All Chapters of เรื่องสั้นอีโรติก HOT NC 25+++: Chapter 11 - Chapter 20

"อะ...อ๊าาาา" เนตรดาวแอ่นเนินสวาทขึ้นรับลิ้นหนาที่แลบเลีย ขนอ่อนลุกชูชันไปทั่วตัว รวมถึงจุดอ่อนไวที่ชูช่อด้วยความซ่านสยิว ตรัยกดลิ้นลงมาหนัก ๆ ขยี้เน้นแรง ๆ โดยเฉพาะส่วนที่แข็งเป็นไตและสั่นระริกเพราะความกระสั่น "ตรัยคะ อ๊า" เธอไม่ได้คิดไปเอง วันนี้สามีร้อนแรงผิดปกติ และเธอก็ยอมรับว่าเธอชอบ ชอบมาก... "อ๊าาา ตรงนั้น" ลิ้นหนาปาดเลียทั่วร่องเสียวอย่างช่ำชอง พอเนตรดาวร้องครางตรงไหนมากกว่าปกติสามีก็จะขยี้เน้นให้ภรรยาครางจนหอบ ต่างจากปกติที่เขามักจะปาดมั่ว ๆ โดนจุดเสียวบ้างไม่โดนบ้าง ใช้ลิ้นสักพักก็ขึ้นคล่อมแล้วสอดท่อนกายเข้ามา ตรัยเป็นคนดี แต่เรื่องบนเตียงเขาทำหน้าที่ได้แย่จริง ๆ "อืม...เสียวจัง" เนตรดาวครางกระเส่า แอ่นเนินสาวเข้าหาลิ้นนุ่มที่ฉกกลับมาอย่างไม่ยอมแพ้ เม็ดสวาทของเธอถูกดูดดึงขบกัดเบา ๆ น้ำหวานที่ไหลอาบถูกดื่มกินจนแห้ง แต่สักพักมันก็ไหลย้อยลงมาตามเดิมและสามีเธอก็เลียกินมันซ้ำ ๆ อย่างคนไม่รู้ยังอิ่ม ดื่มกินน้ำหวานจนพอใจสามีก็เคลื่อนกายขึ้นมาหา ในเงามืดสลัวเนตรดาวเห็นผู้ชายที่รักมากที่สุดจ้องมองเธอด้วยสายตาหื่นกระหาย ตรัยในเวลานี้ไม่เหมือนตรัยเลย แต่ใบหน้านั่นก็ทำให้เธอไม

"มะ...ไม่นะ" เนตรดาวปฏิเสธเสียงสั่น พยายามดึงสะโพกออกห่างฝ่ามืออันตรายแต่ก็ไม่เป็นผล เพียงแค่นิ้วแข็งขยี้เข้ากับจุดกระสั่น ร่างกายก็อ่อนปวกเปียกเหมือนขี้ผึ้งลนไฟ "อะ...อาาาา" "อย่าปฏิเสธความต้องการของตัวเองเลยครับ" ตุลย์ขยี้ปลายนิ้วหนัก ร่างบางทรุดลงและสั่นสะท้าน ชายหนุ่มยกยิ้มพอใจที่ทำให้พี่สะใภ้แพ้ราบคาบได้ "ตรงนี้ของพี่อยากให้ผมเข้าไปจะแย่" "มะ...อ๊าาา ตรงนั้น" ตุลย์ขยี้นิ้วเป็นวงกลม ใจกลางความสาวสั่นระริกและแข็งขืนขึ้นสู้มือ ตุลย์เบียดแผ่นอกเข้าหาพี่สะใภ้ จมูกโด่งซุกซอกคอหอมกรุ่น สูดกลิ่นความสาวเข้าเต็มปอด "อ่าส์ หอม" เนตรดาวส่งเสียงครางแผ่วรับเสียงแหบพร่า เธอแอ่นเนินสาวเข้าหาน้องชายสามี หลงลืมไปว่าสิ่งที่ทำเป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้อง "อ๊ะ...ตุลย์" ตุลย์สัมผัสได้ถึงความเปียกหยาดเยิ้มที่เปื้อนนิ้ว กางเกงในพี่สะใภ้เปียกแฉะไปทั้งเป้า ผ้าบางนั่นกักเก็บความต้องการของเธอไม่ได้ด้วยซ้ำ "อ่าส์ พี่เนตรเปียกมากเลย เปื้อนนิ้วผมไปหมด" "อื้อ...อ๊ะ" ชายหนุ่มเขี่ยเนื้อผ้าไปด้านข้างเพื่อสัมผัสร่องแฉะด้วยนิ้วโดยไม่ต้องผ่านผ้าอีกต่อไป ทันทีที่นิ้วร้อนทาบทับเนตรดาวก็กระตุกกาย ร่องรักขับน้ำหล่

"อ๊าาาา" เนตรดาวเกร็งกระตุก ช่องทางตอดรัดเอ็นใหญ่แนบแน่น หญิงสาวหลับตาพริ้ม ซึมซับน้ำอุ่นจัดที่ตุลย์ถ่ายทอดเข้ามาในร่างกาย "น้ำเยอะจัง" "ก็ผมเสียว" ตุลย์จูบปากอิ่มดูดดื่ม ท่อนเอ็นใหญ่ฝังแน่นอยู่ที่เดิม เขาไม่ขยับออกจนกว่าจะมั่นใจว่าน้ำเชื้อทั้งหมดจะไม่ไหลย้อนออกมา และเพราะยังฝังตัวอยู่ในรูแคบ ส่วนแข็งขืนจึงไม่หดตัวลงง่าย ๆ "อ๊ะ! ตุลย์" "ครับ ซี๊ดด" ตุลย์กระเด้าเอวเบา ๆ ท่อนเอ็นไหลลื่นเข้าออกง่ายดายเพราะน้ำกามของทั้งตุลย์และเนตรดาวเป็นตัวช่วย ชักเข้าชักออกเล่น ๆ กลายเป็นมีอารมณ์จริง ๆ ตุลย์หมุนคว้านเอว สบตาพี่สะใภ้ด้วยความลุ่มหลง "เหนื่อยยังครับ" "จะเอาอีกเหรอ รอบที่สามแล้วนะ" "ก็มันยังแข็ง" ตุลย์กระเด้าเอวให้เนตรดาวรู้ว่ากำลังพูดถึงส่วนไหน "อยากเอาพี่ทั้งวันเลย" "เนตรต้องกลับบ้าน ตรัยใกล้กลับแล้ว" "อีกตั้งชั่วโมง บ้านเราอยู่ใกล้กันแค่นี้ ทำต่อเถอะนะครับ" "แต่ว่า..." "นะครับที่รัก" เนตรดาวเอียงใบหน้าด้วยความเขินอาย นับวันตุลย์ยิ่งปากหวาน สองเดือนกว่าแล้วที่เรามีสัมพันธ์กันอย่างลับ ๆ แต่ทั้งเธอและตุลย์กลับต้องการกันมากขึ้นไม่รู้จักพอ "อื้อ" ตุลย์จูบแก้มใส เอวสอบตั้งท่า

"เธอนอนห้องเดียวกับฉันได้หรือไม่ยุพิน" ไพศาลเอ่ยถามความสมัครใจ มันคงดูไม่ดีถ้าหญิงชายนอนร่วมห้องกัน แต่เมื่อเดือนที่แล้วคนดูแลเก่าที่เป็นผู้ชายลาออกไปแต่งงาน เวลากลางคืนคนที่ขาไม่สมประกอบใช้ชีวิตลำบากทีเดียว "ได้ค่ะคุณท่าน" "ดี ตอนกลางคืนฉันเข้าห้องน้ำบ่อย เวลาลุกเร็ว ๆ มันล้มหน้าคะมำทุกที กลัวว่าสักวันจะหัวฟาดพื้นแตกเอาได้" "ยุพินจะดูแลคุณท่านเองค่ะ" ไพศาลเดินเขยกนำไปที่ห้องนอนของตนชั้นล่าง ตั้งแต่ขาได้รับบาดเจ็บเขาก็ตัดสินใจย้ายลงมานอนชั้นล่างถาวร จัดการเปลี่ยนแปลงมุมกว้างของชั้นล่างเป็นห้องนอนกว้างขวางที่มีตั้งแต่ห้องน้ำ ห้องนั่งเล่น และห้องนอน ห้องนั่งเล่นจะถูกกั้นด้วยประตูอีกชั้น แต่ปกติประตูบานนั้นจะไม่ได้ถูกปิดไว้เพื่อความสะดวก ผู้ดูแลของไพศาลจะใช้ห้องนั่งเล่นเป็นห้องนอน ยุพินเองก็เช่นกัน โซฟาตัวกว้างแบบปรับนอนได้คือเตียงนอนของหญิงสาว "นอนบนโซฟานั่นแหละ นอนพื้นจะปวดหลังเอา" "แต่มันเป็นที่ของเจ้านาย..." "ฉันไม่ถือสา ฉันจะถือสามากกว่าถ้าคนที่เลี้ยงไว้ต้องใช้ชีวิตอย่างลำบาก มันเหมือนฉันดูแลคนของตัวเองได้ไม่ดี" เมื่อเจ้านายพูดแบบนั้นยุพินก็ไม่กล้าขัด หญิงสาวยืนกุมมือกลางล

หน้าที่มากขึ้นแลกกับเงินเดือนที่มากขึ้นเป็นเท่าตัว ยุพินทำงานให้คุณท่านมาได้สองเดือนกว่าแล้ว คุณท่านเอ็นดูยุพินมาก นอกจากเวลางานถ้าว่างคุณท่านก็จะสอนภาษาอังกฤษให้ ยุพินที่เคยเรียนมาบ้างเริ่มอ่านออกพูดได้ทีละนิด ทุกครั้งที่หัดพูดหัดอ่านคุณท่านก็จะเอ่ยชมเพื่อให้ยุพินมีกำลังใจเสมอ วันนี้คุณท่านเข้าบริษัท ยุพินที่มีหน้าที่ดูแลคุณท่านแค่ที่บ้านใช้เวลาว่างทำความสะอาดห้องให้คุณท่าน พอทำงานส่วนของตัวเองเสร็จยุพินก็ว่าง คนที่ไม่เคยอยู่นิ่งตัดสินใจเดินเข้าไปในครัว ตั้งใจจะทำมื้อเย็นอร่อย ๆ ให้คุณท่านที่คงเหนื่อยกับงานมาก "อ้าว แม่ยุพิน" แม่ครัวใหญ่ของบ้านเลิกคิ้วขึ้นเมื่อหญิงสาวในชุดพื้นเมืองเดินเข้ามา ไม่ใช่ครั้งแรกหรอกที่ยุพินเข้าครัว แต่ก็ไม่ได้เข้ามาทุกวันยกเว้นวันที่คุณท่านมีอาหารที่อยากกิน "ป้าสมใจ ยุพินขอยืมครัวหน่อยนะจ๊ะ" "ทำอะไรให้คุณท่านล่ะเอ็ง ขยันเหลือเกิน" "วันนี้ยุพินจะทำน้ำพริกหนุ่ม คุณท่านบ่นอยากกินเมื่อคืนจ้ะ" "อ้อ... ตั้งแต่มีเอ็งเข้ามาคุณท่านเจริญอาหารขึ้นนะ" สมใจเท้าคางมองร่างอวบอัดที่ขยับอย่างคล่องตัวทั้ง ๆ ที่สวมผ้าซิ่น เรือนร่างอวบอิ่มทว่าอรชรน่ามองเหลือเกินยามที่