All Chapters of ป่วนหัวใจยัยเลขา (คุณค่าของความรัก): Chapter 51 - Chapter 60

คอนโดที่ซื้อเอาไว้สำหรับพักผ่อนในช่วงวันหยุด สะอาด และเรียบร้อยอยู่เสมอ เพราะเจ้านายอาจจะเดินทางมาพักวันไหนก็ได้ น้ำวุ้นมองตึกหรูตรงหน้า แล้วทำตาโต เธอรู้ว่าเค้ารวย รวยมาก แต่ห้องแบบนี้ มันราคาเท่าไหร่กัน      “ตื่นเต้นหรอไง” เค้าถามคนข้างๆในขณะที่วนรถขึ้นมาจอดตรงที่จอดรถ ห้องชุดสำหรับครอบครัว เป็นการลงทุนที่ดี ในทำเลที่ราคาพุ่งขึ้นทุกวัน   “ก็ดูข้างนอกก็ว่าหรูแล้ว ข้างในยิ่งหรูกว่าอีก “น้ำวุ้นตอบตามตรง คอนโดที่ใกล้โรงงาน หรูกว่าหอที่เธออยู่สิบเท่า ที่นี่ก็ต้องร้อยเท่านั่นแหละ น้ำวุ้นคิดในใจ   “ซื้อนานแล้ว ไม่ค่อยได้มา เอาไว้มาพักเวลาขี้เกียจขับรถกลับ” เค้าบอกกับเธอ แล้วเปิดม่านออก ให้ดูวิวสวยจากข้า

คนที่ต้องทำงานยืนมองรถมินิขับออกไปจนลับตา ธุรกิจที่ต้องดิวก็สำคัญ คนที่ขับรถออกไปก็ห่วงแสนห่วง ระยะทางกว่า200กิโล สำหรับคนที่ยังไม่ชินกับการขับรถ ทำให้อดห่วงไม่ได้จริงๆ หากจะให้คนรถคอยติดตาม ก็คิดมากไปอีกว่าคนอื่นๆจะมองน้ำวุ้นอย่างไร   เลขาหนุ่มใหญ่ที่อยู่กันมานาน มองนายด้วยความเข้าใจ จอมทัพเป็นคนรักยาก เลือกมาก เลือกเก่ง แต่หากปักใจไปแล้ว ผู้หญิงคนนั้น เตรียมตัวให้ดี เพราะเจ้านายของเค้า จะไม่มีวันให้ใครหน้าไหน มาแตะต้องผู้หญิงของตัวเองได้เด็ดขาด    “มีรถตามไปห่างๆครับนาย อย่ากังวลเลย “ ลูกน้องรายงาน เพื่อให้เจ้านายสบายใจ และพร้อมวางเรื่องส่วนตัวของตัวเองเอาไว้    “ขอบใจมาก ทุกอย่างพร้อมนะ “ นายถามถึงงานอีกครั้ง ลูกน้องรับคำเบา

งานศพที่คิดว่าจะเป็นงานเล็กตามฐานะของคนตาย กลับกลายเป็นงานใหญ่โตเหลือเกิน งานสุดท้ายในชีวิตที่ใครต่อใครหนีไม่พ้น กลายเป็นงานที่ดังไปทั่วหมู่บ้าน เมื่อเจ้าภาพตัวจริงที่เป็นเมียคนตายไม่ต้องควักสักบาท นั่งนิ่งอยู่กลางศาลา ปล่อยให้คนต่างที่ต่างถิ่น จัดการให้เสร็จสรรพ    “สั่งกันมามากมายขนาดนี้ ใครเป็นคนสั่ง “ เสียงถามออกมาด้วยความไม่พอใจ ที่เห็นดอกไม้ และอาหาร ทยอยกันมาตั้งแต่เช้าตรู่ เงินสงเคราะห์ไม่เท่าไหร่ จะไปพอจ่ายของพวกนี้ได้ยังไง    “คุณแม่ไม่ต้องกังวลนะครับ ทางบริษัทจะจัดการให้เองทุกอย่าง “ คนสนิทของท่านประธานตอบกลับไปด้วยความสุภาพ เพราะทุกอย่าง นายจ่ายเองอยู่แล้ว   ใบหน้าที่ไม่พอใจ ยิ้มกว้างทันที เพราะเมื่อคืนเห็นรถที่มารับลูกสาว ดูแล้วก็ไม่ใช่ธรรมดา    โลงศพที่ตั้งอยู่บนศาลา โดดเด่นและสวยงามกว่างานของใครต่อใคร ทั้งดอกไม้ และ อาหาร

ประตูห้องทำงานถูกเปิดเข้าไป พร้อมกับใบหน้าเล็กๆทำให้คนที่นั่งอยู่ ต้องหันมอง ผู้ชายหลายคน มองหญิงสาวตัวผอมบาง ที่บางไปอีกหลังจากลางานไปหลายวัน แล้วส่ายหน้า”ปลิวแน่ๆวุ้น กินข้าวกินปลาบ้างนะ “ ผู้จัดการรับไหว้ลูกน้อง แล้วบอกแซวออกมา น้ำวุ้นพยักหน้า เธอผอมลงจริงๆ เพราะกินนอนไม่เป็นเวลา จนเค้าที่กอดอยู่ทุกวัน อดห่วงไม่ได้“ค่ะ วุ้นจะพยายาม” น้ำวุ้นเดินมาที่โต๊ะทำงานของตัวเอง มองหางานที่กำลังทำค้างเอาไว้ ก็ไม่พบแล้ว“งานของวุ้นละคะ ทำไปแล้วหรอ “ คนที่รับผิดชอบงานมาตลอดรู้สึกผิดทันที“เสร็จหมดแล้ว เค้าเร่งงานกัน แต่อย่าห่วงไปเลย มีงานรออีกเพียบ ทำเอกสารให้หน่อยเถอะ พวกผู้ชายมันทำไม่เรียบร้อย”ผู้จัดการวางแฟ้มตรงหน้า แล้วยิ้มให้“เอาน่า ช่วยกันนะ” น้ำวุ้นยิ้มรับแต่โดยดี งานเอกสารไม่มีใครอยากทำทั้งนั้น ทุกคนยินดีลงไปนอนข้างเครื่องจักร ดีกว่ามาพิมพ์งานเพื่อรอการอนุมัติแบบนี้“จะรีบทำให้เสร็จเลยค่ะ “ คนที่ได้รับงานมา บอกกลับไป ทุกคนที่นี่ดีกับเธอมาก การเคลียร์เอกสารแทน ไม่ใช่เรื่องลำบากอะไรนักศึกษาชาย ยิ้มกับสาวสวยตรงหน้า แล้วเดินมาแนะนำตัว“สวัสดีครับ ผมชื่อ กาย มาฝึกงานที่นี่ครับ “ น้ำวุ้นเ

ประตูหน้าห้องปิดดังปัง คล้ายกับเป็นการระบายอารมณ์ให้คนในห้องได้รับรู้ความรู้สึก จอมทัพถอนหายใจออกมา แล้วมองคนที่นั่งอยู่เคียงข้างด้วยความเป็นห่วง ตัวเค้าเองไม่ต้องกังวลมากนัก ถ้าต้องปะทะ ทั้งทางตรงและทางอ้อม เค้าพร้อมชนกับเด็กคนนั้น แต่คนข้างๆต่างหากที่น่าห่วง   “ไม่ไหว ฤทธิ์เยอะขนาดนี้ “ จอมทัพถามพร้อมกับซุกไซ้ที่ซอกคอขาว ตอนนี้น้ำวุ้นผอมลงมาก เอวบางเหลือเกิน แต่เค้าก็ยังอยากจะกอดจะหอมอยู่ตลอด   “พี่เจปากร้ายมาก “ เธอบ่นแล้วยิ้มให้เค้า จอมทัพส่ายหน้า ไม่ยอมรับคำตำหนิ   “พี่ไม่ร้ายใส่ใครก่อน ถ้ามาร้ายกับพี่ ไม่ว่าใครหน้าไหนพี่ก็ไม่กลัว “ คนเป็นเจ้านายบอกลูกน้อง และบอกในฐานะแฟนด้วย   “วุ้นคงโดนกระทบกระเทียบ คงมีเรื่องให้ขุ่นใจ แต่ขอให้เชื่อพี่ ถ้าวุ้นไม่ไหว แค่บอกพี่มา พี่พร้อมชน “ ชายหนุ่ม