All Chapters of Taming the Casanova Billionaire : Chapter 121 - Chapter 130

HINDI mawari ni Julian kung ano nga ba ang nararamdaman niya sa mga nasabi ni Veca. Napasabunot na lamang siya sa kaniyang mukha sabay yuko. "You need to be careful Julian. Mas dalekado kapag nalaman ni Eros na tinutulungan kita. Hayaan mong ako lahat ang gumawa ng mga epektibong hakbang para makaganti ka, tayo." Muling saad ni Veca. Muling ini-angat ni Julian ang kaniyang paningin kay Veca na noo'y patuloy pa rin ang paghagod ng dalaga sa kaniyang likuran. "Julian...ano ba ang nangyari. Paanong...paano ninakaw ni Eros ang katauhan mo?" curious na tanong ni Veca. Saglit na napasinghal si Julian bago magsalita. "Veca...Eros tried to kill me noong nasa Pilipinas pa kami ni Alex. And I'm so fucking stupid! Dahil ang akala ko totoo ang paghingi niya ng tawad. Pero...ng mga oras na iyon, may binabalak na pala siyang masama sa akin. Naramdaman ko na lang ang matigas na bagay na tumama sa ulo ko then after that hindi ko na maalala ang sumunod na nangyari dahil nawalan ako ng

"MAY kinalaman ka nga ba Veca? If ever man na mayroon...mapipilitan akong gawin ang bagay na 'to at para hindi ka na maging hadlang sa mga plano ko," dagdag niya. Dahan-dahan na naglakad si Eros palapit sa natutulog niyang asawa na si Veca. Ngunit kahit madaling araa na at dama na ang malamig na simoy ng hangin malapit sa karagatan ng Gresya ay tila nakaramdam si Eros ng init ng kaniyang katawan habang hindi mapigil ang damdamin na humanga sa ganda ng mukha at tisay na kutis ni Veca. Sinimulan na ni Eros na hubarin ang white sleeves nito, isinunod niya ang kaniyang belt at tila isang tigre na uhaw sa kaniyang bibiktimahin. Tanging ang boxer na lamang niya ang natitira niyang saplot. "Midnight is calling my wife, I can't control myself this time," aniya at dahan-dahan na ginapang ang noo'y natutulog niyang asawa. He gently caressed her toes hanggang sa mapunta sa kaniyang tuhod at pumaitaas pa. Veca immediately moaned at naistorbo sa kaniyang pagtulog at nang imulat niya ang ka

[Alexandra POV] PATULOY lamang na nakasandal si Brent sa aking braso habang kapwa kaming nakaupo sa kulay abong buhangin. Hindi ko kayang alisin ang pangangamba sa aking damdamin dahil sa mga binitawan na salita ni Brent kanina. Marahan kong hinaplos ang kaniyang buhok at naging dahilan upang sulyapan ako ng kaniyang maamong mukha. "Mahal...never ka bang nagsisi na ako ang babaeng gusto mong pakasalan?" tanong ko. "Hmm, first time na na-meet kita noon sa Greece, alam ko na sa sarili ko na ikaw na ang babaeng mamahalin ko, maybe a bit challenging dahil noong mga time na 'yon may nagmamay-ari na sa 'yong iba. Pero mahal... kailanman never ko inisip na magsisi...at kung may pagsisisihan man ako, 'yon ay ang 'di ko pag-amin ng totoong nararamdaman ko sa 'yo. Mahal kita Alex, mahal na mahal..." matamis na sagot ni Brent. "Mahal din kita...at sa bawat paglipas ng araw at panahon Brent...sa 'yong-sa 'yo pa rin ako," saad ko. Ayaw kong pagdudahan ang sarili ko, pero labis na akon

[Alexandra Point of View] Napatingala ako mula sa pagkakaupo nang biglang bumukas ang pintuan at dali dali na lumabas ang doktor, at nakasunod naman mula sa likuran nito ang Lola ni Brent. Aminado akong nakaramdam ako ng hiya nang magtama ang mga mata namin ng Lola ni Brent. "You look familiar hija..." anang matanda. Dahil sa labis na pagkataranta ko ay kaagad akong napatayo. Ito ang kauna-unahang araw na na-meet ko rin sa wakas ang Lola ni Brent. "H-hello po," tipid kong sabi. Isang ngiti lamang ang naging tugon niya sa akin at nagulat ako nang bigla na lamang siyang umupo sa tabi ko at mabilis naman ang galaw kong inalalayan siya at nilagay sa gilid ang tungkod niya. "Hayy...alam kong napakahirap tanggapin na nandito ngayon ang apo ko, matigas pa rin pala ang ulo niya," anang matanda. Nagtaka ako sa paraan ng pagsasalita ng Lola niya. May alam kaya siya sa sakit ni Brent? "Sabi ko noon, hahayaan ko lang siyang gawin ang mga bagay na gusto niya. Pero hindi ko na

[Third POV] SA KABILANG DAKO ng mansion kung saan kasalukuyang nakalagi si Julian. Halos mainis ito sa pagkabagot dahil ni cellphone ay pinagbabawalan siya ni Veca na humawak. Umaga noon at kasalukuyan siyang nakaupo malapit sa pool at mukhang parang Santorini Greece din ang dating ng lugar. Dahil sa pagkabagot ay wala siyang tigil sa paglagok ng alak. Paulit-ulit na naglalakad na halos kulang na lamang ay ikutin niya ang buong bahagi ng mansion. Hanggang sa napagpasyahan niyang pumasok na lamang sa loob. Napansin ni Julian na tila bantay-sarado ang mga tauhan ni Veca sa gate. Doon na namuo sa isipan niya na tila pinaghihigpitan siya nito. Walang pakundangan na naglakad muli si Julian palapit sa gate. At nang makalapit ito ay akma na niya sanang lalapitan ang gate ngunit hinarang siya ng dalawang lokal at matatangkad na guards na animo'y puwedeng maging bouncer dahil sa laki ng pangangatawan. "You should let me go," may diin ang boses na sagot ni Julian. "I'm sorry but M