All Chapters of ล่ามรักเมียลับมาเฟีย: Chapter 41 - Chapter 50

บทที่ 39"กูถามมึงทำไมไม่ตอบมึงเป็นคนไล่พราวมุกออกมาจากบ้านใช่ไหม" ธารามยังคงโมโหอารมณ์ร้ายพยายามที่จะเข้าไปกระชากคอเสื้อของเพื่อนแต่พยัคฆ์กับอลันนั้นขวางไว้ทั้ง 4 คนหุ่นไล่เลี่ยกันแต่ธารามนั้นจะสูงกว่าด้วยความที่เขาเป็นลูกครึ่งหุ่นจะใหญ่กว่าชายไทย "เกิดเรื่องขึ้นนิดหน่อยน้องสาวกูเข้าใจผิด"เขาไม่มองหน้าเพื่อนไม่มีคำแก้ตัวจะบอกว่าน้องสาวเจอตัวเองกับพราวมุกอยู่ในห้องเดียวกันก็ไม่ได้"อ๋อ น้องสาวมึงไล่น้องกูงั้นหรอ" ในขณะที่คุณเพลิงนั่งก้มหน้าน้ำตาคลอต้องรีบเงยมองธารามทันที "หมายความว่ายังไงน้องมึง" "เออในเมื่อกูหลุดพูดแล้วกูจะบอกมึงก็ได้ กูกับพราวมุกเป็นพี่น้องกันแม่ของกูเป็นพี่สาวพ่อของเธอ มึงดูนี่และมึงดูนามสกุลแม่กู" ธารามยื่นรูปตัวเองในตอนเด็กที่ถ่ายกับพราวมุกพร้อมกับบัตรประชาชนของแม่ธารามที่หมดอายุแล้วแต่เขานั้นเก็บใส่กระเป๋าไว้ติดตัวตลอด "แล้วทำไมมึงถึงโกหกกูว่ามึงกับพราวมุกกำลังคบกัน" คุณเพลิงลุกขึ้นยืนจ้องมองหน้าธารามถามเพื่อนว่าทำไมถึงโกหก"พราวมุกขอให้กูช่วย คุณอาเกลียดแก๊งมาเฟียทุกแก๊ง รวมถึงกูด้วยเขาไม่อยากให้ลูกสาวของเขามาพัวพันกับพวกนี้ จึงขอให้ลูกสาวเลิกยุ่ง พราวมุกเธ

เยอะๆนะจะได้กลับบ้านเร็วๆ" มือขวาจับช้อนตักข้าวต้มในถ้วยยื่นป้อนน้องสาว แต่ใบหน้าของน้องสาวนั้นจ้องมองพี่ชายด้วยแววตาเศร้า "เฮียคะเฮียรักเพลงไหม" มือขวาของเพลงมีนาจับเข้าที่แขนซ้ายของพี่ชายเอ่ยถามว่าพี่ชายนั้นรักตัวเองไหมและมีน้ำตาคลอจ้องมองหน้าเพื่อรอคำตอบ"รักสิเฮียรักเพลงมากเฮียขอโทษนะสำหรับทุกอย่างเฮียขอโทษที่โกหก" ไม่เพียงแต่เพลงมีนาเธอน้ำตาคลอ ผู้เป็นพี่ชายก็น้ำตาคลอที่มองน้องสาวอยู่ในสภาพซีดโทรม"เพลงขอโทษ" สองมือพนมไหว้พี่ชายตัวเองและเอ่ยคำขอโทษคุณเพลิงคิ้วขมวดเข้าหากันที่จู่ๆเพลงมีนาขอโทษและร้องไห้หนัก"มีอะไรหรือเปล่าทำไมถึงขอโทษ""เพลงคิดได้แล้วว่าเพลงไม่สมควรทำแบบนั้น ทำไมเพลงถึงเลวจังคะเฮียทำไมเพลงถึงทำกับพราวมุกแบบนั้น" คุณเพลิงยิ้มออกเมื่อจู่ๆเพลงมีนาเข้าใจอะไรมากขึ้นที่สำคัญยังสำนึกผิดได้ที่ทำกับพราวมุกเขาลุกขึ้นยืนและโอบกอดน้องสาวมือลูบหัวเบาๆ"เพลงรู้ไหมว่าวันที่เกิดเรื่องพราวมุกวิ่งออกจากบ้านไปเจออะไร" เพลงมีนาขยับตัวมองหน้าพี่ชายอย่างเต็มตา"เจออะไรหรอคะเฮียพราวมุกเจออะไร" "ในคืนนั้นฝนตกจำได้ไหม พราวมุกเดินตากฝนไปโดยที่ไม่ได้ใส่รองเท้าเสื้อผ้าหลุดลุ่ยและโชคร้ายไ

บทที่ 43 เมื่อเวลาผ่านไปเพลงมีนาแล้วพราวมุกเธอฟื้นตัวได้เร็วทั้งคู่แต่ยังไม่ได้เจอกันจนกระทั่งวันเปิดเรียนและที่ผ่านมาหลายวันเพลงมีนาพยายามโทรหาพราวมุกแต่ไม่สามารถติดต่อได้พราวมุกนั้นทิ้งทุกอย่างแม้กระทั่งโทรศัพท์ที่คุณเพลิงซื้อให้เธอเปลี่ยนเบอร์ใหม่ ไม่ติดต่อเพลงมีนาและคุณเพลิงอีกเลย "พราวทานข้าวสิลูกจะรีบไปเรียนแล้วหรอ" พราวมุกเธอนั้นเข้ามาขอโทษพ่อและแม่ของตัวเองที่ทำตัวดื้อกลับไปอยู่บ้านอย่างเต็มตัวหลังจากที่หายป่วยและธารามคอยมาหาน้องพาน้องออกไปเปิดหูเปิดตาอยู่บ่อยครั้ง "สายแล้วค่ะคุณพ่อคุณแม่พราวต้องรีบไปเรียนขอตัวก่อนนะคะ" เธอไม่ได้ทำใจได้ง่ายขนาดนั้นหรอกในเรื่องของคุณเพลิง แต่เธอแค่พยายามข่มใจตัวเองไม่ให้คิดถึงและโหยหาเขา ใบหน้าน้อยยกมือไหว้พ่อและแม่ก่อนที่จะวิ่งออกมาจากบ้านด้วยความที่ตื่นสายเธอต้องรีบไปมหาวิทยาลัยเพราะว่ากลัวเรียนไม่ทันณ.มหาวิทยาลัยพราวมุกเธอไม่ได้ขับรถส่วนตัวมาเองเธอให้รถที่บ้านมาส่ง เมื่อเดินเข้ามามหาลัยตรงที่เคยนั่งเล่นกับเพลงมีนานั้นมีคนนั่งอยู่เธอจึงเดินเลี่ยงที่จะไม่เข้าไปตรงนั้นพยายามเดินก้มหน้าเพราะคิดว่ายังไงต้องเป็นเพลงมีนาอย่างแน่นอนยังไม่ทันจะผ

บทที่ 45 "กูไม่มีวันยอมให้ใครเอาเมียกูไปทั้งนั้น ต่อให้กูต้องแลกด้วยอะไรก็ตามข้ามศพกูไปเถอะและจำไว้พราวมุกมึงเป็นเมียกูแค่คนเดียวผู้ชายหน้าไหนที่เข้ามายุ่งกับมึงกูจะฆ่าทิ้งให้หมด" เขานั้นขึ้นมึงกูด้วยความโมโหแต่ไม่กระทำร้ายต่อร่างกายเลยสักนิดได้เพียงตะคอกใส่ใบหน้าน้อยที่หลับตาพริ้ม"ขอโทษที่ทำให้ตกใจแต่กูยอมไม่ได้ ตลอดชีวิตกูไม่เคยคิดจะรักใครไม่เคยคิดจะเอาใครเข้ามาเพื่อที่จะให้น้องสาวไม่สบายใจ ฮึ๊ก! จนกระทั่งมาเจอผู้หญิงที่คิดว่าตัวเองไม่ชอบผู้หญิงที่แต่งตัวโป๊คิดว่าจะเอาแค่เล่นๆแต่สุดท้ายแล้วหัวใจทั้งดวงกูมอบให้ผู้หญิงคนนั้น ฮึ๊ก! ขอโทษได้ไหมในสิ่งที่ผิดพลาดขอโทษได้ไหมในสิ่งที่น้องสาวของกูทำแบบนั้น กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม" ฆ่าใครนักต่อนักศัตรูที่ไหนย่อมเกรงกลัวเขาไม่เคยหวั่นที่จะร้ายและเลว แต่ต้องมานั่งร้องไห้ให้กับผู้หญิงที่ตัวเองนั้นรัก มือทั้งสองข้างปล่อยออกจากข้างผนังคุกเข่าลงตรงหน้าเธอระยะใกล้ชิดหัวเข่านั้นแทบจะถึงปลายเท้าของพราวมุกก้มหน้าลงที่พื้น "คุณเพลิง" ไม่ใช่แค่คุณเพลิงรักเขาเพียงข้างเดียวแต่พราวมุกนั้นเธอเองก็รักคุณเพลิงไม่น้อยเธอก้มลงใช้สองมือจับเข้าที่แขนทั้งสองข้

บทที่ 47 "อ๊ะ" มือขวาของเธอนั้นจับเข้าที่หัวของเขาที่ซุกไซร้เล่นอยู่ระหว่างขาของเธอ ปากหนาเม้มปากกัดที่กลีบบางทั้งสองข้างใช้ลิ้นสัมผัสเลียรูดตั้งแต่ช่องสวาทจนถึงกลีบนูนด้านบนทั้งหอมและดูดเลียอย่างชอบใจบิกินี่นั้นยังคงอยู่ที่ข้างกลีบนูนที่อวบอึ๋มโดดเด่นดั่งเขาสูงตรงหน้า ลิ้นหนาสัมผัสเข้าที่ช่องสวาท ด้วยความที่มีน้ำหล่อลื่นอยู่แล้วทำให้เสียงนั้นดังแจะๆจนสนั่นเรือยิ่งเขาตวัดลิ้นแรงๆเธอยิ่งกดหัวของเขานั้นลงแอ่นสะโพกเด้งสวนขึ้นมือข้างขวายกขึ้นมาบีบนมทั้งสองสลับไปมาดึงสายบิกินี่แทบจะกระชากออก เนินนมขาวอวบโชว์เด่นถึงหัวนมสีชมพูเมื่อเขาเหลือบตาขึ้นมองเขายิ่งขยับใช้นิ้วชี้เขี่ยเข้าที่หัวนมของเธอรัวๆ ร่างกายของเธอนั้นเสียวทั้งข้างล่างและบน ลิ้นเร่งจังหวะเลียวนยังหน้ารูสวาทแรงๆ"ผัวจ๋า เมียอยากได้-ยว แหย่" เธอนั้นร้องขอให้กับเขาได้ใช้แท่งเอ็นแหย่เขายังร่องสวาทแทนลิ้น เธออยากถูกกระแทกแล้วโดนเอาแรงๆอย่างที่เคย"มาตรงนี้ดีกว่าได้บรรยากาศดี" เธอถูกอุ้มมาในท่าเจ้าสาวจากเบาะนั่งเรือมาอยู่ตรงหน้าเรือเพราะว่ามีที่นั่งให้ชมวิว เขาอุ้มเธอออกมาวางลงแถวที่เบาะนั่ง และมันสูงอยู่ในระดับที่พอเหมาะ ขาทั้งสองข