Hello Dear readers! It's me The Author. Nais ko lang po na mag-thank you sa lahat ng sumusubaybay sa aking akda ♥️ at sana po support niyo po ako sa journey ko sa pagsusulat by putting some reviews, suggestions, feedbacks. Lahat po 'yan ite-treasure ko since I'm a beginner writer po☺️ You can send me a gift and gems po and I'll promise po na gagawin ko po ang lahat ng best ko para makapagsulat ng mga intriguing na chapters para sa inyo❤️ Again, thank you po sa aking mga loyal readers though hindi ko pa kayo nakikilala but I'm so happy po kahit simpleng reviews lang po para madagdagan po 'yong confidence ko sa pagsusulat. Happy reading Po! 🤗
"MAY kinalaman ka nga ba Veca? If ever man na mayroon...mapipilitan akong gawin ang bagay na 'to at para hindi ka na maging hadlang sa mga plano ko," dagdag niya. Dahan-dahan na naglakad si Eros palapit sa natutulog niyang asawa na si Veca. Ngunit kahit madaling araa na at dama na ang malamig na simoy ng hangin malapit sa karagatan ng Gresya ay tila nakaramdam si Eros ng init ng kaniyang katawan habang hindi mapigil ang damdamin na humanga sa ganda ng mukha at tisay na kutis ni Veca. Sinimulan na ni Eros na hubarin ang white sleeves nito, isinunod niya ang kaniyang belt at tila isang tigre na uhaw sa kaniyang bibiktimahin. Tanging ang boxer na lamang niya ang natitira niyang saplot. "Midnight is calling my wife, I can't control myself this time," aniya at dahan-dahan na ginapang ang noo'y natutulog niyang asawa. He gently caressed her toes hanggang sa mapunta sa kaniyang tuhod at pumaitaas pa. Veca immediately moaned at naistorbo sa kaniyang pagtulog at nang imulat niya ang ka
AT PAGKATAPOS ay kaagad na itinaas ni Eros ang dalawang kamay ni Veca saka niya muli itong sinunggaban ng mainit na halik. Kasalukuyang si Eros ang nakapatong ngayon kay Veca. Maging si Veca ay hindi napigilan ang sensasyon dahil mapusok na paghalik ni Eros. "Can you lie down? I'd feel more comfortable slipping this in when you're on your back. Your smooth skin drives me crazy, Veca, and seeing your back makes me burn with desire." Pabulong na saad ni Eros at kaagad naman na sinunod iyon ni Veca at tuluyang dumapa. Eros continues to kiss her back hanggang sa mapakagat sa labi si Veca. Ngunit ang mga sumunod na pangyayari ay hindi inaasahan ni Veca dahil bigla na lamang ipinasok ni Eros ang kaniyang matigas na alaga sa maling butas kung saan halos humiyaw at mapasigaw si Veca dahil sa sakit. "Fuuuuccckk! No! stop it!" Patuloy sa pagpupumiglas si Veca ngunit wala itong magawa dahil hawak ni Eros ang dalawang kamay niya mula sa likod habang siya ay nakadapa. Patuloy lamang si
[Alexandra POV] PATULOY lamang na nakasandal si Brent sa aking braso habang kapwa kaming nakaupo sa kulay abong buhangin. Hindi ko kayang alisin ang pangangamba sa aking damdamin dahil sa mga binitawan na salita ni Brent kanina. Marahan kong hinaplos ang kaniyang buhok at naging dahilan upang sulyapan ako ng kaniyang maamong mukha. "Mahal...never ka bang nagsisi na ako ang babaeng gusto mong pakasalan?" tanong ko. "Hmm, first time na na-meet kita noon sa Greece, alam ko na sa sarili ko na ikaw na ang babaeng mamahalin ko, maybe a bit challenging dahil noong mga time na 'yon may nagmamay-ari na sa 'yong iba. Pero mahal... kailanman never ko inisip na magsisi...at kung may pagsisisihan man ako, 'yon ay ang 'di ko pag-amin ng totoong nararamdaman ko sa 'yo. Mahal kita Alex, mahal na mahal..." matamis na sagot ni Brent. "Mahal din kita...at sa bawat paglipas ng araw at panahon Brent...sa 'yong-sa 'yo pa rin ako," saad ko. Ayaw kong pagdudahan ang sarili ko, pero labis na akon
[Alexandra Point of View] HATING GABI na nang mapagdesisyonan namin ni Brent na bumalik na sa hotel kung saan kasalukuyan kaming naka-checked in. Bukas na pala ang kasal, sobrang bilis ng araw. Pasimple ko pa rin na pinagmamasdan si Brent, nakita ko kung gaano kalumanay ang mga mata niya. Magkahawak-kamay pa rin kami habang naglalakad papunta sa kotse niya. At nang makalapit na kami sa kotse at akma na sana akong pagbubuksan ni Brent, nataranta ako at nagulat nang bigla na lamang siya napahawak sa kaniyang tiyan na halos lumuhod na ito sa sobrang sakit. kaagad ko siyang inalalayan pero labis akong nagtaka dahil bigla na lamang siyang namutla. "Brent! Mahal?! B-bakit ano ang masakit!" saad ko habang hindi maalis sa isipan ko ang mag-alala. "Ahhh!" sigaw niya. "B-Brent... answer me please ano ang masakit!" muli kong tanong na halos maluha ako sa labis na pag-aalala. Hindi ko na rin noon alam ang gagawin ko, pero kinalma ko ang sarili ko at kaagad ko siyang inalalayan upang
[Alexandra Point of View] Napatingala ako mula sa pagkakaupo nang biglang bumukas ang pintuan at dali dali na lumabas ang doktor, at nakasunod naman mula sa likuran nito ang Lola ni Brent. Aminado akong nakaramdam ako ng hiya nang magtama ang mga mata namin ng Lola ni Brent. "You look familiar hija..." anang matanda. Dahil sa labis na pagkataranta ko ay kaagad akong napatayo. Ito ang kauna-unahang araw na na-meet ko rin sa wakas ang Lola ni Brent. "H-hello po," tipid kong sabi. Isang ngiti lamang ang naging tugon niya sa akin at nagulat ako nang bigla na lamang siyang umupo sa tabi ko at mabilis naman ang galaw kong inalalayan siya at nilagay sa gilid ang tungkod niya. "Hayy...alam kong napakahirap tanggapin na nandito ngayon ang apo ko, matigas pa rin pala ang ulo niya," anang matanda. Nagtaka ako sa paraan ng pagsasalita ng Lola niya. May alam kaya siya sa sakit ni Brent? "Sabi ko noon, hahayaan ko lang siyang gawin ang mga bagay na gusto niya. Pero hindi ko na
[Alexandra Point of View] KINAGABIHAN ay banayad kong hinahaplos ang mga pisngi ni Brent, hanggang ngayon ay hindi pa rin siya nagkakamalay. Parang wala siyang iniindang sakit, parang natutulog lang siya. Napakaamo ng kaniyang mga mukha. Hindi ko noon namamalayan ang sarili ko na unti-unti na pala akong nagpapatangay sa emosyon. Hinalikan ko siya sa noo kasabay naman ng paggalaw ng mga daliri nito. Labis akong natuwa dahil sa wakas ay nagkamalay na siya. "Brent? N-naririnig mo ba ako? Brent?" bulong ko sa kaniya. Maya-maya lamang ay unti-unting gumalaw ang talukap ng kaniyang mga mata hanggang sa imulat na niya ito. Napawi ang aking pagkalungkot nang makita ko siyang may malay na. "B-Brent... n-naririnig mo ba ako?" "A-Alex..." aniya sa mahinang boses nito. "You...you stay b-by my side?" muli niyang tanong at malamlam pa ang boses nito. Ngumiti ako at banayad kong hinaplos ang isang palad niya na noo'y may nakalagay na suwero. Mahigpit din na hinawakan ni Brent a
[Third POV] SA KABILANG DAKO ng mansion kung saan kasalukuyang nakalagi si Julian. Halos mainis ito sa pagkabagot dahil ni cellphone ay pinagbabawalan siya ni Veca na humawak. Umaga noon at kasalukuyan siyang nakaupo malapit sa pool at mukhang parang Santorini Greece din ang dating ng lugar. Dahil sa pagkabagot ay wala siyang tigil sa paglagok ng alak. Paulit-ulit na naglalakad na halos kulang na lamang ay ikutin niya ang buong bahagi ng mansion. Hanggang sa napagpasyahan niyang pumasok na lamang sa loob. Napansin ni Julian na tila bantay-sarado ang mga tauhan ni Veca sa gate. Doon na namuo sa isipan niya na tila pinaghihigpitan siya nito. Walang pakundangan na naglakad muli si Julian palapit sa gate. At nang makalapit ito ay akma na niya sanang lalapitan ang gate ngunit hinarang siya ng dalawang lokal at matatangkad na guards na animo'y puwedeng maging bouncer dahil sa laki ng pangangatawan. "You should let me go," may diin ang boses na sagot ni Julian. "I'm sorry but M
[Third POV] MAGDIDILIM na nang makarating ang Lola ni Brent sa hospital, natyempuhan ng matanda na palihim na kinukunan ng litrato si Alex na noo'y mahimbing pa rin ang pagkakatulog nito habang nakaupo malapit sa tabi ng kaniyang apo. Napangiti na lamang ang matanda. Dahan-dahan siyang pumasok sa loob at nang makita siya ni Brent ay kaagad na sumenyas ang matanda sa kaniya na huwag maingay. "Shhh, let her take some rest hijo. Kamusta ang pakiramdam mo," anang matanda. "I'm okay Mamita, alam niyo naman na makita ko lang kayo ni Alex ay nagiging maayos na ang pakiramdam ko," tugon ni Brent habang hinahaplos ang ulo ni Alex na noo'y mahimbing pa ang tulog. "I already talked to your doctor hijo. After nito, we need to go back to Greece. At least doon mga advance ang mga kagamitan at maaasikaso ka pa nila ng maigi." Saad ng matanda. "Mamita, okay na po ako, you don't need to worry po. Besides po alam ko naman na malalagpasa ko ang pag-che-chemotheraphy ko dito." "Napaka-
[Third POV] KALAGITNAAN ng gabi nang bigla na lamang nagising si Julian. Tila nanggaling ito mula sa isang malagim na panaginip na halos mapasigaw pa ito habang tagaktak sa pawis. "Mom!" Hinihingal itong napabalikwas sa kaniyang pagkakahiga. Nang mapagtanto niyang isa lamang iyong panaginip ay kaagad itong napahawak sa kaniyang noo. "Damn..." bulong nito. Alas nuwebe na noon ng gabi nang marinig ni Julian na tila may kumakalampag sa ibang bahagi ng kanilang mansion. Hindi nag-atubiling bumangon si Julian upang tingnan kung sino ang taong naroroon. Lumabas itong suot lamang ang kaniyang blue jeans. "Mom?" Pagtawag ni Julian na sa pag-aakalang naroroon ang kaniyang ina. Nang masundan nito ang tunog ay biglang naibsan ang kaba ni Julian nang masilayan nito ang kaniyang ama na mag-isang kumakain. Mukhang kararating lamang nito mula sa kaniyang trabaho. Akma na sanang magsasalita si Julian ngunit mas pinili na lamang niyang huwag gambalain ang ama at baka makarinig pa
[Third POV] SINUBUKAN ni Mrs. Elaine na pigilan ang anak sa pag-alis nito. "Anak, please...kumalma ka. Bago mo subukan na hanapin si Alex. Umupo ka muna at magpahinga. After this, mag-uusap tayo ulit. Kailangan ko kayong kausapin ni Eros. Kailangan kong ayusin ang gusot sa pagitan ninyong magkapatid." "Mom...maging ako man ay hindi ko rin naman kagustuhan na maging ganito kami ni Eros. But he left with no choice! He drives me mad! Hinayaan niyang magtanim ako ng sakit na loob sa kaniya!" "Anak, alam ko. Naiintindihan kita, pero huwag ka lamang magpapadala sa galit mo okay? Natatakot lang ako na baka kung ano ang mangyari kapag nagkita kayong dalawa ni Eros. Hayaan mong ako ang magparusa sa mga ginawa niya sa 'yo. Ipaparating ko ito sa daddy mo. Magpahinga ka anak please..." pagmamakaawa ng kaniyang ina. Sa puntong iyon ay naging kalmado si Julian, ang dating naikuyom na mga kamao ay unti-unti nang nagpapakawala ng sakit ng loob at poot. "I'm sorry Mom. Hindi ko na talaga
[ Third POV] KINAUMAGAHAN, bahagyang nagising si Julian dahil sa mga kakaiba at sari-saring huni sa kaniyang paligid. Tumatama na rin mula sa salamin ng kaniyang sasakyan ang mataas na sinag ng araw. Napakusot siya ng kaniyang mga mata at iniinda ang nangawit na katawan nito. He moaned while yawning. Hindi niya lubos akalain na nakatulog siya dahil sa pagod pagkatapos ng naganap kagabi at pagtangka nitong pagtakas. Ngayon ay magkakaroon na siya ng kalayaan upang makauwi sa tinutuluyan nito. Kaagad niyang pinaandar ang makina at bago siya umabante ay siniguro muna nitong walang ibang tao na bubungad sa kaniya lalo na si Veca. Bakante ang daan at mukhang walang paparating kaya hindi na siya nagalangan na paharurutin ang sasakyan nito ng mabilis. SA KABILANG DAKO abala noon si Mrs. Elaine Evans ang ina ng kambal na sina Eros at Julian. Patuloy pa rin siya sa paghahardin hanggang sa biglaang tumunog ang doorbell mula sa kanilang gate. Kaagad na napahinto ang ginang sa kan
[Third POV] SA KABILANG BANDA ng Greece kung saan kasalukuyang nakakulong si Julian. Halos mabagot si Julian sa kakaisip ng paraan kung paano siya makakatakas sa kinalalagyan niya ngayon. Mautak si Veca at tila pasadya niyang ginawa ang basement na iyon upang hindi makatakas si Julian. "Hindi ako maaaring magmukmok na lamang dito. Kailangan kong gumawa ng paraan para makatakas," bulong nito sa kaniyang sarili. Nang maramdaman ni Julian na tila may mga yapak na paparating ay kaagad niyang kinuha ang maliit na kutsilyo at pasadyang sinugatan ang kanang kamay saka mabilisan na ipinahid ang dugo sa may bandang ilong nito at napahiga kaagad sa sahig. Inaasahan ni Julian na ito na lamang ang pinaka-epektibong paraan upang makalabas siya sa basement. Sakto naman noon ang pagpasok ni Veca at labis siyang namutla sa pagkagulat nang makita si Julian na noo'y nagkunwaring nakabulagta at walang malay. "No! This can't be! Julian!" saad ni Veca at patakbong nilapitan si Julian and she
[Third POV] UNANG NASILAYAN MULI ni Alex ang paglubog ng araw sa baybayin ng Greece kasama si Brent. Sa puntong iyon ay hindi mapigilan ni Alex na mapaluha dahil sa kalagayan ng kaniyang fiance. Patuloy pa rin silang naglalakad at magkasamang sinasariwa ang malamig na simoy ng hangin. "Ito 'yong place na dati mong pinupuntahan 'di ba? It's nice to be back, nakakagaan ng pakiramdam mahal," ani Brent habang nakangiti at nakatingin sa bawat paghampas ng naglalakihang alon. Ngunit lingid sa kaalaman ng binata ay pasimple siyang pinagmamasdan ni Alex. Naglalakbay ang paningin ni Alex sa maamong mukha ni Brent, ang laki ng pinagbago niya, bumagsak ang katawan dala ng sakit niya. "Tinititigan mo na naman ako mahal," ani Brent at tila napansin niya ang pasimpleng titig ni Alex mula sa peripheral view nito. Kaagad na humarap si Brent and he gently hold Alex's hand. Napansin ni Brent na ang lungkot ng mga mata ni Alex, na til a ba'y pinipigilan nito ang pag-iyak. "C' mon, tell me. May bu
[ Alex POV] NAHALATA ko ang pagkadismaya sa mukha ng Lola ni Brent habang pinapakiusapan siya ni Mr. Evans na 'wag dapat ma-involve ang usapang negosyo. I saw Mrs. Moore sighed deeply. "Mr. Evans, hindi naman ako 'yong tipong namemersonal, as I've said, ang nakaraan ni Alex at Julian ay matagal ng tapos sa kasalukuyan. Ang akin lang naman, gusto kong tratuhin ninyo bilang miyembro ng company si Alex. She's my son's wife, at kung ano ang way ng pagtrato ninyo sa akin, ay dapat balanse din sa ipinapakita ninyo sa harapan ni Alex, KAHIT PA HINDI KO NAKIKITA," saad ni Mrs. Magda Moore. Deep inside, sobrang saya ng damdamin ko dahil... feeling ko, may kakampi na ako sa lahat. Feeling ko, tunay na pamilya na ang turing sa akin ng Lola ni Brent. After ng salitang iyon ni Mrs. Magda ay may BAKAS ng pagaalinlangan sa mukha nila. Si Veca na noo'y pasimpleng nakatingin sa kawalan habang nakataas ang isang kilay and the rest...parang mga nalugi. "Don't worry Mrs. Magda, asahan ninyo na, f
[Alex P.O.V.] NANG MATAPOS ang mainit na eksena sa conference room ay nagdesisyon akong pumunta saglit sa female comfort room upang maibsan ang kabang kanina ko pa pinipigilan. Habang nakatingin ako sa sarili kong repleksyon sa salamin ay unti unting gumuhit ang mapaglarong ngisi sa aking labi. "Tama lang ang ginawa mo Alex. Huwag mo na hayaang tapak-tapakan ka pa nila. Pagkakataon mo na 'to para patunayan sa kanila na mali ang paraan ng panghuhusga nila sa akin noon." Ito na lamang ang mga binitawan kong salita habang inaayos ko ang aking postura. Ayaw ko ng magpaapekto sa lungkot. Hindi na ako papayag na muli pa nila akong maliitin. Habang nakatitig ako sa salamin ay kaagad akong nagulat nang may marinig akong sigawan ng mga bata mula sa labas ng comfort room. Sigaw ng masakit na pag-iyak. Nagmadali akong lumabas, at pagkabukas ko nga ng pinto ay bumungad sa akin si Veca na sinisigawan at sinasaktan ang mga bata. Sumagi sa isipan ko na baka ito na ang mga anak nila ni Julian,
[ Alex P.O.V.] BAGONG UMAGA, BAGONG YUGTO sa aking buhay. Marahan ko noon na inaayos ang aking sarili. Bumagay ba sa akin ang office suit na 'to? Alex magagampanan mo ba 'to? Ito na lamang ang naging tanong ko sa aking sarili habang nakatitig sa salamin. Kasalukuyan ngayon ako nag-s-stay dito sa mansion nina Brent, isa na rin itong hakbang para magpanggap kaming mag-asawa. Maya-maya lamang ay kumatok si Mrs. Magda at kaagad ko naman siyang pinagbuksan ng pinto. "Good morning po," bati ko habang nakangiti. Mrs. Magda was stunned nang makita ang aking itsura. "Oh wow, very strong and sophisticated...ano, ready ka na ba? Huwag kang kabahan hija. For now, itu-tour muna kita sa loob ng company at ipapakilala sa mga board members at sa mga employees ko, cheer up hija, you can do this," ani Mrs. Magda na lalo pang nagpapalakas ng loob ko. "Hindi ko po maiwasan na kabahan." Saad ko. "C'mon hija, mawawala na ang kaba mo kapag ikaw na ang chairwoman okay? Halika, puntahan
[Alex P.O.V.] "Hey Alex... I heard that. Did you just say you love me?" pag-uulit ni Brent habang hawak ang aking mga kamay. Wala akong ibang naging tugon kung hindi ang isang matamis na ngiti at pagtango. After that ay nakita ko rin siyang bumulusok sa tuwa at niyakap niya ako ng mahigpit. "Final na iyan? Sure na ba iyan?" paninigurado niya. "Yes Mr. Moore, sure na sure." "Yes!" aniya. "Parang gusto ko na tuloy na pagkalapag ng eroplano sa bansang Greece ay idederetso na kita sa altar," sabik niyang saad. "Hmm, ikaw talaga. Bago ang lahat ng iyon, gusto ko munang magpalakas ka okay? Huwag kang mag-alala. Nasa tabi mo lang ako," saad ko habang hawak-hawak ng isang palad ko ang kaniyang pisngi. He immediately grab my waist at tila wala ng katapusan ang pagtitig sa akin ni Brent. Ngayon parang mas lumabas ang sweet na side na pag-uugali ni Brent at hindi ko maikakailang nakakaramdam ako ng kilig. "You know what mahal...parang nabunutan ako ng tinik nang pasimpl