All Chapters of Forced to Marry the Cold-Hearted Billionaire: Chapter 71 - Chapter 80

Itinaas ni Irina ang kanyang mga mata upang matugunan ang mga mata ni Alec, ang kanyang kalituhan ay malinaw na naglalaro sa kanyang ekspresyon.“Mr. Beaufort, ano ba talaga ang nais mong sabihin? Ang mga conspiracy ko, ang mga plano ko laban sa ‘yo—hindi mo ba alam na nasilip mo na lahat? Bakit mo pa ako tinatanong kung alam mo na lahat?” Ang kanyang boses ay malumanay, malayo, at may bahagyang pagka-detached.Bagamat naroon pa rin ang tono ng pagkakagiyagis ni Alec, nawawala na ang matalim na kalupitan nito.“It seems you’ve forgotten what I warned you about,” he said evenly.“Hindi ko nakalimutan,” tugon ni Irina, ibinaba ang ulo. Pagkaraan ng ilang segundo, may mahina at pasaring na ngiti na sumilip sa kanyang mga labi.Kahit nawala ang kanyang mga babala, wala siyang ibang maaasahan. Kahit sa cruise na iyon, walang tumingin sa kanya bilang may halaga. Kahit si Duke na minsang nagpakita ng kabaitan, hindi maitatago ang pag-aliw sa kanyang mga mata, tila siya’y isang panandaliang l

Biglang itinaas ni Irina ang kanyang tingin kay Alec, habang ang kanyang mga pisngi ay namula nang husto.Si Alec, na kakalunok lamang ng huling piraso ng kanyang paboritong croissant, ay tumayo mula sa kanyang upuan nang hindi man lang siya nilingon. Walang sinabi, tumalikod ito at naglakad palayo, iniwang nakatulala si Irina sa kanyang kinauupuan.Napakurap si Irina, bahagyang bumuka ang kanyang mga labi na parang may sasabihin, ngunit walang salitang lumabas.Sa di kalayuan, si Greg, na tahimik na nanonood sa eksena, ay lumapit at bumulong sa kanya na may pilyong ngiti, "Miss Montecarlos, lalo kang gumaganda kapag naguguluhan ka ng ganyan."Pagkasabi nito, sumunod si Greg kay Alec palabas ng maliit na kainan, iniwang mag-isa si Irina na ramdam ang bigat ng kanilang pag-alis.Kumuha siya ng isang subo ng kanyang kanin, waring wala sa sarili, bago ito mabilis na nilunok at nagmadaling lumabas. Sa may pintuan, huminto siya at tumingin sa paligid. Wala ang kotse ni Alec. Inakala niyang

Hinawakan ni Duke si Irina nang mahigpit gamit ang kanyang malalakas na braso, saka magaan siyang ibinaba sa lupa, habang nakaukit pa rin ang pilyong ngiti sa kanyang mukha. Ang kanyang boses ay puno ng panunukso nang siya’y magsalita."Galit ka ba sa akin dahil sinabi ko sa cruise meeting na sinusubukan mong makipaglapit kay Mr. Allegre, at dahil hindi kita tinulungan?”Mabilis na itinanggi iyon ni Irina, ang boses niya ay matatag pero mahina."Hindi…”Hindi naman talaga siya galit.Ano ba talaga ang koneksyon niya kay Duke? May dahilan ba para magalit siya sa lalaki? Si Irina ay kilala sa pagiging maingat sa pag-iisip, at hindi niya makita ang lohika rito.Ang boses ni Duke ay naging matalim at malamig, habang ang kanyang tingin ay naging mas mabangis."You, country girl… Listen to me. Noong araw na iyon, desperado ka para sa pera kaya pumayag kang magpagamit. No one could have saved you—not without making enemies of every wealthy man and woman in the country.. Ang tanging posibleng

Nanatiling tahimik si Alec saka tumayo at umalis nang walang sinasabi. Pinanood siya ni Amalia na may malumanay na ngiti."That boy has always been reserved," sabi niya, sabay lingon kay Irina. "Irina, mabilis kayong nagpakasal, at walang masyadong oras para magbuo ng malalim na koneksyon, pero makikita mo rin ang mga magagandang katangian niya sa paglipas ng panahon."Ang mga labi ni Irina ay bumangon sa isang matamis na ngiti. "Naiintindihan ko po, Ma. Sasama po ako kay Alec para bumili ng mga damit.""Good," sagot ni Amalia nang may kabaitan.Sumunod si Irina kay Alec, magaan ang kanyang mga hakbang patungo sa pinto. Pagdating niya rito, narinig niyang tinawag siya ni Amalia, ang boses nito ay matatag ngunit malambing."Alec, alam kong nandiyan ka lang sa labas. Bumalik ka muna rito, may kailangan akong sabihin sayo."Tulad ng inaasahan, si Alec ay nakatayo sa labas ng pinto. Nang marinig ang tawag ng ina, tumingin siya sa kanyang assistant.Take her to the car first. I’ll join you

Natigilan si Irina, hindi makapaniwala sa narinig. Si Alec ay isang taong mas gustong mag-isa, at dahil madalas kumain si Irina sa labas, bihirang dumaan si Manang Anita. Kaya't nagulat siya nang makita si Manang Anita na naghihintay sa dining room, ang amoy ng lutong bahay na pagkain ay pumuno sa paligid.Ngumiti si Manang Anita ng may kabaitan, tinangkang itaas ang isang maliit na casserole at naglakad papunta sa kusina.“Ito ang manok na pinili ko mula sa probinsya. Nilaga ko ito buong hapon. Mainit pa ‘yan. Subukan mo, masarap.”Hindi napigilan ni Irina ang magbalik ng ngiti. “Salamat, Manang Anita.”Matagal na siyang hindi nakakakain ng lutong bahay na pagkain. Ang isipin na may makakain siyang ulam, lalo na’t tulad ng manok na nilaga, ay parang biyaya—hindi lang para sa kanya, kundi para rin sa batang dinadala niya.Ang gutom na kanina ay natabunan ng galit at lungkot mula sa insidente kay Nicholas, ay muling sumiksik. Naupo siya sa mesa at tinikman ang masarap na pagkain. Malam