All Chapters of ข้าทะลุ​มิติ​มา​เป็นฮูหยินของท่านแม่ทัพ: Chapter 1 - Chapter 5

ท่ามกลางใจกลางเมืองหรูในเขตต้าหนาย สถานที่เขตนี้เป็นสถานที่ที่นักท่องเที่ยวทั้งในและนอกประเทศชอบมาเป็นอับดับต้น ๆ ของสถานที่ท่องเที่ยวยอดฮิตเลยก็ว่าได้ ท่ามกลางแสงสีและสถานที่น่าเที่ยวมากมายใครจะไปรับรู้ได้ว่าจะมีสถานที่หนึ่งที่จะทำให้เรื่องน่าแปลกประหลาดของกาลเวลาเกิดขึ้นได้อย่างน่าเหลือเชื่อ ตัดมาทางสะพานข้ามเมืองเข้าออกแห่งใหญ่ที่มักจะมีรถสัญจรผ่านไปมาเนื่องจากตรงช่วงใจกลางสะพานแห่งนี้นั้นมีวิวทิวทัศน์ของแม่น้ำใหญ่ที่งดงามจึงมักเป็นสถานที่ที่ใครหลาย ๆ คนมักจะชอบมาจอดรถเพื่อลงมาถ่ายรูปเก็บไว้เป็นภาพความทรงจำ ใจกลางสะพานใหญ่ขณะนี้กำลังมีร่างของหญิงสาวคนหนึ่ง หล่อนกำลังยืนจับขอบสะพานเฝ้ามองไปยังวิวทิวทัศน์ด้านหน้าอย่างเหม่อลอย ก่อนที่น้ำตาสีใสจะไหลรินร่วงลงมาจากนัยน์ตาสีอำพัน ในมือของเธอกำรูปภาพใบหนึ่งเอาไว้ หล่อน ๆ ค่อยคลี่มือออกจับรูปภาพใบนั้นขึ้นมาดูทั้งน้ำตาในภาพปรากฏเป็นรูปของคนสามคนโดยที่หล่อนนั้นยืนอยู่ตรงกลาง ฝั่งข้างซ้ายมือของแฟนหนุ่มที่กำลังจะตบแต่งกันในหนึ่งเดือนข้างหน้า ส่วนด้านขวามือคือเพื่อนสนิทตั้งแต่เล็กของเธอ พวกเขาทั้งสามคนมาเที่ยวทริปที่ประเทศนี้เพราะจะฉลองกับการส

เป็นอีกครั้งที่เฟยฮวาลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความเจ็บปวด แต่คราวนี้เป็นความเจ็บปวดที่มาจากบริเวณกลางหลัง หญิงสาวร้องซี๊ดเมื่อรับรู้ถึงสมุนไพรที่ถูกบดจนละเอียดกำลังทาลงมาที่กลางหลังอีกครั้ง เฟยฮวากัดริมฝีปากของตนเองแน่น บริเวณขอบตาปรากฏหยดน้ำตาคลอ ๆ อยู่หางตาเล็กน้อย"คุณหนู นายท่านช่างใจร้ายกับท่านเหลือเกิน เฆี่ยนตีรุนแรงเช่นนี้ ทั้งไม่ยอมให้ยามารักษา ซินซินต้องขออภัยที่ต้องนำสมุนไพรไม่มีราคามารักษาบาดแผลให้ท่าน" ผู้เรียกตัวเองว่าซินซินกล่าวจบก็ค่อย ๆ ทาสมุนไพรลงที่แผลจากเฆี่ยนตีให้คุณหนูของตนอย่างเบามือที่สุดกลิ่นเหม็นเขียวของสมุนไพรที่ถูกบดจนละเอียดลอยอบอวลไปทั่วห้อง จนกระทั่งหลังจากที่ทำอะไรเสร็จแล้วเฟยฮวาจึงถูกประคองใ้ลุกขึ้นนั่งเหยียดตรง นางมองการกระทำของซินซินอยู่นาน เมื่อเห็นว่าถ้วยยาเหม็นเขียวที่ยื่นมาตรงหน้าก็ทำหน้าเหยเกใช้มือดันถ้วยยาคืนกลับไปให้ซินซิน"เหม็นแบบนี้ใครจะไปกินได้กัน" "คุณหนู หากคุณหนูไปกินจะไม่หายเอานะเจ้าค่ะ ยานี้เหม็นเขียวก็จริงอยู่แต่จะช่วยทำให้อาการและความเจ็บปวดของคุณหนูลดลงได้เยอะเลยนะเจ้าคะ หากไม่ดูดค่ำคืนนี้คุณหนูคงได้ไข้ขึ้นอีกแน่ ๆ""เฮ้อ ก็ได้ ๆ ฉันยอม

แคว้นจ้าวเล่อ ปกครองโดยองค์ฮ่องเต้จ้าวหรงเล่อ ในยามนี้เป็นช่วงศึกสงครามจากฝั่งชายแดนด้วยเพราะแคว้นเว่ยต้องการจะยึดครองแคว้นจ้าวขึ้นเป็นเมืองขึ้นของตน สาเหตุหนึ่งก็เพราะแคว้นจ้าวนั้นเป็นพื้นที่ที่เต็มไปด้วยความอุดมสมบูรณ์ มีพื้นที่หล่อเลี้ยงชาวประชา หาได้รับความทุกข์ร้อนแต่อย่างไร อีกทั้งยังมีข่าวลือว่าภายใต้ดินของแคว้นจ้าวนั้นมีขุมทรัพย์มากมายถูกฝั่งเอาไว้ จึงเป็นแคว้นที่ถูกเล็งมากที่สุดในศึกสงครามในโลกยุทธภพแห่งนี้แคว้นจ้าวมีแม่ทัพหนุ่มผู้หนึ่ง ที่ได้ชื่อว่าเป็นเทพแห่งสงครามลงมาเกิดจากสวงสวรรค์ ด้วยเพราะมีฝีมือเก่งกาจในเรื่องของบู๊และบุ๊น อีกทั้งยังได้ชื่อว่าเป็นบุรุษที่เฉยชาที่สุดบนแผ่นดินแคว้นจ้าว แม่ทัพผู้นี้มีนามว่า อู๋ซีห่าว ทุกครั้งที่จับดาบออกรบเมื่อใดเขามักจะนำชัยชนะกลับมาให้เป็นที่พอใจแก่ฮ่องเต้จ้าวหรงเล่อทุกครั้งไปภายในสนามรบเวลานี้ล้วนเต็มไปด้วยศพของเหล่าทหารของทั้งสองแคว้นที่นอนตายเกลื่อนกลาดไปทั่ว มองไปทางนั้นก็มีแต่ดองโลหิตเหม็นคาวคละคลุ้งลอยมาแตะจมูก ฝั่งหนึ่งคือแคว้นจ้าวที่ยังคงเหลือทหารกว่าครึ่ง ส่วนอีกแคว้นคือแคว้นเว่ยที่กำลังจะพ่ายแพ้ในศึกสงครามครั้งนี้"ผู้ใดตัด