All Chapters of เล่ห์รัก กลร้าย เจ้านายมาเฟีย Complicated Love: Chapter 61 - Chapter 70

EP61 - เล่ห์รัก กลร้าย เจ้านายมาเฟีย (มาเฟีย)หลังจากเห็นว่าทุกคนกลับไป ดานีนที่เดินออกไปร้านดอกไม้ไม่ห่างจากโรงพยาบาลเพื่อซื้อดอกไม้สีขาวมาเยี่ยมเขาก็เดินกลับมาอีกครั้ง แต่มือเรียวต้องชะงัก เมื่อได้ยินบทสนทนาของคนสองคนในห้องพักฟื้นนั่น(หายเร็วๆนะคะ อันเป็นห่วงพี่แทบแย่เลยค่ะ)(ไม่เป็นไรมาก เดี๋ยวก็หาย ทำไมมาแต่เช้าแบบนี้)(อันเอาตัวอย่างการ์ดมาให้พี่ดูค่ะ)(อืม อันไหนก็ได้ ชอบอันไหนก็เอาอันนั้น)(พี่จะตามใจอันคนเดียวไม่ได้ซิคะ พี่เลือกหน่อยนะคะ)(อันนี้ก็ได้)(ชอบเหมือนอันเลย)ดานีนแอบมองผ่านช่องประตูเล็กๆ ก่อนจะเห็นอัญญาที่นั่งบนเตียงคนไข้กอดแขนมาเฟียที่นั่งพิงหัวเตียงด้วยท่าทางมีความสุข เธอถอยหลังก่อนจะหลบไปเมื่อเห็นว่าในห้องนั่นไม่ใช่ที่สำหรับเธอผ่านไปนานนับชั่วโมง ดานีนที่นั่งอยู่ในโรงพยาบาลไม่ได้ไปไหน ก็เห็นอัญญาเดินออกไปเธอจึงเลือกจะเดินมาที่ห้องพักฟื้นของมาเฟียอีกครั้ง แต่เมื่อเข้าไป กลับพบว่าเขาไม่อยู่"มาหาคนไข้เหรอคะ""ใช่ค่ะ คนไข้ไปไหนเหรอคะ"ดานีนเอ่ยถามพยาบาล"อ่อ ไปตรวจร่างกายกับคุณหมอมาเวลล์ที่ชั้น6ค่ะ เดี๋ยวก็กลับมาค่ะ"ดานีนที่กำลังจะนั่งรอ แต่สายตากลับไปเห็นกระดาษท

EP63 - เล่ห์รัก กลร้าย เจ้านายมาเฟีย (มาเฟีย)อัญญาที่รีบวิ่งมาที่ห้องนอนก่อนจะเจอฝันและลูกน้องอยู่ด้านใน ฝันที่ปักมีดลงกับคนที่นอนอยู่บนเตียง จนอัญญากรีดร้องดังลั่น ทำให้การ์ดของฝันรีบวิ่งไปรวบเธอก่อนปิดปากจนสนิท ในขณะที่อัญญากำลังช้อคเมื่อรู้ว่าฝันฆ่ามาเฟียผู้ชายที่เธอรักเพราะการชักนำของเธอเอง"นังบ้า!!! จะแหกปากทำไม" ฝันหันมาเอ่ยขึ้น ก่อนที่ด็อกเตอร์ธนินจะถืออุปกรณ์บางอย่างออกมา นั่นยิ่งทำให้อัญญาเบิกตากว้างจนแทบช็อค"ใส่ข้อมือมัน มีดแค่นี้มันไม่ตายแน่""กำไลข้อมือระเบิดอันนี้ ใส่แล้วจะไม่มีวันถอดได้อีก พอใส่ระเบิดจะนับถอยหลัง เราต้องรีบออกจากที่นี่"ด็อกเตอร์ธนินเอ่ยในขณะที่ฝันยิ้มอย่างอำมหิตราวกับคนโรคจิตไม่มีผิด ด็อกเตอร์ธนินขึ้นไปนั่งบนเตียง ก่อนคว้าหาข้อมือของคนที่อยู่ใต้ผ้าก่อนจะจับแล้วเริ่มเตรียมอุปกรณ์ติ๊ด!! แกร๊ก!!! นาทีนั้น ทุกคนพากันตกใจอย่างหนัก เมื่อจู่ๆกำไลข้อมือระเบิดที่ไม่มีวันถอดได้ ถูกสวมเข้าข้อมือของฝัน"มึงทำอะไร!!!!!""จะฆ่าคนแล้วเสือกโง่"มาเฟียที่ออกจากใต้ผ้าห่มพร้อมเสื้อเกราะที่มีดปักแต่ไม่ทะลุถึงตัวเขา นาทีที่ด็อกเตอร์ธนินจะใส่กำไลนั่นให้เขา เขาใช้จังหวะที่

EP 65 - เล่ห์รัก กลร้าย เจ้านายมาเฟีย (มาเฟีย)เมื่อกลับถึงบ้านหลังใหญ่ของดินแดนผู้เป็นปู่ของมาเฟีย แม้ดานีนจะคุ้นเคยก็ตาม แต่ตอนนี้เธอกำลังกังวลอย่างมาก ตลอดทางที่เดินลงจากรถ มาเฟียจับมือเธอไปตลอดทางจนกระทั่งมาถึงที่บ้านปีกขวา ที่ๆทุกคนอยู่กันพร้อมหน้า รวมไปถึงมารีน"เอ่อ..."ดานีนเริ่มทำตัวไม่ถูก จนกะตัญผู้เป็นพ่อของมาเฟียเห็นเข้า"มาเฟีย พาดานีนเข้ามานั่งนี่มา"กะตัญเอ่ย"ครับพ่อ"ดานีนและมารีนมาเจอหน้ากันตรงๆครั้งแรกหลังจากที่เกิดเรื่อง ต่างฝ่ายต่างก็ทำตัวไม่ถูกจนเผลเอ่ยออกมา"ดาปะ..ไปรอข้างนอกดีกว่าค่ะ""หนู..ไปสูดอากาศหน่อยนะคะ"มารีนเอ่ยพรางทำท่าทางทำตัวไม่ถูก ท่าทางของดานีนเครียดมาก แต่ท่าทางของมารีนกลับน่ารักเพราะเธอเกร็งๆที่จะเอ่ยก่อน"มารีน หนูมีอะไรจะคุยกับดานีนไม่ใช่เหรอครับ"มาเฟียเอ่ย เมื่อได้ยินผู้เป็นพี่ชายเอ่ยแบบนั้นเธอก็ชะงักฝีเท้าแล้วหันกลับมา ในขณะที่ดานีนเองก็ถูกมาเฟียจับแขนไว้ไม่ให้ไปไหน"หนูว่า หนูขอไปตั้งหลักก่อนค่ะ""คุณหนูอย่าหนีซิครับ เมื่อวานซ้อมพูดกับผมตั้งนาน พูดแบบเมื่อวานเลยครับ" ไคเลอร์บอดี้การ์ดประจำมารีนเอ่ยขึ้นทำเอามารีนรีบทะลึ่งตาใส่ทันที"ดาว่า ดาทำใ

EP67 - เล่ห์รัก กลร้าย เจ้านายมาเฟีย (มาเฟีย)หลังจากที่กะตัญผู้เป็นพ่อเดินออกจากบ้านไป นั่นยิ่งทำให้มาเฟียตระหนักได้ว่า เขาบังคับดานีนมากเกินไป เธอไม่ได้เติบโตมาในสังคมน่ากลัวแบบเขา นั่นยิ่งทำให้มาเฟียรู้สึกเสียใจไม่น้อยที่ทำให้เธอเครียดจัดจนกรีดร้องและวิ่งหนีออกมาคืนนี้เขาตัดสินใจไม่กวนดานีน ปล่อยให้เธอได้อยู่ตามลำพังเผื่อว่าการที่ไม่เจอเขา เธออาจจะสบายมากขึ้น สบายใจมากขึ้น เพราะเมื่อเห็นหน้าเขา มันอาจจะทำให้เธอนึกถึงภาพที่กำลังฆ่าคนขึ้นมาอีกครั้งมาเฟียตัดสินใจนอนที่ห้องนอนเล็กข้างๆห้องที่เขานอนกับดานีนทุกวัน อย่างน้อย เธอก็ไม่ได้ไปไหน ยังนอนอยู่ที่บ้านของเขา กระทั่งตกดึก มาเฟียที่นอนไม่หลับก็ค่อยๆเดินออกจากห้องนอนเล็ก และสแกนนิ้วเปิดประตูห้องนอนใหญ่เบาๆเมื่อเข้าไปด้านใน ปรากฏว่าไฟมืดสลั่ว เขาเดินช้าๆไปหยุดที่ข้างเตียงที่ดานีนกำลังนอนหลับสนิท รอบดวงตาเธอบวมนิดหน่อย ขนตาที่มองในแสงอ่อนยังรู้ว่าเปียกชุ่ม เธอร้องไห้จนหลับไปแบบนั้นใช่มั้ย ยิ่งคิด มาเฟียยิ่งรู้สึกผิดมากขึ้นไปอีกร้อยเท่า พันเท่า"ขอโทษ..."เสียงเอ่ยแผ่วเบาดังขึ้น ก่อนใบหน้าหล่อเหลาจะกดจูบลงบนหน้าผากของดานีนแล้วค่อยๆเดิน

EP69 - เล่ห์รัก กลร้าย เจ้านายมาเฟีย (มาเฟีย)“ ทำไมทำหน้าแบบนั้น?”“ ติดอะไรกันคะ”“ ไม่รู้สิ แต่ชีวิตฉันมีเธอเข้ามา ฉันก็รู้สึกว่าการอยู่กับเธอมันมีความสุขกว่าอยู่กับงาน”หญิงสาวมองชายหนุ่มที่กำลังอุ้มเธอนั่งคร่อมตัก เค้ายังคงเป็นผู้ชายที่แข็งทื่อแต่กลับอ่อนโยนในนาทีเดียวกัน แต่มันเป็นความอ่อนโยนในแบบของเขาโดยที่ใครก็ไม่สามารถลอกเลียนแบบได้“ ปล่อยดาก่อนค่ะ”“ เธอหายโกรธฉันหรือยัง”“ จะให้ดาหายให้ได้เลยใช่ไหมคะตอนนี้”“ หายเถอะ เธอโกรธฉันฉันเครียดมากกว่างานเป็น 10 เท่าเลย”“ พี่สัญญาอะไรกับดา ซักอย่างได้ไหมคะ”“ ว่ามาซิ”“ ตอนนี้ดารู้แล้วว่าพี่เป็นห่วง แต่ดาแค่ยังไม่ชิน พี่อย่าพึ่งบังคับดาได้ไหมคะ”“อืม ฉันขอโทษที่บังคับเธอมากเกินไป ฉันจะค่อยๆสอนเธอตกลงไหม“” ค่ะ“” ตัวตนฉันมันเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เกิด ฉันไม่ได้ตั้งใจทำให้เธอกลัว“” ดาขอโทษค่ะ ทั้งที่ดารู้ว่าพี่เป็นแบบนี้ และดาก็เลือกเองว่าจะอยู่ข้างพี่ แต่ดาก็โกรธพี่เหมือนกันค่ะ ทั้งที่ก็ไม่ควรโกรธ“”ฟ่อดดด มีเซ็กส์กันไหม เธอโกรธแบบนี้ไม่ยอมให้ฉันแตะตัวเลย มันยิ่งเครียดมากเธอรู้หรือเปล่า“” ทำไมพี่พูดขอตรงๆแบบนี้ล่ะคะ ดาก็เขินนะ”“ ฉ