All Chapters of Taming the Casanova Billionaire : Chapter 11 - Chapter 20

Nakatingin si Alex sa salamin, nakatapis lang ng tuwalya ang katawan. Pinagmamasdan niya ang repleksyon niya, at hindi niya maiwasang mag-isip ng malalim. Ang makinis niyang kutis ay parang kumikinang sa ilalim ng ilaw. Dahan-dahan niyang hinaplos ang kanyang pisngi, papunta sa kanyang leeg, at sa bawat galaw ng kanyang mga daliri ay parang sinasariwa ang mga alaala sa panaginip niya. Pero hindi si Julian ang nasa isipan niya ngayon—si Brent. Nakapikit si Alex habang dinadama ang bawat haplos ng kanyang palad sa katawan. Hanggang sa maramdaman niyang hinawakan niya ang kanyang dibdib, at isang mahinang ungol ang tumakas sa kanyang labi. Ngunit bigla siyang natigilan. Napadilat siya, at halos magalit sa sarili. "Anong ginagawa ko?!" bulong niya nang mariin habang tumigil at napaupo sa gilid ng kama. "Pinagpapantasyahan ko ang lalaking halos kakakilala ko pa lang?!" Hindi niya maintindihan ang sarili. Hinawakan niya ang kanyang noo at huminga nang malalim. Kailangan niyang bumal

"Ano!??? May nangyari sainyo?!" Nagtatakang tanong ni Sam kay Alex at halos manlaki ang mga mata nito at ang bibig ay bahagyang nakanganga. Hindi kaagad nakasagot si Alex at lumagok muna ito ng ladies drink kasabay ng malalakas na tugtugin na nanggagaling sa bar. Napahaplos ito sakanyang buhok at muling nagsalita, "Hindi lang isang beses Sam, kaya nga pati sarili ko di ko na maintindihan eh..parang..parang may bertud yung lalaking 'yon." Sagot nito na tila hindi lubos maunawaan kung ano na ba ang totoong nararamdaman nito kay Julian. "Kaloka, bakit ngayon mo lang sinabi sa'kin? Kailan yung una?" Tanong niya habang taas-baba ang mga kilay at dala ang mga ngiting nakakaloko. Napakagat-labi ito saka muling nagsalita, "Nung...naka-duty tayo sa barko, no choice ako nun eh, ako yung unang nakita ng bruhang manager natin para i-assist si Julian. Iinom-inom ng madami tapos...." "Tapos? Tinapos ka?" Pang-aasar ni Sam at tumawa ito ng malakas. Tinapik ito ni Alex ng magaan saka mul

"Hey, Alex wait!," tumayo ito at hinabol si Alex na noo'y mabilisan siyang tinalikuran. Hinabol siya ni Julian at hinawakan ang kamay nito. "Alex please listen..you don't understand. Nagmamalasakit lang naman ako sa'yo, I'm helping you because I want to." He sincerely said habang nakakunot ang noo nito. Realizations hit her at kumawala ito sa pagkakahawak ni Julian sa palad nito and said, "Oo nga pala...sa pagkakatanda ko kasi ginawa mo akong fake girlfriend? So yeah, bakit ko nga ba kwinenkwestyon yun diba? At isa pa, pumayag ba ako? Nag-oo ba ako?" Kalmado niyang sagot habang pinipigilan nito ang pagka-inis. "Umalis na tayo dito," dagdag nito samalamig niyang sagot. Ang mga reaksyon noon ni Julian ay tila nagmamakaawa ngunit pinilit nito muling magsalita. "Alex...we can stop this if you're not comfortable anymore." Malalim at malamig na sagot ni Julian habang nakayuko ang ulo nito. Nagulat si Alex sa mabilisang desisyon niya, at may kung anong nagsasabi na 'seryoso b

Tumatama na ang liwanag ng araw sa mukha ni Alex, na parang banayad na sinisilip ng araw ang kanyang katahimikan. Hindi niya namalayan ang unti-unting pag-init ng sinag na gumagapang sa kanyang pisngi hanggang sa bahagya siyang naalimpungatan. Napabalikwas siya ng bangon, inunat ang mga braso, at kinusot ang mga mata. Ang init ng sinag ng araw at ang amoy ng bagong laba niyang comforter ang una niyang naramdaman. Sandali siyang natigilan, tila hinihintay na bumalik sa katotohanan matapos ang maikling sandaling pahinga. Nang maitulak ang sarili mula sa higaan, kinuha niya ang cellphone sa gilid ng kama. Halos walang lingon-likod na binuksan niya ang kanyang messenger account. Ang liit ng mga notifications, ngunit agad niyang napansin ang pangalan ng kanyang bunsong kapatid—si Jude. Binuksan niya ang mensahe, at sa sandaling mabasa ang unang linya, biglang naglaho ang aliwalas ng kanyang mukha. Napalitan ito ng malalim na lungkot na kumurot sa kanyang dibdib. Laman ng mensahe: "Ate

Alexandra's P.O.V.Matapos ang pag-uusap namin ni Julian, minabuti kong huwag nang magpahatid muli sa kanya pabalik sa aking apartment. Mabigat ang loob ko habang naglalakad mag-isa. Alam kong hindi madali ang sitwasyong pinasok ko. Paano nga ba magiging madali kung ang dahilan ng lahat ng ito ay ang pamilya ko?Ang totoo, hindi ko rin maintindihan kung bakit hindi ko magawang magtanim ng galit kay Mama. Siguro dahil siya pa rin ang mama ko. Sa kabila ng lahat ng pagkukulang niya, siya ang nagsakripisyo para sa amin ni bunso noong bata pa kami. Kaya kahit anong hirap, pilit kong inuunawa ang mga ginawa niya.Habang papalapit ako sa aking apartment, natanaw ko siya. Nakapangalumbaba habang kampanteng nakatayo sa labas ng pintuan.Si Brent.Hindi ko alam kung bakit lagi siyang nandiyan para sa akin. Parang wala siyang ibang ginagawa kundi ipakita ang mabuting pag-uugali niya. Sa kabila ng gulong bumabagabag sa akin, ang presensya niya ay tila nagbibigay ng kaunting liwanag.Itinuloy ko