All Chapters of ผัวเบอร์ 1: Chapter 1 - Chapter 5

สวัสดีครับ พี่ๆ นักอ่านทุกท่าน ผมชื่อ ‘หนึ่ง’ ครับ หนึ่งที่แปลว่า ที่หนึ่งนั่นแหละครับ ต้องขอบคุณพ่อแม่ผมนะครับที่ตั้งชื่อผมได้เหมาะสมกับความจริงมาก เพราะตั้งแต่เกิดจนจำความได้ ชีวิตผมก็มักเกี่ยวข้องกับ ‘เลข 1’ เสมอ พี่ๆ อยากรู้แล้วใช่ไหมครับว่ามีอะไรบ้างน้า... ที่ตัวผมไปเกี่ยวพันกับ ‘1’ อย่างนั้นก็ตามผมมาเลยครับ...‘ฉันเกิดอยู่แดนอีสาน... ถิ่นกันดารที่เขาดูหมิ่นดูแคลน’ แอบเอาเพลงน้าหมู พงษ์เทพ มาร้องเสียเลยใช่ครับ ผมเป็นคนอีสานโดยกำเนิด จังหวัดที่ผมเกิดก็คือ 101 เห็นไหมละครับ ชีวิตผมเกี่ยวพันกับเลข 1 จริงๆ จังหวัดในประเทศไทยมีตั้ง 77 จังหวัด ไหงผมตกช่องมาเกิดที่ 101 ได้ละเนี่ย อิอิ... อันนั้นต้องไปถามพ่อและแม่ผมต่อพอโตเข้าโรงเรียนได้พ่อแม่ก็พาผมมาฝากเข้าเรียนอนุบาล 1 ผมก็ได้เลขที่ 1 อยู่ห้อง อ.1/1 ยังไม่หมดนะครับ ก็ผมน่ะมันเรียนเก่ง ได้เป็นหัวหน้าชั้นตลอด ก็ไต่เต้าขึ้นมาอยู่ ป.1/1 – 6/1 พอเรียนมัธยมก็ได้อยู่ห้อง ม.1/1 อีกนั่นแหละครับตามประสาเด็กเรียนดี กีฬาเด่น บวกกับหน้าตาเอ็นเตอร์เทนคนอื่นเสมอ เรียกภาษาบ้านๆ ว่า ‘หน้าตารับแขก’ นั่นแหละครับ เพราะผมก็มักจะได้รับเลือกให้เป็นประธานชม

หัวใจของผมเต้นรัวเร็วจนแทบจะทะลุออกมานอกอก เพราะนี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ผมได้เห็น ‘ผู้หญิงเปลือย’ ต่อหน้าต่อตา ความจริงอวัยวะทุกสัดส่วนในตัวผู้หญิงนั้น ผมเห็นมาแล้วทั่วทุกรูขุมขน แต่นั่นมันเพียงในรูปภาพที่ซูมชัดใกล้เสียจนมองเห็นแม้กระทั่งน้ำหวานหยาดเยิ้ม แต่ของจริงๆ ของคนเป็นๆ ก็วันนี้แหละที่ได้เห็น แม้จะห่างกันเกือบเมตรแต่ภาพนั้นก็ชัดเสียจนมโนภาพร้ายกาจเริ่มจะเข้ามาทำร้ายผมฝ่ามือพยายามกดความแข็งขืนที่ตื่นตัวไม่รู้เวล่ำเวลา ผมไม่ควรเกิดความรู้สึกแบบนี้กับน้าเยาว์เลยสักนิด น้าเยาว์ไม่ใช่สเปคของผม แต่ถ้าเป็น ‘น้องหมวย’ ลูกสาวเถ้าแก่นั้นก็น่าฟอนเฟ้นหน่อย แต่ผมกลับสะกดใจตัวเองไม่ได้ใบหน้าของน้าเยาว์ยามตื่นตะลึงมองผมเหมือนจะลอยวนเวียนตามหลอกหลอน ผมยาวๆ ที่ขมวดไว้เป็นมวยด้านหลังช่วยส่งขับใบหน้าสวยคมเข้มให้โดดเด่น อีกทั้งลูกผมที่เปียกน้ำเป็นบางส่วนละใบหน้าก็ทำให้น้าเยาว์ดูเซ็กซี่เสียจนผม...‘โอย... นี่ผมเป็นอะไรกันนี่ ผมกำลัง... มีอารมณ์’เมื่อต้านทานตัวเองไม่ไหวผมก็ไม่คิดจะยั้งไว้อีก กางเกงบอลตัวหลวมถูกปลดลงแค่เข่าก่อนที่เจ้าหนูตัวใหญ่ของผมจะเด้งดึ๋งออกจากกางเกงในตัวจิ๋ว ที่มันดูเล็กไปถน

ดวงตาของน้าเยาว์ฉายชัดถึงอารมณ์ไม่ต่างจากภาพนางแบบในหนังสือโป๊ที่ผมซุกไว้ใต้ที่นอนเลยครับ มันหยาดเยิ้มเหมือนคนจะหลับแหล่มิหลับแหล่ ผมว่าดวงตาแบบนี้ก็คงเหมือนตอนที่ผมกำลังจะคว้าสวรรค์ลงมาไว้ในมือนั่นแหละ และริมฝีปากของน้าเยาว์ที่เผยอน้อยๆ อยู่ใกล้ๆ ผมนั้น ก็ทำให้ลมหายใจผมติดๆ ขัดๆ ผมเผลอกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ เมื่อน้าเยาว์ไม่ได้ยืนประจันหน้ากับผมอีกแล้ว แต่น้าเยาว์กำลัง...น้าเยาว์ย่อกายลงนั่งคุกเข่าอยู่เบื้องหน้าผม ทั้งที่ในมือยังกอบกุมไอ้ตัวโตของผมเอาไว้ไม่ปล่อย มโนภาพในหัวของผมวิ่งไวยิ่งกว่าจรวดพุ่งไปดวงจันทร์ เพราะผมกำลังเห็นภาพในเหตุการณ์ข้างหน้า หรือผมจะเป็นคนมีญาณพิเศษที่เรียกว่า ‘เดจาวู’ ที่มองเห็นเหตุการณ์ที่คิดว่าเคยเจอมาแล้ว หรือผมจะสามารถมองเห็นเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้นในอนาคต และผมคงมีความสามารถพิเศษนั้นจริงๆ เมื่อน้าเยาว์แลบลิ้นออกมาแตะที่หัวลูกชายของผม“อูย... น้าเยาว์ทำอะไรครับ” ถามอะไรโง่ๆ นั่นน่ะ ไม่รู้หรือว่าเขาเรียกว่าอะไรโอ้ย... ผมด่าตัวเองแบบนั้นจริงๆ ครับ คำพูดมีร้อยแปดประโยค แต่ผมดันถามอะไรโง่ๆ อย่างนั้นออกไปได้ยังไง“หึหึ... ก็กำลังให้หนึ่งไถ่โทษยังไงล่ะ หนึ่