Lahat ng Kabanata ng Taming the Casanova Billionaire : Kabanata 41 - Kabanata 50

Sa loob ng silid, tahimik si Julian habang inaayos ang kanyang itim na suit. Ang sukat nito’y perpektong nakaangkop sa kanyang matikas na tindig, na lalo pang nagbigay-diin sa kanyang malapad na balikat at matipunong katawan. Ang malinis niyang gupit ay maayos na nakalapat, at ang bahagyang liwanag mula sa chandelier sa kisame ay tumama sa kanyang makinis na mukha. Tumayo siya sa harap ng salamin, pinipihit ang mga cufflink sa manggas ng kanyang suit. Ang bawat galaw niya’y maingat, parang sinisigurado na ang bawat detalye ng kanyang bihis ay walang mintis. Ang repleksyon niya sa salamin ay tila nagbigay ng mas seryosong ekspresyon, na parang may bumabagabag sa kanyang isipan. Habang inaayos ang kurbata, tumigil siya sandali, ibinaba ang kamay at sinapo ang gilid ng mesa kung saan nakapatong ang ilang personal na gamit. Napatingin siyang muli sa salamin, ngunit sa pagkakataong ito, hindi ang porma niya ang nakita niya kundi ang bigat ng damdamin na pilit niyang itinatago. "I'm

"Don't… try to intervene! Let her," sagot ni Mr. Evans na tila may pagbabanta sa tono nito. "Ano!? Alam mo ba ang pinagsasabi mo? Lasing siya! And she's making a scene!" pagpupumilit ni Mrs. Evans, ngunit tinignan lang siya ng masama ng kanyang asawa. "Alam ni Veronica ang ginagawa niya, at huwag na huwag kang makikialam. Pumunta ka doon, lumayo ka rito kung ayaw mong marinig ang sasabihin niya," pasimpleng bulyaw ni Mr. Evans na tila lumalabas ang pagka-superior nito sa kanyang asawa. Halos sumabog sa galit ang ina ni Julian nang mas pinaboran pa ng asawa ang gagawin ni Veronica—at mismo pa sa harap ng mga kaibigan niya. "What are you looking at? Walang magagawa ang galit mo. Now, go and serve your own guests. Harapin mo na lang ang mga ibang bisita mo," kalmadong sagot ni Mr. Evans na tila kung magsalita ay parang hindi asawa ang turing sa kinakausap nito. Dahil sa takot ni Mrs. Evans, mabilisan itong umalis habang hawak-hawak ang mahabang gown nito. Sa kabilang banda, pinagpa

Binasag ni Veronica ang hawak nitong wine glass, at ang matulis na piraso mula sa basag na bagay ay dinampot niya. Akma na sana niyang itutusok ito sa kamay malapit sa pulso niya, ngunit kaagad nahagilap ni Mr. Evans ang matulis na bagay at itinapon ito. "Veronica! What the hell are you doing?!" Awat ni Mr. Evans habang tinignan ang paligid upang siguraduhing walang bisitang nakapansin sa pagtatangka ng dalaga sa sarili. "Look at yourself! Hindi ba nag-usap na tayo na huwag na huwag kang magpapakita ng kahinaan sa harapan ng lahat?! Lalong-lalo na kay Julian! If you really want to make this wedding possible, then act professionally! Do you hear me?!" sagot ni Mr. Evans na tila pinapatatag ang loob nito. Tumango lamang si Veronica na parang batang napagalitan. Kasabay nito ay ang pagtulo ng luha mula sa kanyang mga pisngi. "I told you, Veronica, don't show the weakness within you! Huwag kang iiyak. Don't worry, aayusin ko ang lahat at sisiguraduhin kong makakasal kayo sa lalo

"So, Julian, how's life in Greece..." malamig na tanong ni Eros habang pinapalamanan nito ang loaf bread, ngunit ang mga titig nito'y hindi naaalis kay Alex."It's fine, gano'n pa rin naman, nakatuon lang sa business natin," sagot ni Julian habang kinakain ang tuyo, paborito niya, at nahiwa-hiwang kamatis na nilagyan ni Mang Tacio ng pipino."You mean business ninyo," sagot ni Eros na tila may ibig sabihin.Ngunit hindi na lamang pinansin 'yon ni Julian. Tila natakam si Alex nang makita sa harapan niya ang mga nakakatakam na kadalasang kinakain pang-umagahan sa Pilipinas.Taon din ang hinintay niya bago muling matikman ang mga ito.At dahil sa sobrang excited, bigla siyang tumayo at sinunggaban ang nilagang talbos ng kamote at tuyo. Kinamay niya ito na ikinagulat naman ng dalawang binata sa harapan niya."Ganyan, ma'am, ang tamang pagkain, dapat kinakamay," sabi ni Mang Tacio na tila natutuwa sa dalaga na halos walang kaarte-arte, dala na rin ng pagkagutom."Ahm... s-sorry po, natakam

"Magtiwala kayo, Sir Julian, magiging maayos din ang relasyon niyo. Tignan mo nga, Sir, kahit pinagbuklod kayo ng mahabang panahon, naisakatuparan mo pa rin ang pangako mo dati sa'kin na siya pa rin ang dadalhin mo pabalik sa haciendang ito. Pumapabor nga talaga siguro ang Diyos," mahabang salaysay ng matanda, at napahalakhak pa ito. "Tama po kayo, Mang Tacio... alam ng Diyos," nakangiting sagot ni Julian habang pinagmamasdan si Alex na patuloy pa rin sa pagtatanim. "Sige, Sir, pasensya na kung iniwan ko muna si Ma'am Alex doon. Alam mo naman ang ugali niya, Sir; pag may gustong gawin, talagang ipinagpipilitan," tawa ng matanda. "Okay lang po, Mang Tacio. Mukha naman na masaya siya sa ginagawa niya. Magpahinga muna kayo," sagot ni Julian at nagpakita ng magandang loob sa matanda. Ngumiti at tumango lamang ang matanda, at pagkatapos ay naglakad na siya papunta sa ibang bahagi ng mansyon. At habang papasok si Mang Tacio sa loob, sakto naman na nakasalubong niya ang kambal ni J