All Chapters of Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight : Chapter 21 - Chapter 30

My mind is pre-occupied the whole drive going to his office. Sa sobrang dami ng mga naisip ko hindi ko namalayan na lumagpas na pala ako. Kaya ngayon nahuli ako ng dating kasi kailangan ko pang umikot para makabalik.Pagkarating ko, agad namang nagsabi sa akin ang security na dumiretso na sa office ni Thunder. Binigyan ako ng visitors pass saka pinapasok na. Sa elevator may nakasabayan akong mga empleyado. They're obviously talking about the boss. Kung gaano ito kasungit but at the same time ka-hot at yummy. Naghahagikhikan pa ang mga ito habang tinitingnan ang larawan ni Thunder sa cellphong nung babae."And look at that jaw girl. Damn! So hot parang sarap magpapalapa kapag ganyan." Napangiwi ako sa sinabi nung isa pero syempre hindi ako nagpahalata. "Sinabi mo pa! Ako nga gustong magvolunteer maging baby momma eh pero di ako makahanap ng tyempo. Sobrang ilap ni Boss lately. But anyway I heard may bagong secretary daw si Mr. Wintle?""Oh, really? Bakit na naman? Pang-ilan na ba ya

"I don't know what you are talking about, Darling." His fatherly voice echoed in the line. "I really don't know about the baby. I swear I don't know about it. Do you think I'm lying to you?"Hindi ko alam kung ano na ang paniniwalaan ko. Ano nababaliw na ba ako? Bakit may nakikita akong bata sa utak ko? Sino ang batang yun at saan siya ngayon?Tinawagan ko si Nana at sinabi sa kanya ang tungkol sa panaginip ko pero wala din siyang masagot sa akin. Wala siyang batang nakita nung natagpuan niya ako. I tried contacting my brother but he is nowhere to be found. Wala din akong ibang pwedeng mapagtanungan kung ano ba talaga ang nangyari dahil kabilin bilinan nito sa akin na wag magtiwala kahit kanino. He even told me not to ask Dad or tell him anything if in case I remember something but I can't hold it anymore. Hindi ako mapalagay. Hindi ako makapag-isip ng maayos dahil sa batang bumabagabag sa isipan ko. Imposibleng bigla na lang may batang nagpakita sa utak ko. I can still hear the bab

"Why are you here, RN? Alam ba ni Thunder na magkakilala tayo?" Pasimpleng tanong ko kay RN nang lumapit ito sa akin. "Do I need to tell him that I know you?" Balik tanong ng malditong green eyed monster sa akin. Tinaliman ko sya ng tingin pero hindi naman ito apektado. Ngumiti pa nga at binigay sa akin ang tatlong stick ng pregnancy test. "Hindi ko naman siguro kailangan e-explain pa sayo kung bakit ako nandito ano? And I think, even if we don't do this you already knew the answer." Makahulugan itong tumingin sa akin at sa bandang puson ko. "What answer?" Mahina pero may diin kong tanong sa kanya. "I'm not pregnant. There's no need to do this. It will only complicate things RN.""It's not me who wants this, Babe." Pasimple niyang sinulyapan si Thunder na ngayon ay kausap ang mga kapatid niya. Mukhang tinatanong nito kung sino ang nagdala ng babae dito sa silid niya. "Pero alam mo naman kung ano ang magiging kalabasan nito diba? Bakit ka pa nagpunta dito? You can make alibis. Maga

Confusion drowned me. I didn't go home straight. My mind was so clouded that I couldn't think properly. My emotions started eating me. I know wala akong karapatang magtampo o magdamdam sa mga kaibigan ko pero inaamin ko nasaktan ang puso ko. Kahit masama akong tao nasasaktan pa rin naman ako. Ang daming tanong na gumugulo sa isipan ko. Minsan ba sumagi sa utak nila na hanapin ako? Talaga bang pinabayaan nila ako? Binaon na ba nila sa limot ang lahat ng mga pinagsamahan namin? Kasi ako, hindi man buo ang alaala ko, kailanman hindi sila kinalimutan ng puso ko. Ate Chichay, the big sister I never had. I treated her with utmost respect and love. Kahit hindi kami magpakapatid malaki ang respeto at pagmamahal ko sa kanya. Kung totoo man ang sinabi ni Dad tungkol sa kalagayan niya, minsan ba hindi dumako sa isipin niya na hanapin ako. Akala ko ba walang iwanan? "Gusto mo maging Engineer? Ako gusto ko maging teacher." "Ako gusto ko maging doctor." "Gusto ko maging macho dancer."

"Therese, come here."I stopped playing with my doll when the orphanage head called me. Then, I saw group of policemen pulled out from their cars and walking towards us. "Is this Therese?" The man asked looking at me. "Agent George Smith. Department of Justice." "What do you want, Mr. Smith?" The staff held my hand. "I am the head of this orphanage. What do you need?""I need you to come with us Ma'am, both of you?" He throw a glanced at me. "For?""This is concerning national security." "National security? What did I do? And why do I have to bring Therese with me?""It's not concerning you, Ma'am. It's about the kid.""The kid?" Mother Superior voice raised. " What do a five year old kid do with national security? Are you kidding me, Agent?"The Head of the orphanage argued with the man but end up following him. May pinakita itong papers sa kanya, kaya walang nagawa ang madre kundi ang sumama kasama ako. The officer brought us to his office. His office is huge. Lot of policemen