Semua Bab Hot Night With Mattheus Martinez : Bab 231 - Bab 240

Andrea Nakauwi rin kami agad hindi na kailangan ma confine sa hospital kahit si Atlas ay gustong ma confine ako. Mas marunong pa sa doktor. I don't have a cold or cough. My laboratory results are also okay. Kaya lamang daw pabalik balik ang lagnat ko at sa findings ng doktor. Tinamaan daw ako ng viral flu na uso ngayon. Humina ang immune system ko kaya kailangan ng pahinga ng sa gano'n hindi na pabalik balik ang lagnat ko. Uso raw ngayon lalo na sa mga bata halos ganun ang cause ng lagnat. Kaya wala pang alas-onse ng gabi nakabalik na kami sa bahay nila Atlas. Kumain na rin kaming lahat. Dahil nag-takeout sina mommy ng pagkain namin ni Atlas, sa malapit na restaurant doon sa ospital na kinainan nila, habang inaantay ang resulta ng laboratory ko. Nag-angat ako ng tingin nakatayo sa gilid ko silang tatlo. Nakaka-touch ang pag-aalaga ng pamilya Martinez sa ‘kin. Kahit hindi naman nila ako kargo ngunit kung ituring nila ako daig pa pamilya nila ako. “Anak, ‘wag mong pabayaan ang

Andrea Nang makapasok ako ng CR. Sumandal muna ako sa likuran ng pinto upang magpakalma. Hindi ko napansin nakangiti na pala ako habang tulala. Luh! Anong nangyari Andrea Keth? Alin doon ang nakakikilig sa sinabi ni Atlas? Wala naman nakakikilig. Umiiwas lang ako magkadikit kami. Ayaw ko man aminin ngunit natatakot akong pinagkakanulo ng sarili kong damdamin. Shit! Hindi ako nahuhulog kay Atlas. Kay bago-bago pa namin magkakilala. Mabait lang sa 'kin si Atlas, ano gusto ko agad siya? Hindi mali ito. Para akong shunga iiling-iling napatili pa. Naghilamos ako upang mahimasmasan sa aking pag daydreaming. Ang totoo hindi naman talaga ako naiihi. Alibi ko lang iyon. Kalahating totoo. Kasi ayaw ko rin pag-usapan namin ang daddy. Second na lang ang umiiwas ako sa pagdikit dikit ni Atlas. Kung titingnan ng maigi parang natural na lang dito kung dumikit sa ‘kin Nang matapos akong mag-CR. Wala na sa silid si Atlas. Napansin ko nasa ibabaw ng kama ang phone nito kaya hula ko saglit lan

Andrea “Andrea Keth, kakain pa tayo,” muli akong tinawag ni Atlas ngunit dedma ko lang siya. Mabilis akong lumakad upang bumalik na lang sa taas nawalan ako ng gana sa balak ko gawin ngayong umaga. Hindi pa ako nakararating sa hagdan bumungad sa 'kin ang mommy. Oh my gosh! Papunta rito ang mommy Brenda at mukhang galing ng grocery store dahil may bitbit ito sa magkabila niyang kamay tigisa plastic bag. “Mommy Brenda,” bulalas ko ng mapalit na sa ‘kin, wala na. Finish na ang balak kong magtungo sa k'warto. Nasa likuran nito ang isa pa nilang kasambahay ganun din may bitbit sa magkabilaan kamay ng plastic bag na puno ng grocery. Kaya naman pala wala ito rito kasi umalis pala. Sabagay malapit ng mag-alas-onse na ngayon ng tanghali. Kalimitan naman sa mga grocery store. Open na ng seven am o eight am. Gan'yan din ang Nanay Fidelisa kung magtungo ng grocery store. Gustong maaga para daw hindi maraming tao at marami pang stock sa grocery store at mabilis makauwi. “Andrea gi

Andrea‘Vianca sagutin mo,’ bulong ko pa habang patuloy akong pababa ng hagdan. Nagsalubong ang kilay ko ng hindi sinagot ni Vianca.Baka naman kasi busy hindi hawak ang cellphone masyado akong nagmamadali. Ni off ko muna ang phone ko. Palilipasin ko lang ng five minutes muli akong tatawag kay Vianca.Kapapatay ko lang lang tawag. Si Ate Jane ang tumatawag sa akin. Kaya rito napunta ang atensyon ko. Excited pa ako niyon sinagot nakangiti na pala ako habang nagsasalita.“Hello ate kumusta po ang daddy. Ikaw rin po kumusta na r’yan?” masaya ko pang sabi subalit pagkarinig ng sabi ni Ate Jane, napatda ako.“Andeng. Dinampot ang daddy mo ng mga pulis. Nasa presinto tres ako ngayon dito siya nakakulong.”“A-ate J-Jane ano po?”“Hinuli si sir Alvin, sa kasong estafa case. Sa banko raw galing ang warrant. Sumunod agad ako. Kasi nag-aalala ako sa daddy mo at may sakit iyon ngayon.”“A-ate s-sige po pupunta ako roon,” taranta kong sabi. Kaya lang naisip ko wala nga pala akong pera, ni singko d

Andrea“Daddy, okay po kayo rito? Hindi nila kayo sinaktan?” tanong ko pa sa kaniya at hindi pa ako nakontento. Dahil tiningnan ko ang kamay, braso at magkabilang mukha ni daddy. Kung may bakas na nasaktan.“Anak tama na nakita mo na naman ayos na ako,” wika pa ni daddy at biglang pumutok ang ubo kaya napangiwi ako. "Sorry hindi ko napigilan," kakamot si dad sa buhok niya.“Kailan pa iyang ubo mo dad bakit hindi mo inuman ng gamot? Mamaya lumala pa iyan. Teka magpabili tayo sa ate Jane,” saad ko pa naka lilimot yata ako na pumunta ako rito ng wala pera at kahit pagbihis hindi ko na nagawa.Ngayon ko sinilip ang suot kong maong short. Mabuti na lang hindi ito maiksi dahil lampas kalahati sa hita ko, at t-shirt din naman ang suot ko kaya hindi masagwang tingnan. Desente pa rin compare sa ibang nakita ko pumapasok rito na naka spaghetti strap ng pangtaas at pekpek short ang suot sa baba.“H’wag na pagaling na nga ito anak. Ayos lang ako,” Sabi ni daddy. Niyakap ko si daddy. Namiss ko ito