All Chapters of เจียงหย่าเสวี่ย จิตรกรหัตถ์สวรรค์: Chapter 141 - Chapter 150

บทที่ 148 อันตรายที่คืบคลานเข้ามาเช้าวันต่อมาเฟิงหย่าเสวี่ยก็มาให้ท่านอาจารย์ของนางที่เรือนพักที่จัดให้พิเศษที่คฤหาสน์เฟิง จากนั้นนางก็เล่าอาการของโรคที่กำลังระบายอยู่ที่แคว้นต้าหมิงให้นางได้ทราบ จวงหลิวเฟิงนั้นเมื่อได้ทราบอาการที่โรคแพร่กระจายทำให้นางนึกถึงคนผู้หนึ่งที่เก่งกาจด้านสร้างพิษร้ายคนผู้นั้น ที่เคยเป็นเพื่อนรักกับนางในวัยเยาว์...ไป่เหลียน... จวงหลิวเฟิงนิ่งคิดถึงเรื่องราวในอดีต ภาพความทรงจำของไป่เหลียนผุดขึ้นในความคิด เพื่อนรักผู้เชี่ยวชาญด้านการปรุงยาพิษ นางจำได้ดีถึงว่า ไป่เหลียนมีพรสวรรค์พิเศษในการผสมสมุนไพรและสร้างยาพิษชนิดแปลกใหม่มากจนกระทั่ง…."อาการของโรคร้ายที่ระบาดนี่..." จวงหลิวเฟิงเหมอมองออกไปนอกหน้าต่างเหมือนกันกำลังหวนคิดคำนึงถึงบางสิ่งบางอย่าง จากนั้นก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะเอ่ยขึ้นมาว่า"มันคล้ายกับตำรับยาพิษที่คนผู้หนึ่งเคยทดลองทำ" เฟิงหย่าเสวี่ยหันมามองด้วยความสนใจ"ท่านอาจารย์รู้จักผู้ที่สามารถที่ทำยาพิษที่อันตรายและน่ากลัวแบบนี้หรือเจ้าคะ?"จวงหลิวเฟิงพยักหน้าช้าๆ "นางชื่อไป่เหลียน... นางเป็นสหายรักในวัยเยาว์ของข้าและท่านป้าจวงของเจ้า เราเคยศึกษาวิชาแ

บทที่ 150 แสดงฝีมือให้ท่านแม่ชมหลังจากกลับจากวัง เฟิงหย่าเสวี่ยก็ตรงมาที่วังหย่งเฮ่าและได้บอกกล่าวเรื่องการได้รับภาริกิจจากฮ่องเต้ให้ไปแคว้นต้าหมิงกับท่านแม่ของนางทันที ซึ่งพระชายาเฟิงนั้นถึงแม้จะเป็นห่วงบุตรสาวมาก แต่ก็ไม่อาจที่จะขัดพระบัญชาของฮ่องเต้ได้ และอีกประการหนึ่งคือ เฟิงหย่าเสวี่ยนั้นได้แสดงวิชาต่างๆ ทั้งวรยุทธ์และการปลุกพืชพรรณวิญญาณชั้นสูงที่อาจารย์ของนางจวงหลิวเฟิงสอนมาและในตอนท้ายนางยังได้แสดงถึงวิชาป้องกันพิษที่ได้เรียนมาอีกด้วย"ท่านแม่เจ้าคะ" เฟิงหย่าเสวี่ยนั่งตรงหน้าพระชายาเฟิง "ลูกได้รับพระบัญชาจากฮ่องเต้ให้เดินทางไปแคว้นต้าหมิงพร้อมกับท่านป้าจวงเจ้าค่ะ" นางเริ่มทันที เพราะนางยังต้องเตรียมของอีกมากที่จะไปในครั้งนี้ แต่ก็ต้องบอกกล่าวนางเพราะไม่อยากให้นางเป็นห่วงนั้นเองพระชายาเฟิงสีหน้าเป็นกังวลทันที "เหตุใดจึงต้องเป็นเจ้า? แคว้นต้าหมิงกำลังมีโรคร้ายระบาด เจ้าจะไปเสี่ยงอันตรายได้อย่างไร?""ท่านแม่ไม่ต้องเป็นห่วงเจ้าค่ะ " เฟิงหย่าเสวี่ยลุกขึ้นยืน "ลูกจะแสดงให้ท่านแม่เห็นว่าลูกสามารถดูแลตัวเองได้" เพื่อความสบายใจของท่านแม่ของนาง เฟิงหย่าเสวี่ยจึงจำเป็นต้องแสดงฝีมือให

บทที่ 152 ใต้หล้านี้ มีเพียงเจ้าที่ควรคู่กับข้า!ยามสายของวันรุ่งขึ้น ภายหลังบทสนทนายามค่ำอันลึกซึ้งผ่านกระจกวิเศษกกับฮ่องเต้เจิ้งอี้หลงอีกครั้ง เมื่อเขาได้บอกเล่าถึงสถานการณ์ที่เลวร้ายขึ้นอย่างรวดเร็วของการติดเชื้อของประชาชนแคว้นต้าหมิง เฟิงหย่าเสวี่ยจัดเตรียมทุกอย่างพร้อม นางและป้าจวงนั้นก็กระโดดขึ้นขี่เจ้าม้านิลมังกรและทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าทันที ส่วนผู้ที่แม่ทัพซู่หลิงให้ติดตามนั้น พวกนางให้ไป่อวิ่นและหลิวอวิ่นลากพวกเขาไปโดยขบวนรถม้าที่ต่อกันนั้นมีมากถึง 20 คันเลยทีเดียว ทั้งหมดเหินทะยานจากเมืองหลวงแคว้นต้าโจว ข้ามสายนทีและขุนเขามุ่งสู่ เมืองหลวงแคว้นต้าหมิงอันเป็นศูนย์กลางทางการเมืองและเศรษฐกิจของแคว้นหมิงทันที แม้ว่าจะใช้ม้านิลมังกรแต่พวกนางก็ยังใช้เวลาถึง 2 วันกว่าจะมาถึงเมืองหลวงแคว้นต้าโจวซึ่งตอนนี้ข่าวเรื่องแคว้นต้าหมิงกำลังเผชิญกับ โรคระบาดประหลาดนั้นได้ลุกลามไปทั่ว ตอนนี้ประชาชนต่างก็หวาดกลัวกันมาก ตอนนี้โรคระเบิดตาแดง เป็นภัยเงียบที่แทรกซึมไปทั่วทุกที่บ้างล้มป่วยทรุดหนัก บ้างหายตัวไปอย่างลึกลับ ผู้คนหวาดกลัวราวกับมองไม่เห็นศัตรู สภาพในเมืองหลวงจึงอบอวลด้วยบรรยากาศอึมครึมปน

บทที่ 154 “บังอาจทำข้าเจ็บ… ข้าจะเอาบัลลังก์ของมันเป็นการชดใช้!”สายลมรัตติกาลหอบเอาความเยียบเย็นปกคลุมปากถ้ำอันลึกลับที่ตั้งอยู่บนภูเขาสูงชัน แม้จะมีเพียงแสงคบเพลิงอ่อน ๆ ส่องลอดออกมาจากด้านใน แต่ก็พอจะเห็นคราบเลือดสีดำสนิทหยดตามทาง บ่งบอกว่าผู้ที่มาถึงนี้อาการสาหัสเพียงใดร่างบอบบางสวมอาภรณ์สีม่วงเปรอะเปื้อนรอยเลือดและฝุ่นโคลนพิงผนังถ้ำหอบหายใจแรงๆ อยู่..ไป่เหลียน นางพญาพิษผู้สร้างหายนะให้ผู้บริสุทธิ์ชาวต้าหมิงมากมายนั้นเอง หลังโดนอาวุธลับของจวงหลิวอวี้ยิงไหล่ซ้าย นางลอบหนีออกจากค่ายรักษาทันแบบฉิวเฉียด ทิ้งไว้แต่เสียงหัวเราะอันเยียบเย็นให้เฟิงหย่าเสวี่ยและเหล่าทหารได้ยิน“อั่ก… ไอ้พวกโง่นั่น กล้าทำข้าได้ถึงเพียงนี้หรือ…จวงหลิวอวี้นังบ้านั้นด้วย..เจ้าต้องชดใช้”เสียงครวญเบา ๆ สะท้อนก้องไปทั่วผนังถ้ำ ไป่เหลียนกัดริมฝีปากตัวเองจนเลือดซึม นางพยายามกลั้นความเจ็บขณะเดินเซเข้ามาถึงห้องโถงกลางเขตลับในถ้ำที่เป็นกบดานของนาง แสงคบเพลิงหลายดวงถูกจุดเรียงไว้ มองเห็นโต๊ะหินสำหรับปรุงพิษ และกรงขังเล็ก ๆ สำหรับกักตัว เหยื่อทดลองเรียงรายอยู่ภายใน นางเดินเข้าไปในสุดของห้อง“นายหญิง!” เสียงชายหนุ่มในช

บทที่ 156 ศึกต้านพิษและอักขระควบคุมวิญญาณ EP 2การทดลองดำเนินไปอย่างเข้มข้นตลอดทั้งคืน เฟิงหย่าเสวี่ยทุ่มเทสุดความสามารถในการปรุงยา ใช้ความรู้ทั้งจากยุคปัจจุบันและโบราณผสานเข้าด้วยกัน ท่ามกลางแสงจันทร์เต็มดวง นางนำพืชวิญญาณมาสกัดร่วมกับสมุนไพรอื่นๆ จนได้ยาเม็ดที่เปล่งแสงสีฟ้าอ่อนๆเมื่อถึงเวลา ฮ่องเต้เจิ้งอี้หลงพร้อมเหล่าขุนนางและป้าจวงก็มาถึงห้องทดลอง ทุกคนต่างรอดูผลการทดลองด้วยความคาดหวัง ผู้ป่วยระยะสามที่อาการหนักที่สุดถูกนำเข้ามา ร่างของเขาอ่อนแรงจนแทบจะไร้ลมหายใจ แต่ลายอักขระสีดำบนร่างกลับเต้นรัวเหมือนมันยังคงต่อสู้"มาถึงเวลาทดสอบแล้ว" เฟิงหย่าเสวี่ยพูดขึ้น เสียงของนางมั่นคงแม้หัวใจจะเต้นแรง นางค่อยๆ ป้อนยาเม็ดให้ผู้ป่วย และเริ่มฝังเข็มทองคำตามจุดสำคัญบนร่างกายเวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า เสียงครางของผู้ป่วยดังขึ้นแผ่วเบา ก่อนจะกลายเป็นเสียงกรีดร้องอันเจ็บปวด ร่างของเขาสั่นเทาจนเกือบจะหลุดจากเตียง อักขระสีดำบนผิวเริ่มเรืองแสงจ้า ทุกคนในห้องต่างถอยห่างด้วยความตกใจ"หย่าเสวี่ย... หรือมันจะไม่ได้ผล?" ป้าจวงถามด้วยเสียงสีหน้าเคร่งเครียดขึ้นมา ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความกังวล เมื่อเห็นว่