Share

Chapter 18

last update Huling Na-update: 2024-12-30 23:16:48

“ท่านจากไปแล้วเหรอคะ เสียใจด้วยนะ”

ร่างที่หันหลังให้เธอยืนนิ่ง ก่อนจะเริ่มเปิดน้ำทำความสะอาด

“ท่านเสียนานแล้วล่ะ ถ้าผมไม่ทำอาหารให้คุณกินก็ไม่นึกถึงท่านหรอก”

แล้วความคิดก็ไพล่ไปถึงความฝันเกี่ยวกับแมวขาวมอซอ เหลียวหลังกลับไป ร่างสโรชานอนบนโซฟาหน้าโทรทัศน์แล้ว เซอร์เกตามไปนั่งที่ปลายเท้าเธอ นิ้วไล้หน้าผากบนดวงตาหลับใหลอย่างทะนุถนอม

“บัว ... คุณเลิกอาชีพนี้เถอะ ไปกับผม”

เธอไม่ต่างกับแมวตัวนั้น ... หลงทาง ต้องลำบากดิ้นรนในโลกใบใหญ่ ใช้ร่างกายตรากตรำ ดื่มสุราเอาใจแขกแลกกับเงิน

“ผมจะดูแลคุณเอง” สโรชาลืมตามองชายหนุ่มนิ่ง

“แล้วหลังจากนั้นล่ะ ... ถ้าคุณเบื่อหรือมีผู้หญิงคนใหม่ ชีวิตฉันก็ต้องตกอยู่ในความเสี่ยง การไปกับคุณไม่ต่างกับแขกคนอื่นที่เลี้ยงดูฉันยาวๆ หรอก”

“แล้วผมต้องทำยังไงล่ะ ถึงจะแตกต่างจากคนก่อนๆ ของคุณ”

เธอเม้มริมฝีปาก ในใจกำลังคิดถึงคำๆ หนึ่ง ... ซึ่งเป็นไม่ได้อยู่แล้วสำหรับเธอ

“คนอย่างฉันเป็นได้แค่ผู้หญิงบนเตียง ใครรู้ประวัติมีแต่จะดูถูก”

“ไม่มีใครดูถูกผู้หญิงของเซอร์เก อิคนาเซวิช หรอก”

... เพราะมันจะได้รับผลที่ตามมาเกินกว่าคาดคิด

“แต่ยังไงฉันไม่อยากไปกับคุณอยู่ดี”

“หรือว่าคุณคิด
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Kaugnay na kabanata

  • หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน   Chapter 19

    “เราต้องไปกันแล้ว”เซอร์เกบอกเมื่อเข็มนาฬิกาเดินมาจนถึงเลขสิบเอ็ด กระชับเหน็บพรางปืนไว้ใต้เสื้อยืด“ผมขับรถเอง”สโรชายื่นกุญแจให้โดยไม่อิดออด ... ใจเธอไม่อยู่ในสภาพที่ค้านอะไรเขาได้แล้ว“คุณช่วยบอกทางคร่าวๆ หน่อยนะบัว”เธอยิ้มชืดให้กับเขาและรปภ.ที่ตะเบ๊ะท่าทักทาย จากนั้นก็ขมวดคิ้วงุนงงกับอาคันตุกะแปลกหน้าของหญิงสาว ด้วยไม่เคยเห็นหน้า หรือคุ้นว่าย่างกรายผ่านเคาน์เตอร์รปภ.ไปเลยรถสโรชาสตาร์ทแล่นไปได้ไม่เท่าไร รถลึกลับอีกคันขับตาม เซอร์เกก็ไวร้ายเหลือ ขับแซงซ้ายปาดขวา ราวกับคุ้นถนนเส้นนี้มานานนับปี“ช้าๆ หน่อยก็ได้คุณ” คนคาดเข็มขัดนิรภัยโอด เขาตีนผีกว่าที่คิด“เราต้องสะบัดรถที่ตามมาให้หลุด”ว่าแล้วก็แซงรถเมล์ไปอีกคันหนึ่ง เสียงบีบแตรเจริญพรดังไล่หลังลั่น“มันอันตรายนะ”“คุณเชื่อใจผมเถอะน่า”สโรชาหลับตาปี๋ ภาวนาให้ถึงที่หมายโดยเร็ว กลัวเหลือเกิน ... อุตส่าห์รอดตายจากดงกระสุน อาจกลับต้องมาทิ้งชีวิตไว้บนท้องถนนแทน เสียงโทรศัพท์มือถือดัง มือหนึ่งเขารับ อีกมือวางบนพวงมาลัย ชายหนุ่มพ่นภาษารัสเซียรัวใส่“เร็ว!”เขาเร่งหลังจากหาที่จอดในตึกที่หมายได้ มือคว้าตัวเธอขึ้นลิฟท์ลานจอดรถ มีชาวต่างชาติสอ

    Huling Na-update : 2024-12-30
  • หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน   Chapter 20

    “แล้วเจ้าหญิงก็อยู่กับเจ้าชายอย่างมีความสุข”มัณฑลีเล่านิทานใส่ไอพ็อดเครื่องน้อยในมือแล้วขมวดคิ้ว“บัวคิดว่าเสียงตอนจบฉันรื่นเริงพอหรือยัง”เพื่อนกำลังทำโครงการอ่านหนังสือเสียงเพื่อผู้พิการทางสายตาของบริษัทสามี เรื่องที่เล่าเป็นนิทานประเภทเจ้าหญิงเจ้าชาย“จ้า... ได้อยู่แล้ว ให้คู่ข้าวใหม่ปลามันมาเล่านิทานรัก จะไม่หวานชื่นรื่นเริงได้ยังไง”เซอร์เกจากไปเมื่อคืน มัณฑลีโทร.หาเมื่อเช้า สโรชาที่ใจยังไม่เป็นปรกติเพราะเขาจึงตกปากรับคำมาช่วยอัดเสียงนิทานทันที... หาอะไรทำ ออกจากคอนโดเสียบ้าง เปลี่ยนบรรยากาศเผื่อจะเลิกคิดเรื่องเขาได้เร็วๆ สองสาวนั่งอยู่ริมสวนดอกไม้ มุมโปรดที่เจตวัฒน์ปรับปรุงเพื่อภรรยาโดยเฉพาะ“บัวอย่าล้อฉันสิ ชีวิตคู่ไม่ได้เหมือนในนิทานที่ตอนจบบอกว่า... แล้วเจ้าหญิงกับเจ้าชายก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข เรื่องจริงมีอะไรมากกว่านั้น”คนเคยเศร้าซึมจนต้องหนีมาอาศัยคอนโดเธอให้ความเห็น“แต่คุณหนึ่งก็เป็นเจ้าชายตัวจริงของลีใช่ไหมล่ะ”สโรชาพาดพิงสามีด็อกเตอร์หนุ่มรูปงาม รวยทรัพย์... ผู้ทำให้มัณฑลีมีชีวิตเหมือนเจ้าหญิง“ผู้ชายทุกคนเป็นเจ้าชายของคนรักทั้งนั้นแหละ”แม่บ้านนำผลไม้และเครื่อง

    Huling Na-update : 2024-12-30
  • หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน   Chapter 21

    “บัวว่างจนถึงเย็นค่ะพี่นิค ก่อนไปทำงาน”เธอสั่งชาเขียวร้อน เขาสั่งคาปูชิโน่เย็น“มีอะไรหรือเปล่าคะวันนี้”“บังเอิญพี่ผ่านมาเลยแวะมาเยี่ยม”เขาว่าบังเอิญ แต่สโรชารู้ว่าจงใจ ... ผู้ชายหลายคนชอบใช้มุขนี้กับเธอ“ขอบคุณค่ะพี่นิค บัวสบายดี”“เอ่อ ... แล้ว ฝรั่งคนนั้นล่ะ เพื่อนบัวน่ะ”“เขากลับประเทศไปแล้วค่ะ มีคนมารับ”บริกรเสิร์ฟเครื่องดื่มที่สั่งพอดี ช่วยสโรชาเลี่ยงหลบแววตาหวั่นไหว ยามได้ยินอะไรเกี่ยวกับเขาไปได้ ธนนท์ฟังแล้วโล่งใจ“พี่ว่าบัวควรระวังไว้หน่อยนะ คนต่างชาติบางทีก็ไม่ได้มาแค่ท่องเที่ยว บางพวกมาแผ่อิทธิพล อย่างแถวพัทยานั่นไง มาเฟียรัสเซียทั้งนั้น”“พี่นิคขี้กังวลจัง เขากลับไปแล้วนะ เรื่องในเมืองไทยเดี๋ยวก็ลืมไปเอง”... เธอปลอบเขาและตัวเอง ... สักวันหนึ่งคงจะลืมเซอร์เกได้เอง“พี่กลัวจะเกิดเหตุการณ์ซ้ำรอยน่ะสิ พี่ถามจริงๆ เถอะ บัวจะทำอาชีพนี้ไปได้นานแค่ไหนกันเชียว”ทำไมนะ พักนี้จึงมีคนถามเธอด้วยรูปประโยคคล้ายๆ กัน“ก็คงทำไปเรื่อยๆ นั่นแหละค่ะ ตราบเท่าที่สังขารยังอำนวย”สโรชาหัวเราะ จงใจให้ตลก ทว่าฝืดเฝือเต็มที“บัว ... พี่เป็นห่วงเธอนะ”ธนนท์เก็บผ้าเช็ดลงกระเป๋าเสื้อ ค้อมร่างยกข้อ

    Huling Na-update : 2024-12-30
  • หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน   Chapter 22

    “บัว คุณกฤตให้ไปพบที่ห้อง”มาม่าซังบอกทันทีเมื่อเห็น สโรชาโผล่หน้าเข้าไปในห้องพักพนักงาน“เขาสั่งให้ไปทันทีถ้ามาทำงาน”คนบอกคันปากอยากถามยิบๆ ว่ามีเรื่องอะไรกันหนักหนา เจ้านายจึงได้เรียกเบอร์หนึ่งไปคุยส่วนตัวอยู่เรื่อย สโรชาเก็บข้าวของส่วนตัวไว้ในล็อกเกอร์ท่าทางภายนอกเนือยๆ แต่ใจเริ่มไม่ดี กลัวกฤตจะไล่เบี้ยเรื่องเธอโกหกเขากับเซอร์เก แต่กฤตไม่ได้โกรธดังคาด เขายื่นซองสีขาวให้“จากมิสเตอร์อิคนาเซวิช เขาให้คนเอามาฝากไว้ให้”ซองทำจากกระดาษขาวเนื้อหนาอย่างดี ปกปิดสิ่งที่อยู่ข้างใน“ฉันขอโทษด้วยค่ะ ที่โกหกตั้งแต่แรก”สโรชาเองนั่นแหละที่ยอมคายความจริงออกมาโดยไม่ต้องบอก รับสารภาพผิดเสีย กฤตคงไม่ว่า“ผมไม่โกรธหรอก คนเรามีเหตุผลของตัวเองทั้งนั้น ไปทำงานเถอะ”เขาได้ข่าวว่าเซอร์เกได้รับความช่วยเหลือจากอดีตเพื่อนที่ตอนนี้เป็นศัตรู โดยไม่ยอมติดต่อคนของตัวเองเลย นายซาโกเยฟคนเคยมาหาอะไรนั่น คงโกรธจัดที่เจ้านายไม่ไว้ใจ ก็ทำอย่างไรได้ ในเมื่อเกลือเป็นหนอน อยู่กับคนของตัวเองแท้ๆ ยังโดนลอบยิงกฤตคิดว่าการยืมมือศัตรูเป็นทางเลือกที่เสี่ยงแต่ฉลาดมาก เซอร์เกคงต้องจ่ายค่าตอบแทนแพง ทั้งศัตรูผู้ช่วยเหลือ และสโร

    Huling Na-update : 2024-12-30
  • หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน   Chapter 23

    สโรชาจึงมาฉุกคิดได้เธอไม่ได้ขออะไรเขา ... เบอร์โทร. อีเมลล์ หรือการติดต่อช่องทางใด การมาของเขาเหมือนดังความฝัน ... ลืมตาตื่นก็หายไปขาเพรียวพาเธอมาห้องนอน นั่งลง ... เครื่องปรับอากาศทำงานอย่างทรงประสิทธิภาพ นอกจากเย็นกายแล้วยังเย็นเยียบไปถึงหัวใจมือลูบหาไออุ่นจากคนเคยนอน แต่กลับเย็นเฉียบ เธอค้นหาต่อไปจนกลายเป็นทอดร่างลงบนเตียง ห้องนอนเงียบ ได้ยินเสียงเดิน ... ติ๊ก ... ติ๊ก ของนาฬิกา ผสานเสียงลมหายใจผะแผ่ว ก่อนจะกลายเป็นสะอื้น“ของคุณ”เจตวัฒน์ยื่นโทรศัพท์มือถือให้ภรรยา ตาจับจ้องเธอเขม็ง มัณฑลีชี้อกตนเองทำหน้าเหรอหรา ... เพื่อนเขาโทร.มาเองนี่ จะคุยกับเธอทำไม สามีเอียงโทรศัพท์ไปมาเป็นทำนองให้รับไปเสียที“ค่ะ ... ลีเอง”ปลายสายเป็นคนไม่คาดคิดเสียด้วย กฤตเจ้านายหนุ่มพูดน้อยของสโรชา“มีเรื่องให้ช่วยหน่อยครับ ต้องเป็นคุณลีเท่านั้นถึงจะเหมาะกับงานนี้”สโรชาไม่ได้ไปทำงานสองวันแล้ว เธอทั้งใจโหวง ทั้งไม่มีอารมณ์ ทุกสิ่งรอบกายดูเศร้าซึมไปหมด การจากไปของเซอร์เกไม่เหมือนผู้ชายคนก่อนๆ เลย ... ทุกคนจากเป็น บางครั้งยังส่งข้อความมาชวนกินข้าวมีเขาคนเดียวนั้นที่จากไปแบบไม่รู้ว่าเป็นหรือตาย ข่าวเขาหายไ

    Huling Na-update : 2024-12-30
  • หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน   Chapter 24

    “เคี้ยวโดนอะไร”มัณฑลีวิ่งตามมาดูด้วย“เปล่า รู้สึกใบสะระแหน่ขื่นจัง”สโรชายกหลังมือขึ้นเช็ดปาก“เราว่าปรกตินะ หรือว่าบัวไม่ชอบสะระแหน่”เจ้าตัวส่ายศีรษะ เธอกินผักได้ทุกชนิดอยู่แล้ว“แปลก...”มัณฑลีกลับไปห้องครัว ทำน้ำมะนาวใส่แก้วมายื่นให้“ดื่มอะไรเปรี้ยวๆ สดชื่นๆ อาการจะได้ดีขึ้น”... น้ำหวานปนเปรี้ยว กลิ่นผิวมะนาวหอมชื่นใจดังมัณฑลีว่า สโรชาดื่มจนหมดแก้ว ... นี่ก็แปลกอีกเหมือนกัน ปรกติเธอไม่ดื่มน้ำหวาน ... อย่างมากสุดแค่จิบ“เดี๋ยวฉันทำให้ใหม่นะ อยากกินอะไรร้อนๆ เพิ่มไหม ข้าวต้มก็ได้ มาม่าก็ดี”แค่คิดได้ยินชื่อบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป จมูกเหมือนได้กลิ่นหอมเจียวลอยมา ทำท่าจะอาเจียนอีกรอบ“ไม่เป็นไร ขอบใจมาก ฉันเวียนหัวนิดหน่อย”ปากเอ่ยตรงข้ามกับใจคิด อาการแปลกๆ อย่างนี้ หรือว่า ... สโรชาเริ่มนับระบบของร่างกาย ประจำเดือนเธอมาครั้งสุดท้ายเมื่อไร ... ก่อนหรือหลังความเร่าร้อนระหว่างเธอกับเขาในห้องน้ำนี้สโรชารอจนเห็นมัณฑลีขึ้นแท็กซี่จากไป รีบคว้ากุญแจรถออกจากห้อง ขับไปห้างสรรพสินค้าใกล้ที่สุด ซื้อที่ตรวจตั้งครรภ์มาห้าอัน ... ห้านาทีแห่งการรอคอยผล คือห้านาทีแห่งความสับสนในอาชีพสโรชาการป้องกัน

    Huling Na-update : 2024-12-30
  • หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน   Chapter 25

    หนุ่มร่างสันทัดโทร.นัดคุยเรื่องขนมงานเลี้ยงบ่ายวันต่อมา เขาไม่ได้มาลำพัง มีหนุ่มผมดำตาเขียวปรากฏกายด้วย“เจ้านายผม มิสเตอร์ คิริลล์ นาบาบคิน”ส่วนตัวเขาเองชื่ออนุสิทธิ์ เป็นผู้ดูแลทรัพย์สินของเจ้านายในเมืองไทย“ยินดีที่ได้รู้จักครับ”คิริลล์ยื่นมือ มองเธอตาเชื่อม“เช่นกันค่ะ”สโรชายื่นมือให้เช่นเดียวกัน อนุสิทธิ์คุยเป็นภาษาไทยสลับอังกฤษ สโรชาเตรียมขนมไว้หลายอย่างให้เลือก ได้แก่ บัวลอยในแก้วค็อกเทลพลาสติคทรงกลม ข้าวเหนียวมูลมะม่วงชิ้นพอดีคำในถ้วยเล็ก บ้าบิ่น ขนมชั้น เม็ดขนุน ทองหยอด ฝอยทอง ในกล่องสี่เหลี่ยม ตะโก้เผือกและมะพร้าวในถ้วยกลมแบบคัพเค้ก“ฉันเสนอขนมที่ทานง่าย ไม่เลอะมือค่ะ”เธอคาดว่างานเลี้ยงเปิดบ้านตากอากาศน่าจะเป็นแบบค็อกเทล จึงประยุกต์ภาชนะให้ถือง่าย กินไปคุยไปสะดวก อนุสิทธิ์อธิบายส่วนผสมขนมให้เจ้านายฟัง ศัพท์บางคำไม่ได้ใช้จึงติดขัด สโรชาช่วยอธิบายเป็นภาษาอังกฤษ“ขนมคุณรสชาติเยี่ยมมากครับเชฟ” คิริลล์ชม“ฉันไม่ใช่เชฟหรอกค่ะเป็นแค่คนทำขนม”เขาสนใจเธอ ... สโรชารู้สึกได้ เธอยอมให้มองเพราะอย่างไรเสียก็เป็นลูกค้า จะเสียมารยาทใส่ก็ใช่ที“ทำเองหมดเลยเหรอครับ”สำเนียงเขาเพราะแบบเจ้า

    Huling Na-update : 2024-12-30
  • หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน   Chapter 26

    “ฉันยอมแพ้ค่ะข้อนี้ ทายไม่ถูกหรอก มีแต่จะปวดหัวเปล่าๆ”สโรชานิ่งคิด ก่อนโคลงศีรษะไปมาเบาๆ เกมจบลงง่ายกว่าที่คิด ไม่ท้าทายชายหนุ่มเลย ... แต่ก็ดีเหมือน เธอจะได้รู้จักเขามากขึ้น“ผมเป็นคนรัสเซีย”ประกายวาบปรากฏขึ้นในดวงตาสโรชา ก่อนนิ่ง ... สงบเรียบ“คุณมาซื้อบ้านพักไกลจัง ปรกติคนรัสเซียจะชอบพัทยามากกว่า”ใจเธอเต้นระรัวเมื่อรู้เขาเป็นคนชาติเดียวกับเซอร์เก“ผมอยากได้ที่เงียบๆ สำหรับพักผ่อน แสงสีหาเอาที่ไหนก็ได้”ทั้งเงินและอำนาจเขามีครบ ... ขาดก็แต่ความสุขสงบทางใจ ใครสักคนที่เฝ้ารอ ... บางทีอาจเป็นเธอคนนี้ มีลูกแล้วไม่เป็นไร สวยถูกใจก็พอ จากนั้นก็ดูต่อกันยาวๆ ว่าเธอจะใช่คนที่ตามหาหรือไม่คิริลล์ไม่เชื่อในอำนาจรักแรกพบ แม่เขาแต่งงานแล้วหย่า พ่อผ่านคืนวันอันเลวร้ายที่สูญเสียครอบครัวไปด้วยไฟสงคราม ท่านทั้งสองเป็นคนเหนื่อยหน่ายกับชีวิต ... มาพบ อยู่ด้วยกัน ปลอบประโลม เติมเต็มในสิ่งที่ต่างคนต่างขาดพ่อแม่ไม่ใช่คู่รักหวานชื่น ท่านอยู่ด้วยความเข้าใจ อยู่ด้วยกันโดยไม่แต่งงานมาถึงเจ็ดปีแล้วจึงมีเขา งานแต่งเรียบง่ายจึงได้เกิดขึ้นเขาจึงไม่เคยคิดเรื่องนี้ มุ่งหาคนที่จะใช้ชีวิตอยู่ด้วยความเข้าใจกันมา

    Huling Na-update : 2024-12-30

Pinakabagong kabanata

  • หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน   Chapter 35 (จบ)

    สโรชาลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งด้วยอาการสะลึมสะลือ นอนบนเตียงท่ามกลางสายช่วยชีวิตระโยงระยาง ธนนท์ยิ้มปรี่ลุกจากเก้าอี้ข้างเตียง“ไม่ต้องห่วงนะบัวปลอดภัยแล้ว ... ลูกก็ด้วย”มือเธอลูบปลอบคนในท้องทนุถนอม“ลูกกระสุนเฉียดจุดสำคัญไป”“คนยิงก็ใจร้าย ทำคนท้องไส้ได้”สโรชาไม่มีวันลืมดวงตาอำพันคู่นั้น ... ผู้หญิงในกระเป๋าสตางค์ของเซอร์เก เธอยิงสโรชาเพราะแค้นที่แย่งเขามากระนั้นหรือ ประตูห้องพักผู้ป่วยเปิดออก ตัวต้นเหตุในสายตาสองคู่พากายเข้ามา“ผมมีเรื่องคุยกับบัวหน่อย”ธนนท์ตั้งท่าจะไม่ยอมออกไป สโรชาพยักหน้าเป็นเชิงขอร้อง เขาจึงออกไปด้วยอาการไม่พอใจนัก“ผมขอโทษแทนญามิลลาน้องสาวผมด้วย เธอแย่เพราะเสียสามีและเข้าใจผิดเรื่องคุณ”เธอใจชื้น ที่ได้รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นคือน้องสาวเขา ... อย่างน้อยเธอก็ไม่ได้ผิดศีลข้อสาม“สามีน้องสาวคุณเกี่ยวอะไรกับฉันด้วยล่ะ”“เธอคิดว่าผมเป็นต้นเหตุทำให้สามีเธอตาย คุณกำลังมีลูกกับผม มิลลาต้องการแก้แค้น ไม่อยากเห็นผมมีความสุข”เขาเล่าเสียงแห้งแล้ง ... มีความเจ็บร้าวลึกอยู่ข้างใจ“แล้วคุณเป็นต้นเหตุจริงๆ หรือเปล่าล่ะ”เธอสอบสวนเขาตาแป๋ว เซอร์เกหัวเราะขื่นๆ“จะว่าผมเป็นต้นเหตุก็

  • หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน   Chapter 34

    “ฉันก็ไม่มีพ่อ ยังโตมาได้เลย”นึกถึงคนที่จากไปความทรงจำเจ็บปวดก็ลอยเข้ามา“พ่อคุณจากตาย แต่ผมยังมีชีวิตอยู่นะ”“คุณกับฉันอยู่คนละโลก คนละสังคม ถึงจะมีชีวิตอยู่ก็ไม่ต่างกับการตายจากกัน คุณมีทุกอย่าง แต่ฉันไม่มีอะไรเลย เป็นผู้หญิงขายตัว ... โสเภณีที่คุณเคยว่าด้วยซ้ำ ใครจะไปคิดว่าคุณจะแคร์เด็กในท้อง ในเมื่อคุณสามารถหาเมียดีๆ มีหน้ามีตา ลูกที่เกิดกับเธอต้องเป็นเด็กที่ยอดเยี่ยม”สโรชาใจร้าวเหลือเกินเมื่อคิดภาพเขายืนเคียงหญิงอื่น“อย่าให้ฉันกับเด็กในท้องเป็นเรื่องลำบากใจของคุณเลย ไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบ เงินสิบล้านที่ให้มากก็มากพอแล้ว”“ผมไม่ได้ต้องการรับผิดชอบนะ”... เป็นเรื่องหน้าที่ ... หน้าที่อะไรล่ะ“ผมเป็นพ่อของแก”คนฟังน้ำตารื้น หยิบผ้าห่มคลุมโปง เขาต้องการแค่ลูกจริงๆ ด้วย ไม่เอ่ยถึงอนาคตเธอเลย“บัว...”เซอร์เกอยากจะพูดอะไรต่อ แต่สโรชาฝืนทำเสียงเรียบตัดบท“ฉันง่วง จะนอนแล้ว”“ราตรีสวัสดิ์ครับ”เขาได้ยินเสียงเธอพลิกกายแผ่ว สูดจมูกสั้นเหมือนคนเป็นหวัด ก่อนค่อยๆ ผ่อนเป็นลมหายใจยาวลึกสม่ำเสมอหนุ่มรัสเซียกำลังคิดหนัก เขาสะดุดตั้งแต่สมองตนถามเรื่องเรื่องหน้าที่... หน้าที่พ่อที่มีต่อลูกคือ

  • หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน   Chapter 33

    “แล้วเธอทำยังไงต่อ”มัณฑลีรับฟังโทรศัพท์จากเพื่อนด้วยใจลุ้นระทึก“ฉันหนีขึ้นห้องนอน กะว่าจะขังตัวเองอยู่คนเดียวสักหน่อย เขาดันไขกุญแจขึ้นมาได้ ตอนนี้อาบน้ำอยู่”“เรียกว่าหนีไม่พ้นแล้วว่าอย่างนั้นเถอะ”สโรชาถอนหายหายใจแทนคำตอบ ปรายตาดูกองเสื้อผ้าใหม่เขาที่อลันเพิ่งเอามาให้“อ๊ะ! ลีคุยโทรศัพท์แปร๊บนึงนะคะ คุณหนึ่งทานข้าวได้เลย”เสียงมัณฑลีหันไปบอกสามี“โทษที ฉันโทร.มากวนหรือเปล่านี่”เวลาบนหน้าจอโทรศัพท์มือถือบอกเวลาสองทุ่มเกือบครึ่ง“ไม่เป็นไรหรอก วันนี้คุณหนึ่งกลับช้า เลยกินข้าวเลท ปรกติเขาจะกลับมากินข้าวเย็นที่บ้าน ฉันเลยต้องรอ”สิ่งเล็กๆ น้อยๆ ที่เป็นข้อตกลงร่วมกันอย่างไม่ต้องมีคำพูดของสามีภรรยา สโรชาฟังแล้วอิจฉานิดๆ“ถามจริงๆ เถอะ ลีรู้สึกยังไงกับการมีคู่”... คู่ที่เกิดจากหัวใจตรงกัน ไม่ใช่จากอุบัติเหตุจนมีลูกอย่างเธอและเซอร์เก“ฉันไม่เคยนึกภาพเลยนะ ทั้งตอนที่ตัวเองเป็นแม่คนแล้วก็มีครอบครัว”“ไม่แปลกหรอก แต่ก่อนฉันก็ไม่เคยนึก”ในสังคมมีผู้หญิงมากไปที่สุนกกับการและการใช้ชีวิตอิสระ“ฉันยอมรับนะว่ากลัวการใช้ชีวิตคู่ ... กลัวความรัก เพราะอดีตฉันไม่ดีเลย”สโรชานึกแค่ว่าสักวันเมื่อแก่ตั

  • หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน   Chapter 32

    ช่วงเวลาที่สโรชาคิดว่าตัวเองสุขนั้นแสนสั้น หัวค่ำตัวก่อกวนใจก็กลับมา“กินข้าวหรือยัง อยากกินอะไรเป็นพิเศษไหม”ทำธุระทั้งเรื่องญามิลลากับธุรกิจเสร็จชายหนุ่มขับรถกลับมาเลย“ไม่ ฉันอิ่มแล้ว”เธอเพิ่งจัดการข้าวเย็นไปหมาดๆ คนงานร้านกลับไปหมดแล้ว บรรดาบอดี้การ์ดยังจอดรถเฝ้าเหมือนเดิม อลันอยู่ข้างนอกเมื่อเจ้านายกลับมา“ผมยังไม่ได้ กินอะไรเลย”เขาเอามือลูบท้องตาละห้อย“มีเงินก็ไปซื้อกินเองสิ โน่น! ขับไปไม่ไกลมีตลาดโต้รุ่ง”“ผมเพิ่งขับกลับมาเหนื่อยๆ นะ จะไล่ให้ไปอีกแล้วเหรอ”การได้ต่อล้อต่อเถียงกับเธอทำให้เขาสนุก ลืมเรื่องเครียดๆ ที่กรุงเทพฯได้เยอะ“งั้นใช้ลูกน้องคุณไปซื้อสิ ถ้ากลัวคุยกับเขาไม่รู้เรื่องก็เข้าเซเว่น อาหารแช่แข็งมีเมนูภาษาอังกฤษเพียบ”“อยากชิมฝีมือคุณมากกว่า ขนมยังทำอร่อย อาหารอย่างอื่นคงอร่อยด้วย”“ฉันไม่ทำกับข้าวอีกหรอก เหนื่อย! คุณแย่ขนาดใช้คนท้องเลยหรือยังไง”ใจสโรชาคิดว่ายังไงก็ได้ ... ขอให้ไล่เขาออกไปได้ไวๆ เธออยากอยู่เงียบๆ กับลูก“เอาล่ะๆ” เซอร์เกยอมแพ้ “เดี๋ยวผมทำแซนวิชกินเอง”ร่างสูงไปทางครัวเปิดตู้เย็นแล้วชะงัก ไม่มีขนมปัง เนย แยม หรืออาหารสำเร็จรูปเลย“ฉันไม่อยากให้ล

  • หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน   Chapter 31

    “นี่ผมอยู่ในพระราชวังเครมลินหรือยังไง”คิริลล์เข้ามายามบ่ายจัด กวาดตาดูรถสี่คัน และบรรดาบอดี้การ์ดอีกครึ่งโหลเดินตรวจตรารอบบริเวณร้าน“พ่อเจ้าตัวเล็กนี่ขี้ห่วงจังนะ”เขายิ้มหลิ่วตาล้อสโรชา เธอค้อนควับไม่ขำด้วย“คุณรู้เห็นเป็นใจกับเขา”ไม่อย่างนั้นเซอร์เกคงไม่ได้เบอร์โทร.ภายในไม่กี่ชั่วโมง แถมยังขับรถกลางดึกมาร้านเธอถูก“เปล่านะ หมอนั่นมันทำเอง ผมอยากจะขวางอยู่หรอกนะ แต่เรื่องบางเรื่องก็สุดวิสัยจริงๆ”คิริลล์โคลงศีรษะไปมา“ไม่มีใครห้ามหมอนั่นได้หรอก ... คุณก็รู้นี่ ดีแล้วไม่ใช่เหรอ เด็กจะได้มีพ่อ”“ฉันเลี้ยงเขาคนเดียวได้”คิริลล์ได้ยินแล้วนึกสงสารเพื่อน ... ต้องเหนื่อยหนักกันล่ะงานนี้“ระหว่างฉันกับเซอร์เกเป็นแค่เรื่องทางร่างกาย ในเมื่อลูกอยู่ในท้องฉัน เขาก็ต้องเป็นสิทธิ์ของฉันสิ”“ผมไม่เข้าใจเลยนะสโรชา”หนทางข้างหน้าระหว่างเธอกับเซอร์เกอาจยากลำบาก แต่ช่วงเวลาที่ทั้งสองจ้องมองในงานเลี้ยง ... ประกายในแววตาสื่อความลับในหัวใจได้เป็นร้อยพัน“ผู้หญิงคงไม่ยอมอุ้มท้องลูกของผู้ชายที่เธอไม่คิดอะไรด้วยหรอก”สโรชาขณะนี้ไม่ได้ดูสวยสง่าเหมือนเห็นคราแรกแล้ว ... ตรงหน้าคิริลล์คือหญิงสาวผู้สับสน

  • หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน   Chapter 30

    ธนนท์หน้าหุบทันทีเมื่อเลี้ยวรถจอดหน้าร้านแล้วเห็นเซอร์เกยืนกอดอกพิงรถอยู่“ไงหมอ”เขาทักยิ้มๆ แผ่รัศมีความเป็นต่อออกมาแวบๆ“กลับมาเมืองไทยเมื่อไรครับ”“สักพักมานี้แหละ ผมมาหาบัว”ธนนท์กัดฟันกรอด ลางพ่ายแพ้การช่วงชิงหัวใจสโรชาลอยมาอีกรอบ รถคันที่สามเลี้ยวเข้าจอดขัดจังหวะ เจตวัฒน์ขมวดคิ้วงงที่จู่ๆ พบแขกของคิริลล์ที่นี่ในเวลาเช้าตรู่“ДОБРОЕ УТРО(โด๊บบร๊ะเย่ อูตระ/อรุณสวัสดิ์)”เซอร์เกทักภาษารัสเซีย เขาตอบกลับเช่นกัน นอกจากนั้นยังสังเกตได้ถึงบรรยากาศทะถมึงทึง ระหว่างสองหนุ่ม ประตูร้านเปิดออก เรียกความสนใจจากบรรดาแขกไม่คาดคิดของกันและกัน มัณฑลีกับสโรชายืนอยู่หลังตู้โชว์ขนม“ฉันอยากอยู่ช่วยเธอที่นี่จัง แต่คุณหนึ่งคงไม่ยอม โชคดีนะบัว มีอะไรโทร.หาได้ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง”ดูสถานการณ์แล้ว สโรชาน่าจะปวดหัวไม่น้อย ... ทั้งคนแอบชอบ ทั้งพ่อเด็กในท้อง ทุกคนพร้อมใจมาวันเดียวกันหมด“โชคฉันหมดตั้งแต่ช่วยนายเซอร์เกแล้วล่ะ ลีกลับกับคุณหนึ่งเถอะ ขอบใจมากนะสำหรับทุกอย่าง”เพื่อนกลับไป เหลือไว้แต่เธอที่ต้องจัดการปัญหาที่ตนเลือกเอง“บัว พี่มารับไปตรวจครรภ์จ้ะวันนี้”ธนนท์ปรี่ยิ้มเข้ามาในร้านอย่างคุ้นเคย เขา

  • หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน   Chapter 29

    “คุยกันตรงนี้ไม่ได้เหรอ”คำต่อรองสโรชามีผลน้อยเหลือเกิน เพราะเจ้าของรถสตาร์ทแล้ว พร้อมเริ่มเร่งเครื่องเสียงดัง“ก็ได้ๆ”อย่างน้อยสโรชาก็คิดว่าเขาคงไม่ใจร้าย ทำอะไรรุนแรงกับเธอหรอก ... และก็เป็นอย่างที่คาด เซอร์เกขับรถช้าระวังเธอมาก ทั้งๆ หน้าโกรธออกอย่างนั้น เขาเลี้ยวรถมาจอดริมทะเล“ในท้องนั่นน่ะ ลูกผมใช่ไหม”สโรชาตกใจเม้มริมฝีปากสั่นระริก ... ไม่กี่ชั่วโมง เขาก็รู้เสียแล้ว ยังไม่ทันหาคำโกหกเลย“อย่ามาโมเมนะ ลูกคนอื่นต่างหาก”“โกหก! คุณไม่มีใครเลย เป็นซิงเกิ้ลมัม”“คุณนั่นแหละไปเอาข่าวมาจากไหน มั่นใจได้ยังไงว่าลูกคุณ”“ในห้องน้ำ เช้าที่คุณเมามาก ... เราไม่ได้ป้องกัน”เธอหน้าแดง อายจนแทบแทรกแผ่นดินหนี ภาพความหวามร้อนแรงลอยเข้ามาย้ำเตือนอยู่เนือยๆ“แค่ครั้งเดียว ไม่บังเอิญขนาดนั้นหรอกน่า”“หลังจากพบผมแล้วคุณไม่มีใคร เด็กในท้องต้องเป็นลูกผม”เขาโทร.ไปคาดคั้นเอากับกฤตซึ่งปากหนักเหลือหลาย‘เธอลาออกไปหลังคุณโดนยิงสองอาทิตย์’อดีตเจ้านายเธอทิ้งปริศนาไว้แค่นั้น รวมกับอนุสิทธิ์บอก‘มิสสโรชาเป็นซิงเกิ้ลมัม ไม่มีใครเคยเห็นสามีเธอ ทีแรกคิดว่าเป็นหมอที่มาหาบ่อยๆ แต่เขาไม่เคยค้างที่นั่น จึงไม่ใช่สา

  • หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน   Chapter 28

    “บัว!”ดวงตาสีน้ำเงินเงยขึ้นสบเจ้าของชื่อ ใบหน้าสโรชาซีด“อยู่นิ่งๆ อย่าเพิ่งขยับนะเดี๋ยวลื่น ทิชชู่ๆ เช็ดพื้นเร็ว”มัณฑลีหยิบทิชชู่แถวๆ นั้น ก้มๆ เงยๆ เช็ดเศษขนมตกพื้น ศีรษะเพื่อนอยู่ระดับเดียวกับครรภ์ที่ยื่นออกมาชัดเจนของเธอพอดี“คุณบัว”เจตวัฒน์โอบวงแขนประคองเธอแน่นขึ้นเมื่อเห็นร่างว่าที่คุณแม่ทำท่าจะเซ“คุณโอเคไหม ไปนั่งก่อนเถอะ”คิริลล์อีกคนห่วงใย พุ่งมาหา พยักหน้าให้คนของเขาเตรียมโต๊ะ“คุณหนึ่งพาบัวไปนั่งพักก่อนเถอะค่ะ เรื่องซุ้มขนมลีจัดการเอง”สโรชาเกาะแขนสามีเพื่อนไว้แน่น หัวใจเต้นระรัว สมองเต็มไปด้วยความว้าวุ่น ... เซอร์เกมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร เขารู้หรือเปล่าว่าในท้องเป็นลูกเขา“เวียนหัวไหมครับ ... เอายาดมไหม”เจตวัฒน์อาทร คิริลล์กับเซอร์เกตามมานั่งโต๊ะด้วย สโรชาส่ายศีรษะปฏิเสธก้มหน้าซ่อนเร้นสายตาตระหนก เซอร์เกเริ่มไม่พอใจ อยากรู้ว่าพูดภาษาไทยอะไรกัน“เธอคงเพลียกับงานที่เจอคนมากขนาดนี้ ท้องกี่เดือนแล้วครับภรรยาคุณ”เซอร์เกถามเสียงเย็น“ยี่สิบสี่สัปดาห์ครับ”เจตวัฒน์โบกมือขอน้ำเปล่าจากบริกรถือถาดผ่านมา สโรชาใจหายวาบ ... ภาวนาในใจว่า ... อย่าตอบอะไรอีกนะคุณหนึ่ง หยุดพูดเดี๋ยวน

  • หักเหลี่ยมซาตานสีน้ำเงิน   Chapter 27

    บ้านคิริลล์กว้างใหญ่มาก สองสาวลงจากรถมองอย่างทึ่งๆ ตึกลักษณะสองชั้น ออกแบบหน้าต่างเป็นกระจกบานสูง ปลูกต้นไม้โดยรอบ โดยเฉพาะไม้จำพวกลีลาวดีขาวและชวนชมสีสดทางเข้าก่อนถึงประตูมีกำแพงน้ำตกประดับปูนปั้นรูปสิงห์ ... ให้อารมณ์สไตล์บาหลี งานเลี้ยงจัดบริเวณสระว่ายน้ำทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้า ซึ่งมีบันไดเป็นขั้นประดับด้วยกระถางเฟื่องฟ้าชมพูทอดไปถึงชายหาด“ถ้าฉันมองจากฝั่งทะเล จะคิดว่าที่นี่เป็นโรงแรมนะเนี่ย ตกแต่งหรูจัง”มัณฑลีชวนคุย ขณะช่วยยกกล่องขนมไปจัดเรียง งานเริ่มหนึ่งทุ่ม สโรชา มัณฑลีและเจตวัฒน์มาช่วยจัดของตั้งแต่หกโมงเย็น อาทิตย์แสงสุดท้ายยังไม่ลับ ไฟประดับต้นไม้และโต๊ะเริ่มเปิดกระพริบพราย“ถ้าชอบให้คุณหนึ่งซื้อให้ก็ได้นี่ เขารวยออก”พนักงานมานำพวกเธอไปยังสถานที่ ซึ่งคนเดินขวักไขว่ วุ่นวายกับการเตรียมงาน เจตวัฒน์พาคนงานกลับไปเอาของอีกจากรถ“เขาไม่ได้รวยขนาดนั้นหรอก แค่พออยู่ได้”มัณฑลีก็เล่าเรื่องสามีอีกนิดหน่อย สโรชาไม่ทันได้ฟัง เธอคิดว่าหมดงานนี้แล้วจะพยายามเลี่ยงไม่เจอคิริลล์อีก ... เห็นหน้าเขาแล้วแสลงใจถึงอีกคน อีกอย่างเขาเป็นนักธุรกิจรัสเซีย อาจรู้จักกับเซอร์เก เลี่ยงไว้ก่อนละเป็นการดี

Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status