บททั้งหมดของ เล่ห์รัก กลร้าย เจ้านายมาเฟีย Complicated Love: บทที่ 41 - บทที่ 50

EP42 - เล่ห์รัก กลร้าย เจ้านายมาเฟีย (มาเฟีย)การออกค่ายในครั้งนี้ของหญิงสาว เดินทางมาจังหวัดหนึ่งซึ่งเป็นเส้นทางตรงลงยังภาคใต้ แต่ไม่ได้ไกลจากกรุงเทพจนมากนัก แต่เป็นเพราะทั้งหมดเดินทางด้วยรถบัสขนาดใหญ่ จึงทำให้มีความล่าช้าในการเดินทางมากกว่ารถส่วนตัวปกติอยู่มาก ด้วยขนาดและความเร็วที่จำกัดจึงทำให้เดินทางค่อนข้างช้า“ พวกพี่ๆบอกว่า ต้องรออยู่ตรงนี้น่าจะมีอีก 2 ชั่วโมงเลย เขาบอกว่ารอร้านมาส่งยางอะไหล่ เพราะมันพังทั้งสี่เส้นเลย ยังดีที่เหลือสองเส้นด้านในไม่เป็นอะไร ไม่อย่างนั้นนะพวกเราคงรออีกนานแน่” มารีนเอ่ยในขณะที่ได้รับข่าวจากพี่ในคณะเรื่องการเดินทางที่ล่าช้าออกไป“ มีคนจงใจทำแน่ๆเลย รถบัสใหญ่ขนาดนี้ยางหกเส้นมันจะแตกได้ทีสี่เส้นเลยหรอ แปลกเนอะ”“รีนก็ว่าแปลก แต่ใครจะมาแกล้งกลุ่มนักศึกษาที่กำลังไปออกค่ายกัน?”ทั้งสองพากันหยิบกระเป๋าและออกไปนั่งรอที่ขอบถนนด้านล่าง ใตส่วนลานจอดรถของร้ายอาหารนี่ ซึ่งแน่นอนว่าหญิงสาวทำตามที่มาเฟียบอกด้วยการอยู่ใกล้กับมารีน แม้เธอจะไม่รู้ว่าเหตุผลอะไรก็ตามแต่เธอเลือกที่จะฟังเขา เพราะมาเฟียต้องมีเหตุผลแน่นอน”รีนว่า แถวนี้ตอนเด็กๆรีนน่าจะมาบ่อยนะ คุ้นบอกไม่ถ

EP44 - เล่ห์รัก กลร้าย เจ้านายมาเฟีย (มาเฟีย)เเมื่อรู้ส่าสถานะของตัวเองเปิดเผย พนักงานเสริฟคนนั้นก็ยกน้ำเปล่าในแก้วขึ้นสาดใส่มาเฟียจนเขาคลาดสายตาเพราะน้ำนั่น ทำให้พนักงานคนนั้นวิ่งหนีออกไป เหตุการณ์ชุลมุนวุ่นวายเมื่อเขาได้ยินเสียงของคนจำนวนมากกำลังวิ่งเข้ามาแน่นอนว่าหากเป็นเมื่อก่อน แน่นอนว่าเขาจะลากมารีนน้องสาวแท้ๆออกไปอย่างรวดเร็ว แต่ตอนนี้มีดานีนอีกคนที่เขาไม่สามารถปล่อยเธอทิ้งไว้ได้ตามสัญชาตญาน และเมื่อพอเป็นคนสองคนที่เขาต้องคุ้มกัน มันเลยทำให้ยากกว่าเมื่อก่อนอยู่มาก"พวกมันน่าจะกำลังแห่กันมา วิ่งออกจากตึกก่อนครับ"มารีนที่วิ่งนำหน้าออกไป โดยที่มาเฟียเป็นคนสุดท้ายและให้ดานีนวิ่งเป็นคนที่สอง เขาใช้ตัวเองเป็นเกาะกำบังให้กับทั้งคู่ เพราะเสียงคนแห่กันมาจากทางบด้านหลังปัง!!! เสียงปืนดังขึ้น ทำให้ทั้งหมดพากันหลบ ดานีนที่เป็นคนเดียวที่ใช้ปืนไม่เป็นจึงทำให้เธอเป็นเหมือนจุดบอบบางที่สุดในตอนนี้"มารีน หนูใช้ปืนได้ หนูนำหน้าออกไปก่อนครับ ดานีนตามมารีนไป เดี๋ยวเฮียจะคุ้มกันข้างหลังให้"มาเฟียเอ่ย"เฮียคะ พวกมันมากันเพียบเลย เฮียจะต้านไหวเหรอคะ""ไหวครับ นี่กุญแจรถ ถ้าออกไปแล้วยังไม่เห็นเฮีย

EP46 - เล่ห์รัก กลร้าย เจ้านายมาเฟีย (มาเฟีย)MAFIA TALK"ผมต้องขอโทษคุณอาด้วยครับที่มาโดยไม่ได้ขออนุญาติก่อน วันนี้ผมมีเรื่องด่วนและจำเป็นต้องคุยกับคุณอาจริงๆครับ""มีอะไรก็พูดได้เลย ไม่ต้องเกรงใจ""ผมกับดานีน เรากำลังคบกันอยู่ครับ ผมมาหาคุณอาวันนี้เพื่ออยากให้คุณอารับทราบการคบกันของผมกับน้อง และผมพร้อมรับผิดชอบน้องทุกอย่าง""อาถามตรงๆ มีอะไรกับน้องหรือยัง""มีครับ ผมไม่ขอปิดบังคุณอา ผมมีอะไรกับน้องมานานแล้วครับ""!!!!!!!!"ทางด้านดานีนที่ยืนเครียดเพราะไม่รู้ว่าแม่ของเธอกับมาเฟียคุยอะไรกัน ก็ได้แต่ยืนรอเท่านั้น ผ่านไปเกินครึ่งชั่วโมงทั้งคู่ก็ยังคุยกันไม่เสร็จ ดานีนเดาไม่ออกเลยว่า มาเฟียจะพูดอะไรบ้าง และแม่ของเธอจะมีปฏิกิริยาอย่างไรบ้าง ยิ่งคิดยิ่งเครียดหลังจากนั้นอีกพักใหญ่ มาเฟียก็ลุกขึ้นเดินออกจากห้องนั่งเล่นของบ้านดานีนเดินเข้าไปในครัวที่ดานีนยืนรออยู่"พี่มาเฟีย พี่พูดอะไรกับแม่คะ""ก็พูดทุกอย่าง""แต่แม่ดาป่วยอยู่นะคะ เดี๋ยวแม่จะเครียดแล้วทรุดขึ้นมา ดาจะทำยังไงคะ""ความสัมพันธ์ของเรา เธอรู้ใช่มั้ย ว่านับตั้งแต่เธอก้าวเข้าไปที่บ้านปีกขวา เธอจะไม่มีสิทธิ์หนีจากฉันไปตลอดชีวิต""ดา

EP48 - เล่ห์รัก กลร้าย เจ้านายมาเฟีย (มาเฟีย)เมื่อได้ยินแบบนั้น หญิงสาวตัวเล้กที่อยู่ในอ้อมอกของมาเฟีย เธอค่อยๆปลดกระดุมเสื้อที่เขาใส่ ก่อนเผยรอยกัดที่เธอกัดจนเต็มแรง มันลึกมากจนเลือดออกซิบๆ เมื่อเห็นแบบนั้นเธอก็รู้สึกผิดทันที เพราะรู้ว่าเขาคงเจ็บมาก แต่ไม่แม้แต่จะโกรธเธอ แถมยังไม่สะทกสะท้านจนทำเธอหล่นจากแขนอีกด้วย"ไม่เจ็บหรือไงคะ พี่เป็นผีดิบไร้อารมณ์จริงๆเหรอคะ""เจ็บซิ และฉันก้ไม่ได้ไร้อารมณ์นะ ตอนนี้กำลังมีอารมณ์ด้วย"มาเฟียเดินไปที่ประตู ก่อนกดดับเบิ้ลล็อกแล้วอุ้มดานีนเดินตรงไปที่เตียงนอน ใบหน้าหล่อเหลาเริ่มก้มลงจูบดูดดื่มกับหญิงสาวที่กำลังถูกวางลงนอนราบกับเตียงนอนเมื่อร่างแกร่งขึ้นคร่อม วันนี้เป็นวันแรกที่เขาไม่ได้เป็นฝ่ายรุกเธอก่อนเพียงอย่างเดียว แต่กลับถูกเธอตอบโต้กลับ เมื่อมือเล้กค่อยๆเลื่อนลงไปปลดเข็มขัดและกระดุมกางเกง จนมาเฟียละริมฝีปากที่กำลังจูบแล้วมองใบหน้าหวานของดานีนด้วยสายตาหยาดเยิ้มในระยะประชิด"รุกฉันกลับหรือไง""ไม่ได้เหรอคะ""ได้ซิ ฉันจะให้เธอทำมากกว่าถอดเสื้อผ้าให้ฉันด้วย"เมื่อพูดจบ เป็นมาเฟียเองที่รั้งเอวบางขึ้นอุ้มแล้วจับเธอขึ้นคร่อมก่อนเอนกายลงให้เธอเป็นฝ่

EP50 - เล่ห์รัก กลร้าย เจ้านายมาเฟีย (มาเฟีย)หญิงสาวเอ่ยถามเมื่อมาเฟียเผบอหลุดปากพูดในสิ่งที่เขากำลังเป็นอยู่ จนเขาเริ่มเสมองไปทางอื่นแล้วเตรียมจะเดินหนี แต่กลับถูกดานีนวิ่งไปขวางหน้าก่อน"เมื่อกี้พี่พูดอะไรคะ""ไม่มีอะไร จำไม่เห็นได้เลย" มาเฟียยังคงเปลี่ยนเรื่อง"พี่หลงดาเหรอคะ?""เธอฟังผิดแล้ว ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลย""ปากแข็ง หลงดาก็พุดชัดๆซิคะ""ไม่ได้พูด" มาเฟียยังคงไม่มองหน้าดานีนเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่พูดอะไรเลี่ยนๆหลุดมาดออกมาแบบไม่รู้ตัว"พี่มาเฟีย อย่าหนีดานะ หันมาพูดก่อนเลย""ไม่เอา ฉันไม่พูดแล้ว เธอไปหามารีนเลย""ไม่ไป จะพูดดหรือไม่พูดคะ""เฮ้ย!!"ดานีนที่กระโดดกอดคอมาเฟียเต็มแรงจนเขาต้องหยุดเดินแล้วค่อยๆวางเธอลงแล้วเปลี่ยนเป็นหันกลับมากอดแทน"ทำไมเธอเอาแต่ใจแบบนี้""พี่พูดดีๆก่อนซะคะ""ฉันหลงเธอ พอใจหรือยัง""แค่นี้เอง ทำไมต้องเขินด้วยคะ""เธอคิดว่าแบบฉันจะหลงใครง่ายๆจนมานั่งพูดอะไรเลี่ยนๆแบบนี้หรือไง" มาเฟียเอ่ย"ดาชอบจัง""ถ้าเธอชอบ ฉันก็จะพูดให้เธอฟังบ่อยๆ ทีนี้หายโกรธฉันหรือยัง""หายก็ได้ค่ะ พี่ยังไม่มีอะไรกับคุณอัญญาจริงๆนะคะ""ไม่มี ฉันจะเอาเวลาที่ไหนไปมี" มาเฟียเอ่