บททั้งหมดของ หลังเกิดใหม่ ท่านพี่เย็นชามาจีบ: บทที่ 21 - บทที่ 30

มีอยู่หลายครั้งเขาเคยพบหร่วนหนิงอวี่ทําสิ่งที่เลวร้ายไม่ว่าจะเป็นนางเรียกคนตีสาวใช้ที่แอบแจ้งข้อความให้พระสนมเจียงในวังจนพิการ สั่งคนทิ้งแมวที่กัดนางไปในน้ำ หรือนางให้ชุนลวี่ตบพระสนมซูซึ่งเป็นคนแรกในพระสนมทั้งสี่ในเวลานั้นด้วยตัวเอง ตบที่ละครั้งจะออกเลือด ทั้งหมดนี้ถูกสมุหราชเลขาธิการเซี่ยที่เดินผ่านสวนไปที่โถงเหวินยวนเจอแล้วในเวลานั้น เซี่ยหลิงเป็นข้าราชการชั้นสูงสุด มีอำนาจเหนือกว่าหลายหมื่นคน สาวใช้ที่ทรยศคนนั้นกระโจนเข้าไปกอดข้าของผู้ชายคนนั้นไว้ นางร้องไห้ด้วยเลือด "คุณชายเซี่ยเจ้าคะ คุณชายเจ้าคะ ขอให้ท่านช่วยชีวิตบ่าวด้วยเจ้าค่ะ"เมื่อเห็นว่านางใจกล้าอย่างนี้ คนรับใช้ที่อยู่ข้างๆเซี่ยหลิงก็ให้คนช่วยลากนางออกไปหน้าอกของสาวใช้ถูกเตะอย่างแรง นางถึงถูกดึงออกไปเมื่อถูกลากไป บนหินถูกถูจนเกิดรอยเลือดยาวๆ ช่างน่าตกใจเลยเซี่ยหลิงถึงพบว่าร่างกายของสาวใช้คนนี้เต็มไปด้วยเลือดและแผล และขาซ้ายข้างนั้นปรากฏส่วนโค้งที่แข็งทื่อ มองปราดเดียวก็รู้ว่า...พิการแล้วเขาเงยหน้าขึ้น ก็ได้เห็นจักรพรรดินีหร่วนที่ล้อมรอบด้วยสาวใช้ในในลานพระราชวังที่หนาวเย็นเครื่องแบบพระราชวังที่เคร่งขรึมยังคงย

หร่วนหนิงอวี่ตอบสนองจากความทรงจําผู้ชายที่เพิ่งพูดว่านาง"โหดร้าย" ความเย็นชาบนใบหน้ายังคงไม่ได้ลดลงเขาเหลือบมองมาอย่างสูงส่ง โมเมนตัมที่สงบและยับยั้งแต่อันตรายและน่ากลัวนั้น ต้นแบบของสมุหราชเลขาธิการในวันหลังได้ถูกสร้างขึ้นแล้วหร่วนหนิงอวี่มองย้อนกลับไป เมื่อเห็นสีหน้าเช่นนี้ของเขา ราวกับว่าสูงส่งตลอดไป ทุกสิ่งในโลกดูเหมือนจะส่งผลกระทบต่อชายที่สุขุมคนนี้ไม่ได้ตลอด นางก็อดไม่ได้ที่จะโกรธจนกัดฟันเซี่ยสวนจี เขามีสิทธิ์อะไรมาสั่งสอนนางล่ะไม่ว่าจะเป็นชาติที่แล้วหรือชาตินี้ ในสายตาของเขา นางเป็นเพียงคุณหญิงลูกพี่ลูกน้องที่หลายใจ ได้ใหม่ก็ลืมเก่า นางไม่สอดคล้องกับการรับรู้ของเขาเกี่ยวกับผู้หญิงแบบดั้งเดิมที่ปฏิบัติตามมารยาท ในสายตาของเขา นางไม่สุภาพ และไม่รักนวลสงวนตัว รอแค่กลายเป็นหญิงตกอับหร่วนหนิงอวี่จําได้จนถึงตอนนี้ว่า ในชีวิตที่แล้วหลังจากนางเคยคบเสิ่นจิ่งยวี่ ท่านอ๋องฉีและคนอื่นๆ แต่ในที่สุดก็แต่งงานกับรัชทายาทอย่างไม่ลังเล เกิดความไปทั่วเมือง ตระกูลเซี่ยก็ตัดความสัมพันธ์กับนางไปและเซี่ยหลิงซึ่งตอนนั้นเป็นผู้ช่วยก็ปฏิเสธที่จะยอมรับว่าเคยมีลูกพี่ลูกน้องอย่างนางในงานเลี้ย

หร่วนหนิงอวี่พูดจบ ศาลาก็เงียบลงนางจ้องมองที่พื้น ผ่านไปเวลานาน ก็ยังไม่ได้ยินเสียงใดๆจากผู้ชายข้างบนแม้ว่าสมุหราชเลขาธิการเซี่ยผู้วางแผนล่วงหน้าได้อย่างรอบคอบ และมีอํานาจบาตรใหญ่ในชาติที่แล้ว ก็ถอยกลับไปสิบปี แต่โมเมนตัมที่ลึกลับของเขาดูเหมือนจะไม่เคยเปลี่ยนแปลงตั้งแต่นั้นมานางอดไม่ได้ที่จะหลั่งเหงื่อที่หลัง และทําให้เสื้อผ้าเปียกเซี่ยหลิงกําลังมองนางอยู่ข้างในดูเหมือนจะมีความสังเกต ความประเมิน และแม้กระทั่งมี...ความสงสัยที่เห็นได้ยากหัวใจของหร่วนหนิงอวี่ตึงเครียดนางเงียบไปครู่หนึ่ง ปกปิดความกลัวในใจไว้ นางพูดอย่างสงบว่า "สําหรับสิ่งที่เกิดขึ้นในสวน ที่เกิดอะไรขึ้น หรือข้ามีความแค้นอะไรกับเหวินจิงจิงนั้น ต่างไม่ใช่เรื่องของท่านพี่หรอก""ข้าสามารถสาบานกับพระเจ้าได้ การทุบคน ข้าคิดว่าข้าไม่ได้ทำผิด แม้ว่าจะมาใหม่อีกครั้ง ข้าก็ไม่เสียใจ"ในไม่ช้า เสียงของนางก็ชั่วร้ายขึ้นมาก"ข้าเกลียดแค่ว่าทําไมข้าถึงไม่ได้ทุบอย่างแม่นยำ ทุบให้นางตาย ทําให้นางเสียโฉมไป"ดวงตาของเซี่ยหลิงเย็นชาไปแล้วตอนแรกคิดว่านางจะได้รู้ผิดแล้วแก้ไข แต่ยังไงก็ไม่คิดว่านางเพิ่งยอมรับผิด อีกไม่นานก็พู

ในทางนั้น ชางซานสอบถามอยู่ในสวนไม่รู้ทำไม คุณหญิงสองที่ก้าวร้าวแต่เดิมก็ปิดปากเงียบกันหมด พูดแค่ว่าพี่น้องเล่นกันอยู่กลับกลายเป็นปี้เถาที่เป็นสาวใช้ของคุณหญิงเหวินฟ้องบอกว่าคุณหญิงของนางคุยกับหร่วนหนิงอวี่อย่างดี แต่ถูกอีกฝ่ายสาดหมึกโดยไม่มีเหตุผล และเอาจานฝนหมึกมาทุบด้วย เป็นการฆาตกรรมชัดๆเลยปี้เถาพูดอย่างจริงจัง บอกว่าเหวินจิงจิงก็เป็นลูกพี่ลูกน้องของหร่วนหนิงอวี่ ทําไมนางถึงร้ายกาจขนาดนี้ ต้องบอกเจ้านายแน่ส่วนเรื่องที่เหวินจิงจิงยุยงให้หร่วนหนิงอวี่ไปเป็นภรรยาน้อยของนายน้อยเสิ่น ใช้ของแทนรักมาบีบบังคับเจ้านายนั้น ไม่ได้พูดถึงสักคำเลยชางซานถามอย่างอื่นอย่างไม่ได้ผล ได้แต่ฟังคําฟ้องของทางคุณหนูเหวินเท่านั้นูปี้เถายังจงใจพูดเกินจริง "ที่คุณหญิงหร่วนทุบเสร็จก็ไม่สะใจ ยังอยากผลักคุณหญิงอีก แถมพูดว่าแทบรอไม่ไหวที่อยากให้คุณหญิงตายไป"ชางซานฟังจบด้วยสีหน้าเย็นชา แสดงว่าเข้าใจแล้วแต่ทันใดนั้นเขาก็เหลือบมองมา"เจ้ารับประกันได้ว่าคำพูดของเจ้าเป็นความจริงกันหมดไหม"เขาพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ว่า "นายน้อยใจกว้าง ถ้าเป็นเรื่องโกหก แค่ตีกี่ครั้งและหักเงินเดือน แต่ในฝั่งข้าก็ไม่ใช

หลังจากหร่วนหนิงอวี่และชุนลวี่กลับไปที่หอไห่ถัง ก็เห็นว่าบนพื้นยุ่งเหยิงไปหมดตู้เสื้อผ้าก็เหมือนถูกรื้อค้น บนพื้นเต็มไปด้วยผ้าที่ถูกตัดด้วยกรรไกรชุนลวี่คุกเข่าลงบนพื้น และอุ้มกระโปรงที่ฉีดขาดบนพื้นด้วยความเจ็บใจสถานการณ์ของคุณหนูในตระกูลเซี่ยไม่ดี นี่เป็นเสื้อผ้าที่ดีที่สุดตัวหนึ่งของคุณหนูวันนี้ กลับถูกกรรไกรตัดเป็นเช่นนี้...ชุนลวี่ทั้งปวดใจและโกรธหร่วนหนิงอวี่มองฉากที่เหมือนกันในชาติที่แล้วนี้ อยากรู้อยากเห็นเล็กน้อยกับห้องที่ไม่ได้กลับมาเป็นเวลานานนี้ นางหยิบเก้าอี้ที่ล้มลงบนพื้นขึ้นและนั่งลง แล้วก็มองอย่างเกียจคร้านด้วยเท้าคางไม่ได้กลับมานานแล้ว จะลืมไปแล้วว่าตัวเองยังเคยอาศัยอยู่ในห้องหลังเล็กๆที่เรียบง่ายแบบนี้สมบัติล้ำค่าที่หายากที่มู่หรงเซินมอบให้นางในชาติที่แล้ว ทั้งคลังเก็บของในวังเว่ยยางก็วางหมดไม่ได้ มีแส้ ไข่มุกเรืองแสง ไม้หงส์เย็น ตราประทับหินแดง มงกุฎไข่มุกเขียว...ตราบใดที่หายากในโลก มู่หรงเซินก็ให้คนหามาเอาใจนางได้กันหมดเพราะนางชอบเดินเท้าเปล่าในวังมู่หรงเซินจึงปูด้วยหยกอุ่นแบบตะวันตกไว้ใต้พื้นของวังเว่ยยางของนาง ฤดูหนาวจะอบอุ่น แล้วเย็นในฤดูร้อน แถม