All Chapters of คาวกลิ่นราตรี: Chapter 1 - Chapter 5

นิ้วมือคีบบุหรี่อัดควันสีจางเข้าสู่ปอด ก่อนจะไอแคกๆ เพราะอาการแห้งผากในลำคอ จนต้องหยิบขวดแก้วที่วางอยู่ด้านข้างเปิดและยกซดด้วยสีหน้าเรียบเฉย ทั้งที่ดีกรีนั้นไม่ได้บางเบาเลย แต่เพราะความเคยชินมันจึงบางเบาเสียจนบางครั้งหล่อนไม่รู้รสฝ่ามือกระชับขวดแก้วแนบกับอกอวบอิ่มที่ถูกขยำขยี้นับหมื่นครั้งจากผู้ชายมากหน้าหลายตา เอนศีรษะพิงซบกับพนักเก้าอี้บุนวมนุ่ม ใบหน้าเกลี้ยงเกลาที่ล้างเครื่องสำอางออกจนหมดแหงนมองขึ้นสู่ท้องฟ้าอันมืดมิด หนทางกว้างไกลนั้นมืดมนไม่ต่างจากตัวหล่อน แต่ใครล่ะอยากให้ชีวิตเป็นเช่นนี้ หล่อนก็ไม่อยากหล่อนก็มีความต้องการที่ไม่ต่างจากผู้หญิงคนอื่น คือต้องการแต่งงานกับคนที่เรารักและรักเรา ได้มีครอบครัวที่อบอุ่น มีลูกที่น่ารัก มีบ้านหลังพอประมาณให้ลูกๆ ได้วิ่งเล่น และตัวหล่อนนั่งมองสามีวิ่งหยอกล้อกับลูกอย่างสนุกสนานแต่นั่นมันคือ ‘ความฝัน’ ที่หล่อนฝังมันสู่ก้นบึ้งของความต้องการ ถ้าจะไม่ถูกใครสะกิดต่อมขึ้นมาซะก่อน หล่อนก็คงจะไม่หวนหามันอีก เมื่อหนทางที่หล่อนเลือกเดินก็คือความมืดมิดตรงหน้า ทางเดินที่ไร้ ‘ความรัก’ฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่สาดซัดเข้าสู่ลำคอครั้งแล้วครั้งเล่า ทำให้รัตติกาลหว

“อีกนิดนะรวย เดี๋ยวพี่เก็บต้นนี้อีกต้นหนึ่งก็จะเต็มเข่งพอดี เอาไปขายทั้งทีต้องเอาไปให้คุ้มค่าน้ำมัน”ลุงชิดพูดพลางแหงนหน้ามองมะม่วงต้นดกที่ลุงกับแม่ช่วยกันเก็บตั้งแต่บ่าย เพราะวันพรุ่งนี้ลุงจะต้องไปฉายหนังเร่อีกหมู่บ้าน แกว่าไปทั้งทีหาของติดไม้ติดมือไปขายบ้างจะดีกว่ารอคนมาซื้อตั๋วดูหนังเพียงอย่างเดียว ซึ่งแม่ก็เห็นด้วยทั้งยังแอบชื่นชมลุงให้หล่อนฟังอยู่ตลอดว่า ลุงชิดเป็นคนขยันและเป็นคนดี แม่เลือกคนไม่ผิด ซึ่งหล่อนก็เห็นด้วยตามนั้น “งั้นฉันกลับบ้านไปทำกับข้าวก่อนดีกว่าพี่ เดี๋ยวให้นังมืดอยู่ช่วยพี่เก็บล่ะกัน มืดถ้าเสร็จแล้วไปตามแม่นะ จะได้มาช่วยกันขน” “จ้ะแม่” หล่อนรับคำของแม่พลางก้มหน้าก้มตาเก็บมะม่วงที่ลุงหย่อนตะกร้อลงมาให้ใส่ตะกร้าใบใหญ่ที่โคนต้น โดยไม่สนใจอีกว่าแม่จะเดินไปแล้วหรือยัง ‘มืด...’ “จ้ะลุง อ้าว! ลุงไม่เก็บมะม่วงแล้วเหรอ”หล่อนเอ่ยถามสีหน้างงๆ เมื่อเห็นว่าพ่อเลี้ยงลงมาจากต้นมะม่วงและยืนอยู่ตรงหน้าในระยะกระชั้นชิด “เอ่อ... เดี๋ยวค่อยเก็บต่อ ลุงมีเรื่องอยากจะคุยกับมืด” หล่อนสงสัยแต่ก็ยอมให้พ่อเลี้ยงจูงมื