All Chapters of หลานสาวจำเป็นภาค1 แสนรักของเมฆาภาค2: Chapter 71 - Chapter 80

ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นถึงกับอึ้งโดยเฉพาะผู้มาใหม่อย่างธรรศภาคย์และลูกพีช คนแรกเลยที่กล้าด่าเมฆา เวฬุราชิน กล้ามาก เมฆามองหน้าเพียงขวัญทันที เธอก็ไม่หลบสายตาคู่ดุ ก่อนจะมีเสียงหวานๆ มาขัดทั้งคู่"เธอจำเราได้ไหม เราชื่อลูกพีชเมื่อวานไม่ได้ทำความรู้จัก เราอยากเป็นเพื่อนกับพวกเธอนะ""เราชื่อแพร นั่นผึ้ง แสนรัก แล้วก็ขวัญ ยินดีที่ได้รู้จักนะลูกพีชเรียนห้องไหนล่ะ""ห้องคิง ห้องท๊อปอ่ะ"สี่สาวพยักหน้าเรียนห้องเดียวกัน แต่อีกคนกำลังมวลท้องจนทนไม่ไหว แต่ก็พยายามจะตอบคำถามเพื่อนรุ่นพี่"อุ๊บ อ้วกกก พี่เมฆคือขวัญเป็น แหวะ โอ๊กอากกก"คิมหันต์อาเจียนไม่หยุดจนกล้าหาญต้องไปหาซื้อน้ำมาให้ แต่เขาก็ไม่ดีขึ้น"เอ่อไอ้คิม ไปนั่งพักที่สำนักงานในตลาดไหม"ธรรศภาคย์เอ่ยขึ้นแต่คิมหันต์ส่ายหน้าเพียงขวัญที่เห็นสภาพคิมหันต์แล้วก็กังวลใจ คิมหันต์นั่งลงก่อนจะรั้งแผ่นหลังเธอเข้ามาซบหน้าลงกับหน้าท้องเพียงขวัญ แขนแกร่งโอบเอาไว้ทั้งตัว ก่อนจะหลับตา เพียงขวัญลูบหลังให้เขาก่อนจะเอ่ยปาก"ไปโรงพยาบาลนะคะ เดี๋ยวขวัญไปด้วย อาคิมไม่ไหวแล้วแบบนี้ไปนะคะคนดีของเมีย""ไม่เอา อาเกลียดกลิ่นยา ขวัญขาตัวขวัญหอมมากอาชอบกลิ่นนี้ วันนี้อย

เมฆาอ่อนใจกับไอ้เด็กบ้านี่จริงๆ เจ้าคิดเจ้าแค้นน่ะเขาเข้าใจ แต่จำเป็นต้องมาเอาเรื่องกับเด็กไม่รู้เรื่องด้วยหรือไงรถเลี้ยวเข้ามาจอดในบ้าน แสนรักไม่ลงอยากไปเป็นเพื่อนยาหยีแต่สายตาดุของผู้ปกครองทำให้ต้องก้าวลงมา กายออกรถทันที พอออกจากบ้านได้ก็เหน็บแนมคนข้างๆไม่เลิก"ไงแม่คุณหนูตกอับ นั่งรถที่ไอ้กระจอกขับเนี่ยไม่กลัวขี้กลากขึ้นหรือไง หึ""....""พูดไม่ออกจี้ใจดำหรือ ก่อนจะโกงคนอื่นเขามาจนรวย พ่อเธอขนาดแย่งข้าวหมาก็คงเคยทำล่ะมั้ง""จอดเถอะ ฉันอยากลงอีกอย่างฉันจะขอโทษอาเมฆเองเรื่องนี้ ไม่เต็มใจก็ช่วยจอด""ทำไม พูดไม่ได้พ่อเธอวิเศษมากหรือ ก็แค่ไอ้แกรอวันตาย ว่าแต่จะตายแบบไหนล่ะ ถูกยิงถูกฒ่าหั่นศพ เจ้าหนี้เยอะขนาดนั้นน่ะ หึ"ยาหยีมองหน้าเขาตรงก่อนจะเอ่ย"คุณกรธวัฒน์ ถ้าไม่เต็มใจช่วยกรุณาจอด คุณเกลียดฉันก็อย่ามาเสนอหน้าช่วย ต่อให้เป็นคำสั่งอาเมฆฉันรู้ว่าคุณไม่ทำก็ได้ ช่วยเป็นลูกผู้ชายแมนๆหน่อย มานั่งจีบปากจีบคอด่าผู้หญิง อยู่บ้านคุณใส่กระโปรงเหรอ"กายเลี้ยวรถเข้าข้างทางทันทีก่อนจะเอ่ย"ปากดีไปหน่อยนะ ที่หนีหัวซุกหัวซุนอยู่นี่ไม่ใช่ว่ากลัวถูกขายเป็นเด็กเสี่ยเหรอ เธออขายให้ฉันไหมฉันช่วยซื้อเองว

หลังจากที่ยาหยีมาถึงแสนรักก็พาไปอาบน้ำ อาหารค่ำพี่บัวมาตามให้ไปที่เรือนใหญ่ แสนรักแปลกใจปกติอาเมฆไม่เคยให้เธอร่วมโต๊ะนับตั้งแต่วันนั้นที่เขาบอกให้เธอเดนออกมาจากเงาของเขา"แสน เป็นอะไรไปหรือ อาเมฆให้คนมาตามแล้วไปกันเถอะ ท่าทางเขาดุมากนะ เราไม่อยากทำให้แสนมีปัญหาเพราะว่าช่วยเรา""อย่าคิดมากนะยาหยี ไม่มีอะไรหรอกเราแค่แปลกใจน่ะ อยู่ๆอาเมฆเรียกไปกินข้าวที่ตึกใหญ่ ปกติเกลียดขี้หน้าเราจะตาย""ไปกันเถอะ อย่าคิดมากเลย"ทั้งสองคนพากันไปเดินที่ตึกใหญ่ เมื่อมาถึงเมฆาก็หน้าบึ้งรออยู่ก่อนจะเอ่ยเสียงเข้า" หัดตรงต่อเวลาบ้างนะแสนรัก กี่ครั้งแล้วที่ให้ผู้ใหญ่นั่งรอ"แสนรักถอนหายใจเบื่อหน่าย นับวันกิริยาต่อต้านจะเพิ่มขึ้นทุกทีจนเมฆารู้สึกได้ เพียงขวัญชื่อนี้จำขึ้นใจเลย สอนเด็กในปกครองเขาให้กล้าต่อต้านขนาดนี้ ไอ้คิมก็ไม่อบรมเมียสักนิด เอะอะก็ตามใจเมียทุกเรื่อง"ทำไม.... ถอนหายใจเธอลำบากใจมากมั้ยที่ต้องมานั่งกินข้าวร่วมกับฉัน รังเกียจคนที่ให้ข้าวให้น้ำให้ที่คุ้มกะลาหัวหรือแสนรัก""เปล่าค่ะอาเมฆ แสนขอโทษที่มาช้าทำให้คุณอาต้องอารมณ์เสีย"ยาหยีที่นั่งลงก็ได้แต่บีบมือเพื่อนใต้โต๊ะ แสนรักมองหน้าเพื่อน มีน้ำตา

สองน้าหลานวางสายไปแล้ว ยาหยีที่กำลังจะเดินเข้าเรือนเล็กอยู่ๆก็ถูกคนรวบเอว ยาหยีตกใจกำลังจะอ้าปากร้อง ริมฝีปากหนาก็ก้มลงมาปิดปากเธอเรียบร้อย จะมีใครอีกที่เอาแต่ใจขนาดนี้"อืออออ" กรธวัฒน์จูบยาหยีเรียกร้องที่ติดใจจากเมื่อตอนบ่าย เขาไม่ปล่อยให้เธอรอดไปแน่ๆ บทสนทนาเขาได้ยินหมดแล้ว จะขึ้นศาลกว่าจะได้เป็นผู้ปกครองใช้เวลานานพอควร แต่เขาไม่ต้องการให้เป็นแบบนั้นเด็กคนนี้เป็นของเขา ไม่มีทางให้หลุดมือแน่ๆ ก่อนจะจัดการคนตรงหน้าเขาส่งข้อความให้คนของตัวเองจัดการให้ไอ้ยิ่งยศเซ็นมอบอำนาจให้เขามีสิทธิ์ในตัวเธอเรียบร้อยแล้วเมื่อริมฝีปากเป็นอิสระคนตัวเล็กก็เอ่ยต่อว่าเขาทันที"ทำบ้าอะไรอีกคุณกรธวัฒน์ นี่มันบ้านอาเมฆนะคุณจะหยาบคายแบบนี้ทุกที่เลยหรือไง""ก็ปากเธอมันหวาน ฉันอยากจูบทำไมหรือยาหยีเธอก็ชอบนี่นา ถึงกับอ่อนระทวยโอบฉันไว้ขนาดนี้เชียว"ยาหยีหน้าแดง ใช่เธอโอบเอวหนาเขาเอาไว้จริงๆ ก่อนจะชักมือบางกลับ แต่คนตัวสูงไม่ยอม เขาอุ้มเธอลอยขึ้นก้าวอาดๆไปยังเรือนพักของตนเองที่เมฆาสร้างให้ต่างหากเพราะเขาชอบความสงบทันทีที่ก้าวมาถึงก็วางร่างเล็กลงบนเตียง สองแขนเท้าคร่อมร่างยาหยีเอาไว้ จ้องตาคนใต้ร่างจนยาหยีต้องห

เมื่อมาถึงโรงพยาบาล ยาหยีก็ขอลงจากรถ แสนรักลงตามไปนั่งรอที่ร้านกาแฟใกล้ๆทัศน์ดนัยที่เห็นหลานสาวเดินมาก็กำลังจะเดินไปหา เผอิญชนเข้ากับคนๆหนึ่ง"ขอโทษค่ะคุณ พอดีหนูไม่ได้ตั้งใจค่ะ""อืมไม่เป็นไร"ผู้หญิงคนนั้นเงยหน้ามาทำเอาทัศดนัยตาค้าง สวยๆจริงๆหน้าตาจิ้มลิ้มมากเลย ก่อนที่จะได้ยินเสียงหวานๆเรียกเขาๆจึงหันกลับมา"น้าแท่งสวัสดีค่ะ""อืม มาแล้วหรือคนสวยขา หนูซูบไปนะลูกมีเรื่องอะไรหรือเปล่า"ยาหยียิ้มให้ชายหนุ่มพร้อมกับทักทายคนตรงหน้า"พี่บัวพาลุงทองมาหาหมอเสร็จแล้วหรือคะ""ยังค่ะ พอดีคุณหมอของพ่อขึ้นเคสผ่าตัดอยู่ แต่พ่อเจาะเลือดเสร็จแล้ว คุณหนูหยีไม่สบายหรือคะ""เปล่าค่ะ หยีมากับแสนแล้วก็อาเมฆ พวกเขานั่นรอที่ร้านกาแฟ พอดียายมาตรวจร่างกายหยีเลยแวะหาน้าชายก่อน น้าแท่งคะนี่พี่บัวค่ะ ตอนนี้หยีอาศัยบ้านอาเมฆพี่บัวดูคอยแลหยีค่ะ""อ้อ สวีสดีครับ ผมแท่งครับเป็นน้าชายของยาหยีที่สำคัญ เอ่อ โสดครับ"บัวมองหน้ายาหยีพร้อมกับอมยิ้ม ยาหยียิ้มเขินๆทำไมต้องบอกว่าโสดน้าแท่งเป็นอะไรไปเนี่ย ก่อนที่จะขอตัว ยาหยีพาน้าชายไปนั่งร้านกาแฟที่ไม่มีคน เพราะเมฆาเหมาทั้งร้าน เขาใจดีรู้ว่าเธอมีเรื่องอยากคุยกับน้าชาย ยาห