกล่าวเช่นนี้ให้นางรับรู้ คนผู้นั้นถือว่าประสบเคราะห์เพราะนางพาคนตระกูลสวี่ไปรบกวนจนทำมาค้าขายไม่ออกกันเป็นแถวสตรีสูงศักดิ์ก็มิค่อยชอบนางหากไม่ใช่เพราะพ่อเป็นโหวเกรงว่าคงไม่มีใครไปมาหาสู่ด้วย“ท่านพี่เข้าไปดื่มชาก่อนดีหรือไม่” หญิงสาวเอ่ยปากชวนเมื่อทั้งสองลงมาจากรถม้า ท่าทางเขินอายเสียงแผ่วเบา นางทำท่าคล้ายไม่กล้าสบตาเขามองไปยังประตูจวนอย่างไรก็มาถึงที่นี่แล้วเข้าไปตรวจดูเสียหน่อยดีกว่าว่ามีทางออกทางเข้าใดพอ

12อย่าคิดแตะต้องนาง มู่โม่โฉวออกจากคฤหาสน์มาตั้งแต่เช้าเพื่อรอหวงซิ่วอิงก่อนนางเดินทางขึ้นเขา ไม่ถึงครึ่งชั่วยามก็พบหญิงสาวที่เขามารออยู่ แม้ไม่เห็นหน้าแต่เมื่อได้กลิ่นหอมหวานคุ้นเคยที่ลอยมาตามลมเบา ๆ จึงรับรู้ได้ว่าเป็นนาง คงเพราะแม่ของเขาชอบเครื่องหอมเขาจึงแยกกลิ่นหอมดอกไม้ต่าง ๆ ได้ตั้งแต่เด็ก นางเดินนำไปยังรถม้าที่จอดอยู่ห่างออกไป เมื่อไม่ต้องการให้ผู้ใดรู้ลุงจางจึงซ่อนรถม้าไว้หลังป่าทึบ และผู้ที่รู้มีเพียงลี่อินเท่านั้นเดินห่างออกมาไกลจากเมือง เมื่อร้างผู้คนนางจึงหันกลับไปพูดคุยกับบุรุษที่เดินอยู่ด้านหลัง ตอนนี้มีเพียงนางกับมู่โม่โฉวไม่ต้องกลัวจะมีผู้ใดเห็น“เหตุใดท่านจึงไม่ไปก่อน ท่านก็รู้มิใช่หรือว่าวัดอยู่ที่ใด” นางกล่าวกับมู่โม่โฉวพร้อมกับเปิดหมวกที่มีผ้าคลุมขึ้น อยู่กับเขานางไม่จำเป็นต้องปิดบังใบหน้าตนเอง อย่างไรเสียก็เห็นกันมาหลายครั้งหลายคราแล้ว มู่โม่โฉวที่เดินอยู่ด้านหลังรีบวิ่งมาเดินเคียงข้างนาง“ข้าร

14ต้อยต่ำแต่งดงาม คราวนี้นางอยู่บนเขาเพียงหนึ่งวัน ก่อนหน้านี้นางมีเรื่องสวี่ลี่จูทำให้นางเดินทางขึ้นเขาช้าไปหนึ่งวัน หากนางอยู่บนเขานานเกรงว่าผู้อพยพจะรอนานเกินไปจนอดตายนางจึงรีบกลับเพื่อมารักษาคนเจ็บ นางเป็นหมอความเจ็บป่วยล้วนเป็นสิ่งที่รอไม่ได้สิ่งที่ทำให้นางสงสัยคือบุรุษผู้นั้นต่างหากเล่าเขามาที่นี่ได้อย่างไร นางไม่ได้บอกผู้ใดแต่เมื่อมาถึงบ้านเก่าชานเมือง เขาก็ยืนอยู่หน้าบ้านไม้นี่แล้ว ตอนนี้สวมหมวกไม้ไผ่สานมีผ้าผืนบางคลุมไว้เขาคงไม่รู้ว่าเป็นนาง“ข้ารู้ว่าเป็นเจ้า” นางตั้งใจจะเดินผ่านหน้าเขาไปแต่มู่โม่โฉวเดินมาขว้างไว้แล้วทักนางเสียก่อน นางหยุดเดินเปิดผ้าคลุมขึ้นทัดไว้บนปีกหมวก“รู้ได้อย่างไรว่าเป็นข้า”“กลิ่นหอมของเจ้าไม่เหมือนผู้ใด ข้ารู้ว่าทุกเดือนเจ้าจะมาที่นี่วันนี้เพื่อช่วยดูแลผู้อพยพ”“ท่านยังมีกิจอันใดอีกจึงมาหาข้าแต่เช้าเช่นนี้” นางถามพร้อมย่างเท้าก้า

16งานชมดอกเหมย หน้าจวนโหวมีรถม้าเทียบประตูหลายต่อหลายคราเพื่อมาส่งบรรดาบุตรสาวผู้สูงศักดิ์ทั้งหลาย เดิมสวี่ลี่จูไม่ได้มีสหายมากมายแต่บรรดาบุตรสาวผู้สูงศักดิ์พวกนั้นต่างมาเพราะที่นี่คือจวนโหว และนางคือบุตรสาวคนเดียวของท่านโหวหากมีโอกาสได้พบท่านโหวน้อยเกิดถูกตาต้องใจกันย่อมเป็นสิ่งดีที่บรรดาสาวงามคาดหวัง แต่ไม่ใช่กับสาวงามผู้นี้ นางสวมอารมณ์ด้านในสีขาววาวราวกับไข่มุก เสื้อคลุมด้านนอกสีฟ้าอ่อน ใบหน้าครึ่งหนึ่งถูกปิดบังด้วยผ้าคลุมผืนบางสีเดียวกับอาภรณ์ด้านในการแต่งกายของนางไม่ได้โดดเด่นกว่าลูกขุนนางทั้งหลายแต่ยามประดับอยู่บนร่างกายนาง ทุกสิ่งกลับโดดเด่นขึ้นมา ไม่ว่านางจะย่างกรายไปทิศทางใดผู้คนล้วนแหวกทางและพากันเหลียวหลังมอง แววตาตื่นตะลึง สงสัยใคร่รู้ว่านางคุณหนูบ้านใดกันถูกเชิญมางานชมดอกเหมยครั้งนี้“ท่านเป็นคุณหนูบ้านใดกัน” บุรุษที่เฝ้าประตูใหญ่จวนโหวเอ่ยถามสตรีตรงหน้า นางส่ายหน้าให้เขา จากนั้นจึงกล่าวเสียงหวานออกไปเบา ๆ

18จดหมายลับ แปดปีก่อน“รายงาน ท่านแม่ทัพ” นายกองเดินเข้ามารายงานเมื่อตรวจสอบเรื่องที่ได้รับมอบหมายมาเรียบร้อย เขาได้รับคำสั่งจากแม่ทัพหวงให้ตรวจสอบการทุจริตเสบียงทหารที่จะไปบรรเทาทุกข์ทางใต้ เขาได้รับรายงานมาว่ามีการทุจริตเสบียงทั้งของทหารและของชาวบ้าน“ว่ามา” หวงฉีหมิงวางแผนที่ในมือนั่งลงบนเก้าอี้ในกระโจมผู้บัญชาการ รอฟังรายงานก่อนจะเขียนจดหมายลับถึงผู้ตรวจการเมืองหลวง เพื่อไต่สวนเรื่องราวนี้ให้ชัดเจนบรรเทาทุกข์ให้ชาวบ้านและทหารที่ต้องอดยาก เพราะการทุจริตนี้“สวี่เฟยฮุ่ยร่วมมือกับหัวหน้าผู้ตรวจการเมืองลักลอบนำเสบียงออกไปก่อนจะได้รับส่งมอบ ผู้ซื้อคือเจียซื่อผู้นำทหารของศัตรู นี่เป็นบัญชีซื้อขายลงชื่อสวี่เฟยฮุ่ยกับเจียซื่อ” หวงฉีหมิงทุบโต๊ะดังลั่น นึกไม่ถึงว่าสวี่เฟยฮุ่ยซึ่งเป็นถึงรองผู้บัญชาการจะกระทำการทรยศต่อบ้านเมือง เอาเปรียบประชาชนเช่นนี้ เขานึกเสียใจนักที่ช่วยคนโลภผู้นี้จากโคล