Lahat ng Kabanata ng My Ruthless Mafia: Kabanata 1 - Kabanata 7

Paika-ika akong naglakad sa isang madilim at liblib na lugar. Ang suot kong puting bestida ay halos maging pula na dahil sa dami ng dugo na lumalabas sa aking dalawang saksak sa tagiliran na natamo. Pawis na pawis na ako at tila namumutla na rin ako dahil sa dami ng dugo na nawala sa akin. Nanghihina na rin ang mga mata ko na tila ba pipikit na ngunit agad ko itong pilit na minulat nang sa wakas ay makakita ng ilang ilaw ng sasakyan hindi nalalayo sa aking lugar. Agad akong naglakad patungo roon kahit na nanghihina na ang buong katawan ko. Napahawak ako sa isang sasakyan upang alalayan ang sarili na makatayo upang makalapit at makahingi ng tulong sa mga lalaking nakasuot ng itim na tuxedo na kung saan ang mga kamay ay nasa likod na para bang may tinatago. "T-Tulong. . ." Nanghihinang sambit ko kaya halos napalingon ang mga ito sa akin at sabay-sabay na tinutok ang kanilang mga baril sa akin. Nanlalabo na ang mata ko dahil sa panghihina ngunit hindi ako

Sa buong buhay ko bilang isang agent ay bibihira lang ako makaramdam ng kaba at takot. Masasabi kong itong undercover ko ay ang pinaka nagbibigay sa akin ngayon ng takot at kaba. This is insane! Is it because I am finally inside the biggest and the most dangerous mafia’s lair? “I can feel that you are a good person. Dahil kung masama kang tao, I bet my friends would be bawling their eyes in my cold body right now,” Wika ko na kahit sinong makakarinig ay iisipin na may punto ang sinabi ko. Napatigil ako sa paghakbang sa hagdan ng bigla itong huminto at hindi ko alam kung bakit ngunit agad rin itong nagtuloy-tuloy sa pagbaba at hindi na muling nagsalita. Masasabi ko na para ba akong nasa isang palasyo sa sobrang laki at lawak ng mansyon nito. Sa kabila ng laki nito ay halos bilang lamang ang nakikita ko rito sa loob at ito ay mga tagapag-silbi pa. Ang mga ito ay nakayuko lamang at hindi man lang tumitingin sa amin at naiintindihan ko naman ang

Tumalsik ang maliit kong hikaw kung saan naroon ang maliit na voice tracker na nilagay namin. Agad na hinanap ko ito ngunit dahil nga sa sobrang liit nito ay mahihirapan akong makita ito. Nagulat ako ng hilain ako ng patayo ng lalaki na talagang nagpasabog ng init ng ulo ko. “I helped you when you were dying pero ito ang igaganti mo?! You really want to be killed, lady!” Nanggagalaiti nitong singhal sa akin. This man is really getting on my nerves! Kung hindi lang ito misyon, siguradong nagulpi ko na ito. He grabbed me on my wrist that made me ick. Ang sakit shutek! Dahil sa sobrang galit ko ay hinila ko ang kamay ko ng malakas sa kanya at bumwelo patalikod at malakas na sinampal ito sa kanan nitong pisnge. “Kanina ka pang gangster ka ha!” Singhal ko. Agad itong nakabawi sa pagkakasampal at halos maubusan na ako ng hininga nang mabilis itong makalapit sa akin na may namumulang mukha at mata. Mariin ako nitong hinawakan sa panga at ngumi

Halos lumaki ang butas ng ilong ko dahil sa inis. Hinawakan ko ang kamay nito ng mahigpit at kinagat ng malakas ang pisnge nito. “Heck!” Malakas na sigaw nito sa malakas na kagat ko. Namumula ang mukha nito na tila ba pinipigilan ang hapdi na kanyang naramdaman. Napangisi ako nang makita ang marka ng aking ngipin sa pisnge na tila ba isang tropeyo na napanalunan ko. “Deserve mo yang damuho ka!” Singhal ko at ngumisi. Inalis ko ang kamay ko rito at naglakad papasok sa loob na tumatawa. “Anong akala mo sakin basta-basta mo na lang makukuha? Sayo pa na kriminal?” Singhal ko at ngumisi. Nakita ko pa kung paano ito nagwala sa labas na ikinatawa ko. “You’ll punish me here huh? Baka ikaw magsisi.” Nakangisi kong wika at tumuloy na sa loob. Mabilis kong ini-scan ang buong paligid upang makakita ng papel at panulat ngunit bigo akong makakita kaya nagpasya na lang akong hanapin muli ang hikaw ko. Umabot ako ng 15 minutes kakahanap ngunit hindi ko ito nakita kaya nakaramdam na ako