LOGINShare
Chapter 18
Last Updated:
2024-12-30 23:16:48
Related chapters
หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน Chapter 19
“เราต้องไปกันแล้ว”เซอร์เกบอกเมื่อเข็มนาฬิกาเดินมาจนถึงเลขสิบเอ็ด กระชับเหน็บพรางปืนไว้ใต้เสื้อยืด“ผมขับรถเอง”สโรชายื่นกุญแจให้โดยไม่อิดออด ... ใจเธอไม่อยู่ในสภาพที่ค้านอะไรเขาได้แล้ว“คุณช่วยบอกทางคร่าวๆ หน่อยนะบัว”เธอยิ้มชืดให้กับเขาและรปภ.ที่ตะเบ๊ะท่าทักทาย จากนั้นก็ขมวดคิ้วงุนงงกับอาคันตุกะแปลกหน้าของหญิงสาว ด้วยไม่เคยเห็นหน้า หรือคุ้นว่าย่างกรายผ่านเคาน์เตอร์รปภ.ไปเลยรถสโรชาสตาร์ทแล่นไปได้ไม่เท่าไร รถลึกลับอีกคันขับตาม เซอร์เกก็ไวร้ายเหลือ ขับแซงซ้ายปาดขวา ราวกับคุ้นถนนเส้นนี้มานานนับปี“ช้าๆ หน่อยก็ได้คุณ” คนคาดเข็มขัดนิรภัยโอด เขาตีนผีกว่าที่คิด“เราต้องสะบัดรถที่ตามมาให้หลุด”ว่าแล้วก็แซงรถเมล์ไปอีกคันหนึ่ง เสียงบีบแตรเจริญพรดังไล่หลังลั่น“มันอันตรายนะ”“คุณเชื่อใจผมเถอะน่า”สโรชาหลับตาปี๋ ภาวนาให้ถึงที่หมายโดยเร็ว กลัวเหลือเกิน ... อุตส่าห์รอดตายจากดงกระสุน อาจกลับต้องมาทิ้งชีวิตไว้บนท้องถนนแทน เสียงโทรศัพท์มือถือดัง มือหนึ่งเขารับ อีกมือวางบนพวงมาลัย ชายหนุ่มพ่นภาษารัสเซียรัวใส่“เร็ว!”เขาเร่งหลังจากหาที่จอดในตึกที่หมายได้ มือคว้าตัวเธอขึ้นลิฟท์ลานจอดรถ มีชาวต่างชาติสอ
Last Updated : 2024-12-30หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน Chapter 20
“แล้วเจ้าหญิงก็อยู่กับเจ้าชายอย่างมีความสุข”มัณฑลีเล่านิทานใส่ไอพ็อดเครื่องน้อยในมือแล้วขมวดคิ้ว“บัวคิดว่าเสียงตอนจบฉันรื่นเริงพอหรือยัง”เพื่อนกำลังทำโครงการอ่านหนังสือเสียงเพื่อผู้พิการทางสายตาของบริษัทสามี เรื่องที่เล่าเป็นนิทานประเภทเจ้าหญิงเจ้าชาย“จ้า... ได้อยู่แล้ว ให้คู่ข้าวใหม่ปลามันมาเล่านิทานรัก จะไม่หวานชื่นรื่นเริงได้ยังไง”เซอร์เกจากไปเมื่อคืน มัณฑลีโทร.หาเมื่อเช้า สโรชาที่ใจยังไม่เป็นปรกติเพราะเขาจึงตกปากรับคำมาช่วยอัดเสียงนิทานทันที... หาอะไรทำ ออกจากคอนโดเสียบ้าง เปลี่ยนบรรยากาศเผื่อจะเลิกคิดเรื่องเขาได้เร็วๆ สองสาวนั่งอยู่ริมสวนดอกไม้ มุมโปรดที่เจตวัฒน์ปรับปรุงเพื่อภรรยาโดยเฉพาะ“บัวอย่าล้อฉันสิ ชีวิตคู่ไม่ได้เหมือนในนิทานที่ตอนจบบอกว่า... แล้วเจ้าหญิงกับเจ้าชายก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข เรื่องจริงมีอะไรมากกว่านั้น”คนเคยเศร้าซึมจนต้องหนีมาอาศัยคอนโดเธอให้ความเห็น“แต่คุณหนึ่งก็เป็นเจ้าชายตัวจริงของลีใช่ไหมล่ะ”สโรชาพาดพิงสามีด็อกเตอร์หนุ่มรูปงาม รวยทรัพย์... ผู้ทำให้มัณฑลีมีชีวิตเหมือนเจ้าหญิง“ผู้ชายทุกคนเป็นเจ้าชายของคนรักทั้งนั้นแหละ”แม่บ้านนำผลไม้และเครื่อง
Last Updated : 2024-12-30หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน Chapter 21
“บัวว่างจนถึงเย็นค่ะพี่นิค ก่อนไปทำงาน”เธอสั่งชาเขียวร้อน เขาสั่งคาปูชิโน่เย็น“มีอะไรหรือเปล่าคะวันนี้”“บังเอิญพี่ผ่านมาเลยแวะมาเยี่ยม”เขาว่าบังเอิญ แต่สโรชารู้ว่าจงใจ ... ผู้ชายหลายคนชอบใช้มุขนี้กับเธอ“ขอบคุณค่ะพี่นิค บัวสบายดี”“เอ่อ ... แล้ว ฝรั่งคนนั้นล่ะ เพื่อนบัวน่ะ”“เขากลับประเทศไปแล้วค่ะ มีคนมารับ”บริกรเสิร์ฟเครื่องดื่มที่สั่งพอดี ช่วยสโรชาเลี่ยงหลบแววตาหวั่นไหว ยามได้ยินอะไรเกี่ยวกับเขาไปได้ ธนนท์ฟังแล้วโล่งใจ“พี่ว่าบัวควรระวังไว้หน่อยนะ คนต่างชาติบางทีก็ไม่ได้มาแค่ท่องเที่ยว บางพวกมาแผ่อิทธิพล อย่างแถวพัทยานั่นไง มาเฟียรัสเซียทั้งนั้น”“พี่นิคขี้กังวลจัง เขากลับไปแล้วนะ เรื่องในเมืองไทยเดี๋ยวก็ลืมไปเอง”... เธอปลอบเขาและตัวเอง ... สักวันหนึ่งคงจะลืมเซอร์เกได้เอง“พี่กลัวจะเกิดเหตุการณ์ซ้ำรอยน่ะสิ พี่ถามจริงๆ เถอะ บัวจะทำอาชีพนี้ไปได้นานแค่ไหนกันเชียว”ทำไมนะ พักนี้จึงมีคนถามเธอด้วยรูปประโยคคล้ายๆ กัน“ก็คงทำไปเรื่อยๆ นั่นแหละค่ะ ตราบเท่าที่สังขารยังอำนวย”สโรชาหัวเราะ จงใจให้ตลก ทว่าฝืดเฝือเต็มที“บัว ... พี่เป็นห่วงเธอนะ”ธนนท์เก็บผ้าเช็ดลงกระเป๋าเสื้อ ค้อมร่างยกข้อ
Last Updated : 2024-12-30หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน Chapter 22
“บัว คุณกฤตให้ไปพบที่ห้อง”มาม่าซังบอกทันทีเมื่อเห็น สโรชาโผล่หน้าเข้าไปในห้องพักพนักงาน“เขาสั่งให้ไปทันทีถ้ามาทำงาน”คนบอกคันปากอยากถามยิบๆ ว่ามีเรื่องอะไรกันหนักหนา เจ้านายจึงได้เรียกเบอร์หนึ่งไปคุยส่วนตัวอยู่เรื่อย สโรชาเก็บข้าวของส่วนตัวไว้ในล็อกเกอร์ท่าทางภายนอกเนือยๆ แต่ใจเริ่มไม่ดี กลัวกฤตจะไล่เบี้ยเรื่องเธอโกหกเขากับเซอร์เก แต่กฤตไม่ได้โกรธดังคาด เขายื่นซองสีขาวให้“จากมิสเตอร์อิคนาเซวิช เขาให้คนเอามาฝากไว้ให้”ซองทำจากกระดาษขาวเนื้อหนาอย่างดี ปกปิดสิ่งที่อยู่ข้างใน“ฉันขอโทษด้วยค่ะ ที่โกหกตั้งแต่แรก”สโรชาเองนั่นแหละที่ยอมคายความจริงออกมาโดยไม่ต้องบอก รับสารภาพผิดเสีย กฤตคงไม่ว่า“ผมไม่โกรธหรอก คนเรามีเหตุผลของตัวเองทั้งนั้น ไปทำงานเถอะ”เขาได้ข่าวว่าเซอร์เกได้รับความช่วยเหลือจากอดีตเพื่อนที่ตอนนี้เป็นศัตรู โดยไม่ยอมติดต่อคนของตัวเองเลย นายซาโกเยฟคนเคยมาหาอะไรนั่น คงโกรธจัดที่เจ้านายไม่ไว้ใจ ก็ทำอย่างไรได้ ในเมื่อเกลือเป็นหนอน อยู่กับคนของตัวเองแท้ๆ ยังโดนลอบยิงกฤตคิดว่าการยืมมือศัตรูเป็นทางเลือกที่เสี่ยงแต่ฉลาดมาก เซอร์เกคงต้องจ่ายค่าตอบแทนแพง ทั้งศัตรูผู้ช่วยเหลือ และสโร
Last Updated : 2024-12-30หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน Chapter 23
สโรชาจึงมาฉุกคิดได้เธอไม่ได้ขออะไรเขา ... เบอร์โทร. อีเมลล์ หรือการติดต่อช่องทางใด การมาของเขาเหมือนดังความฝัน ... ลืมตาตื่นก็หายไปขาเพรียวพาเธอมาห้องนอน นั่งลง ... เครื่องปรับอากาศทำงานอย่างทรงประสิทธิภาพ นอกจากเย็นกายแล้วยังเย็นเยียบไปถึงหัวใจมือลูบหาไออุ่นจากคนเคยนอน แต่กลับเย็นเฉียบ เธอค้นหาต่อไปจนกลายเป็นทอดร่างลงบนเตียง ห้องนอนเงียบ ได้ยินเสียงเดิน ... ติ๊ก ... ติ๊ก ของนาฬิกา ผสานเสียงลมหายใจผะแผ่ว ก่อนจะกลายเป็นสะอื้น“ของคุณ”เจตวัฒน์ยื่นโทรศัพท์มือถือให้ภรรยา ตาจับจ้องเธอเขม็ง มัณฑลีชี้อกตนเองทำหน้าเหรอหรา ... เพื่อนเขาโทร.มาเองนี่ จะคุยกับเธอทำไม สามีเอียงโทรศัพท์ไปมาเป็นทำนองให้รับไปเสียที“ค่ะ ... ลีเอง”ปลายสายเป็นคนไม่คาดคิดเสียด้วย กฤตเจ้านายหนุ่มพูดน้อยของสโรชา“มีเรื่องให้ช่วยหน่อยครับ ต้องเป็นคุณลีเท่านั้นถึงจะเหมาะกับงานนี้”สโรชาไม่ได้ไปทำงานสองวันแล้ว เธอทั้งใจโหวง ทั้งไม่มีอารมณ์ ทุกสิ่งรอบกายดูเศร้าซึมไปหมด การจากไปของเซอร์เกไม่เหมือนผู้ชายคนก่อนๆ เลย ... ทุกคนจากเป็น บางครั้งยังส่งข้อความมาชวนกินข้าวมีเขาคนเดียวนั้นที่จากไปแบบไม่รู้ว่าเป็นหรือตาย ข่าวเขาหายไ
Last Updated : 2024-12-30หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน Chapter 24
“เคี้ยวโดนอะไร”มัณฑลีวิ่งตามมาดูด้วย“เปล่า รู้สึกใบสะระแหน่ขื่นจัง”สโรชายกหลังมือขึ้นเช็ดปาก“เราว่าปรกตินะ หรือว่าบัวไม่ชอบสะระแหน่”เจ้าตัวส่ายศีรษะ เธอกินผักได้ทุกชนิดอยู่แล้ว“แปลก...”มัณฑลีกลับไปห้องครัว ทำน้ำมะนาวใส่แก้วมายื่นให้“ดื่มอะไรเปรี้ยวๆ สดชื่นๆ อาการจะได้ดีขึ้น”... น้ำหวานปนเปรี้ยว กลิ่นผิวมะนาวหอมชื่นใจดังมัณฑลีว่า สโรชาดื่มจนหมดแก้ว ... นี่ก็แปลกอีกเหมือนกัน ปรกติเธอไม่ดื่มน้ำหวาน ... อย่างมากสุดแค่จิบ“เดี๋ยวฉันทำให้ใหม่นะ อยากกินอะไรร้อนๆ เพิ่มไหม ข้าวต้มก็ได้ มาม่าก็ดี”แค่คิดได้ยินชื่อบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป จมูกเหมือนได้กลิ่นหอมเจียวลอยมา ทำท่าจะอาเจียนอีกรอบ“ไม่เป็นไร ขอบใจมาก ฉันเวียนหัวนิดหน่อย”ปากเอ่ยตรงข้ามกับใจคิด อาการแปลกๆ อย่างนี้ หรือว่า ... สโรชาเริ่มนับระบบของร่างกาย ประจำเดือนเธอมาครั้งสุดท้ายเมื่อไร ... ก่อนหรือหลังความเร่าร้อนระหว่างเธอกับเขาในห้องน้ำนี้สโรชารอจนเห็นมัณฑลีขึ้นแท็กซี่จากไป รีบคว้ากุญแจรถออกจากห้อง ขับไปห้างสรรพสินค้าใกล้ที่สุด ซื้อที่ตรวจตั้งครรภ์มาห้าอัน ... ห้านาทีแห่งการรอคอยผล คือห้านาทีแห่งความสับสนในอาชีพสโรชาการป้องกัน
Last Updated : 2024-12-30หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน Chapter 25
หนุ่มร่างสันทัดโทร.นัดคุยเรื่องขนมงานเลี้ยงบ่ายวันต่อมา เขาไม่ได้มาลำพัง มีหนุ่มผมดำตาเขียวปรากฏกายด้วย“เจ้านายผม มิสเตอร์ คิริลล์ นาบาบคิน”ส่วนตัวเขาเองชื่ออนุสิทธิ์ เป็นผู้ดูแลทรัพย์สินของเจ้านายในเมืองไทย“ยินดีที่ได้รู้จักครับ”คิริลล์ยื่นมือ มองเธอตาเชื่อม“เช่นกันค่ะ”สโรชายื่นมือให้เช่นเดียวกัน อนุสิทธิ์คุยเป็นภาษาไทยสลับอังกฤษ สโรชาเตรียมขนมไว้หลายอย่างให้เลือก ได้แก่ บัวลอยในแก้วค็อกเทลพลาสติคทรงกลม ข้าวเหนียวมูลมะม่วงชิ้นพอดีคำในถ้วยเล็ก บ้าบิ่น ขนมชั้น เม็ดขนุน ทองหยอด ฝอยทอง ในกล่องสี่เหลี่ยม ตะโก้เผือกและมะพร้าวในถ้วยกลมแบบคัพเค้ก“ฉันเสนอขนมที่ทานง่าย ไม่เลอะมือค่ะ”เธอคาดว่างานเลี้ยงเปิดบ้านตากอากาศน่าจะเป็นแบบค็อกเทล จึงประยุกต์ภาชนะให้ถือง่าย กินไปคุยไปสะดวก อนุสิทธิ์อธิบายส่วนผสมขนมให้เจ้านายฟัง ศัพท์บางคำไม่ได้ใช้จึงติดขัด สโรชาช่วยอธิบายเป็นภาษาอังกฤษ“ขนมคุณรสชาติเยี่ยมมากครับเชฟ” คิริลล์ชม“ฉันไม่ใช่เชฟหรอกค่ะเป็นแค่คนทำขนม”เขาสนใจเธอ ... สโรชารู้สึกได้ เธอยอมให้มองเพราะอย่างไรเสียก็เป็นลูกค้า จะเสียมารยาทใส่ก็ใช่ที“ทำเองหมดเลยเหรอครับ”สำเนียงเขาเพราะแบบเจ้า
Last Updated : 2024-12-30หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน Chapter 26
“ฉันยอมแพ้ค่ะข้อนี้ ทายไม่ถูกหรอก มีแต่จะปวดหัวเปล่าๆ”สโรชานิ่งคิด ก่อนโคลงศีรษะไปมาเบาๆ เกมจบลงง่ายกว่าที่คิด ไม่ท้าทายชายหนุ่มเลย ... แต่ก็ดีเหมือน เธอจะได้รู้จักเขามากขึ้น“ผมเป็นคนรัสเซีย”ประกายวาบปรากฏขึ้นในดวงตาสโรชา ก่อนนิ่ง ... สงบเรียบ“คุณมาซื้อบ้านพักไกลจัง ปรกติคนรัสเซียจะชอบพัทยามากกว่า”ใจเธอเต้นระรัวเมื่อรู้เขาเป็นคนชาติเดียวกับเซอร์เก“ผมอยากได้ที่เงียบๆ สำหรับพักผ่อน แสงสีหาเอาที่ไหนก็ได้”ทั้งเงินและอำนาจเขามีครบ ... ขาดก็แต่ความสุขสงบทางใจ ใครสักคนที่เฝ้ารอ ... บางทีอาจเป็นเธอคนนี้ มีลูกแล้วไม่เป็นไร สวยถูกใจก็พอ จากนั้นก็ดูต่อกันยาวๆ ว่าเธอจะใช่คนที่ตามหาหรือไม่คิริลล์ไม่เชื่อในอำนาจรักแรกพบ แม่เขาแต่งงานแล้วหย่า พ่อผ่านคืนวันอันเลวร้ายที่สูญเสียครอบครัวไปด้วยไฟสงคราม ท่านทั้งสองเป็นคนเหนื่อยหน่ายกับชีวิต ... มาพบ อยู่ด้วยกัน ปลอบประโลม เติมเต็มในสิ่งที่ต่างคนต่างขาดพ่อแม่ไม่ใช่คู่รักหวานชื่น ท่านอยู่ด้วยความเข้าใจ อยู่ด้วยกันโดยไม่แต่งงานมาถึงเจ็ดปีแล้วจึงมีเขา งานแต่งเรียบง่ายจึงได้เกิดขึ้นเขาจึงไม่เคยคิดเรื่องนี้ มุ่งหาคนที่จะใช้ชีวิตอยู่ด้วยความเข้าใจกันมา
Last Updated : 2024-12-30
Latest chapter
หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน Chapter 35 (จบ)
สโรชาลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งด้วยอาการสะลึมสะลือ นอนบนเตียงท่ามกลางสายช่วยชีวิตระโยงระยาง ธนนท์ยิ้มปรี่ลุกจากเก้าอี้ข้างเตียง“ไม่ต้องห่วงนะบัวปลอดภัยแล้ว ... ลูกก็ด้วย”มือเธอลูบปลอบคนในท้องทนุถนอม“ลูกกระสุนเฉียดจุดสำคัญไป”“คนยิงก็ใจร้าย ทำคนท้องไส้ได้”สโรชาไม่มีวันลืมดวงตาอำพันคู่นั้น ... ผู้หญิงในกระเป๋าสตางค์ของเซอร์เก เธอยิงสโรชาเพราะแค้นที่แย่งเขามากระนั้นหรือ ประตูห้องพักผู้ป่วยเปิดออก ตัวต้นเหตุในสายตาสองคู่พากายเข้ามา“ผมมีเรื่องคุยกับบัวหน่อย”ธนนท์ตั้งท่าจะไม่ยอมออกไป สโรชาพยักหน้าเป็นเชิงขอร้อง เขาจึงออกไปด้วยอาการไม่พอใจนัก“ผมขอโทษแทนญามิลลาน้องสาวผมด้วย เธอแย่เพราะเสียสามีและเข้าใจผิดเรื่องคุณ”เธอใจชื้น ที่ได้รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นคือน้องสาวเขา ... อย่างน้อยเธอก็ไม่ได้ผิดศีลข้อสาม“สามีน้องสาวคุณเกี่ยวอะไรกับฉันด้วยล่ะ”“เธอคิดว่าผมเป็นต้นเหตุทำให้สามีเธอตาย คุณกำลังมีลูกกับผม มิลลาต้องการแก้แค้น ไม่อยากเห็นผมมีความสุข”เขาเล่าเสียงแห้งแล้ง ... มีความเจ็บร้าวลึกอยู่ข้างใจ“แล้วคุณเป็นต้นเหตุจริงๆ หรือเปล่าล่ะ”เธอสอบสวนเขาตาแป๋ว เซอร์เกหัวเราะขื่นๆ“จะว่าผมเป็นต้นเหตุก็
หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน Chapter 34
“ฉันก็ไม่มีพ่อ ยังโตมาได้เลย”นึกถึงคนที่จากไปความทรงจำเจ็บปวดก็ลอยเข้ามา“พ่อคุณจากตาย แต่ผมยังมีชีวิตอยู่นะ”“คุณกับฉันอยู่คนละโลก คนละสังคม ถึงจะมีชีวิตอยู่ก็ไม่ต่างกับการตายจากกัน คุณมีทุกอย่าง แต่ฉันไม่มีอะไรเลย เป็นผู้หญิงขายตัว ... โสเภณีที่คุณเคยว่าด้วยซ้ำ ใครจะไปคิดว่าคุณจะแคร์เด็กในท้อง ในเมื่อคุณสามารถหาเมียดีๆ มีหน้ามีตา ลูกที่เกิดกับเธอต้องเป็นเด็กที่ยอดเยี่ยม”สโรชาใจร้าวเหลือเกินเมื่อคิดภาพเขายืนเคียงหญิงอื่น“อย่าให้ฉันกับเด็กในท้องเป็นเรื่องลำบากใจของคุณเลย ไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบ เงินสิบล้านที่ให้มากก็มากพอแล้ว”“ผมไม่ได้ต้องการรับผิดชอบนะ”... เป็นเรื่องหน้าที่ ... หน้าที่อะไรล่ะ“ผมเป็นพ่อของแก”คนฟังน้ำตารื้น หยิบผ้าห่มคลุมโปง เขาต้องการแค่ลูกจริงๆ ด้วย ไม่เอ่ยถึงอนาคตเธอเลย“บัว...”เซอร์เกอยากจะพูดอะไรต่อ แต่สโรชาฝืนทำเสียงเรียบตัดบท“ฉันง่วง จะนอนแล้ว”“ราตรีสวัสดิ์ครับ”เขาได้ยินเสียงเธอพลิกกายแผ่ว สูดจมูกสั้นเหมือนคนเป็นหวัด ก่อนค่อยๆ ผ่อนเป็นลมหายใจยาวลึกสม่ำเสมอหนุ่มรัสเซียกำลังคิดหนัก เขาสะดุดตั้งแต่สมองตนถามเรื่องเรื่องหน้าที่... หน้าที่พ่อที่มีต่อลูกคือ
หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน Chapter 33
“แล้วเธอทำยังไงต่อ”มัณฑลีรับฟังโทรศัพท์จากเพื่อนด้วยใจลุ้นระทึก“ฉันหนีขึ้นห้องนอน กะว่าจะขังตัวเองอยู่คนเดียวสักหน่อย เขาดันไขกุญแจขึ้นมาได้ ตอนนี้อาบน้ำอยู่”“เรียกว่าหนีไม่พ้นแล้วว่าอย่างนั้นเถอะ”สโรชาถอนหายหายใจแทนคำตอบ ปรายตาดูกองเสื้อผ้าใหม่เขาที่อลันเพิ่งเอามาให้“อ๊ะ! ลีคุยโทรศัพท์แปร๊บนึงนะคะ คุณหนึ่งทานข้าวได้เลย”เสียงมัณฑลีหันไปบอกสามี“โทษที ฉันโทร.มากวนหรือเปล่านี่”เวลาบนหน้าจอโทรศัพท์มือถือบอกเวลาสองทุ่มเกือบครึ่ง“ไม่เป็นไรหรอก วันนี้คุณหนึ่งกลับช้า เลยกินข้าวเลท ปรกติเขาจะกลับมากินข้าวเย็นที่บ้าน ฉันเลยต้องรอ”สิ่งเล็กๆ น้อยๆ ที่เป็นข้อตกลงร่วมกันอย่างไม่ต้องมีคำพูดของสามีภรรยา สโรชาฟังแล้วอิจฉานิดๆ“ถามจริงๆ เถอะ ลีรู้สึกยังไงกับการมีคู่”... คู่ที่เกิดจากหัวใจตรงกัน ไม่ใช่จากอุบัติเหตุจนมีลูกอย่างเธอและเซอร์เก“ฉันไม่เคยนึกภาพเลยนะ ทั้งตอนที่ตัวเองเป็นแม่คนแล้วก็มีครอบครัว”“ไม่แปลกหรอก แต่ก่อนฉันก็ไม่เคยนึก”ในสังคมมีผู้หญิงมากไปที่สุนกกับการและการใช้ชีวิตอิสระ“ฉันยอมรับนะว่ากลัวการใช้ชีวิตคู่ ... กลัวความรัก เพราะอดีตฉันไม่ดีเลย”สโรชานึกแค่ว่าสักวันเมื่อแก่ตั
หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน Chapter 32
ช่วงเวลาที่สโรชาคิดว่าตัวเองสุขนั้นแสนสั้น หัวค่ำตัวก่อกวนใจก็กลับมา“กินข้าวหรือยัง อยากกินอะไรเป็นพิเศษไหม”ทำธุระทั้งเรื่องญามิลลากับธุรกิจเสร็จชายหนุ่มขับรถกลับมาเลย“ไม่ ฉันอิ่มแล้ว”เธอเพิ่งจัดการข้าวเย็นไปหมาดๆ คนงานร้านกลับไปหมดแล้ว บรรดาบอดี้การ์ดยังจอดรถเฝ้าเหมือนเดิม อลันอยู่ข้างนอกเมื่อเจ้านายกลับมา“ผมยังไม่ได้ กินอะไรเลย”เขาเอามือลูบท้องตาละห้อย“มีเงินก็ไปซื้อกินเองสิ โน่น! ขับไปไม่ไกลมีตลาดโต้รุ่ง”“ผมเพิ่งขับกลับมาเหนื่อยๆ นะ จะไล่ให้ไปอีกแล้วเหรอ”การได้ต่อล้อต่อเถียงกับเธอทำให้เขาสนุก ลืมเรื่องเครียดๆ ที่กรุงเทพฯได้เยอะ“งั้นใช้ลูกน้องคุณไปซื้อสิ ถ้ากลัวคุยกับเขาไม่รู้เรื่องก็เข้าเซเว่น อาหารแช่แข็งมีเมนูภาษาอังกฤษเพียบ”“อยากชิมฝีมือคุณมากกว่า ขนมยังทำอร่อย อาหารอย่างอื่นคงอร่อยด้วย”“ฉันไม่ทำกับข้าวอีกหรอก เหนื่อย! คุณแย่ขนาดใช้คนท้องเลยหรือยังไง”ใจสโรชาคิดว่ายังไงก็ได้ ... ขอให้ไล่เขาออกไปได้ไวๆ เธออยากอยู่เงียบๆ กับลูก“เอาล่ะๆ” เซอร์เกยอมแพ้ “เดี๋ยวผมทำแซนวิชกินเอง”ร่างสูงไปทางครัวเปิดตู้เย็นแล้วชะงัก ไม่มีขนมปัง เนย แยม หรืออาหารสำเร็จรูปเลย“ฉันไม่อยากให้ล
หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน Chapter 31
“นี่ผมอยู่ในพระราชวังเครมลินหรือยังไง”คิริลล์เข้ามายามบ่ายจัด กวาดตาดูรถสี่คัน และบรรดาบอดี้การ์ดอีกครึ่งโหลเดินตรวจตรารอบบริเวณร้าน“พ่อเจ้าตัวเล็กนี่ขี้ห่วงจังนะ”เขายิ้มหลิ่วตาล้อสโรชา เธอค้อนควับไม่ขำด้วย“คุณรู้เห็นเป็นใจกับเขา”ไม่อย่างนั้นเซอร์เกคงไม่ได้เบอร์โทร.ภายในไม่กี่ชั่วโมง แถมยังขับรถกลางดึกมาร้านเธอถูก“เปล่านะ หมอนั่นมันทำเอง ผมอยากจะขวางอยู่หรอกนะ แต่เรื่องบางเรื่องก็สุดวิสัยจริงๆ”คิริลล์โคลงศีรษะไปมา“ไม่มีใครห้ามหมอนั่นได้หรอก ... คุณก็รู้นี่ ดีแล้วไม่ใช่เหรอ เด็กจะได้มีพ่อ”“ฉันเลี้ยงเขาคนเดียวได้”คิริลล์ได้ยินแล้วนึกสงสารเพื่อน ... ต้องเหนื่อยหนักกันล่ะงานนี้“ระหว่างฉันกับเซอร์เกเป็นแค่เรื่องทางร่างกาย ในเมื่อลูกอยู่ในท้องฉัน เขาก็ต้องเป็นสิทธิ์ของฉันสิ”“ผมไม่เข้าใจเลยนะสโรชา”หนทางข้างหน้าระหว่างเธอกับเซอร์เกอาจยากลำบาก แต่ช่วงเวลาที่ทั้งสองจ้องมองในงานเลี้ยง ... ประกายในแววตาสื่อความลับในหัวใจได้เป็นร้อยพัน“ผู้หญิงคงไม่ยอมอุ้มท้องลูกของผู้ชายที่เธอไม่คิดอะไรด้วยหรอก”สโรชาขณะนี้ไม่ได้ดูสวยสง่าเหมือนเห็นคราแรกแล้ว ... ตรงหน้าคิริลล์คือหญิงสาวผู้สับสน
หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน Chapter 30
ธนนท์หน้าหุบทันทีเมื่อเลี้ยวรถจอดหน้าร้านแล้วเห็นเซอร์เกยืนกอดอกพิงรถอยู่“ไงหมอ”เขาทักยิ้มๆ แผ่รัศมีความเป็นต่อออกมาแวบๆ“กลับมาเมืองไทยเมื่อไรครับ”“สักพักมานี้แหละ ผมมาหาบัว”ธนนท์กัดฟันกรอด ลางพ่ายแพ้การช่วงชิงหัวใจสโรชาลอยมาอีกรอบ รถคันที่สามเลี้ยวเข้าจอดขัดจังหวะ เจตวัฒน์ขมวดคิ้วงงที่จู่ๆ พบแขกของคิริลล์ที่นี่ในเวลาเช้าตรู่“ДОБРОЕ УТРО(โด๊บบร๊ะเย่ อูตระ/อรุณสวัสดิ์)”เซอร์เกทักภาษารัสเซีย เขาตอบกลับเช่นกัน นอกจากนั้นยังสังเกตได้ถึงบรรยากาศทะถมึงทึง ระหว่างสองหนุ่ม ประตูร้านเปิดออก เรียกความสนใจจากบรรดาแขกไม่คาดคิดของกันและกัน มัณฑลีกับสโรชายืนอยู่หลังตู้โชว์ขนม“ฉันอยากอยู่ช่วยเธอที่นี่จัง แต่คุณหนึ่งคงไม่ยอม โชคดีนะบัว มีอะไรโทร.หาได้ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง”ดูสถานการณ์แล้ว สโรชาน่าจะปวดหัวไม่น้อย ... ทั้งคนแอบชอบ ทั้งพ่อเด็กในท้อง ทุกคนพร้อมใจมาวันเดียวกันหมด“โชคฉันหมดตั้งแต่ช่วยนายเซอร์เกแล้วล่ะ ลีกลับกับคุณหนึ่งเถอะ ขอบใจมากนะสำหรับทุกอย่าง”เพื่อนกลับไป เหลือไว้แต่เธอที่ต้องจัดการปัญหาที่ตนเลือกเอง“บัว พี่มารับไปตรวจครรภ์จ้ะวันนี้”ธนนท์ปรี่ยิ้มเข้ามาในร้านอย่างคุ้นเคย เขา
หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน Chapter 29
“คุยกันตรงนี้ไม่ได้เหรอ”คำต่อรองสโรชามีผลน้อยเหลือเกิน เพราะเจ้าของรถสตาร์ทแล้ว พร้อมเริ่มเร่งเครื่องเสียงดัง“ก็ได้ๆ”อย่างน้อยสโรชาก็คิดว่าเขาคงไม่ใจร้าย ทำอะไรรุนแรงกับเธอหรอก ... และก็เป็นอย่างที่คาด เซอร์เกขับรถช้าระวังเธอมาก ทั้งๆ หน้าโกรธออกอย่างนั้น เขาเลี้ยวรถมาจอดริมทะเล“ในท้องนั่นน่ะ ลูกผมใช่ไหม”สโรชาตกใจเม้มริมฝีปากสั่นระริก ... ไม่กี่ชั่วโมง เขาก็รู้เสียแล้ว ยังไม่ทันหาคำโกหกเลย“อย่ามาโมเมนะ ลูกคนอื่นต่างหาก”“โกหก! คุณไม่มีใครเลย เป็นซิงเกิ้ลมัม”“คุณนั่นแหละไปเอาข่าวมาจากไหน มั่นใจได้ยังไงว่าลูกคุณ”“ในห้องน้ำ เช้าที่คุณเมามาก ... เราไม่ได้ป้องกัน”เธอหน้าแดง อายจนแทบแทรกแผ่นดินหนี ภาพความหวามร้อนแรงลอยเข้ามาย้ำเตือนอยู่เนือยๆ“แค่ครั้งเดียว ไม่บังเอิญขนาดนั้นหรอกน่า”“หลังจากพบผมแล้วคุณไม่มีใคร เด็กในท้องต้องเป็นลูกผม”เขาโทร.ไปคาดคั้นเอากับกฤตซึ่งปากหนักเหลือหลาย‘เธอลาออกไปหลังคุณโดนยิงสองอาทิตย์’อดีตเจ้านายเธอทิ้งปริศนาไว้แค่นั้น รวมกับอนุสิทธิ์บอก‘มิสสโรชาเป็นซิงเกิ้ลมัม ไม่มีใครเคยเห็นสามีเธอ ทีแรกคิดว่าเป็นหมอที่มาหาบ่อยๆ แต่เขาไม่เคยค้างที่นั่น จึงไม่ใช่สา
หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน Chapter 28
“บัว!”ดวงตาสีน้ำเงินเงยขึ้นสบเจ้าของชื่อ ใบหน้าสโรชาซีด“อยู่นิ่งๆ อย่าเพิ่งขยับนะเดี๋ยวลื่น ทิชชู่ๆ เช็ดพื้นเร็ว”มัณฑลีหยิบทิชชู่แถวๆ นั้น ก้มๆ เงยๆ เช็ดเศษขนมตกพื้น ศีรษะเพื่อนอยู่ระดับเดียวกับครรภ์ที่ยื่นออกมาชัดเจนของเธอพอดี“คุณบัว”เจตวัฒน์โอบวงแขนประคองเธอแน่นขึ้นเมื่อเห็นร่างว่าที่คุณแม่ทำท่าจะเซ“คุณโอเคไหม ไปนั่งก่อนเถอะ”คิริลล์อีกคนห่วงใย พุ่งมาหา พยักหน้าให้คนของเขาเตรียมโต๊ะ“คุณหนึ่งพาบัวไปนั่งพักก่อนเถอะค่ะ เรื่องซุ้มขนมลีจัดการเอง”สโรชาเกาะแขนสามีเพื่อนไว้แน่น หัวใจเต้นระรัว สมองเต็มไปด้วยความว้าวุ่น ... เซอร์เกมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร เขารู้หรือเปล่าว่าในท้องเป็นลูกเขา“เวียนหัวไหมครับ ... เอายาดมไหม”เจตวัฒน์อาทร คิริลล์กับเซอร์เกตามมานั่งโต๊ะด้วย สโรชาส่ายศีรษะปฏิเสธก้มหน้าซ่อนเร้นสายตาตระหนก เซอร์เกเริ่มไม่พอใจ อยากรู้ว่าพูดภาษาไทยอะไรกัน“เธอคงเพลียกับงานที่เจอคนมากขนาดนี้ ท้องกี่เดือนแล้วครับภรรยาคุณ”เซอร์เกถามเสียงเย็น“ยี่สิบสี่สัปดาห์ครับ”เจตวัฒน์โบกมือขอน้ำเปล่าจากบริกรถือถาดผ่านมา สโรชาใจหายวาบ ... ภาวนาในใจว่า ... อย่าตอบอะไรอีกนะคุณหนึ่ง หยุดพูดเดี๋ยวน
หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน Chapter 27
บ้านคิริลล์กว้างใหญ่มาก สองสาวลงจากรถมองอย่างทึ่งๆ ตึกลักษณะสองชั้น ออกแบบหน้าต่างเป็นกระจกบานสูง ปลูกต้นไม้โดยรอบ โดยเฉพาะไม้จำพวกลีลาวดีขาวและชวนชมสีสดทางเข้าก่อนถึงประตูมีกำแพงน้ำตกประดับปูนปั้นรูปสิงห์ ... ให้อารมณ์สไตล์บาหลี งานเลี้ยงจัดบริเวณสระว่ายน้ำทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้า ซึ่งมีบันไดเป็นขั้นประดับด้วยกระถางเฟื่องฟ้าชมพูทอดไปถึงชายหาด“ถ้าฉันมองจากฝั่งทะเล จะคิดว่าที่นี่เป็นโรงแรมนะเนี่ย ตกแต่งหรูจัง”มัณฑลีชวนคุย ขณะช่วยยกกล่องขนมไปจัดเรียง งานเริ่มหนึ่งทุ่ม สโรชา มัณฑลีและเจตวัฒน์มาช่วยจัดของตั้งแต่หกโมงเย็น อาทิตย์แสงสุดท้ายยังไม่ลับ ไฟประดับต้นไม้และโต๊ะเริ่มเปิดกระพริบพราย“ถ้าชอบให้คุณหนึ่งซื้อให้ก็ได้นี่ เขารวยออก”พนักงานมานำพวกเธอไปยังสถานที่ ซึ่งคนเดินขวักไขว่ วุ่นวายกับการเตรียมงาน เจตวัฒน์พาคนงานกลับไปเอาของอีกจากรถ“เขาไม่ได้รวยขนาดนั้นหรอก แค่พออยู่ได้”มัณฑลีก็เล่าเรื่องสามีอีกนิดหน่อย สโรชาไม่ทันได้ฟัง เธอคิดว่าหมดงานนี้แล้วจะพยายามเลี่ยงไม่เจอคิริลล์อีก ... เห็นหน้าเขาแล้วแสลงใจถึงอีกคน อีกอย่างเขาเป็นนักธุรกิจรัสเซีย อาจรู้จักกับเซอร์เก เลี่ยงไว้ก่อนละเป็นการดี
