“Ako hindi kasing hindi makatarungan katulad mo,” bulong ni Alec, habang ipinipikit ang mata para magpahinga.Tinutok ni Irina ang tingin sa kanya ng matagal, bago dahan-dahang pinagat ang mga labi… at ngumiti. Hindi siya madalas mag-smile.Hindi pa nga yata ito naaalala ni Greg, na matagal nang kasama siya, kung kailan ang huling beses niyang nakita siyang ganito. Ngunit kapag ngumiti siya, parang six years ago lang—matamis, kalmado, at sobrang dalisay.Napakalinaw. Napakaliwanag.Sa totoo lang, hindi siya gaanong nagbago mula sa dating Irina—tahimik at hindi madaling basahin sa labas, malayo at mahirap lapitan. Pero sa kaloob-looban, siya pa rin yung babaeng kayang magningning kahit sa isang maliit na sinag ng araw.“Madam, ihahatid ko po ba kayo sa opisina?” tanong ni Greg, ang tinig niya puno ng paggalang.Dahan-dahang tumango si Irina. “Oo, salamat, Assistant Greg.”“Paglingkuran po kayo ay tungkulin ko, Madam,” sagot niya, habang dahan-dahang iniikot ang sasakyan papunta sa kany
Last Updated : 2025-04-08 Read more