All Chapters of เมียอุปถัมภ์: Chapter 11 - Chapter 20

ชะเอมถูกลากเข้าไปยังห้องแต่งตัวทันที ตอนนี้เธอแทบจะโป๊เปือยเพราะพี่ๆพนักงาน3คนต่างกรูกันเข้ามาหาเธอพร้อมกับกระชากลากถูเธอไปทำอะไรต่อมิอะไร ไม่เพียงแค่เสื้อผ้าที่พี่เขาเลือกให้เธอ แต่ยังมีชุดชั้นในอีก พี่เขาสั่งให้พนักงานหนึ่งใน3คนไปเรียกพนักงานที่อยู่แผนกชุดชั้นในชื่อดังมาที่ร้านพร้อมกับวัดขนาดหน้าอกของเธอ..เพียงไม่นานชุดชั้นในแสนสวยราคาแพงก็เริ่มถยอยยกมาให้เธอเลือก... แต่เธอไม่ต้องการชุดชั้นในใหม่เลยสักนิด... แต่แล้วยังไงพี่ๆเขาไม่สนใจคำคัดค้านของเธอเลยสักนิด..." ถ้าคุณน้องไม่เปลี่ยนเอง... พี่ช่วยนะคะ..จะเอายังไง จะทำเองหรือว่าให้พี่ๆเป็นคนช่วย..." พนักงานแผนกชุดชั้นในพูดออกมาพร้อมกับส่งสายตากดดันมาทางเธอ... ไม่เพียงแค่คนเดียวแต่เป็นทุกคนเลย... เธอกลัวอ่ะ..." ได้ค่ะได้... งั้นออกไปรอด้านนอกได้ไหมคะ.. ถ้าพี่ๆอยู่กันตรงนี้.. หนูอายค่ะ " พี่ๆเขาต้องการแกล้งเธอรึเปล่าเนี่ย ทำไมทุกคนถึงดูสนุกกับการจับเธอหันซ้ายหันขวากันจัง.." ได้ๆถ้าเสร็จก็เรียกพวกพี่นะ..."ชะเอมค่อยๆถอดชุดชั้นในตัวเก่าของเธอออกพร้อมกับค่อยๆบรรจงใส่ตัวใหม่ที่ยังไม่ได้ซักเข้าไปเธอก็งงนะ ชุดชั้นในชุดนี้มันดูโป๊ม๊าก... ด

จากวันนั้นคุณบดินทร์ก็คอยจับผิดเธอเสมอเวลาเพื่อนของคุณเขามาที่บ้าน.. เธอไม่ได้อยากที่จะพูดคุยหรือว่าต้องการที่จะอยู่เจอเพื่อนคุณเขาเลยสักนิด แต่เธอก็เลี่ยงไม่ได้เพราะทุกครั้งที่เพื่อนคุณเขามาเธอก็มักจะต้องคอยถือของว่างมาให้คุณบดินทร์และเพื่อนของคุณบดินทร์...และที่สำคัญช่วงนี้คุณบดินทร์ก็จัดหนักเธอแทบทุกวัน ทุกครั้งที่คุณเขาจับเธอกินคุณเขามักจะบอกว่าให้เธอรีบท้องสักที คุณเขาจะได้เลิกทำเรื่องปัญญาอ่อนแบบนี้สักที เพราะสิ่งที่คุณท่านทำกับคุณบดินทร์นั้นมันคือการลิดรอนสิทธิเสรีภาพของคุณบดินทร์ เพียงแค่เธอได้ยินคำนั้นออกมาจากปากของคุณบดินทร์... เธอก็รู้สึกว่าตัวเองมันไม่มีคุณค่าอะไรเลยสักนิด ความเป็นคนของเธอมันก็ดูต่ำลงไปเรื่อยๆ เธอจะทำอะไรได้ล่ะในเมื่อเธอเลือกเกิดไม่ได้แต่เธอเลือกที่จะเป็นคนดี เธอเลือกที่จะทำตัวให้ตัวเองอยู่ในกรอบในรอย...วันนี้คุณก้องมาขอร้องให้เธอออกไปช่วยเลือกของวันเกิดให้คุณแม่ของเขาเธอที่ปฏิเสธยังไงเขาก็ไม่ฟัง จนคุณก้องนั้นโทรไปขอคุณบดินทร์ว่าจะให้เธอไปช่วยเลือกของขวัญให้แม่ของคุณก้อง คุณก้องบอกว่าจะไม่พามาส่งช้าและที่สำคัญคุณท่านก็อนุญาตแล้วคุณบดินทร์จึงไม่มีสิทธ์ปฏิ

เมื่อชะเอมฟื้นขึ้นมาเธอก็รับรู้ถึงแรงกดดันที่คุณบดินทร์ส่งออกมา... มันเกิดอะไรขึ้น.. ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่..."ทำไมดิฉันมาอยู่ที่นี่ได้คะ..." ชะเอมจำได้ว่าเธอเดินทอดน่องไปเรื่อยๆที่ทางเดิน.... แล้วทำไม ทำไมเธอถึงมาอยู่โรงพยาบาลได้...." มึงกลับไปก่อนไอ้ก้อง... ตอนนี้คนขับรถที่บ้านมาถึงแล้ว... " บดินทร์เลือกที่จะไล่เพื่อนของเขาให้พ้นหน้าทันทีที่คนของท่านย่าตื่น...." อืม... ชะเอม.. เดี๋ยวว่างๆพี่มาเยี่ยมนะ..." ก้องลูบหัวของชะเอมด้วยความแผ่วเบา... เขาช้าไปหนึ่งก้าว... น้องชะเอมท้อง น้องชะเอมท้องกับใคร... กับไอ้คุณชายเหรอ? เป็นไปไม่ได้หรอก มันไม่น่าจะกินเด็กในบ้านหรอก... ก้องเก็บความสงสัยเอาไว้ในใจ.. ยังไงเขาก็ต้องได้เจอน้องชะเอมอีก.. เอาไว้ถ้าเจอรอบหน้าเขาค่อยถามก็แล้วกันว่าใครเป็นพ่อ...เมื่อก้องออกไปจากห้องพัก ภายในห้องก็ตกอยู่ในความเงียบ... ชะเอมก็ไม่รู้ว่าเธอจะพูดอะไรเพราะตอนนี้คุณบดินทร์เขาดูเหมือนว่าจะอารมณ์ไม่ดีเอามากๆ....บดินทร์ได้รับข้อความจากคนขับรถของที่บ้านว่ามาถึงแล้ว...กลับ!!!ชะเอมถึงกับตกใจเพราะคุณบดินทร์ถึงกับตะคอกออกมาซะเสียงดัง... เธอทำอะไรให้คุณบดินทร์โกรธอีกหน๊อ.

บดินทร์รับโทรศัพท์ของแฟนสาวด้วยน้ำเสียงที่ใครๆก็พอจะดูออกว่าเจ้าตัวรักและสนใจในสาวคนนั้นขนาดไหน.. บดินทร์คุยกับแก้วไปๆมาๆเขาก็ต้องวางสายเพราะว่าท่านย่ามาหาเขาที่เรือนของเขา เขาบอกแก้วว่าเขาจะต้องพาท่านย่าไปห้างสรรพสินค้าเพราะท่านย่าจะไปเอาของที่ท่านสั่งไว้ เขาบอกกับแก้วแฟนสาวของเขาว่าถ้าแก้วว่างและสามารถมาได้ก็มาเจอกันที่ห้างสรรพสินค้าชื่อดังได้ แต่เขาก็พอจะรู้อยู่ว่าแก้วไม่น่าจะมาได้เพราะเจ้าตัวน่าจะทำงาน หรืองานรัดตัว เพราะแก้วนั้นเป็นนางแบบแถวหน้าชื่อดังที่ทุกคนในประเทศรู้จัก เขาเองก็อยากจะมีเวลากับแก้วให้มากกว่า จนถึงทุกวันนี้เขายังไม่ได้กินแก้วเลย ไม่รู้จะหวงตัวอะไรนักหนา แต่ไม่เป็นไรเขาสามารถหากินจุ๊บกินจิ๊บได้เรื่อยๆ... ถ้าแก้วไม่ว่าเขาก็คงจะยังมีสิทธิ์ใช้ชีวิตในแบบที่เขาต้องการใช้ได้....สองย่าหลานพากันตรงมายังห้างสรรพสินค้าชื่อดังพร้อมกับท่านย่าของเขา สองย่าหลานพากันเดินจับจ่ายใช้สอยตามประสาคนมีเงินที่ไม่มีปัญหาเกี่ยวกับทางการเงินแม้ขนาดเศรษฐกิจโลกจะมีปัญหาแต่สำหรับพวกเขาไม่มีปัญหาเลยสักนิด....บดินทร์ที่คุยกับท่านย่าของเขาอยู่จู่ๆเขาก็ต้องหยุดชะงักเพราะบดินทร์หันไปเจออดีตเพื

เวลาก็ผ่านไปแล้วสามเดือน.... เขาก็ยังหาเด็กชะเอมไม่เจอ...วันนี้เขาพาท่านย่ามาที่อยุธยาเมื่อเก่าของเราแต่ก่อน....บ้าบอ... แค่นึกถึงคำนี้เขาก็ต่อประโยคนี้ทันที... วันนี้ท่านย่ามาจัดการเอกสารที่ท่านต้องเป็นคนมาจัดการเอง ท่านซื้อที่ดิน ที่อำเภอพระนครศรีอยุธยา ที่ดินกว้างขนาด ห้าไร่ ราคาก็... แพงใช้ได้เพราะมันอยู่ไม่ไกลจากสถานที่ท่องเที่ยวที่มีนักท่องเที่ยวทั้งไทยและเทศต่างพากันเดินทางมาที่นี่... และท่านย่าของเขาซื้อที่นี่เอาไว้เพราะท่านต้องการที่จะทำโรงแรมหรือไม่ก็ทำคอนโดเพื่อขายหรือปล่อยเช่า..." ท่านย่าร้อนไหมครับ เราไปหาร้านอาหารที่นั่งสบายๆดีกว่าไหมครับ ลองทานอาหารที่นี่ด้วยเผื่อว่าอาหารไม่ถูกจริตเราก็มาเปิดร้านอาหารที่นี่อีกสักที่... ท่านว่าดีไหมครับ?" บดินทร์คิดว่าในเมื่อท่านย่ามีที่แล้วเขาก็แค่ช่วยส่งเสริมและต่อยอดให้ทรัพย์สินมันก่อเกิดประโยชน์ให้มันมีมากยิ่งๆขึ้นไป ใครที่ชอบพูดว่าตายไปก็เอาไปไม่ได้ แต่เขาจะเอาไปทำไมเขาก็ใช้ให้มันคุ้มก่อนตายสิ.... ใครจะโง่ตายก่อนแล้วไม่ได้ใช้เงินที่หามาสุดแสนจะลำบากกัน....สองย่าหลานพากันเสิชหาร้านอาหารขึ้นชื่อเพื่อที่จะทำการสำรวจตลาดด้วยและที่สำคั