All Chapters of หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน: Chapter 11 - Chapter 20

35 Chapters

Chapter 11

เซอร์เกเปิดตลับแล้วขมวดคิ้ว ... ขี้ผึ้งเหลืองอ่อนกลิ่นเจือหอมเย็นแบบการบูร ปนสมุนไพรตะวันออกพิลึกไม่คุ้นจมูก... ต้องทาเยอะขนาดไหน เขาผ่านวัยซุกซนที่มีแผลฟกช้ำตามร่างกายมานานเสียแล้วด้วยสิชายหนุ่มวางมันกลับบนโต๊ะ ปรายตามองคนกำลังจัดของ มือเล็กบางหยิบโน่นนี่คล่องแคล่ว เธอจัดอาหารอายุสั้นใส่ตู้เย็น จากนั้นจัดอาหารกระป๋องใส่ตู้เหนืออ่างล้างจานผมรวบเป็นมวยไว้ยุ่งนิดๆ ปอยผมตกมาคลอเคลียระต้นคอ ร่างโปร่งเคลื่อนจากครัว ไปรวบเสื้อผ้าซื้อใหม่ใส่เครื่องซัก เขามองตามเพลิน“เดี๋ยวคุณใส่เสื้อยืดเก่าๆ กับกางเกงเลฉันไปก็แล้วกันนะ เสื้อผ้าใหม่ขอซักก่อน”สโรชาว่าพลางกลับมาจัดการถุงพลาสติคบนโต๊ะ เธอพับตามทางยาวเป็นสามส่วนบ้าง สี่ส่วนบ้าง ตามความใหญ่ ก่อนพับทแยงมุมขึ้นข้างบนอีกครั้ง จนเป็นสามเหลี่ยม ซ่อนปลายไว้ในด้านข้างรอยพับ“คุณทำได้ยังไงน่ะ”ชายหนุ่มทึ่ง ถึงขนาดเดินมาหย่อนก้นบนเก้าอี้นั่งดูที่โต๊ะในครัว“พับๆ ไปอย่างนั้นแหละ”แม่เธอเป็นคนมีระเบียบ และท่านก็ส่งต่อคุณสมบัตินี้สู่ลูกสาว เป็นสิ่งที่สโรชาทำตลอดมาไม่ว่าจะยากดีมีจนอย่างไร“คุณนี่มีอะไรให้ผมประหลาดใจได้เสมอนะ”แรกทีเดียวที่เจอ เธอดูเปรี้ยว
last updateLast Updated : 2024-12-30
Read more

Chapter 12

“จริงๆ ผมไม่ได้ตั้งใจเปิดหรอก เพียงแต่ตัดวงจรคู่แข่งที่เป็นเสือนอนกินดึงลูกค้าโรงแรมผมไป”… ธุรกิจบนความโลภของมนุษย์ให้ผลตอบแทนหอมหวาน ทว่าแลกมาด้วยอันตรายรอบด้าน คู่แข่งบางคนไม่อยากโค่นเฉพาะธุรกิจเท่านั้น แต่ยังหมายรวมถึงชีวิตเขาด้วย“ผมเข้าใจ ... คุณเกลียดสิ่งที่ผมทำ แต่ในคาสิโนนอกจากมีคนเสียพนันแล้ว ยังมีพนักงาน พวกเขามีครอบครัว มีลูกๆ ต้องดูแล คนเหล่านั้นต้องทำงานเลี้ยงชีพเหมือนกัน”“ฉันไม่ได้เกลียดคนทำงานพวกนั้น แต่เกลียดนายทุนอย่างคุณต่างหาก ธุรกิจมีตั้งมากมายทำไมมาเลือกธุรกิจทำลายคนอย่างนี้”เธอปิดตลับยาหม่อง วางลงบนโต๊ะ ความร้าวรานในอดีตฉายชัดในดวงตา“ผมต้องเลือกธุรกิจที่มีกำไรสิ คุณก็คงคิดเหมือนกันใช่ไหม”“คุณหน้าเลือด เอาเปรียบคนอื่น ฉันน่าจะปล่อยให้ตายข้างถังขยะไปซะ!”สโรชาสะบัดกายลุกขึ้น คนนั่งอยู่ไวกว่า คว้าตัวเธอไว้ในอ้อมกอด“เรื่องธรรมดานะบัว ... โลกเราก็เป็นอย่างนี้แหละ ทุกคนทำเพื่อผลประโยชน์ตัวเองทั้งนั้น”“แล้วคนเล่นการพนันจนหมดตัว ครอบครัวที่แตกแยกของพวกเขาล่ะ”“คนเล่นหมดตัวคือคนอ่อนแอ ให้ความโลภบังตา ผมเชื่อในทฤษฎีของชาร์ล ดาร์วินนะ การคัดเลือกโดยธรรมชาติ คัดสิ่งอ่
last updateLast Updated : 2024-12-30
Read more

Chapter 13

“เซอร์เก!”สโรชาเปิดเข้าไปในห้องน้ำ เขายืนโป๊ ศีรษะมีน้ำยาขาวละเลงอยู่เต็ม ขวดแชมพูตกใต้ฝักบัว“คุณทำอะไรเนี่ย”มือปิดตาโวยวาย ก่อนคิดได้ เธอเขินอายเขาทำไม ก็ในเมื่อเคยเห็นกันทุกส่วนสัดหมดแล้วนี่“ผมไม่รู้ว่าขวดไหนเป็นขวดไหนเลยเอามาเทลงหัวผสมรวมกัน บังเอิญมันเข้าตา อีกขวดลื่นมือร่วง”แต่ที่เขาเทครั้งแรกน่าจะเป็นครีมนวดเสียมากกว่า ดูหนืดๆ ไม่มีฟอง“ช่วยหยิบอีกขวดให้หน่อย”เซอร์เกขอร้องตาหยี สโรชามองสภาพเขาเรื่อยมาจนถึงแผลผ่าซึ่งปิดเทปใสกันน้ำไว้ นึกเวทนาในใจ ... แล้วคืนนี้จะอาบน้ำสระผมเสร็จไหม“มาๆ ฉันช่วย” เธอปลดฝักบัวออก โน้มคอเขาให้ต่ำก้มหน้าลงพื้น“หลับตานะ”เก็บแชมพูมาเทใส่เส้นผม มือหนึ่งรดฝักบัว ส่วนอีกมือขยี้ให้ขึ้นฟอง“ผมเมื่อย” คนยืนในท่าฝืนธรรมชาตินานประท้วง“ไปนั่งที่ขอบอ่างอาบน้ำสิ”เธอจูงเขา จัดท่าให้นั่ง เริ่มสระผมใหม่ คราวนี้ชายหนุ่มแหงนศีรษะไปด้านหลัง ความแสบร้อนในตาหายไปสิ้น มีแต่ภาพชิดใกล้ของดวงหน้านวล กลิ่นเครื่องหอมแปลกจากเครื่องอาบน้ำอวลในจมูกเขารู้สึกดียามมือนุ่มลูบไล้ เธอไม่ได้เชี่ยวชาญเจนจัดเหมือนมืออาชีพแบบในซาลอนหรูที่เคยพบ แต่เซอร์เกก็ชอบ ... อยากให้สัมผัสเข
last updateLast Updated : 2024-12-30
Read more

Chapter 14

เซอร์เกเก็บมันเอาไว้ที่เดิม วางกระเป๋าสตางค์ใต้หมอน คิดถึงวันเวลาที่น้องสาวยังเป็นคนน่ารัก ไอหอมหอมจางกรุ่นจากชุดเครื่องนอน เซอร์เกจำได้ว่าเป็นกลิ่นของสโรชาเขาสูดลมหายใจเต็มปอด ... แล้วผ่อนออก รู้สึกถึงความสบายคลายกังวล การอยู่กับเธอเป็นข้อดีเรื่องเดียวในยามวิกฤติชีวิต สีสันแต่งแต้มไม่ให้เครียดจนเกินไปหนุ่มรัสเซียยิ้มเมื่อนึกถึงสัญญาที่เขาคิดว่าบ้า แต่ทั้งเขาและเธอต่างก็ยอมรับมัน คนเคยมีเซ็กส์กันแล้วจู่ๆ วันหนึ่งต้องถูกห้าม ทั้งๆ อยู่ในห้อง นอนเตียงเดียวกัน ... จะเป็นไปได้หรือ ในเมื่อกายเคยผูกพันแนบชิดถึงไหนต่อไหนเอาล่ะ ... ไม่เป็นไร ในเมื่อเธอขอและเขารับปากไปแล้ว ... มาดูกันสิว่าใครจะตบะแตกก่อน ชายหนุ่มยิ้มกริ่มท่ามกลางหอมไอสาว ที่นอนนุ่ม บรรยากาศเงียบ ชวนพักผ่อน ยาแก้ปวดที่ธนนท์สั่งให้เริ่มออกฤทธิ์ ดึงเขาจมสู่นิทรารมย์สโรชาเยี่ยมหน้าออกมาดูลาดเลาจากห้องน้ำ ตั้งใจถ่วงเวลาอยู่ก่อนแล้ว เธอกลั้นหายใจฟังสรรพเสียงในห้อง ก่อนโล่งอก เมื่อร่างบนเตียงผ่อนลมแสดงอาการหลับ เธอท้าวสะเอวมองคนนอนกินที่ แล้วก็เอาหมอนข้างมาทำเป็นกำแพงกั้นอาณาเขตอันน้อยนิดของตนไว้คืนนี้ปลอดภัย เธอป้องกันแน่นหนาขน
last updateLast Updated : 2024-12-30
Read more

Chapter 15

เสียงโทรศัพท์มือถือทำเอาเขาและเธอต่างสะดุ้ง มองหน้ากัน สโรชากลับเข้าห้อง ปิดประตูเชื่อมระเบียงรูดม่านลงทึบเพื่อบังเร้นพรางคนภายนอก จากนั้นส่งสายตาเต็มไปด้วยคำถามเจือหวาดหวั่นให้เขา … เธอระแวงทุกอย่างหลังจากชายหนุ่มบอกว่ามีคนตามเฝ้าดูอยู่“ไปรับสิ ทำตัวให้ปรกติ” เซอร์เกพยักหน้าไปทางโทรศัพท์ในห้องนอน“สวัสดีค่ะ” คนโทร.มาคือกฤต“ฉันเพิ่งกลับมาจากเยี่ยมแม่” เธอตอบเมื่อเจ้านายถามว่าอยู่ไหน“ถ้าเข้ามาทำงานแล้ว มาหาผมหน่อยนะ”เป็นเรื่องแปลกอีกนั่นแหละ กฤตไม่ค่อยเรียกพบลูกน้องสาวคนไหนตามลำพัง ปรกติจะสั่งเรื่องให้มาม่าซังผู้ดูแลแจ้งแทน คราวที่แล้วที่เรียกสโรชาพบส่วนตัวก็เรื่องมัณฑลีหายตัวไปจากบ้านเจตวัฒน์เพื่อนเขา ... แล้วคราวนี้ล่ะ“มีเรื่องสำคัญจะถาม”กฤตทิ้งท้ายเสียงนิ่ง แต่สโรชารู้ ... เรื่องที่ถามนั้นต้องสำคัญมากๆ จนเขานิ่งไม่ได้ ต้องโทร.มาตามเอง“ค่ะ เย็นนี้ฉันจะเข้าไปพบ”คนปลายสายมีท่าทีพอใจ แต่คนรอฟังบังคับเธอให้เล่าเรื่องในโทรศัพท์ด้วยสายตา“เจ้านายเรียกฉันไปพบเย็นนี้”ลาทีวันหยุด ... และเค้าลางแห่งความวุ่นวายที่ไม่อยากยอมรับย่างกรายมาเยือนแล้ว“ทำตัวตามปรกตินั่นแหละ ไม่ต้องกังวลใจไป
last updateLast Updated : 2024-12-30
Read more

Chapter 16

เซอร์เกลืมตาตื่นขึ้นมาตอนเช้า แสงแดดลอดผ่านม่านหน้าต่างที่แย้มไว้นิดๆ ... เจ็ดนาฬิกา เจ้าของห้องยังไม่กลับ เป็นครั้งแรกที่เขาอยู่กับผู้หญิง แต่ตื่นมาเจอความว่างเปล่าปรกติยามเช้าเขาและเธอเหล่านั้นมักจะมีการต่อเติมอารมณ์ใคร่ที่เหลือค้างจากเมื่อคืน ... กับสโรชานี่แหละที่แปลกสุด เขาต้องเป็นฝ่ายรอชายหนุ่มเข้าห้องน้ำ ล้างหน้าแล้วเปิดเสื้อยืดดูแผล มันดีขึ้นมาก เขาไม่พร้อมออกไปไหน คิริลล์ยังไม่ติดต่อมา เขากับหมอนั่นไม่ชอบหน้า แข่งกันมาตลอด ทั้งธุรกิจและผู้หญิงคิริลล์ก็คล้ายเซอร์เก เป็นทหารมาก่อน รักศักดิ์ศรีและเกียรติของตัวเองพอๆ กับเขา เป็นศัตรูแต่ไม่ถึงขนาดอยากฆ่าหรือใช้วิธีสกปรกเอาชนะอีกฝ่ายเหตุที่ไม่ถูกกันก็แค่ ... เขาเคยกีดกันตอนที่หมอนั่นมาจีบญามิลลา จนน้องสาวไปเลือกบอริส ... คิริลล์จึงโกรธเขาไม่หาย ตั้งตัวเป็นศัตรูเกทับบลัฟแหลกตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาใครกันนะที่บอก ศัตรูร้ายกาจคือมิตรที่ดีที่สุด ... ในยามไว้ใจใครไม่ได้เลย เขาจะลองยืมมือศัตรูและเตรียมใจจ่ายหนี้ชีวิตครั้งนี้ด้วยราคาอันแสนแพงประตูหน้าห้องดังแกรกกราก ... มีเสียงไขกุญแจ เซอร์เกหยิบปืนพกซึ่งซ่อนไว้ในชั้นเสื้อผ้าตน หลบหลังป
last updateLast Updated : 2024-12-30
Read more

Chapter 17

“ฝรั่งรวยๆ อย่างคุณจะไปรู้อะไร” เธอปาทิชชู่ลงพื้นด้วยแรงฉุน“เวลาไม่มีเงิน ไม่มีใครเหลียวแล ค่าไม่ต่างกับหมาข้างถนน ฉันไม่แคร์หรอกว่าตัวเองจะเป็นยังไง คนจะมองแบบไหน รู้แค่ว่าต้องมีเงินรักษาแม่ ให้ท่านอยู่สบายก็พอ”“งั้นไปกับผมสิ”สโรชาแค่นหัวเราะ “พูดน่ะดูตัวเองตอนนี้ด้วย คุณยังต้องหลบคนร้ายมาอยู่กับฉันเลย คิดเหรอว่าจะรอดไปได้นาน”“คุณเป็นผู้หญิงมองโลกในแง่ร้ายนะรู้ตัวไหม”โกรธอยู่หรอก เธอพูดนั่นก็ถูก ... แต่ยังเร็วไปที่จะตัดสินสถานการณ์ย่ำแย่ตอนนี้ของเขา“ฉันมองโลกตามความเป็นจริงต่างหาก คุณก็แค่อยากได้ฉันไปนอนด้วย พอเบื่อก็ทิ้ง ไม่ต่างกับผู้ชายคนก่อนๆ”“อย่าเอาไปเปรียบเทียบกับคนอื่นสิ ผมไม่ชอบนะ”“คุณก็ไม่ต่างกับทุกคนหรอก” เธอเยาะ“งั้นมาลองดูกัน”เซอร์เกสอดแขนรั้งร่างเธอขึ้นมา ตรงไปยังฝักบัว ... เปิดน้ำใสไหลเย็นลงสู่เจ้าของห้อง“ว๊าย! คุณจะทำอะไรน่ะ”สโรชาตะโกนผ่านม่านน้ำ ผมยาวเปียกลู่แนบลำตัว“คงไม่มีผู้ชายคนไหนเอาตัวคุณมาอาบน้ำให้สร่างเมาอย่างนี้หรอก”“ปิดน้ำเดี๋ยวนี้นะไอ้ฝรั่งบ้า”คำบริภาษพรั่งพรูจากปากสวยๆ“อย่าโวยวายไปน่า คุณเปียก ผมก็เปียก เสมอกันดี ห้องน้ำแคบไปหน่อยสำหรับสองค
last updateLast Updated : 2024-12-30
Read more

Chapter 18

“ท่านจากไปแล้วเหรอคะ เสียใจด้วยนะ”ร่างที่หันหลังให้เธอยืนนิ่ง ก่อนจะเริ่มเปิดน้ำทำความสะอาด“ท่านเสียนานแล้วล่ะ ถ้าผมไม่ทำอาหารให้คุณกินก็ไม่นึกถึงท่านหรอก”แล้วความคิดก็ไพล่ไปถึงความฝันเกี่ยวกับแมวขาวมอซอ เหลียวหลังกลับไป ร่างสโรชานอนบนโซฟาหน้าโทรทัศน์แล้ว เซอร์เกตามไปนั่งที่ปลายเท้าเธอ นิ้วไล้หน้าผากบนดวงตาหลับใหลอย่างทะนุถนอม“บัว ... คุณเลิกอาชีพนี้เถอะ ไปกับผม”เธอไม่ต่างกับแมวตัวนั้น ... หลงทาง ต้องลำบากดิ้นรนในโลกใบใหญ่ ใช้ร่างกายตรากตรำ ดื่มสุราเอาใจแขกแลกกับเงิน“ผมจะดูแลคุณเอง” สโรชาลืมตามองชายหนุ่มนิ่ง“แล้วหลังจากนั้นล่ะ ... ถ้าคุณเบื่อหรือมีผู้หญิงคนใหม่ ชีวิตฉันก็ต้องตกอยู่ในความเสี่ยง การไปกับคุณไม่ต่างกับแขกคนอื่นที่เลี้ยงดูฉันยาวๆ หรอก”“แล้วผมต้องทำยังไงล่ะ ถึงจะแตกต่างจากคนก่อนๆ ของคุณ”เธอเม้มริมฝีปาก ในใจกำลังคิดถึงคำๆ หนึ่ง ... ซึ่งเป็นไม่ได้อยู่แล้วสำหรับเธอ“คนอย่างฉันเป็นได้แค่ผู้หญิงบนเตียง ใครรู้ประวัติมีแต่จะดูถูก”“ไม่มีใครดูถูกผู้หญิงของเซอร์เก อิคนาเซวิช หรอก”... เพราะมันจะได้รับผลที่ตามมาเกินกว่าคาดคิด“แต่ยังไงฉันไม่อยากไปกับคุณอยู่ดี”“หรือว่าคุณคิด
last updateLast Updated : 2024-12-30
Read more

Chapter 19

“เราต้องไปกันแล้ว”เซอร์เกบอกเมื่อเข็มนาฬิกาเดินมาจนถึงเลขสิบเอ็ด กระชับเหน็บพรางปืนไว้ใต้เสื้อยืด“ผมขับรถเอง”สโรชายื่นกุญแจให้โดยไม่อิดออด ... ใจเธอไม่อยู่ในสภาพที่ค้านอะไรเขาได้แล้ว“คุณช่วยบอกทางคร่าวๆ หน่อยนะบัว”เธอยิ้มชืดให้กับเขาและรปภ.ที่ตะเบ๊ะท่าทักทาย จากนั้นก็ขมวดคิ้วงุนงงกับอาคันตุกะแปลกหน้าของหญิงสาว ด้วยไม่เคยเห็นหน้า หรือคุ้นว่าย่างกรายผ่านเคาน์เตอร์รปภ.ไปเลยรถสโรชาสตาร์ทแล่นไปได้ไม่เท่าไร รถลึกลับอีกคันขับตาม เซอร์เกก็ไวร้ายเหลือ ขับแซงซ้ายปาดขวา ราวกับคุ้นถนนเส้นนี้มานานนับปี“ช้าๆ หน่อยก็ได้คุณ” คนคาดเข็มขัดนิรภัยโอด เขาตีนผีกว่าที่คิด“เราต้องสะบัดรถที่ตามมาให้หลุด”ว่าแล้วก็แซงรถเมล์ไปอีกคันหนึ่ง เสียงบีบแตรเจริญพรดังไล่หลังลั่น“มันอันตรายนะ”“คุณเชื่อใจผมเถอะน่า”สโรชาหลับตาปี๋ ภาวนาให้ถึงที่หมายโดยเร็ว กลัวเหลือเกิน ... อุตส่าห์รอดตายจากดงกระสุน อาจกลับต้องมาทิ้งชีวิตไว้บนท้องถนนแทน เสียงโทรศัพท์มือถือดัง มือหนึ่งเขารับ อีกมือวางบนพวงมาลัย ชายหนุ่มพ่นภาษารัสเซียรัวใส่“เร็ว!”เขาเร่งหลังจากหาที่จอดในตึกที่หมายได้ มือคว้าตัวเธอขึ้นลิฟท์ลานจอดรถ มีชาวต่างชาติสอ
last updateLast Updated : 2024-12-30
Read more

Chapter 20

“แล้วเจ้าหญิงก็อยู่กับเจ้าชายอย่างมีความสุข”มัณฑลีเล่านิทานใส่ไอพ็อดเครื่องน้อยในมือแล้วขมวดคิ้ว“บัวคิดว่าเสียงตอนจบฉันรื่นเริงพอหรือยัง”เพื่อนกำลังทำโครงการอ่านหนังสือเสียงเพื่อผู้พิการทางสายตาของบริษัทสามี เรื่องที่เล่าเป็นนิทานประเภทเจ้าหญิงเจ้าชาย“จ้า... ได้อยู่แล้ว ให้คู่ข้าวใหม่ปลามันมาเล่านิทานรัก จะไม่หวานชื่นรื่นเริงได้ยังไง”เซอร์เกจากไปเมื่อคืน มัณฑลีโทร.หาเมื่อเช้า สโรชาที่ใจยังไม่เป็นปรกติเพราะเขาจึงตกปากรับคำมาช่วยอัดเสียงนิทานทันที... หาอะไรทำ ออกจากคอนโดเสียบ้าง เปลี่ยนบรรยากาศเผื่อจะเลิกคิดเรื่องเขาได้เร็วๆ สองสาวนั่งอยู่ริมสวนดอกไม้ มุมโปรดที่เจตวัฒน์ปรับปรุงเพื่อภรรยาโดยเฉพาะ“บัวอย่าล้อฉันสิ ชีวิตคู่ไม่ได้เหมือนในนิทานที่ตอนจบบอกว่า... แล้วเจ้าหญิงกับเจ้าชายก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข เรื่องจริงมีอะไรมากกว่านั้น”คนเคยเศร้าซึมจนต้องหนีมาอาศัยคอนโดเธอให้ความเห็น“แต่คุณหนึ่งก็เป็นเจ้าชายตัวจริงของลีใช่ไหมล่ะ”สโรชาพาดพิงสามีด็อกเตอร์หนุ่มรูปงาม รวยทรัพย์... ผู้ทำให้มัณฑลีมีชีวิตเหมือนเจ้าหญิง“ผู้ชายทุกคนเป็นเจ้าชายของคนรักทั้งนั้นแหละ”แม่บ้านนำผลไม้และเครื่อง
last updateLast Updated : 2024-12-30
Read more
PREV
1234
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status