"Why are you looking at my tummy? Am I getting fat?"Tanong ko kay Thunder dahil kanina ko pa napapansin ang mga panakaw nitong tingin sa tiyan ko. Tiningnan ko din ang tiyan ko. Flat pa rin naman ito. Wala naman akong nakikitang umbok doon. Ahm, kung meron man, like very small lang. Siguro dahil bloated ako at napapadami ang kain ko nitong mga nakaraang araw. "Ikaw kasi ang dami ng pinapakain mo. Hindi ko na tuloy macontrol ang calorie in-take ko. I think I need to start working out hard again. Tumataba na nga ata ako." Hinawakan ko ang aking tiyan at mahinang hinaplos. "No Mommy! You're not fat." Biglang sabat ni Ameeya dahilan para mapalingon ako sa kanya. Bumaba ito sa upuan niya at lumapit sa akin. Pagkatapos inabot niya ang tiyan ko at marahan din itong hinaplos. "Don't worry Mommy, you are still sexy even if this stomach will grow big. Right Daddy?" Thunder smiled. "Right, Princess. Even if Mommy's tummy becomes big and even if Mommy becomes fat, Mommy is still the sexiest,
Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight (Thunder Colt Sandoval) SoonWARNING: R-18 l MATURE CONTENT l SPG l VERY SEXUAL l READ RESPONSIBLYAfter sharing a hot steamy night, she left him the last money she had in her pocket. A one thousand peso bill as a 'payment for his service'.One week later, the agency hired her and she and started working as a personal chef and housemaid to a man whose identity was unknown to everyone. She only knew him as a CEO whom he thought an old man with a fat belly and a bald head.Working for the old man without seeing him for almost a month was peaceful and pleasant. Cleaning the house, cooking the food and leaving him a note to cheer him up everyday was now her favorite routine.She enjoys serving him. She loves the peace and silence her work is giving.Everything is calm and perfect, not until the day, a young, drop dead gorgeous bachelor with a piercing blue eyes, who happened to be a single dad showed up with his five year old daughter.Who wo
"Why are you not crying kid? Are you not scared of us?"I was sitting in the chair, my hands are tied at the back. In front of me are my kidnappers who looked like monsters. They are smoking. Their laughing like mad man. They smell so bad. Their breath stinks. Their armpits sucks. They're gross! "See, you're scared now—""Scared? What's that word mean? That's not in my dictionary." I said looking at them blankly. I am right. I knew it from the start, that Mister, gave me to the wrong people."Oh really? You're not scared huh? Let's see if you will not cry later."I raised my brow and my lips rose for a smirk. "I told you, those words you're telling me are not in my vocabulary. So, if I were you, better untie me now. Free me like nothing happened. Don't wait for my father or my brother or that man who gave me to you to come here and get me or else, all of you will be dead."They laughed like what am I saying is some kind of a joke. "Shut up! Do you think your father, your brother
"Takbo, Utoy! Doon sa dating tagpuan!" hindi ko alam kung gaano na kalayo ang tinakbo ko pero natigil ako nang makita ang dalawang batang lalaking tumatakbo.May dala itong shoulder bag. Yung kasama nya namang sumigaw ay nasa unahan hinahabol ng isang matanda at nung mga lalaking naka-uniporme. Halos hindi na makatakbo ang lola at hawak pa nito ang dibdib nya.Snatchers.This is exciting!And what added to the excitement is that the kid I saw in the bus was also running after them. Agh! Stupid! Hindi lang patay gutom pakialamera pa. Bakit kailangan niya pang makitakbo sa kanila? For what? To play hero to the old woman and her stupid guards?Gosh!Actually, I don't have plans to involve myself in this stupid shit but that payatot made me. Paano na lang kung pagkaisahan siya nung batang mataba at nung kasama niya edi bali-bali yung mga buto niya. She's so dumb! Ang liit na nga ng katawan, feeling hero pa! Sarap kutusan."May nakuha—"Pero naputol ang sigaw nnung batang lalaki dahil bi
I was not sure if it was really me. But if I base it on my dream I can see the younger version of myself. This is not the first time it happened. I've been having this recall but still not certain about it.Sabi ng doktor na tumingin sa akin noon, normal lang daw na may mapapanaginipan akong ganito. May kung anong mga alaala ang dadaloy sa isip ko. Ang iba maaring totoo pero meron ding iba na hindi at talagang panaginip lang. Wag ko lang daw pilitin ang sarili kong alalahanin ang mga nangyari at baka mapwersa ang utak ko at tuluyan na akong walang maalala."Pasensya ka na Storm, sumilip na ako, kanina pa kasi kita tinatawag di ka sumasagot." May nakita akong kakaibang emosyon sa mga mata ni Nana pero saglit lang at nawala din. Madalas ko itong napapansin sa kanya sa tuwing nag-uusap kami pero mabilis niya ring naitatago. Ayaw ko rin namang mag-usisa sa kanya at baka wala lang din naman talaga. Siguro ganyan lang talaga siya. Ang mahalaga mabait siya sa akin."May problema ba, Storm
Leo is a good man but lately I noticed he's getting so hot tempered. Ang iksi ng pasensya niya at mabilis itong magalit. He's not like that when he's still courting me. Mabait naman ito kaya ko sinagot pero kalaunan biglang nagbago ang ugali. Sobrang seloso at gusto na lang ata na nasa tabi niya ako. Isa din siya sa mga rason kung bakit ayos lang sa akin na hindi na ma-renew ang kontrata ko sa kapitolyo. Pagod na akong pinagpipyestahan ng mga empleyado doon dahil sa relasyon ko sa kanya. Pero mas pagod ako sa ugali at sobrang possessive ni Leo. Lahat ng lalaking nakikipag-usap sa akin inaaway at inaakusahan niyang karelasyon ko. Kung sino-sino pang lalaki ang pinagseselosan niya kahit wala na sa lugar. Tumunog ulit ang cellphone ko. Tumatawag ito ulit pero hindi ko na pinansin. Bitbit ang bag ko lumabas ako ng silid. Nagtootbrush saglit pagkatapos nagpaalam na kay Nana Bebang na aalis na. Diretso ako sakayan papuntang bayan. Doon ako maghahanap ng trabaho. Madami na akong pinasahan
Umuwi ako nung araw na yun na walang magandang nangyari sa buhay ko. Maliban sa nakatulong ako dun sa batang na-trap sa loob ng silid ng tatay niyang tila ba kulog ang boses kung magalit ay walang nangyari na maganda sa akin sa araw na yun. Umuwi akong nahihilo at halos masuka na sa gutom. Alam mo yung parang kinukotkot na yung laman loob mo sa sobrang gutom? Yung feeling na nararamdaman mo nang mapait na ang laway mo sa acid galing sa sikmura? Ganun na ganun ang naramdaman ko sa araw na yun. Dumagdag pa sa hilo ko ang sinabi nung bata. Ano daw? Anong tawag niya sa akin? Mommy? Like seriously? Mukha ba akong nanay niya? Mukha lang akong inahin nung araw na yun pero wala pa akong anak ah! Paano ko naman siya magiging anak? Eh, hindi ko nga kilala ang tatay niyang masungit! Impossible mangyari yun! Ano nga ba ang mukha nung tatay nun? Gwapo ba? Malaki at mahaba ba? Kasi kung gwapo ang pagmumukha, malaki ang pangangatawan at mahaba ang pasensya aba'y pasok sa banga! Baka ma-consider
Sa sobrang inis ko dahil sa ginawa ng ex ko sa akin, imbes na sasakay ako pauwi ng bahay ibang landas ang aking tinahak. Gusto ko munang magpalamig ng ulo bago ako umuwi pero ibang pagpapalamig pala ang mangyayari. Actually, I don’t have plans drinking tonight but because I was so annoyed about what the asshole did to me plus the frustrations from the piled up rejections and not getting a job, I feel like I need some drinks. Hindi naman siguro masamang magpalamig muna at kalimutan ang problema. “Konti lang talaga. Promise!” I said to myself but let’s see where this konti will bring me. Nagtext lang ako kay Nana na hindi ako makakauwi. Pagkatapos nagpunta na ako sa isang bar and guess what? Yung kaunting pera na natira sa akin, the last of the last money I kept in my pocket for emergency purposes, other the one thousand bill na pampuhunan ko sana sa plano kong paglalako ng pagkain ay nagastos ko na. Damn! Nawala sa isip ko na konti lang pala sana ang iinomin ko. I’m done wi
"Why are you looking at my tummy? Am I getting fat?"Tanong ko kay Thunder dahil kanina ko pa napapansin ang mga panakaw nitong tingin sa tiyan ko. Tiningnan ko din ang tiyan ko. Flat pa rin naman ito. Wala naman akong nakikitang umbok doon. Ahm, kung meron man, like very small lang. Siguro dahil bloated ako at napapadami ang kain ko nitong mga nakaraang araw. "Ikaw kasi ang dami ng pinapakain mo. Hindi ko na tuloy macontrol ang calorie in-take ko. I think I need to start working out hard again. Tumataba na nga ata ako." Hinawakan ko ang aking tiyan at mahinang hinaplos. "No Mommy! You're not fat." Biglang sabat ni Ameeya dahilan para mapalingon ako sa kanya. Bumaba ito sa upuan niya at lumapit sa akin. Pagkatapos inabot niya ang tiyan ko at marahan din itong hinaplos. "Don't worry Mommy, you are still sexy even if this stomach will grow big. Right Daddy?" Thunder smiled. "Right, Princess. Even if Mommy's tummy becomes big and even if Mommy becomes fat, Mommy is still the sexiest,
"I don't know what you are talking about, Darling." His fatherly voice echoed in the line. "I really don't know about the baby. I swear I don't know about it. Do you think I'm lying to you?"Hindi ko alam kung ano na ang paniniwalaan ko. Ano nababaliw na ba ako? Bakit may nakikita akong bata sa utak ko? Sino ang batang yun at saan siya ngayon?Tinawagan ko si Nana at sinabi sa kanya ang tungkol sa panaginip ko pero wala din siyang masagot sa akin. Wala siyang batang nakita nung natagpuan niya ako. I tried contacting my brother but he is nowhere to be found. Wala din akong ibang pwedeng mapagtanungan kung ano ba talaga ang nangyari dahil kabilin bilinan nito sa akin na wag magtiwala kahit kanino. He even told me not to ask Dad or tell him anything if in case I remember something but I can't hold it anymore. Hindi ako mapalagay. Hindi ako makapag-isip ng maayos dahil sa batang bumabagabag sa isipan ko. Imposibleng bigla na lang may batang nagpakita sa utak ko. I can still hear the bab
"I'll wait for you here, Mommy. Please don't leave." My chest tightened when Ameeya hugged me tightly na para bang ayaw akong pakawalan. Ayaw pa sanang bumitaw kung hindi kinuha ng tatay niya. "I will not leave you,Meeya. We'll just have meeting okay?" I looked at the kid as she stares at me lovingly and I feel my chest tightened more. I shouldn't be feeling this. I am not here for this. I didn't sign up for this. This is wrong. Kahit na masama akong tao ayoko pa rin naman na may batang madadamay. Anong gagawin ko ngayon? It's not part of my job but I need to protect this innocent one. "Let's go, Love." Hinawakan na ni Thunder ang bewang ko at giniya na ako palabas. Sa totoo lang alanganin akong tanggapin itong alok niyang trabaho kasi ano naman ang alam ko dito. But Thunder trusts me as if he knew that I know this kind of job. Pumunta kami sa silid na katapat lang ng opisina ni Thunder. Pagpasok namin may nagasalita kaagad. "Ang tagal mo naman Kulog. Pinapunta mo lang
My mind is pre-occupied the whole drive going to his office. Sa sobrang dami ng mga naisip ko hindi ko namalayan na lumagpas na pala ako. Kaya ngayon nahuli ako ng dating kasi kailangan ko pang umikot para makabalik.Pagkarating ko, agad namang nagsabi sa akin ang security na dumiretso na sa office ni Thunder. Binigyan ako ng visitors pass saka pinapasok na. Sa elevator may nakasabayan akong mga empleyado. They're obviously talking about the boss. Kung gaano ito kasungit but at the same time ka-hot at yummy. Naghahagikhikan pa ang mga ito habang tinitingnan ang larawan ni Thunder sa cellphong nung babae."And look at that jaw girl. Damn! So hot parang sarap magpapalapa kapag ganyan." Napangiwi ako sa sinabi nung isa pero syempre hindi ako nagpahalata. "Sinabi mo pa! Ako nga gustong magvolunteer maging baby momma eh pero di ako makahanap ng tyempo. Sobrang ilap ni Boss lately. But anyway I heard may bagong secretary daw si Mr. Wintle?""Oh, really? Bakit na naman? Pang-ilan na ba ya
"Let's go." Napalingon ako sa nakasimangot at masungit na mukha ni Thunder. Kung kanina ang lakas ng loob kung sumugod dito ngayon naman bigla akong nahiya. Sino ang hindi mahihiya sa ayos ko. Tama nga ang sinabi ng guard kanina na mas maayos pa manamit ang mga kasambahay na nandito. Sobrang alangan ng ayos ko sa suot ni Thunder. Naka business attire ito samantalang yung akin lumang white na tshirt at kupas na pantalon. Mabuti na nga lang at nakadoll shoes ako. "I said let's go." Ulit nito dahil para akong tuod na nakatingin lang sa kanya. At hindi paman ako nakasagot kinuha niya ang bag na dala ko sabay hawak sa aking kamay at nauana itong maglakad. Para tuloy akong nawawalang kasambahay sa palengke kaya akay akay ng amo. Nalilito at nahihiya akong nagpatiayon sa kanya. Hawak niya ang kamay ko at diretso ang tingin nito sa unahan. Samantalang ako halos hindi ko maihakbang ang mga paa. Marami ang napatingin sa amin at alam kong dahil kay Thunder. Pero ang huli wala man lang pina
After sa nangyari nung araw na yun hindi agad ako nakatulog. Ang daming gumumugulo sa utak ko. Dumagdag pa si Ameeya na ayaw humiwalay sa akin. Kung nasaan ako nandun din ito nakabuntot. Kahit sa pagtulog gusto pa akong katabi. Ayokong malapit ang loob ng bata sa akin pero hindi ko rin magawang lumayo sa kanya. Kanina nga lang papunta ito sa school niya pahirapan pa. Gusto niya akong sumama pero hindi pwede dahil wala naman sinabi ang daddy niya. Kung hindi ko pa sinabihan na hihintayin ko siya dito pag-uwi at maglalaro kami, hindi pa ito titigil sa pag-iyak. Sa kabilang banda si Thunder naman ay naging mailap na sa akin. Halos hindi niya na ako kinakausap. Kung may kailangan siya pinapadaan niya kay Rina o di kaya kay Baldo. Hindi na rin ako nakakapasok sa opisina niya. Hindi niya naman sinabi na bawal pero wala akong rason para umakyat doon. Hindi ko tuloy alam kung may alam na ba ito sa plano. Kaninang umaga naman nung umalis ito sinulyapan niya lang ako.I thought working here
"Matagal ka na bang yaya ni Ameeya, Rina?" Lumingon ako sa kanya at kita kong nakatitig siya sa akin. Mas bata ito sa akin kaya Rina lang ang tawag ko. Nandito kami ngayon sa kusina naghahanda ng pananghalian. I have to start with my assignment. And to do that, I need to get all the informations I need at isa si Rina sa pwedeng makapagsabi sa akin ng mga kailangan ko. Pagkatapos kong mapuntahan si Nana kagabi at masigurong nasa ligtas siyang lugar saka pa ako pumunta dito sa bahay ni Thunder. Nagpaalam na rin ako kay Nana na hindi muna kami magkikita at dito muna ako mamalagi. Yan ay kung matapos ang araw na 'to na hindi ako sesisantehin ni Thunder. Maaga akong dumating kanina, madilim pa pero mero mula kaninang umaga ay hindi pa bumababa si Thunder. Nagpadala lang ito ng pagkain sa itaas pero hindi naman kami nagkita dahil nasa banyo ito nung pumasok ako. Nahihiya naman akong maghintay doon sa room niya. "Bago pa lang po, Miss Storm. Yung huling yaya na pinalitan ko ay sinesan
Hindi ko alam kung naiihi ba ito sa takot o ano pero hindi maitsura ang mukha niya. Kahit ang mga lalaking katabi nitong nakaupo ay hindi rin makatingin sa akin. At dahil natutuwa ako sa reaksyon nila kinuh ako pa ang hand granade na dala ko kanina at tinanggal ang safety sabay angat sa harapan nila. "I can release this too if anyone of you here wish me to do that. Wanna try?" Walang sumagot pero ang takot sa mga mukha nila ay hindi na maipagkaila. Baliw na kung baliw pero parang nagcecelbrate ang puso ko sa loob ng aking dibdib sa mga nakikita kong takot sa mga mata nila. "Siguro masaya yun? Let's see if who can survive among us here. Well of course I will let my father and my brother go out first. What do you think, Dad?" Dad didn't say anything. Alam niya kung gaano ako kasiraulo pagdating sa ganitong bagay. Ilang warehouse at ilang safehouse niya na ba ang sumabog noon dahil sa akin. "How about you, bro? Do you wanna play with me this time."Gaya ng sabi ko kanina, kung sira
Everyone fell silence. Walang ni isang gustong magsalita. Kita ko ang takot sa mga mata nila at gusto kong matawa. Yan! Ganyan nga! Matakot kayo sa akin at sa kaya kung gawin. I want everyone in this room to fear me. I want them to know what kind of ghost am I and what I am capable of. "I hope we are all clear now. There's no room for traitors in this room. So if you don't wish for death think carefully."I saw my father's wicked smile as he looked at me proudly. "Years passed but you're still the same princess I know." Dad said, proud. "Welcome back again, Darling!" He hugged me once again before he motioned me to the vacant seat near my brother. Dad ordered his men to remove the man I shot in the head. Pero kung ako lang ang masusunod mas gugustuhin kong wag itong kunin doon sa upuan niya. That would be a good reminder to everyone who are here tonight how this angelic face can turn into an evil sa isang pagkakamali lang. It is so funny, looking at all of them scared. They're b