“อดทนหน่อยนะครับตรี” ราตรีดาวพยักหน้ารับก่อนจะขบเม้มริมฝีปากของตัวเอง คิ้วสวยได้รูปที่ไม่เคยเขียนหรือกันคิ้วขมวดเข้าหากันเพราะความเจ็บปวดที่ยังคงเล่นงาน ไหนจะอ่อนแรงเพราะเลือดที่ออกเยอะกว่าปกติอีกด้วย ดาวฤกษ์โทรศัพท์ไปหาหมออดุลย์เพื่อขอลากะทันหันโดยให้เหตุผลไปว่าเพราะอะไร ซึ่งปลายสายก็ไม่ได้คัดค้านและสนับสนุนให้ดาวฤกษ์ทำในสิ่งที่ควรทำเพราะสำหรับหมอแล้วนอกจากคนไข้คนในครอบครัวก็สำคัญไม่แพ้กัน วันรุ่งขึ้นดาวฤกษ์จึงพาราตรีดาวเข้ากรุงเทพฯ ทันที ขณะขับรถอยู่นั้นก็คอยถามอาการเธอเสมอกระทั่งมาถึงโรงพยาบาลราตรีดาวก็ถูกนำตัวเข้าห้องตรวจร่างกายโดยละเอียดอย่างเร่งด่วน ในขณะที่ดาวฤกษ์เดินกระสับกระส่ายไปมาด้วยสีหน้าเคร่งเครียดกระทั่งประตูห้องตรวจของนายแพทย์คนหนึ่งเปิดออก“เข้ามาสิ” ประโยคที่เอ่ยทักนั้นดูคุ้นเคยเพราะทั้งคู่เป็นเพื่อนกันนั่นเอง “ตรีเป็นยังไงบ้างไอ้หมอ” ดาวฤกษ์เอ่ยถามเพื่อนสนิทที่เป็นหมอแผนกสูตินรีเวชขึ้นทันทีด้วยสีหน้าที่บ่งบอกถึงความกังวลใจ &ld
Last Updated : 2024-11-25 Read more