All Chapters of ประธานคนนี้สามีของฉัน: Chapter 11 - Chapter 20

เช้าวันนี้ยังไม่ทันที่เชอเอมและวิวาห์รินทร์จะเดินเข้าคณะเรียนแตงกวาก็รีบวิ่งพรวดเข้ามายัดอะไรบางอย่างเอาไว้ในมือของเชอเอม“อยากได้ก็เอาไป แล้วก็ไม่ต้องมายุ่งกับฉันอีก” หลังจากเชอเอมรับของจากมือตัวเองได้แตงกวาก็พูดเสียงแข็งใส่หน้าเชอเอมอย่างไม่พอใจก่อนจะรีบเดินหนีออกไป“อะไรเหรอ รีบเปิดดูสิ” วิวาห์รินทร์รีบให้เชอเอมเปิดดูของด้านในเพราะกลัวว่าแตงกวาจะเอาอะไรไม่ดีมาแกล้งเชอเอม“เงิน” เชอเอมตาลุกวาวเมื่อเห็นเงินก้อนโตอยู่ด้านใน วิวาห์รินทร์แสยะยิ้มร่าดีใจกับเพื่อนของเธอที่ได้เงินคืน ไม่คิดว่าอาของเธอจะสั่งคนไปจัดการกับแตงกวาได้เร็วขนาดนี้เหมือนกัน“ท่าทางจะถูกจัดการแล้วล่ะสิถึงได้วิ่งโล่เอาเงินมาให้แกแต่เช้าแบบนี้”“คุณอาแกเค้าไปจัดการแบบไหนเหรอ”“ไม่รู้เหมือนกัน แค่รู้ว่าได้เงินคืนมาก็พอแล้ว”เชอเอมเริ่มหน้าเสีย เพราะไม่รู้ว่าคุณอาของวิวาห์รินทร์ใช้วิธีไหนถึงทำให้แตงกวาต้องรีบวิ่งโล่เอาเงินมาคืนเธอได้รวดเร็วเพียงนี้ หวังว่าจะไม่มีการทำร้ายร่างกายกันเกิดขึ้น เพราะเธอก็ไม่อยากให้ผู้หญิงด้วยกันถูกใครทำร้ายแม้ตัวเองจะถูกผู้หญิงคนนั้นทำร้ายมาก่อนก็ตาม“นี่ ทำไมแกรีบวิ่งแจ้นเอาเงินไปคืนมันขนาด

“ทำอะไรคะคุณแก้ว” บังอรที่เตรียมมาเข้าครัวทำกับข้าวในช่วงเย็น เมื่อเข้ามาก็เห็นช่อแก้วกำลังเร่งมือเตรียมวัถุดิบอยู่ก่อนหน้าแล้วจึงรีบเข้าไปประขิดตัวหญิงสาวเผื่อว่าช่อแก้วจะมีอะไรให้เธอช่วย“กำลังจะทำผัดเผ็ดหนูนาก็หนูนาทอดกระเทียมค่ะ แล้วก็มีสะเดาน้ำปลาหวานด้วยนะคะ วันนี้แก้วจะทำให้คุณกันต์กินค่ะ เค้าบอกว่าอยากกินของที่แก้วชอบ ป้าอรเคยกินไหมคะ”“เมื่อตอนที่อยู่ต่างจังหวัดป้าได้กินอยู่บ่อยๆ ค่ะ แต่พอมาทำงานกรุงเทพก็หากินยากพอสมควร คุณแก้วไปหามาจากไหนคะเนี่ย”“ตลาดสดค่ะหาอยู่หลายตลาดเหมือนกัน ไว้แก้วทำเสร็จแล้วจะแบ่งไว้ให้ป้าอรนะคะ ครั้งหน้าถ้าป้าอรอยากกินของแบบนี้อีกบอกแก้วได้เลยนะคะ เดี๋ยวแก้วทำให้กินค่ะ”“ขอบคุณนะคะ วันนี้ป้าได้เจริญอาหารอีกแล้ว”ทั้งสองง่วนกันอยู่ในห้องครัวพักใหญ่อาหารที่ช่อแก้วตั้งใจทำก็พร้อมเสริฟ เป็นเวลาเดียวกันกับที่ชนกันต์กลับมาถึงบ้านพอดี“ลองสิคะ”“อืม... เผ็ดนะ แต่อร่อยดี มันคืออะไรเหรอ” ชนกันต์ตักข้าวพร้อมผัดเผ็ดเข้าปากเคี้ยวได้สองสามคำก็หันมาพยักหน้าน้อยๆ และยกนิ้วโป้งให้กับช่อแก้ว“หนูนาผัดเผ็ด”“ฮะ!...” รู้ดังนั้นจึงรีบยกแก้วน้ำขึ้นดื่มจนหมดแก้ว ทั้งยังนั

“ไม่หรอก ไม่อยากให้พี่แก้วเป็นห่วง”“ฉันว่าหอพักนั้นทั้งเปลี่ยวแล้วก็ความปลอดภัยไม่ดี แกย้ายไหม มาอยู่คอนโดกับฉันก็ได้ ฉันให้อยู่ฟรี” เป็นครั้งที่ร้อยเห็นจะได้ที่วิวาห์รินทร์ชวนเอชเอมให้มาอยู่ด้วยกัน เพราะเคยเตือนเพื่อนเธอหลายครั้งแล้วเรื่องที่พักเปลี่ยวและดูไม่ปลอดภัย แต่เชอเอมก็ยังยืนยันว่าจะอยู่ที่นั่นเพราะถูกกว่าที่อื่นและเดินทางไปเรียนง่าย“ไปอยู่คอนโดผมก็ได้ถ้าคุณไม่รังเกียจ” นคินทร์จ้องมองสองสาวคุยกันอยู่ครู่หนึ่งแล้ว เมื่อเห็นว่าหลานสาวพูดถึงที่อยู่เขาเลยเสนอให้เชอเอมไปอยู่ในที่ของเขา เพราะที่นั่นมีความปลอดภัยสูง“ดีๆ เหมือนกันนะเอม”“คือ...” เชอเอมเงยหน้ามองนคินทร์ครู่หนึ่งก็ต้องรีบหลบสายตาของเขา ไม่คิดเลยว่าผู้ชายที่เธอเคยไปดูแลเขาอยู่เป็นอาทิตย์จะเป็นคุณอาของเพื่อนรัก“อาอยากคุยกับเพื่อนเราเป็นการส่วนตัวได้ไหม?” นคินทร์มองออกว่าเชอเอมน่าจะปฏิเสธออกมาแน่เขาจึงอยากจะมีเวลาคุยกับหญิงสาวเป็นการส่วนตัวเสียหน่อย“ได้สิคะ” แม้จะแอบอยากรู้อยู่บ้างว่าอาของเธอจะพูดอะไรกับเชอเอมแต่วิวาห์รินทร์ก็ยอมเดินออกไปที่อื่นแต่โดยดี เพราะคิดว่าอาของเธอน่าจะตะล่อมให้เชอเอมยอมไปอยู่คอนโดที่ปลอดภัย

วันนี้พิมเพชรเข้ามาหาพวงทองที่บ้านแต่เช้า เพื่อมาแจ้งเรื่องที่เธอได้รับรู้ให้พวงทองได้ฟัง หญิงสาวนั่งหน้าบูดหน้าบึ้งเล่าเรื่องวันที่ไปหาชนกันต์เพื่อชวนเขาไปออกงาด้วยกัน แต่กลับได้รับคำตอบปฏิเสธโดยชายหนุ่มให้เหตุผลว่ากลัวแฟนจะรู้สึกไม่ดีหากไปออกงานกับผู้หญิงคนอื่น“มีแฟนแล้ว ทำไมแม่ไม่เห็นรู้เรื่องเลยล่ะ” พวงทองขมวดคิ้วย่นชนกันเมื่อรู้ว่าหลานชายสุดที่รักที่หมายหมั้นจะให้จับคู่กับพิมเพชรมีแฟนแล้วโดยที่เธอไม่รู้เรื่องรู้ราวมาก่อน“พี่กันต์เป็นคนบอกกับเพชรเองเลยนะคะ”“ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครตากันต์ได้บอกหนูเพชรหรือเปล่า”“ไม่ค่ะ”“อืม... เรื่องนี้มันชักจะยังไงแล้วนะ หลานฉันไปคว้าใครมาเป็นแฟนกันล่ะเนี่ย” พวงทองเห็นว่าจะไม่ได้การเห็นทีเย็นนี้จะต้องเข้าไปคุยกับหลานชายตัวเองให้รู้เรื่องรู้ราวเสียหน่อยเย็นนี้พวงทองเดินทางเข้ามาที่บ้านของชนกันต์ เมื่อมาถึงก็เจอเข้ากับช่อแก้วหญิงสาวที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนของหลานชายทั้งยังเข้ามาอยู่ในบ้านของหลานเธอในขณะที่ยังไม่ได้ตบได้แต่งหรือบอกให้ครอบครัวได้รับรู้ว่ากำลังคบหากับหลานชายของเธอวินาทีแรกที่เห็นหญิงสาวและรู้ว่ามาอยู่ที่นี่ในสถานะอะไรจึงมองเธออย่างไม่ค่

และแล้ววันนี้ช่อแก้วก็ต้องเดินใส่ส้นสูงขาลากอีกเหมือนเดิม เพราะต้องออกมาช้อปปิ้งเลือกซื้อเสื้อผ้าเครื่องแต่งกายใหม่รวมไปถึงรองเท้าและกระเป๋าใหม่หลายเซท ดีหน่อยที่พวงทองเป็นคนออกเงินให้ทุกอย่าง แต่เธอก็ต้องเหนื่อยในการเลือกชุดอยู่ดี“เราได้ชุดตั้งหลายชุดแล้ว เรากลับกันเถอะค่ะคุณอา”“เราต้องไปสปาผิวต่อนะ ยังกลับไม่ได้”“อะไรนะคะ” ช่อแก้วเดินตามหลังพวงทองออกจากชอปแบรนด์เนมชื่อดังด้วยสีหน้าห่อเหี่ยว คิดว่าเลือกเสื้อผ้าครบทุกร้านแล้วจะได้กลับบ้านแล้วเสียอีก ว่าเรื่องมารยาทการวางตัวน่าเหนื่อยแล้วยิ่งการช้อปปิ้งของเหล่าไฮโซยิ่งเหนื่อยเข้าไปใหญ่“ตามอามาเร็วๆ อย่าลีลา เดินให้มันสง่าๆ ด้วยเข้าใจไหม” พวงทองหันมาจีบปากจีบคอกำชับช่อแก้วที่เดินหลังงอคอตกให้เดินสง่าตามที่เคยสอน หลังจากเดินออกมาจากชอปแบรนด์เนมชื่อดังไม่กี่ก้าวสายตาของช่อแก้วก็ดันไปเห็นใครบางคนที่กำลังนั่งหันหลังตัวสั่นเทาอยู่คนเดียวที่มุมนั่งเล่นของห้างสรรพสินค้า“คุณอาคะนั่นพี่ปรางค์หรือเปล่าคะ”พวงทองชะงักฝีเท้ามองตามสายตาของช่อแก้วเธอเห็นเพียงแค่หลังของผู้หญิงตรงหน้าก็รู้ได้ในทันทีว่าเป็นปรารถนาลูกสาวของเธอ“อ่อ...ใช่ มานั่งทำอะไ